Η δουλειά δίνει πόρους για τη ζωή, αλλά δεν είναι η ίδια η ζωή!
Άλλωστε, η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη!
Ο τρόπος ζωής των ανθρώπων που ζουν στη σημερινή εποχή, είναι το βασικό αίτιο της εξουθένωσης των ανθρώπων. Οι πολλές ώρες που περνάει κάποιος στην εργασία του ευθύνονται για το γεγονός πως οι περισσότεροι Έλληνες δεν μπορούν να χαρούν τη ζωή τους. Άλλωστε μετά από μια εξοντωτική μέρα δουλειάς, πότε επιτέλους θα ξεκουράσει κάποιος το κορμί του, τις σκέψεις του και την ψυχή του;
Η μοίρα του σπουδασμένου εργαζόμενου είναι δυσμενέστερη από του αγράμματου εργάτη.
Ο πραγματικός όμως πλούτος της χώρας μας παράγεται στα χωράφια και στα εργοστάσια κι αυτό οι εργάτες το γνωρίζουν. Αντιθέτως, οι απασχολούμενοι στις διάφορες επιχειρήσεις, δεν αρκούνται στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν και προσπαθούν να εξυψώσουν την εργασία τους όλο και περισσότερο, για να δικαιολογήσουν τα υψηλότερα εισοδήματά τους. Έτσι, οι ασφαλιστές προσπαθούν να χτίσουν ασφαλιστική συνείδηση, οι χρηματιστές καίγονται για την ανάπτυξη, οι διαφημιστές παλεύουν για την επικοινωνία κι ένα σωρό άλλοι ασχολούμενοι με τις μοντέρνες δουλειές προσπαθούν να αποδείξουν την προσφορά τους στην κοινωνία, ο καθένας στον τομέα του φυσικά. Η κοινωνία, που κατεξοχήν διευθύνεται από τους μορφωμένους, περιφρονεί τον αγρότη και τον εργάτη κι έχει εξυψώσει όσους εργάζονται σε αυτές τις μοντέρνες δουλειές. Γι’ αυτό τους εργάτες και τους αγρότες τους αμείβει με τα χαμηλότερα εισοδήματα και τους χορηγεί πενιχρές συντάξεις και ανεπαρκή υγειονομική περίθαλψη.
Άρα ποιος νέος θα ονειρευόταν να γίνει αγρότης ή εργάτης; Όλοι θέλουν ν’ ασχοληθούν με τις μοντέρνες δουλειές, για να εξασφαλίσουν υψηλές αποδοχές και κοινωνικό prestige. Oι νέοι δεν είναι αρκετά ώριμοι για να καταλάβουν το πόσο δύσκολες είναι οι μοντέρνες δουλειές κι έτσι ξεγελιούνται. Οι υποχωρήσεις που πρέπει να κάνουν είναι αμέτρητες. Υποχωρήσεις στα πιστεύω τους, στις αξίες του, στην ηθική τους, αλλά το χειρότερο είναι οι υποχωρήσεις που πρέπει να κάνουν στην προσωπική τους ζωή.
Θα πρέπει να δουλεύουν εξοντωτικά από 12-24 ώρες, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, πολλές φορές χωρίς την ανάλογη αμοιβή. Θα πρέπει να θυσιάσουν τα χόμπι τους, την καθημερινή φυσική τους άσκηση, την ξεκούραση, την οικογενειακή θαλπωρή και αντ’ αυτών θα έχουν κάποιον ευπρεπή μισθό, κάποιες έξτρα παροχές, και κάποιους υποτιθέμενους τίτλους.
Εν τω μεταξύ όμως θα έχουν χάσει και το νόημα της ζωής. Αυτά βέβαια ισχύουν πια και για τα δύο φύλα. Δυστυχώς στην ίδια λούμπα έπεσαν και οι γυναίκες. Στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν ένα ακόμη αντρικό οχυρό έγιναν τυπικές, σοβαρές, με πολυάσχολο ύφος και αντρικό ντύσιμο. Έτσι, έχασαν το πλεονέκτημα της ζωής που είχαν έναντι των εξουθενωμένων από τη δουλειά αντρών.
Τελικά ποιος θα απαντήσει ειλικρινά στη συχνή ερώτηση των νέων: Αξίζει να επενδύσω σε χρόνο, κόπο και χρήμα για να αποκτήσω την παιδεία και τη γνώση που θα μου αποφέρει μεγαλύτερο εισόδημα;
Τώρα που η οικονομική κρίση έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας δεν μας δίνει περιθώρια για πολύ σκέψη...
Η μόρφωση πάντα είναι απαραίτητη, αλλά όποια δουλειά και να διαλέξετε πρέπει πάνω από όλα να την αγαπάτε.
Και να θυμάστε ότι η ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ότι και να έχετε σπουδάσει!
Ο τρόπος ζωής των ανθρώπων που ζουν στη σημερινή εποχή, είναι το βασικό αίτιο της εξουθένωσης των ανθρώπων. Οι πολλές ώρες που περνάει κάποιος στην εργασία του ευθύνονται για το γεγονός πως οι περισσότεροι Έλληνες δεν μπορούν να χαρούν τη ζωή τους. Άλλωστε μετά από μια εξοντωτική μέρα δουλειάς, πότε επιτέλους θα ξεκουράσει κάποιος το κορμί του, τις σκέψεις του και την ψυχή του;
Η μοίρα του σπουδασμένου εργαζόμενου είναι δυσμενέστερη από του αγράμματου εργάτη.
Ο πραγματικός όμως πλούτος της χώρας μας παράγεται στα χωράφια και στα εργοστάσια κι αυτό οι εργάτες το γνωρίζουν. Αντιθέτως, οι απασχολούμενοι στις διάφορες επιχειρήσεις, δεν αρκούνται στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν και προσπαθούν να εξυψώσουν την εργασία τους όλο και περισσότερο, για να δικαιολογήσουν τα υψηλότερα εισοδήματά τους. Έτσι, οι ασφαλιστές προσπαθούν να χτίσουν ασφαλιστική συνείδηση, οι χρηματιστές καίγονται για την ανάπτυξη, οι διαφημιστές παλεύουν για την επικοινωνία κι ένα σωρό άλλοι ασχολούμενοι με τις μοντέρνες δουλειές προσπαθούν να αποδείξουν την προσφορά τους στην κοινωνία, ο καθένας στον τομέα του φυσικά. Η κοινωνία, που κατεξοχήν διευθύνεται από τους μορφωμένους, περιφρονεί τον αγρότη και τον εργάτη κι έχει εξυψώσει όσους εργάζονται σε αυτές τις μοντέρνες δουλειές. Γι’ αυτό τους εργάτες και τους αγρότες τους αμείβει με τα χαμηλότερα εισοδήματα και τους χορηγεί πενιχρές συντάξεις και ανεπαρκή υγειονομική περίθαλψη.
Άρα ποιος νέος θα ονειρευόταν να γίνει αγρότης ή εργάτης; Όλοι θέλουν ν’ ασχοληθούν με τις μοντέρνες δουλειές, για να εξασφαλίσουν υψηλές αποδοχές και κοινωνικό prestige. Oι νέοι δεν είναι αρκετά ώριμοι για να καταλάβουν το πόσο δύσκολες είναι οι μοντέρνες δουλειές κι έτσι ξεγελιούνται. Οι υποχωρήσεις που πρέπει να κάνουν είναι αμέτρητες. Υποχωρήσεις στα πιστεύω τους, στις αξίες του, στην ηθική τους, αλλά το χειρότερο είναι οι υποχωρήσεις που πρέπει να κάνουν στην προσωπική τους ζωή.
Θα πρέπει να δουλεύουν εξοντωτικά από 12-24 ώρες, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, πολλές φορές χωρίς την ανάλογη αμοιβή. Θα πρέπει να θυσιάσουν τα χόμπι τους, την καθημερινή φυσική τους άσκηση, την ξεκούραση, την οικογενειακή θαλπωρή και αντ’ αυτών θα έχουν κάποιον ευπρεπή μισθό, κάποιες έξτρα παροχές, και κάποιους υποτιθέμενους τίτλους.
Εν τω μεταξύ όμως θα έχουν χάσει και το νόημα της ζωής. Αυτά βέβαια ισχύουν πια και για τα δύο φύλα. Δυστυχώς στην ίδια λούμπα έπεσαν και οι γυναίκες. Στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν ένα ακόμη αντρικό οχυρό έγιναν τυπικές, σοβαρές, με πολυάσχολο ύφος και αντρικό ντύσιμο. Έτσι, έχασαν το πλεονέκτημα της ζωής που είχαν έναντι των εξουθενωμένων από τη δουλειά αντρών.
Τελικά ποιος θα απαντήσει ειλικρινά στη συχνή ερώτηση των νέων: Αξίζει να επενδύσω σε χρόνο, κόπο και χρήμα για να αποκτήσω την παιδεία και τη γνώση που θα μου αποφέρει μεγαλύτερο εισόδημα;
Τώρα που η οικονομική κρίση έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας δεν μας δίνει περιθώρια για πολύ σκέψη...
Η μόρφωση πάντα είναι απαραίτητη, αλλά όποια δουλειά και να διαλέξετε πρέπει πάνω από όλα να την αγαπάτε.
Και να θυμάστε ότι η ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ότι και να έχετε σπουδάσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου