Μετά τη θεραπεία της νόσου ο καρκινοπαθής πρέπει να επανέλθει στην κοινωνία
Γράφει η
Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Ειδικός Παθολόγος- Ογκολόγος, MD,PhD
Μετά τη θεραπεία του καρκίνου ή την πλήρη ύφεση της νόσου έρχεται η ώρα της επανένταξης του καρκινοπαθούς στην κοινωνία. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επανένταξη ενός θεραπευμένου καρκινοπαθούς είναι να έχει διατηρήσει ή να έχει ανακτήσει όλες τις σωματικές και ψυχικές δεξιότητες που είχε πριν αρρωστήσει.
Η ίαση ή η πλήρης ύφεση εξαρτάται κυρίως από τους εξής παράγοντες:
ü Τον τύπο του καρκίνου
ü Το στάδιο κατά τη διάγνωση
ü Το είδος της θεραπείας που θα εφαρμοστεί
Πράγματι, υπάρχουν τύποι καρκίνου που μπορούν να ιαθούν και σε προχωρημένα στάδια, όπως το χοριοκαρκίνωμα, η οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία, η νόσος Hodkin, ο καρκίνος όρχεως, η οξεία μυελογενής λευχαιμία, το νεφροβλάστωμα, το ραβδομυοσάρκωμα, το σάρκωμα Ewing, το νευροβλάστωμα, ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονος και ο καρκίνος των ωοθηκών. Άλλοι όγκοι πάλι μπορεί να χρειαστούν και χειρουργική παρέμβαση, όπως ο καρκίνος του μαστού, το οστεοσάρκωμα, τα σαρκώματα μαλακών μορίων και ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού.
Επομένως, ασθενείς με όγκους που ανταποκρίνονται στην θεραπεία μπορούν να επανενταχθούν στην κοινωνία, αφού πρώτα γίνει σωματική και ψυχολογική αποκατάσταση.
Τα προβλήματα που απαιτούν αποκατάσταση προέρχονται από την ίδια τη νόσο αλλά και από τους θεραπευτικούς χειρισμούς.
Τα προβλήματα από τη νόσο είναι είτε γενικά όπως ο πόνος, η αδυναμία, η κόπωση, είτε ψυχολογικά όπως η κατάθλιψη, ο φόβος είτε κοινωνικά όπως οικογενειακά, επαγγελματικά, οικονομικά. Μπορεί όμως να αφορούν τα προβλήματα αυτά την ανατομική ακεραιότητα του σώματος όπως την ουροδόχο κύστη, το ορθό, τα νεύρα, ένα σκέλος κ.α.
Τα προβλήματα από τη θεραπεία μπορεί να έχουν σχέση με τις χειρουργικές παρεμβάσεις, όπως ακρωτηριασμούς, στομίες ή με τις παρενέργειες από την χημειοθεραπεία και τα άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου ή με τις παρενέργειες από την ακτινοθεραπεία που εφαρμόζεται συμπληρωματικά σε ορισμένους όγκους.
Αναλύοντας τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν από τις θεραπευτικές παρεμβάσεις κατανοεί ο καθένας ότι θα πρέπει οι παρεμβάσεις αυτές να αποσκοπούν στην θεραπεία, αλλά συγχρόνως να δημιουργούν και τα λιγότερα σωματικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα στον ασθενή που θα πρέπει στη συνέχεια να αποκατασταθούν, ώστε να μην δημιουργούνται αξεπέραστες προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές, οικονομικές και κοινωνικές δυσχέρειες.
Στην αποκατάσταση των προβλημάτων ενός καρκινοπαθούς μετέχει μια ολόκληρη ομάδα επαγγελματιών που πρέπει να είναι εξειδικευμένοι και να εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση εξατομικευμένη θεραπεία.
Η ομάδα επαγγελματιών αποτελείται από τον Παθολόγο- Ογκολόγο που είναι ο συντονιστής, από τους Ειδικούς Χειρουργούς, από τον Ψυχίατρο, από τον Νοσηλευτή, από τον Φυσιοθεραπευτή, από τον Ψυχολόγο, από τον Κοινωνικό Λειτουργό, από τον Φαρμακοποιό, από Τεχνίτες συσκευών αποκατάστασης κ.α. Όμως απαραίτητα στην ομάδα αυτή πρέπει να συμμετέχουν και οι ασθενείς, οι συγγενείς, οι φίλοι, εθελοντές, θρησκευτικοί λειτουργοί ακόμη και πρώην θεραπευμένοι ασθενείς.
Η συμβολή των διάφορων συλλόγων καρκινοπαθών είναι εύκολα κατανοητό πως βοηθάει όλους τους ασθενείς να επανενταχθούν στην κοινωνία με τις διάφορες δραστηριότητες που οργανώνουν, με την οικονομική στήριξη που προσφέρουν στους οικονομικά αδύνατους, με τον αγώνα για τη δημιουργία ξενώνων, με την ψυχολογική υποστήριξη και με την κινητοποίηση των εθελοντών που εντάσσονται στην ομάδα αποκατάστασης.
Μια ιδιαίτερη ομάδα απαιτείται για τα θεραπευόμενα παιδιά με καρκίνο που σαν σκοπό της θα πρέπει να έχει όχι μόνο τη θεραπεία των παιδιών αυτών, αλλά και την εκπαίδευσή τους, την επαγγελματική τους αποκατάσταση και τη δημιουργία οικογένειας από αυτά. Πολλές φορές χρειάζεται αγώνας για να πεισθεί ακόμη και η πολιτεία να παρέχει κάποιες διευκολύνσεις στα παιδιά με καρκίνο ώστε μετά τη θεραπεία τους να επανενταχθούν στην κοινωνία.
Και κάνοντας έναν οικονομικό απολογισμό για το πόσο συμφέρουσες είναι οι διαδικασίες αποκατάστασης καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ενώ εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι επιβαρύνουν το κράτος οικονομικά αυτό δεν είναι αλήθεια, γιατί η αποκατάσταση διαρκεί λίγο και όταν γίνεται η επανένταξη των καρκινοπαθών στην κοινωνία υπάρχει απόσβεση μέσω της παραγωγικότητός τους. Γιατί οι επανεντασσόμενοι καρκινοπαθείς δεν έχουν πια ανάγκη από νοσοκομεία και ιδρύματα και παροχές, αλλά γίνονται ενεργά μέλη της κοινωνίας, όπως και όλοι οι υγιείς άνθρωποι.
Συμερασματικά, η επανένταξη των καρκινοπαθών στην κοινωνία συμφέρει.
Απαιτεί όμως οργάνωση, σωστό προγραμματισμό, εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας, ευαισθητοποίηση του κράτους και του κοινωνικού συνόλου, ειδικούς ασφαλιστικούς κανονισμούς, κατάλληλους νόμους και χρηματοδότηση.
Και κυρίως απαιτεί ηθική, επιστημονική, κοινωνική και οικονομική συνείδηση των ιατρών κι άλλων επαγγελματιών υγείας που εμπλέκονται στην αποκατάσταση των καρκινοπαθών, ώστε με τις παρεμβάσεις τους στο όνομα του προσωπικού οικονομικού συμφέροντος να μην καταδικάσουν ανθρώπους που μπορεί να θεραπευθούν και μπορούν να μας προσφέρουν την παραγωγικότητά τους, τις ικανότητές τους και τις εμπειρίες της ζωής τους…
Γι' αυτό προσοχή στη θεραπεία. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ίαση είναι η διατήρηση της ποιότητας ζωής!
Γράφει η
Δρ Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
Ειδικός Παθολόγος- Ογκολόγος, MD,PhD
Διαβάστε περισσότερα για τη Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Ειδικός Παθολόγος- Ογκολόγος, MD,PhD
Μετά τη θεραπεία του καρκίνου ή την πλήρη ύφεση της νόσου έρχεται η ώρα της επανένταξης του καρκινοπαθούς στην κοινωνία. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επανένταξη ενός θεραπευμένου καρκινοπαθούς είναι να έχει διατηρήσει ή να έχει ανακτήσει όλες τις σωματικές και ψυχικές δεξιότητες που είχε πριν αρρωστήσει.
Η ίαση ή η πλήρης ύφεση εξαρτάται κυρίως από τους εξής παράγοντες:
ü Τον τύπο του καρκίνου
ü Το στάδιο κατά τη διάγνωση
ü Το είδος της θεραπείας που θα εφαρμοστεί
Πράγματι, υπάρχουν τύποι καρκίνου που μπορούν να ιαθούν και σε προχωρημένα στάδια, όπως το χοριοκαρκίνωμα, η οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία, η νόσος Hodkin, ο καρκίνος όρχεως, η οξεία μυελογενής λευχαιμία, το νεφροβλάστωμα, το ραβδομυοσάρκωμα, το σάρκωμα Ewing, το νευροβλάστωμα, ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονος και ο καρκίνος των ωοθηκών. Άλλοι όγκοι πάλι μπορεί να χρειαστούν και χειρουργική παρέμβαση, όπως ο καρκίνος του μαστού, το οστεοσάρκωμα, τα σαρκώματα μαλακών μορίων και ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού.
Επομένως, ασθενείς με όγκους που ανταποκρίνονται στην θεραπεία μπορούν να επανενταχθούν στην κοινωνία, αφού πρώτα γίνει σωματική και ψυχολογική αποκατάσταση.
Τα προβλήματα που απαιτούν αποκατάσταση προέρχονται από την ίδια τη νόσο αλλά και από τους θεραπευτικούς χειρισμούς.
Τα προβλήματα από τη νόσο είναι είτε γενικά όπως ο πόνος, η αδυναμία, η κόπωση, είτε ψυχολογικά όπως η κατάθλιψη, ο φόβος είτε κοινωνικά όπως οικογενειακά, επαγγελματικά, οικονομικά. Μπορεί όμως να αφορούν τα προβλήματα αυτά την ανατομική ακεραιότητα του σώματος όπως την ουροδόχο κύστη, το ορθό, τα νεύρα, ένα σκέλος κ.α.
Τα προβλήματα από τη θεραπεία μπορεί να έχουν σχέση με τις χειρουργικές παρεμβάσεις, όπως ακρωτηριασμούς, στομίες ή με τις παρενέργειες από την χημειοθεραπεία και τα άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου ή με τις παρενέργειες από την ακτινοθεραπεία που εφαρμόζεται συμπληρωματικά σε ορισμένους όγκους.
Αναλύοντας τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν από τις θεραπευτικές παρεμβάσεις κατανοεί ο καθένας ότι θα πρέπει οι παρεμβάσεις αυτές να αποσκοπούν στην θεραπεία, αλλά συγχρόνως να δημιουργούν και τα λιγότερα σωματικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα στον ασθενή που θα πρέπει στη συνέχεια να αποκατασταθούν, ώστε να μην δημιουργούνται αξεπέραστες προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές, οικονομικές και κοινωνικές δυσχέρειες.
Στην αποκατάσταση των προβλημάτων ενός καρκινοπαθούς μετέχει μια ολόκληρη ομάδα επαγγελματιών που πρέπει να είναι εξειδικευμένοι και να εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση εξατομικευμένη θεραπεία.
Η ομάδα επαγγελματιών αποτελείται από τον Παθολόγο- Ογκολόγο που είναι ο συντονιστής, από τους Ειδικούς Χειρουργούς, από τον Ψυχίατρο, από τον Νοσηλευτή, από τον Φυσιοθεραπευτή, από τον Ψυχολόγο, από τον Κοινωνικό Λειτουργό, από τον Φαρμακοποιό, από Τεχνίτες συσκευών αποκατάστασης κ.α. Όμως απαραίτητα στην ομάδα αυτή πρέπει να συμμετέχουν και οι ασθενείς, οι συγγενείς, οι φίλοι, εθελοντές, θρησκευτικοί λειτουργοί ακόμη και πρώην θεραπευμένοι ασθενείς.
Η συμβολή των διάφορων συλλόγων καρκινοπαθών είναι εύκολα κατανοητό πως βοηθάει όλους τους ασθενείς να επανενταχθούν στην κοινωνία με τις διάφορες δραστηριότητες που οργανώνουν, με την οικονομική στήριξη που προσφέρουν στους οικονομικά αδύνατους, με τον αγώνα για τη δημιουργία ξενώνων, με την ψυχολογική υποστήριξη και με την κινητοποίηση των εθελοντών που εντάσσονται στην ομάδα αποκατάστασης.
Μια ιδιαίτερη ομάδα απαιτείται για τα θεραπευόμενα παιδιά με καρκίνο που σαν σκοπό της θα πρέπει να έχει όχι μόνο τη θεραπεία των παιδιών αυτών, αλλά και την εκπαίδευσή τους, την επαγγελματική τους αποκατάσταση και τη δημιουργία οικογένειας από αυτά. Πολλές φορές χρειάζεται αγώνας για να πεισθεί ακόμη και η πολιτεία να παρέχει κάποιες διευκολύνσεις στα παιδιά με καρκίνο ώστε μετά τη θεραπεία τους να επανενταχθούν στην κοινωνία.
Και κάνοντας έναν οικονομικό απολογισμό για το πόσο συμφέρουσες είναι οι διαδικασίες αποκατάστασης καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ενώ εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι επιβαρύνουν το κράτος οικονομικά αυτό δεν είναι αλήθεια, γιατί η αποκατάσταση διαρκεί λίγο και όταν γίνεται η επανένταξη των καρκινοπαθών στην κοινωνία υπάρχει απόσβεση μέσω της παραγωγικότητός τους. Γιατί οι επανεντασσόμενοι καρκινοπαθείς δεν έχουν πια ανάγκη από νοσοκομεία και ιδρύματα και παροχές, αλλά γίνονται ενεργά μέλη της κοινωνίας, όπως και όλοι οι υγιείς άνθρωποι.
Συμερασματικά, η επανένταξη των καρκινοπαθών στην κοινωνία συμφέρει.
Απαιτεί όμως οργάνωση, σωστό προγραμματισμό, εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας, ευαισθητοποίηση του κράτους και του κοινωνικού συνόλου, ειδικούς ασφαλιστικούς κανονισμούς, κατάλληλους νόμους και χρηματοδότηση.
Και κυρίως απαιτεί ηθική, επιστημονική, κοινωνική και οικονομική συνείδηση των ιατρών κι άλλων επαγγελματιών υγείας που εμπλέκονται στην αποκατάσταση των καρκινοπαθών, ώστε με τις παρεμβάσεις τους στο όνομα του προσωπικού οικονομικού συμφέροντος να μην καταδικάσουν ανθρώπους που μπορεί να θεραπευθούν και μπορούν να μας προσφέρουν την παραγωγικότητά τους, τις ικανότητές τους και τις εμπειρίες της ζωής τους…
Γι' αυτό προσοχή στη θεραπεία. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ίαση είναι η διατήρηση της ποιότητας ζωής!
Γράφει η Δρ Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά
Ειδικός Παθολόγος- Ογκολόγος, MD,PhD
Διαβάστε περισσότερα για τη Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου