Αρχική

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Οι καλύτεροι χυμοί για τον καρκίνο


Χυμοί για τον καρκίνο
Συνταγές που μπορούν  να αποτρέψουν την ανάπτυξη των όγκων.
Εδώ είναι μερικά από τα καλύτερα λαχανικά για να για την παρασκευή χυμών για τον καρκίνο:
Αρχίστε με τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά,  όπως το σπανάκι, το μπρόκολο, το μαϊντανό, και το λάχανο. 
Το  σπανάκι έχει εξαιρετικές αντικαρκινικές ιδιότητες. Μπορεί να επιβραδύνει την  κυτταρική διαίρεση στο  ανθρώπινο στομάχι και στον καρκίνο του δέρματος. Το σπανάκι προσφέρει, επίσης, προστασία έναντι του καρκίνου του προστάτη.
Ο χυμός με αυτά τα λαχανικά, επίσης, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνη Ε, β-καροτένιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο. Μπορεί, ακόμη, να μειώσει την υψηλή πίεση του αίματος. Μπορεί, επίσης, να προστατεύσει τα μάτια από τον καταρράκτη και την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας από την ηλικία. Έχει, ακόμη, πρόσθετα οφέλη, όπως καροτενοειδή, που θα βοηθήσουν την επισκευή των κατεστραμμένων κυττάρων.
Με την κατανάλωση περισσότερων λαχανικών, σε σύγκριση με το κρέας, αυξάνονται οι πιθανότητες για την προστασία από τον καρκίνο. Γι' αυτό και οι vegans (χορτοφάγοι) εμφανίζουν καρκίνο σπάνια.
Επίσης, απαιτείται η διακοπή της κατανάλωσης πρόχειρων  φαγητών (fast food), αλλά και της ζάχαρης. Η ζάχαρη και οι τροφές που περιέχουν ζάχαρη πρέπει να αποκλεισθούν εντελώς από την διατροφή σας. Προσοχή, γιατί πολλά από τα πρόχειρα τρόφιμα έχουν ζάχαρη.
Συνταγή χυμού για τον καρκίνο Νο 1
  • 4 καρότα
  • 1 μήλο
  • 1 ματσάκι σέλινο
  • 1 ματσάκι μαϊντανό
  • 2 φύλλα λάχανο
  • 1 μικρό τζίντζερ
Συνταγή χυμού για τον καρκίνο Νο 2
  • 2 πορτοκάλια με τη φλούδα
  • 3 κομμάτια ανανά
  • Λεμόνι
  • Φρέσκο τζίντζερ
Αυτή η συνταγή  είναι μια καλή πηγή ασκορβικού οξέος λόγω της παρουσίας του λεμονιού και του ανανά.
Αν θέλετε να βελτιώσετε την κατάσταση του παχέος εντέρου σας και να αποφύγετε τον καρκίνο του παχέος εντέρου, πιείτε αυτόν τον χυμό.
Συνταγή χυμού για τον καρκίνο Νο 3
  • 2 μήλα
  • 1 χούφτα σπανάκι
  • 1 χούφτα μαϊντανό
  • 2  λεμόνια
Προσοχή! Η παραγωγή χυμών από φρούτα και λαχανικά για τον καρκίνο πρέπει να γίνεται με ωμά φρούτα και λαχανικά για να διατηρούνται ισχυρά τα ένζυμα που θα βοηθήσουν στην καταπολέμηση του καρκίνου.
Βιβλιογραφία
http://www.juicing4you.com/

Πότε είναι απαραίτητο το χρώμιο στον οργανισμό;


Το χρώμιο (Chromium) είναι χημικό στοιχείο με σύμβολο Cr και ατομικό αριθμό 24. Είναι αργυρόλευκο γυαλιστερό και σκληρό μέταλλο με υψηλό σημείο τήξης.
Το χρώμιο δεν απαντάται ελεύθερο στην φύση. Εξάγεται από τα ορυκτά του, κυριότερο από τα οποία είναι ο χρωμίτης (FeCr2O4).
Η συγκέντρωσή του στο χώμα είναι μεταξύ 1 και 3000 mg/kg, στο θαλασσινό νερό 5 με 800 μg/L και στα ποτάμια και τις λίμνες 26 μg/L με 5,2 mg/L. Το χρώμιο είναι λαμπερό, σκληρό μέταλλο που, όταν γυαλίζεται, δίνει μια όμορφη μεταλλική λάμψη. Γι' αυτό η βιομηχανία το χρησιμοποιεί για την παρασκευή εντυπωσιακών μεταλλικών αντικειμένων. Οι ενώσεις του είναι συνήθως τοξικές.
Το χρώμιο, επίσης, είναι αξιοσημείωτο για τις μαγνητικές του ιδιότητες.
Το τρισθενές χρώμιο (Cr(III) ή Cr3+) απαιτείται σε ελάχιστες ποσότητες για τη ζάχαρη και το μεταβολισμό των λιπιδίων στους ανθρώπους και η απώλειά του μπορεί να προκαλέσει μια ασθένεια που ονομάζεται “απώλεια χρωμίου”. Αντίθετα το εξασθενές χρώμιο (Cr(VI) ή Cr6+) είναι πολύ τοξικό και μπορεί να προκαλέσει μεταλλάξεις, όταν καταπίνεται. Το Cr(VI) δεν έχει αποδειχθεί ως καρκινογόνο σε διάλυμα, παρόλο που μπορεί να προκαλέσει δερματίτιδα εξαιτίας κάποιας αλλεργίας.
Η χρήση διατροφικών συμπληρωμάτων με χρώμιο είναι αμφιλεγόμενη εξαιτίας των περίπλοκων αποτελεσμάτων των συγκεκριμένων συμπληρωμάτων. Κάποιες περίπλοκες οργανικές ενώσεις του χρωμίου προκαλούν ζημιά στα χρωμοσώματα των κυττάρων των χάμστερ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι διατροφικές οδηγίες για την ημερήσια κατανάλωση χρωμίου μειώθηκαν από τα 50-200 μg για έναν ενήλικα στα 35 μg (για τους άντρες) και 25 μg (για τις γυναίκες).
Φυσικές πηγές χρωμίου: Θυμάρισιτάρι, μαγιά μπύρας, λαχανικά, φρούτα, κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα και δημητριακά.
Το χρώμιο χρησιμοποιείται στα οδοντοτεχνικά κράματα όπως: CoCr και NiCr. Σημαντική εφαρμογή βρίσκει, επίσης, στην κατασκευή χρωμιοχαλύβων, οι οποίοι είναι ανοξείδωτοι, αλλά και στην επιχρωμίωση μετάλλων που επιθυμείται η προστασία τους από τη διάβρωση. 
Το χρώμιο είναι ένα μέταλλο, το οποίο είναι απαραίτητο για τον ανθρώπινο οργανισμό σε μικρές ποσότητες.
Το χρώμιο έχει αποδειχθεί, από επιστημονικές μελέτες, ότι επάγει την έκκριση της ινσουλίνης, ορμόνη ζωτικής σημασίας για το μεταβολισμό των υδατανθράκων, του λίπους και της πρωτεΐνης στο ανθρώπινο σώμα. Τα τελευταία χρόνια οι μελέτες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η χορήγηση συμπληρώματος χρωμίου μπορεί να προλαμβάνει σε κάποια άτομα την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου ΙΙ, ή και να βοηθά στον καλύτερο έλεγχο της γλυκόζης του αίματος σε διαβητικούς ασθενείς.
Διαιτητικές Πηγές Χρωμίου
Τα περισσότερα τρόφιμα περιέχουν ίχνη χρωμίου, ενώ σχετικά καλές πηγές είναι το κρέας, τα προϊόντα ολικής αλέσεως, καθώς επίσης και κάποια φρούτα, λαχανικά και μπαχαρικά. Αντιθέτως, τρόφιμα πλούσια σε απλά σάκχαρα (φρουκτόζη, γλυκόζη) είναι φτωχά σε χρώμιο. 
Τρόφιμο
Χρώμιο (mcg)
½ κούπα μπρόκολο
11
1 κούπα χυμός σταφύλι
8
60 γρ. Ψωμί ολικής
4
1 κούπα πουρέ πατάτας
3
1 κ.γ. σκόρδο
3
1 κ.γ. ξηρός βασιλικός
2
100 γρ. μοσχαρίσιο κρέας
2
1 κούπα χυμός πορτοκάλι
2
100 γρ. Στήθος γαλοπούλας
2
30 γρ. κράκερς ολικής αλέσεως
1
150 ml κόκκινο κρασί
1-13
1 μήλο με φλούδα
1
1 μέτρια μπανάνα
1
½ κούπα φασολάκια πράσινα
1
Πόσο χρώμιο χρειαζόμαστε;
Οι ανάγκες σε χρώμιο ποικίλουν ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα που ανήκει το κάθε άτομο και ανάλογα με το φύλο. Επίσης, οι ανάγκες σε χρώμιο αυξάνονται σε γυναίκες που είναι έγκυες ή θηλάζουν.
Ηλικία
Νεογνά και Παιδιά (mcg/ημ.)
Άνδρες
(mcg/ημ.)
Γυναίκες
(mcg/ημ.)
Έγκυες
(mcg/ημ.)
Θηλάζουσες
(mcg/ημ.)
0 έως 6 μηνών
0.2
-
-
-
-
7 έως 12 μηνών
5.5
-
-
-
-
1 έως 3 ετών
11
-
-
-
-
4 έως 8 ετών
15
-
-
-
-
9 έως 13 ετών
-
25
21
-
-
14 έως 18 ετών
-
35
24
29
44
19 έως 50 ετών
-
35
25
30
45
>50 ετών
-
30
20
-
-
Πότε χρειάζεται συμπληρωματική χορήγηση χρωμίου;
Η απορρόφηση του χρωμίου πραγματοποιείται στο λεπτό έντερο και ευνοείται παρουσία βιταμίνης C και νιασίνης και αποθηκεύεται κυρίως στο ήπαρ, στη σπλήνα και στα οστά. Σημαντικές ποσότητες αποβάλλονται με τη διούρηση. Οι ποσότητες αυτές ποικίλλουν και φαίνεται να είναι αυξημένες σε έγκυες, θηλάζουσες και σε περιπτώσεις τραυματισμού, έντονου στρες και έντονης άσκησης. Επιπλέον, έχει φανεί ότι άτομα τρίτης ηλικίας τείνουν να εμφανίζουν χαμηλότερα επίπεδα χρωμίου στο σώμα τους σε σχέση με έναν υγιή ενήλικα. Συνεπώς, έγκυες και θηλάζουσες, σοβαρά τραυματίες, αθλητές και άτομα τρίτης ηλικίας είναι πιθανό να χρειάζονται συμπλήρωμα χρωμίου. Τέλος, άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου ΙΙ και δυσανεξία στη γλυκόζη μπορεί να βοηθηθούν από ένα συμπλήρωμα χρωμίου.
Από κάποιες μεμονωμένες μελέτες φάνηκε ότι χορήγηση συμπληρώματος χρωμίου είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση της LDL (κακής) χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων, ενώ οδήγησε στην αύξηση της HDL (καλής) χοληστερόλης σε ανθρώπινο πληθυσμό.
Αναφορικά με την επίδραση συμπληρώματος χρωμίου στη σύσταση σώματος, λιγοστές μελέτες δείχνουν ότι η χορήγηση χρωμίου μειώνει το λιπώδη ιστό και αυξάνει την άλιπη σωματική μάζα.
Συμπερασματικά, το χρώμιο που χρειάζεται ένα υγιές άτομο μπορεί να προσληφθεί μέσω της διατροφής, μέσα από ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο πλούσιο σε λαχανικά και φρούτα, με ικανοποιητική κατανάλωση πουλερικών, οσπρίων, προϊόντων ολικής αλέσεως και γαλακτοκομικών. 
Το συμπλήρωμα χρωμίου φαίνεται να χρειάζεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις σε έγκυες και θηλάζουσες, σε αθλητές και βαριά τραυματίες και πιθανώς σε κάποια άτομα τρίτης ηλικίας.


Οι επιδράσεις του αλκοόλ στην καρδιά


Οι νέοι μπορεί να το αντέχουν το αλκοόλ, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν έχει συνέπειες στην υγεία τους.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Αμερική, οι νέοι που πίνουν πολύ είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν καρδιολογικά προβλήματα στα 40 τους χρόνια, αφού στα 20 τους ο οργανισμός δεν προστατεύεται από τις συνέπειες. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Ιλινόις στο Σικάγο διαπίστωσαν ότι οι νέοι που πίνουν πολύ και συχνά κινδυνεύουν περισσότερο, επειδή το αλκοόλ προκαλεί άμεσα αλλαγές στους μύες που ελέγχουν τη ροή του αίματος. Μάλιστα, οι αλλαγές αυτές είναι παρόμοιες με εκείνες που υφίστανται οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που παρουσιάζουν αρτηριοσκλήρυνση.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τον οργανισμό φοιτητών που έπιναν τουλάχιστον πέντε ποτά σε κάθε τους έξοδο και φοιτητών που έπιναν σχετικά λίγο, δηλαδή το πολύ ένα ποτό ή δύο μπύρες. Τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία δημοσιεύονται στην Επιθεώρηση του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, αναφέρουν ότι οι πρώτοι παρουσίαζαν μειωμένη λειτουργία των μυών που ελέγχουν τη ροή του αίματος, αλλαγή που εμφανίζεται σε άτομα αρκετά μεγαλύτερης ηλικίας.
Μάλιστα, αυτό αποτελεί βασικό παράγοντα πρόκλησης αρτηριοσκλήρυνσης και άλλων προβλημάτων που οδηγούν σε καρδιακό και εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι συγκεκριμένοι φοιτητές δεν παρουσίαζαν υπέρταση ή υψηλή χοληστερόλη, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος είναι μικρότερος.
Βιβλιογραφία
dailymail.co.uk


Τι είναι πιο υγιεινό οι χυμοί ή τα φρούτα;


Χυμοί ή φρούτα;
Τα φρούτα περιέχουν και τις φυτικές ίνες, ενώ ο χυμός για να τις έχει πρέπει να παρασκευαστεί με τη φλούδα του.
Οι φυτικές ίνες βοηθούν στην εντερική λειτουργία, επιταχύνουν τον κορεσμό και οδηγούν στην αποβολή της κακής χοληστερίνης. Επίσης οι φυτικές ίνες επιβραδύνουν την πέψη και μας κρατούν περισσότερη ώρα χορτάτους.
Οι χυμοί γίνονται πιο επικίνδυνοι όταν περιέχουν ζάχαρη, αλλά, επίσης,  πρέπει να καταλάβουμε ότι για τον χυμό απαιτούνται τουλάχιστον 3 φρούτα.
Ο φυσικός χυμός
Πρέπει να καταναλωθεί αμέσως για να μην χάσει μέρος των συστατικών του.
Ο φυσικός χυμός του εμπορίου
Μπορεί να έχουν καταστραφεί κάποια από τα συστατικά τους λόγω της επεξεργασίας τους και μερικοί χυμοί εμπορίου μπορεί να περιέχουν έξτρα ζάχαρη, αρωματικές ύλες κ.α.
Ο συμπυκνωμένος χυμός
Επικίνδυνος θερμιδικά όταν περιέχει έξτρα ζάχαρη.
Οι χυμοί είναι πηγή βιταμινών
Οι χυμοί περιέχουν βιταμίνες  C, EA και β-καροτένιο που βοηθούν το ανοσοποιητικό, το νευρικό, το καρδιοαγγειακό σύστημα κ.α. Επίσης, προστατεύουν και αναζωογονούν το δέρμα.
Οι χυμοί ενυδατώνουν
Ο καλύτερος τρόπος για κάλυψη των ημερήσιων αναγκών σε υγρά, μέταλλα και βιταμίνες είναι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, με τη μορφή χυμών.


Το πολύ αλκοόλ είναι αιτία διαζυγίου


Όσο περισσότερο αλκοόλ πίνει ένας παντρεμένος ή μια παντρεμένη, τόσο πιθανότερο είναι να χωρίσει κάποια στιγμή. Όμως ο κίνδυνος του διαζυγίου μειώνεται κάπως, αν οι δύο σύζυγοι πίνουν περίπου την ίδια ποσότητα αλκοόλ.
Σε αυτές τις δύο διαπιστώσεις κατέληξε μια μεγάλη νορβηγική επιστημονική έρευνα, που επίσης διαπίστωσε το αυτονόητο: αν κανείς από τους δύο συζύγους δεν πίνει καθόλου, τότε η πιθανότητα διαζυγίου είναι μικρότερη στην πορεία του χρόνου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Φαρτέιν Ασκ Τόρβικ του Νορβηγικού Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα αλκοολισμού «Alcoholism: Clinical and Experimental Research», μελέτησαν τις περιπτώσεις περίπου 20.000 ζευγαριών. Διαπίστωσαν ότι όχι μόνο το πολύ αλκοόλ ανοίγει συχνά τον δρόμο για το διαζύγιο, υποβαθμίζοντας την ποιότητα ενός γάμου, αλλά επίσης οι χωρισμένοι γενικά πίνουν κατά μέσο όρο περισσότερο από τους παντρεμένους.
Η μελέτη δείχνει ότι η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ διαταράσσει την καθημερινότητα του ζευγαριού, αφήνοντας ανεκτέλεστες πολλές δουλειές του νοικοκυριού και αυξάνοντας τους συζυγικούς καυγάδες. Η έρευνα δείχνει ότι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ από τη γυναίκα αυξάνει ακόμα περισσότερο την προοπτική του διαζυγίου, από ό,τι αν είναι ο άνδρας που πίνει πολύ.
Η πιθανότητα διαζυγίου τριπλασιάζεται όταν ο άνδρας πίνει λίγο, αλλά η γυναίκα του πολύ αλκοόλ. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το πολύ ποτό φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά περισσότερο τις γυναίκες από ό,τι τους άνδρες, αν και συνήθως τα «γερά ποτήρια» είναι οι δεύτεροι, καθώς οι περιπτώσεις γυναικείου αλκοολισμού είναι λιγότερες.
Όταν όμως η γυναίκα- μητέρα πίνει πάρα πολύ, τότε διαταράσσεται πιο εύκολα η ισορροπία της οικογένειας, σύμφωνα με τους ερευνητές, επειδή μπορεί να πληγούν καίρια βασικές λειτουργίες, όπως η ανατροφή των μικρών παιδιών. Επιπλέον -για κοινωνικο-οικονομικούς λόγους- είναι πιθανότερο να εγκαταλείψει την οικογένεια και να ζητήσει διαζύγιο ένας άνδρας, όταν πίνει πολύ η γυναίκα του, παρά μια γυναίκα, όταν πίνει ο άνδρας της.
Σε κάθε περίπτωση, η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ αποτελεί σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας στις περισσότερες δυτικές χώρες, γι' αυτό τα ζευγάρια που σκοπεύουν να παντρευτούν πρέπει να λάβουν υπόψη τους σοβαρά τις συνήθειες του συντρόφου τους, όσον αφορά το αλκοόλ. 
Άλλωστε, σύμφωνα με τη μελέτη, ακόμα κι όταν πίνουν το ίδιο πολύ οι σύζυγοι, ο κίνδυνος διαζυγίου είναι πάντα μεγαλύτερος σε σχέση με τα ζευγάρια που απέχουν από το αλκοόλ ή πίνουν με μέτρο.
Βιβλιογραφία
Fartein A. Torvik1, Espen Røysamb, Kristin Gustavson, Mariann Idstad, Kristian Tambs, Discordant and Concordant Alcohol Use in Spouses as Predictors of Marital Dissolution in the General Population: Results from the Hunt Study, Article first published online: 5 FEB 2013, DOI: 10.1111/acer.12029





Αλκαλική φωσφατάση


Αλκαλική φωσφατάση-AP
Ανιχνεύει χολοηπατική ή οστική νόσο.
Η ολική αλκαλική φωσφατάση - alkaline phosphatase  (ΑP) που προσδιορίζεται  στον όρο ή πλάσμα είναι το άθροισμα πολλαπλών διακριτών μορφών αλκαλικής φωσφατάσης που προέρχονται από διαφορετικούς ιστούς.
Σήμερα είναι γνωστά τέσσερα γονίδια που κωδικοποιούν τα ισοένζυμα αλκαλικής φωσφατάσης και αυτά είναι:
1) Το μη ειδικό ιστικό γονίδιο που ανευρίσκεται στα νεφρά, το ήπαρ και τα οστά.  Αυτό το γονίδιο κωδικοποιεί τρία ισοένζυμα, νεφρική - ALP, ηπατική - ALP και οστική - ALP που διαφέρουν μόνο στο ποσοστό υδατανθράκων των πλευρικών αλυσίδων.
2) Το πλακουντιακό γονίδιο που κωδικοποιεί για το πλακουντιακό ισοένζυμο.
3) Το εντερικό γονίδιο που κωδικοποιεί για το εντερικό ισοένζυμο.
4) Το βλαστικό γονίδιο που κωδικοποιεί για το ισοένζυμο των όρχεων, θύμου και πνευμόνων.
Σε υγιή άτομα η ολική ALP που προσδιορίζεται στον ορό ή το πλάσμα προέρχεται, κυρίως, από το ήπαρ και τα οστά, περίπου 25% των υγιών ατόμων έχουν εντερικό ισοένζυμο. 
Η ολική ALP αυξάνεται φυσιολογικά
1) κατά την κύηση μετά το 2ο τρίμηνο (πλακουντιακό ισοένζυμο)
2) σε αναπτυσσόμενα παιδιά (οστικό ισοένζυμο)
3) μετά από πρόσληψη τροφής σε άτομα ομάδας αίματος Ο και Β Lewis θετικά που εκκρίνουν την ουσία Η της ομάδας αίματος (εντερικό ισοένζυμο).
Η πιο κοινή αιτία αυξημένης ολικής ALP είναι η ηπατοχολική νόσος.  Οι τιμές της ολικής ALP είναι παθολογικές στο 60% των περιπτώσεων. 
Σε συνδυασμό με τρανσαμινάσες και γ-GT βοηθά στην διαφορική διάγνωση χολοστατικών καταστάσεων.  Τα επίπεδα της ALP είναι υψηλά σε σχέση προς τις τιμές των τρανσαμινασών σε χολόσταση και φυσιολογικά σε απουσία χολόστασης. 
Σε νόσους του ήπατος φυσιολογικές ή ελάχιστα αυξημένες τιμές ALP σε συνδυασμό με υψηλές τιμές γ-GT υποδηλώνουν αλκοολική ηπατική νόσο.
Επίσης, η γ-GT δεν αυξάνεται σε οστικές μεταβολές.
Μέθοδος
• Χρωματομετρική
Προετοιμασία ασθενούς και δείγματος
Ορός. Αποφυγή αιμόλυσης και λιπαιμίας
Απόψυξη κατεψυγμένων δειγμάτων οδηγεί σε αύξηση 30% της δραστικότητας ALP.
Φυσιολογικές τιμές της αλκαλικής φωσφατάσης
Στην περίοδο της αύξησης μπορεί να φτάσει και μέχρι 700IU/L
Νεογέννητα:   < 460 IU/L
Παιδιά 1-12 ετών: < 300 IU/L
Γυναίκες:   55-170 IU/L
Άνδρες: 70-175 IU/L
Κλινική χρησιμότητα της αλκαλικής φωσφατάσης
• Χρήσιμη στη διάγνωση ηπατοχολικής νόσου και νόσου των οστών
Μείωση της αλκαλικής φωσφατάσης
  • Κληρονομική
  • Αναιμία
  • Έλλειψη πρωτεϊνών
  • Υποφωσφαταιμία
  • Υποθυρεοειδισμός
  • Υποφυσιακός νανισμός
  • Αχονδροπλασία
  • Σκορβούτο
  • Συγγενές μυξοίδημα
Η μείωση της αλκαλικής φωσφατάσης είναι συνήθως χωρίς κλινική σημασία.
Αύξηση της αλκαλικής φωσφατάσης
  • Χολόσταση κάθε αιτίας (ηπατίτιδα, αποφρακτικός ίκτερος, χολική κίρρωση, κίρρωση ήπατος, θεραπεία με αντιεπιληπτικά, χλωροπρομαζίνη, θειαμαζόλη, οιστρογόνα, γεσταγόνα,
  • Πρωτοπαθές ηπατοκυταρικό καρκίνωμα
  • Ηπατικές μεταστάσεις
  • Οστικά αίτια (οστικές μεταστάσεις, ραχίτιδα, οστεομαλακία, νόσος του Paget, οστεοσκλήρυνση, οστεομαρμάρωση, θεραπεία καταγμάτων, νεοπλασίες με συμμετοχή των οστών, οστεογενές σάρκωμα, μυέλωμα
  • Υπερπαραθυρεοειδισμός
  • Σύνδρομο Cushing
  • Νόσος του Hodgkin
  • Μεγαλακρία
  • Θεραπεία με GH
  • Σαρκοείδωση
  • Λοιμώδης μονοπυρήνωση
  • Νεφρική ανεπάρκεια
  • Καρκίνος νεφρού
  • Καρκίνος ωοθηκών
  • Καρκίνος όρχεων
  • Ηπατικές μεταστάσεις
  • Ελκώδης κολίτιδα
  • Θυρεοτοξίκωση
  • Καλοήθης παροδική υπερφωσφαταιμία
Αλληλεπιδράσεις με φάρμακα
• Ηπατοτοξικά φάρμακα
• Αμινογλουτεθιμίδη
• Κυκλοσπορίνη
• Κολχικίνη
• Δικουμαρόλη
• Κλοφιμπράτη
• Κιτρικό
• EDTA
• Φθόριο
• Μαγγάνιο
• Βερύλλιο
Βιβλιογραφία
nlm.nih.gov

Όλες οι χρήσεις της στάχτης


Η στάχτη ή αλισίβα είναι το καλύτερο απορρυπαντικό που επινόησε ποτέ ο άνθρωπος και όχι μόνο...
Ας δούμε μερικές χρήσεις της στάχτης:
α. Αλισίβα στην καθαριότητα:
Η αλισίβα καθαρίζει, λευκαίνει και απολυμαίνει σε βάθος. Μπορεί να καθαρίσει τα πάντα. Ακόμα και τους πιο δύσκολους λεκέδες.
Βράστε την στάχτη με νερό, και τρίψτε με αυτό οτιδήποτε θέλετε να καθαρίσετε. Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα. Καθαρίζει ακόμα και τις σκουριές, που έχουν ποτίσει στα μάρμαρα. Απίστευτη καθαριότητα και υγιεινή!
β. Αλισίβα στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική:
Τη χρησιμοποιούμε στην παρασκευή μουσταλευριάς, κουραμπιέδων, αλλά και στην ζαχαροπλαστική γενικότερα. Εκτός από την υπέροχη γεύση και τη βελούδινη υφή που δίνει στα σκευάσματα, καθαρίζει και το έντερο από τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Η στάχτη επίσης χρησιμοποιείται στην παρασκευή ψωμιού.
γ. Αλισίβα στον κήπο:
Ρίξτε την αλισίβα στον κήπο σας. Κάνει το χώμα πιο αφράτο, ταΐζει τα φυτά και περιορίζει αισθητά την ύπαρξη και αναπαραγωγή όλων  των βλαπτικών εντόμων και ζιζανίων. Επίσης, με τη χρήση στάχτης δεσμεύεται διοξείδιο του άνθρακα από τους μικροοργανισμούς μέσα στο χώμα, η ανάπτυξη των οποίων ενισχύεται από τη στάχτη και η γη γίνεται πιο εύφορη.
Ακόμη, διώχνει τις ενοχλητικές μυρμηγκοφωλιές, χωρίς να σκοτώνει τα μυρμήγκια. Ρίξτε στην είσοδο της μυρμηγκοφωλιάς που εμφανίστηκε σε λάθος σημείο, μερικές χούφτες στάχτη. Τα μυρμήγκια δεν μπορούν, ούτε να την περάσουν, ούτε να την μεταφέρουν με αποτέλεσμα να μετακινήσουν την είσοδο της φωλιάς τους αλλού.
Σκορπίστε στάχτη στις γωνίες και στα σκοτεινά σημεία της αποθήκης σας ή του κελαριού σας. Τυχόν κατσαρίδες και παρόμοια απεχθή, αποκρουστικά και ενοχλητικά έντομα, καθώς και ποντίκια θα μετοικήσουν, όσο πιο μακριά γίνεται, και δεν θα ξαναεμφανιστούν όσο υπάρχει στάχτη.
δ.  Αλισίβα στην υγιεινή:
Κόλλησε το παιδί σας ψείρες στο σχολείο; Γέμισε ο σκύλος σας τσιμπούρια και ψύλλους; Στάχτη!  Το καλύτερο αντιπαρασιτικό!   Ανακατέψτε την στάχτη με ξύδι, μέχρι που να γίνει πηχτή λάσπη και αλείψτε το τριχωτό της κεφαλής.
ε. Αλισίβα στην στοματική υγιεινή:
Κιτρίνισαν τα δόντια σας από τροφές ή τσιγάρο; Μην ανησυχείτε! Τρίψτε τα με στάχτη και θα ξαναγίνουν λευκά!
στ. Αλισίβα στην απολύμανση:
Το κρασί σας είναι θολό;   Έχει το νερό της πηγής ζουζούνια και μικροοργανισμούς;  Γεμίστε άλατα το πηγάδι  και το νερό του; Περάστε τα μέσα από στάχτη να φιλτραριστούν. Θα εκπλαγείτε με τη διαύγεια και την καθαρότητα που τους δίνει, χωρίς να τα επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο.
ζ. Αλισίβα στην αντισκορική προστασία:
Μαζεύετε τα χειμωνιάτικα ρούχα, όταν έρθει το καλοκαίρι; Πασπαλίστε τα με στάχτη και ξεχάστε τον σκόρο. Μετά καθαρίζουν με ένα απλό τίναγμα διατηρώντας μια απίστευτη γυαλάδα. Αν μάλιστα προσθέσετε και λίγη λεβάντα στο σεντούκι, στο συρτάρι ή στην κασέλα θα ησυχάσετε για πολλά χρόνια.
η. Αλισίβα στους λεκέδες:
Λεκιαστήκατε την ώρα που τρώγατε; Βάλτε πάνω λίγο στάχτη και μετά από πέντε λεπτά, τρίψτε τον λεκέ με ψίχα ψωμιού. Ο λεκές εξαφανίζεται, ως δια μαγείας!
θ. Αλισίβα στα χτυπήματα:
Χτυπήσατε; Ματώσατε; Διαλύστε λίγο πράσινο σαπούνι μέσα στην αλισίβα και πλένετε με αυτό την πληγή χωρίς να την ξεπλύνετε μετά. Είναι απίστευτη η ταχύτητα επούλωσης.
ι. Αλισίβα ως μέσο αντιγήρανσης:
Θέλετε να καθυστερήσετε το γήρας; Στην περίπτωση αυτή να λούζετε τα μαλλιά σας με ξιδόνερο και να μπανιαρίζεστε με αλισίβα. Η αλισίβα σφίγγει το δέρμα και δεν χρειάζονται επεμβάσεις τύπου λίφτινγκ ή μπότοξ.
ια. Αλισίβα  ως μέσο συντήρησης:
Είστε στην κατασκήνωση και δεν έχετε που να διατηρήσετε τα φρέσκα φρούτα; Σκάψτε έναν λάκκο, γεμίστε τον με στάχτη και τοποθετήστε τα φρούτα, έτσι ώστε να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο, αλλά ούτε και με το χώμα. Σκεπάστε τον λάκκο και αφήστε τα.   Διατηρούνται έως δύο χρόνια εντελώς μα εντελώς ανέπαφα, όπως την στιγμή που τα βάλατε.
Θέλετε να διατηρήσετε την πυτιά που πήζετε τυρί; Βάλτε την μέσα σε ένα κέρατο, απογεμίστε το με στάχτη σφραγίστε με λάσπη και κρεμάστε το σε ένα δέντρο. Η πυτιά δεν θα χαλάσει ποτέ!
ιβ. Άλλες χρήσεις της στάχτης:
-Παλιά οι σιδηρουργοί για να σκληραίνει το σίδερο, το έσβηναν μέσα σε ένα μίγμα από αίμα και στάχτη.  Ήταν το πρώτο είδος ατσαλιού.
-Η αλισίβα μπορεί να γίνει και σαπούνι.

Αρχίστε λοιπόν να συγκεντρώνετε τις στάχτες και όλο και κάπου θα σας χρησιμεύσουν!

Τα δόντια μπορούν να αναγεννηθούν


Οι αλιγάτορες μπορούν να βγάλουν νέα δόντια, οπότε γιατί να μην μπορούν και οι άνθρωποι;
Οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν την αναγέννηση των οργάνων με την ελπίδα εφαρμογής της στον άνθρωπο.
Οι αλιγάτορες διαθέτουν 80 δόντια κατά μέσο όρο σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής τους. Υπολογίζεται, δε, ότι στη διάρκεια της ζωής τους αλλάζουν 50 φορές τα δόντια τους, πράγμα που σημαίνει ότι στο στόμα του καθενός τους δημιουργούνται 2.000-3.000 δόντια.
Αντίστοιχα ο άνθρωπος αλλάζει δόντια μόνο μια φορά στη ζωή του.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας μελετούν τα δόντια στους αλιγάτορες, για να δουν αν θα μπορούσε μια ημέρα ένας ενήλικας άνθρωπος αν χάσει το δόντι του να το αντικαθιστά αυτόματα.
Τα δόντια του αλιγάτορα είναι πολύ παρόμοια με του ανθρώπου. Τα δόντια στους αλιγάτορες μεγαλώνουν σε τρεις ομάδες. Έχουν ένα ενήλικο δόντι στο στόμα τους, ένα ''μωρό'' δόντι για  αντικατάσταση στην αναμονή σε περίπτωση απώλειας του δοντιού, και  ένα βλαστικό κύτταρο που μπορεί να γίνει ένα άλλο δόντι αντικατάστασης εάν κριθεί απαραίτητο.
Όταν το ώριμο δόντι πέσει το ''μωρό'' δόντι γίνεται ώριμο και το βλαστικό κύτταρο γίνεται ένα ''μωρό'' δόντι. Στους ανθρώπους, υπάρχει μια παρόμοια δομή, αλλά δεν υπάρχουν βλαστικά κύτταρα υπό κανονικές συνθήκες.
Αν και η κατανόηση της αναγεννητικής ιατρικής δυνατότητας στον άνθρωπο είναι ακόμα μακριά,  μια μέρα οι επιστήμονες θα είναι σε θέση με ορμόνες ή μόρια να αναπτύξουν νέα δόντια.
Το DNA του ανθρώπου περιέχει το γενετικό υλικό που απαιτείται για να αυξηθούν τα δόντια και ακόμη και να γίνει  αναγέννηση σε άλλα μέρη του σώματος, αλλά ο κώδικας δεν είναι "ενεργοποιημένος".
Η αναγέννηση είναι σχετικά συχνή στο βασίλειο των ζώων. Ορισμένα είδη σαλαμάνδρας μπορούν να αναγεννούν τα άκρα, οι αστακοί και τα καβούρια μπορεί να αναπτύσσουν νέα πόδια, οι αστερίες μπορεί να αναπτύσσουν νέα εξαρτήματα και πολλά είδη αρπακτικών, όπως οι καρχαρίες και οι αλιγάτορες, μπορούν να αναγεννούν τα δόντια.
Τα πρωτόγονα ζώα έχουν πιο ισχυρή αναγεννητική δύναμη. Οι άνθρωποι έχουν πιο εξειδικευμένα κύτταρα, και το τίμημα που πληρώνουν είναι ότι έχουν λιγότερα βλαστικά κύτταρα. Το ποσοστό των βλαστικών κυττάρων σε κατώτερα ζώα είναι πολύ υψηλότερο από ό, τι είναι στον άνθρωπο.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να χαρίσουν την αναγεννητική ικανότητα του αλιγάτορα και στον άνθρωπο.
Βιβλιογραφία

www.usnews.com 

Ακτινοθεραπεία με ηλεκτρόνια


Η  δέσμη  ταχέων  ηλεκτρονίων  έχει χρησιμοποιηθεί  στην  ακτινοθεραπεία  από το 1950, αρχικά από βητατρόνια και γεννήτριες Van der Graaff και μετά στην δεκαετία του 1970, από γραμμικούς επιταχυντές.
Στους  γραμμικούς  επιταχυντές  χρησιμοποιείται  ένα  ηλεκτρομαγνητικό  κύμα πολύ  υψηλής συχνότητας  (RF)  για  την επιτάχυνση  ηλεκτρονίων  σε  πολύ  υψηλές  ενέργειες. Ηλεκτρόνια από το  νήμα εκτοξεύονται  σε  κατάλληλους  χρόνους πάνω στο ηλεκτρομαγνητικό κύμα (RF =3.000 MHz  περίπου)  και  επιταχύνονται.
Τα  κλινικά  χαρακτηριστικά  των  δεσμών  ηλεκτρονίων  έχουν  σχέση,  επίσης, με  το  είδος του  γραμμικού  επιταχυντή που  τα παράγει. Οι κυριότερες παράμετροι που διαφέρουν μεταξύ των γραμμικών επιταχυντών είναι η ενέργεια, η κατασκευή,  η  λειτουργία  του  θαλάμου  ελέγχου, η χρήση ελασμάτων σκέδασης ή μαγνητών  και  ο  σχεδιασμός  του  κατευθυντήρα. Για τη ρύθμιση του μηχανήματος  και  το  σχεδιασμό  θεραπείας  πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη οι τεχνικές παράμετροι του  εκάστοτε  γραμμικού  επιταχυντή  όσο  και  τα  ανατομικά  χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή. Η  δέσμη  ηλεκτρονίων  είναι  κατάλληλη  για  τη  θεραπεία  επιφανειακών  όγκων μέχρι πέντε‐έξι εκατοστά από την επιφάνεια  του  δέρματος. 
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΥΓΙΩΝ ΙΣΤΩΝ
Δέρμα και χείλη 
Η ακτινοθεραπεία με ηλεκτρόνια χρησιμοποιείται  με  επιτυχία  για  τη  θεραπεία  νεοπλασμάτων  του δέρματος  ακανθοκυτταρικού  ή  βασικοκυτταρικού ιστολογικού  τύπου  με  αποτελέσματα συγκρίσιμα  με  αυτά  της  χειρουργικής εξαίρεσης.
Ωστόσο,  η  μεγάλη  πλειοψηφία  των νεοπλασμάτων του δέρματος εκδηλώνεται  ως  πρώιμες βλάβες,  εύκολα  εξαιρέσιμες χειρουργικά.
Η  Χειρουργική  αφαίρεση  σε  σύγκριση με  την  Ακτινοθεραπεία,  ως  μέθοδος  είναι  πιο  απλή, εξίσου  αποτελεσματική ως προς την ίαση και το κοσμητικό αποτέλεσμα, ενώ παράλληλα επιτρέπει την ιστολογική  εκτίμηση  του  παρασκευάσματος.  Εξάλλου,  το  χρονικό  διάστημα που  απαιτείται για  τη  χορήγηση  της  ακτινοθεραπείας,  καθώς  επίσης,  για  την αποκατάσταση  των  ιστικών βλαβών από  την  ακτινοβολία,  είναι  μεγάλη.  Έτσι,  η  ακτινοθεραπεία  σπάνια  χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μικρών όγκων.
Η  ακτινοθεραπεία  έχει  εφαρμογή  κυρίως  σε  περιπτώσεις  πρωτοπαθών  ακανθοκυτταρικών  και βασικοκυτταρικών  όγκων που  βρίσκονται  σε  ανατομικές θέσεις  δύσκολα προσπελάσιμες χειρουργικά  (βλέφαρα,  μύτη,  αυτιά)  ή  σε επίμονους,  υποτροπιάζοντες  όγκους  όπου  η χειρουργική  θεραπεία  πρέπει  να συμπληρωθεί  από  ακτινοθεραπεία,  ώστε να βελτιωθεί ο τοπικός έλεγχος της νόσου.
Άλλες  ενδείξεις  για  τη  χορήγηση  ακτινοθεραπείας  σε  ασθενείς  με  καρκίνο του  δέρματος αποτελούν  οι  πολλαπλές, επιφανειακές,  πρακτικά  μη  εξαιρέσιμες βλάβες,  η  προδιάθεση  για σχηματισμό χηλοειδών,  η  αδυναμία  χειρουργικής εξαίρεσης  για  ιατρικούς  λόγους,  η  αποφυγή ακρωτηριαστικών επεμβάσεων και η  μεγάλη  ηλικία.  Τέλος,  η  ακτινοθεραπεία είναι η ιδανική λύση για την παρηγορική  αντιμετώπιση  ανεγχείρητων  τοπικά προχωρημένων νεοπλασμάτων του δέρματος.
Το  ακτινοθεραπευτικό  πεδίο  στην  περίπτωση  μικρών,  επιφανειακών  βασικοκυτταρικών  και καλά  διαφοροποιημένων  με  ομαλά  όρια  ακανθοκυτταρικών όγκων,  πρέπει  να  περιλαμβάνει  τη μακροσκοπικά ορατή νόσο με ένα ελάχιστο όριο ασφάλειας 1 cm. Αντίθετα σε μεγάλα διηθητικά νεοπλάσματα απαιτούνται όρια 2 έως 3 cm, καθώς επίσης και ακτινοβόληση  των  επιχώριων λεμφαδένων, όταν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτοί να είναι διηθημένοι.
Οι  περισσότερες  βλάβες  που  εντοπίζονται στα βλέφαρα, την παρειά, τη μύτη  ή  το  αυτί  είναι επιφανειακές  και  θεραπεύονται  με  δέσμες  ηλεκτρονίων  με ενέργεια 6 έως 9 MeV. Αν η μάζα φτάνει σε  βάθος  μεγαλύτερο  από  2 cm  τότε χρησιμοποιούνται ηλεκτρόνια ενέργειας 9  έως 12 MeV. Η  ημερήσια  χορηγούμενη δόση ακτινοβολίας πρέπει να είναι 2 Gy. Η  ολική  δόση  που χορηγείται  επικουρικά  μετά  από  ολική  εξαίρεση  της  βλάβης  πρέπει  να  ανέρχεται  στα  50 Gy, στην  περίπτωση  θετικών  χειρουργικών ορίων  στα 66–70 Gy,  ενώ  σε ανεχγείρητους όγκους στα 70–74 Gy. 
Τέλος, υπάρχουν  θεραπευτικά  σχήματα  για  την  αντιμετώπιση  μικρών  Τ1  βλαβών διαμέτρου μικρότερης των 2 cm που περιλαμβάνουν  λίγες  συνεδρίες  (4  έως  12).  Τα θεραπευτικά πρωτόκολλα που  χρησιμοποιούν  μικρότερη  ημερήσια  δόση  εξασφαλίζουν  καλύτερο θεραπευτικό  και κοσμητικό αποτέλεσμα.
Το  σχήμα  του  πεδίου  διαμορφώνεται με  ειδικούς  κώνους  για  ηλεκτρόνια,  οι οποίοι εφαρμόζουν στην  κεφαλή  του γραμμικού επιταχυντή  και  δημιουργούν τετράγωνα πεδία μεγέθους 5 × 5 cm2 έως 25 × 25 cm2.
Προστατευτικά  εξαρτήματα  από  μόλυβδο (blocks)  πρέπει  να  κατασκευάζονται για κάθε πεδίο, έτσι ώστε το σχήμα του να προσαρμόζεται στο σχήμα και το μέγεθος του όγκου που πρόκειται να θεραπευθεί. Το πάχος του block εξαρτάται από  την  ενέργεια  της  δέσμης.  Παραδείγματος  χάριν για  ενέργεια  7 MeV απαιτείται block πάχους 2,8 mm προκειμένου  να  επιτευχθεί  απόλυτη προστασία,  καθώς  αυτό  απορροφά  το  98%  της δέσμης,  ενώ  για  ενέργεια  11 MeV  αυτό πρέπει να φθάνει τα 4,3 mm. Blocks  μολύβδου  χρησιμοποιούνται,  επίσης,  για  την  προστασία  των  εν  των βάθει ιστών.  Στη  θεραπεία  καρκίνου παρειάς  ή  χειλέων  τοποθετούνται ειδικοί  ενδοστοματικοί κώνοι  εξατομικευμένοι  για  κάθε  ασθενή,  με  σκοπό  να προφυλαχθούν  επαρκώς  τα  γειτονικά με τη  νόσο,  ούλα  ή  γλώσσα.  Τέλος,  στη θεραπεία  του  καρκίνου  των  βλεφάρων, τοποθετούνται ειδικά  blocks  μολύβδου κάτω  από  το  βλέφαρο  για  την  προστασία του οφθαλμού.
Ανώτερη αναπνευστική και πεπτική οδός
Η  ακτινοθεραπεία  με  ηλεκτρόνια μπορεί  να  χρησιμοποιηθεί  και  στη  θεραπεία  όγκων που εξορμώνται  από  την ανώτερη αναπνευστική και πεπτική οδό, όπως  π.χ.σε  βλάβες  που  εδράζονται στην  στοματική  κοιλότητα,  τον  στοματοφάρυγγα, τον υποφάρυγγα καθώς και την υπεργλωττιδική μοίρα του λάρυγγα.
Συνήθως, προηγείται  εξωτερική  ακτινοθεραπεία με φωτόνια ή σε  ορισμένες εξ αυτών  έπεται  ενδοϊστική  βραχυθεραπεία.
Στις  περιπτώσεις  όγκων  της  στοματικής  κοιλότητας  η  ακτινοθεραπεία  με  ηλεκτρόνια, είτε ως συμπληρωματική θεραπεία της εξωτερικής ακτινοθεραπείας με  φωτόνια,  είτε  ως  ριζική θεραπεία, μπορεί  να  χορηγηθεί με  τη  χρήση ενδοστοματικών κώνων. Με τη μέθοδο αυτή συγκεντρώνεται  υψηλή  δόση  στην  περιοχή  της  πρωτοπαθούς  εστίας,  με  ταυτόχρονη προστασία της  γνάθου,  των  οδόντων, των ούλων και των σιελογόνων αδένων.  Έτσι  επιτυγχάνεται  τοπικός έλεγχος  της  νόσου  με  τις  λιγότερες  δυνατές παρενέργειες από τους υγιείς ιστούς.Η ενέργεια της δέσμης ηλεκτρονίων (6, 9 ή 12 MeV) εκλέγεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά  του  νεοπλάσματος, της θέσης  και  της  πιθανής  μικροσκοπικής του επέκτασης.
Όγκοι σιελογόνων αδένων και τραχηλικοί λεμφαδένες
Είναι  γνωστό  πως  η  μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία  ελαττώνει  τον  κίνδυνο τοπικής  υποτροπής στις  περιπτώσεις υψηλού  βαθμού  κακοήθειας  νεοπλασμάτων  των  σιελογόνων  αδένων.  Στις περιπτώσεις  αυτές  η  θεραπεία  χορηγείται  με  ηλεκτρόνια  (σε  ποσοστό  75‐80% της ολικής δόσης) σε συνδυασμό με φωτόνια.  Η  ακτινοβολούμενη  περιοχή  περιλαμβάνει  την  περιοχή  της παρωτίδας και  τις  εγχειρητικές  τομές  σε  όλη  τους την  έκταση.  Η  ομόπλευρη  τραχηλική χώρα ακτινοβολείται  όταν  ο  πρωτοπαθής  όγκος  είναι  υψηλού  βαθμού  κακοηθείας, όταν υπάρχει διήθηση του συνδετικού  ιστού  και  των  λεμφαγγείων  ή  τέλος  όταν  υπάρχουν  διηθημένοι λεμφαδένες στο εγχειρητικό παρασκεύασμα. Η θεραπεία του τραχήλου μπορεί  να γίνει με  δέσμη ηλεκτρονίων ενέργειας 9 MeV.
Σημαντικό  πρόβλημα  στη  χορήγηση της  θεραπείας  δημιουργεί  η  ανομοιογένεια  των  ιστών της  κεφαλής  και  του τραχήλου  και  το  ανώμαλο  περίγραμμα της  επιφάνειας  της  περιοχής αυτής, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται θερμά και ψυχρά  σημεία  κατά  την  κατανομή  της δόσης  και ακτινοβόληση  υγιών  ιστών και κριτικών οργάνων. Η βελτίωση τόσο της κατανομής όσο και της ομοιογένειας της  δόσης  μπορεί  να  επιτευχθεί  με  τη χρήση ειδικών επιθεμάτων επί της ακτινοβολούμενης περιοχής (bolus).
Αυτά κατασκευάζονται με τη βοήθεια εξειδικευμένων  συστημάτων  σχεδιασμού  της  θεραπείας (treatment planning systems  ‐ TPS)  και  συμβάλλουν  στο  να κατανεμηθεί  η  ακτινοβολία  μόνο  στην περιοχή  που  έχει  επιλέξει  ο  ακτινοθεραπευτής‐ογκολόγος.  
Αντίστοιχες  τεχνικές  χρησιμοποιούνται  σε  περιπτώσεις  νεοπλασμάτων  της  ανώτερης αναπνευστικής και πεπτικής οδού, όταν πρόκειται  να  ακτινοβοληθούν  προληπτικά  ή  ριζικά  οι λεμφαδένες  του  τραχήλου.
Καρκίνος του μαστού
Η θεραπεία με ηλεκτρόνια έχει σημαντική θέση στην αντιμετώπιση του καρκίνου  του  μαστού, είτε  στα  πλαίσια  της χορήγησης  επιπλέον  δόσης (boost)  στην κοίτη του  όγκου, μετά από συντηρητική χειρουργική  επέμβαση  και  εξωτερική ακτινοθεραπεία  με  φωτόνια,  είτε  ως  ριζική  θεραπεία  για την  εκρίζωση  της  υποκλινικής  νόσου  στο  θωρακικό  τοίχωμα, τους έσω μαστικούς, τους υπερκλείδιους  και μασχαλιαίους  λεμφαδένες μετά  από  τροποποιημένη  ριζική  μαστεκτομή. Κατά  τη  διάρκεια  της  θεραπείας  η  ασθενής πρέπει να είναι σε ύπτια θέση με το  άνω  άκρο  σε  απαγωγή 90ο και  το  αντιβράχιο  σε  όρθια  θέση  με  τη  βοήθεια συσκευής ακινητοποίησης (breast board).
Κατάλληλοι  χειρισμοί  του  γραμμικού επιταχυντή  πρέπει  να  γίνουν, έτσι  ώστε η δέσμη των ηλεκτρονίων να πέφτει κάθετα  στην  επιφάνεια  του  σώματος  της ασθενούς. Σημαντική  πρόκληση για  τον  ακτινοθεραπευτή ‐ ογκολόγο αποτελεί η χορήγηση  μετεγχειρητικής  ακτινοθεραπείας στο θωρακικό τοίχωμα. Η κατανομή της ακτινοβολίας  πρέπει  να  είναι  τέτοια,  ώστε να περιλαμβάνει το σύστοιχο θωρακικό τοίχωμα  και τους περιοχικούς λεμφαδένες,  ενώ  ταυτόχρονα  να  ελαχιστοποιεί τη  δόση  στους  φυσιολογικούς  ιστούς (σύστοιχος  πνεύμονας,  καρδιά  ετερόπλευρος  μαστός). Το διαφορετικό πάχος,  οι  ανωμαλίες  στην  τομή, καθώς και  η  καμπυλότητα  του  θωρακικού τοιχώματος  προσθέτουν  επιπλέον  δυσκολίες  στην  τεχνική  της  ακτινοθεραπείας. Παλαιότερα  οι  τεχνικές  ακτινοθεραπείας  του  θωρακικού  τοιχώματος  ήταν  συνυφασμένες  με  πολλές επιπλοκές,  κυρίως  από  την  καρδιά  και  τον  πνεύμονα.
Βελτιστοποίηση την ομοιογένειας και της κατανομής της δέσμης ηλεκτρονίων  στο  θωρακικό τοίχωμα  και  τους περιοχικούς λεμφαδένες (μασχαλιαίους, υπερκλείδιους  και  έσω  μαστικούς) επιτυγχάνεται  με  την  εφαρμογή  επιθεμάτων.  Ειδικά  τρισδιάστατα  συστήματα  σχεδιασμού χρησιμοποιούνται εξατομικευμένα για την κάθε ασθενή.
Άλλα νεοπλάσματα
Λεμφώματα με  εντόπιση  στο  δέρμα  ή τον  υποδόριο  ιστό  μπορούν  να  αντιμετωπιστούν  με ακτινοβολία  δέσμης  ηλεκτρονίων.  Σε  πολλές  περιπτώσεις  σαρκωμάτων μαλακών μορίων, τα ηλεκτρόνια  μπορούν  να  χρησιμοποιηθούν,  είτε ως  αποκλειστική  θεραπευτική  τεχνική, είτε σε συνδυασμό με φωτόνια με σκοπό αφ΄ ενός  τη  θεραπεία  της  νόσου  με  παράλληλη  διατήρηση  της λειτουργικότητας  των  οργάνων  και  αφετέρου  τον  περιορισμό  των  παρενεργειών.  Τέλος, πρωτοπαθή  ή  υποτροπιάζοντα  νεοπλάσματα  του  αιδοίου,  του  κατώτερου  τριτημόριου  του κόλπου  και  της  ουρήθρας μπορούν να θεραπευθούν αποκλειστικά με ακτινοβολία δέσμης ηλεκτρονίων.


ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Ολική ακτινοβόλιση του δέρματος (Total skinelectron beam irradiation)
Η ακτινοβόληση όλου του δέρματος με ηλεκτρόνια  αποτελεί  θεραπεία  εκλογής για τη σπογγοειδή μυκητίαση και άλλες μορφές  CTCL.  Οι  σύγχρονές  τεχνικές χρησιμοποιούν  τρία  αντιπαράλληλα ζεύγη  δεσμών  ηλεκτρονίων,  συνολικά έξι  πεδία.  Ο  ασθενής  τοποθετείται μπροστά  από  δέσμη ενέργειας  3  έως  6 MeV  σε  έξι  θέσεις.  Η  πρόσθια,  η  δεξιά οπίσθια  λοξή  και  η  αριστερή οπίσθια λοξή  δέσμη  χορηγούνται  την  πρώτη  ημέρα του κύκλου, ενώ η οπίσθια, η δεξιά πρόσθια λοξή  και  η  αριστερή  πρόσθια λοξή τη δεύτερη μέρα του κύκλου θεραπείας. Όλο το δέρμα λαμβάνει συνολικά 1,5 έως 2 Gy σε κάθε κύκλο δύο ημερών. Η  θεραπεία  χορηγείται  τέσσερις ημέρες την εβδομάδα. Η συνολικά χορηγούμενη δόση  στο  δέρμα  ανέρχεται  σε 10  έως 20 Gy, σε παρηγορικές θεραπείες και σε 30 έως 40 Gy σε περιπτώσεις ασθενών που αντιμετωπίζονται  ριζικά με ενδιάμεση διακοπή 1 ή 2 εβδομάδων.
Κατά  τη  διάρκεια  της  θεραπείας  λαμβάνεται μέριμνα για την προστασία των οφθαλμών. Περιοχές  που  δεν  μπορούν άμεσα να εκτεθούν στη  δέσμη ηλεκτρονίων (πέλματα, περίνεο, άνω έσω περιοχή των μηρών, οπισθοωτιαία χώρα, άνω τμήμα  του  κρανίου  και  δερματικές  πτυχές) υποβάλλονται  σε  θεραπεία  με  ξεχωριστά πεδία ηλεκτρονίων.
Ολική ακτινοβόληση του κρανίου (Total scalp irradiation)
Η  ομοιογενής  ακτινοβόληση  του  κρανίου  με  ηλεκτρόνια  παραμένει  ένα  δύσκολο πρόβλημα εξαιτίας της ανώμαλης μορφολογίας  της  κεφαλής.  Η  χρήση πολλαπλών  πεδίων  ηλεκτρονίων δημιουργεί  σημαντικά  προβλήματα  στη δοσιμετρία,  ιδιαίτερα  στα  σημεία  επαφής  των  πεδίων. Βελτιωμένες  τεχνικές αναπτύχθηκαν  από  τον  Hogstrom  και συνεργάτες,  οι  οποίες  προσφέρουν καλύτερη ποιότητα και μικρότερη διάρκεια θεραπείας.
Μία από αυτές χορηγείται με έξι πεδία ενέργειας  7 MeV  και  τοποθέτηση bolus επί  της  κεφαλής. Η  άλλη  μέθοδος  διενεργείται  με  τοξοειδή  τεχνική. Μια τρίτη τεχνική που αναπτύχθηκε στο Albert Einstein College of Medicine, θεωρεί την  επιφάνεια  του  κρανίου  ως  ένα  σύνολο ομόκεντρων κύκλων που θεραπεύονται  με  ξεχωριστές  δέσμες  ηλεκτρονίων  με  διαφορετική  ενέργεια. 
Διεγχειρητική ακτινοθεραπεία (Ιntraoperative radiation therapy ‐ IORT)
Ως  διεγχειρητική  ακτινοθεραπεία  ορίζεται  ή  χορήγηση  μίας  συνεδρίας  ακτινοθεραπείας  κατά τη διάρκεια  της  χειρουργικής επέμβασης. Αποτελεί μια θεραπευτική μέθοδο που συνδυάζει τη χειρουργική  με  την  ακτινοθεραπεία  με σκοπό τη βελτίωση του τοπικού ελέγχου της νόσου. Στις  μέρες  μας  η  χορήγηση  της  διεγχειρητικής  ακτινοθεραπείας  με  ηλεκτρόνια  διενεργείται  σε ειδικές  χειρουργικές  αίθουσες,  με  τη  βοήθεια  μικρών κινητών  γραμμικών  επιταχυντών (Mobetron  και  NOVAC‐7)  οι  οποίοι  παράγουν ηλεκτρόνια. Ο γραμμικός επιταχυντής μετακινείται δίπλα στο κρεβάτι του ασθενούς μετά την εξαίρεση του όγκου, ο ειδικός κώνος ηλεκτρονίων
τοποθετείται  επί  του  εγχειρητικού  πεδίου,  αφού πρώτα  απομακρυνθούν  οι  ευαίσθητοι στην ακτινοβολία  υγιείς  ιστοί  και  τοποθετηθούν μολύβδινα blocks για την προστασία  των  υποκείμενων ιστών. 
Η  εκλογή  της  κατάλληλης  ενέργειας και  δόσης  της  δέσμης  ηλεκτρονίων  εξαρτάται  από  την υπολειπόμενη  νόσο. Η  τελευταία  κυμαίνεται  μεταξύ  10  και 20 Gy.
Κύριες  ενδείξεις  διεγχειρητικής  ακτινοθεραπείας  με  ηλεκτρόνια  αποτελούν ο  καρκίνος  του παγκρέατος,  του  στομάχου, του παχέος εντέρου, τα σαρκώματα μαλακών μορίων και σε μικρότερο βαθμό ο γυναικολογικός καρκίνος και οι νεοπλασίες  της  κεφαλής  και  του  τραχήλου, του νεφρού, της ουροδόχου κύστης, του πνεύμονα και του μαστού.
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Την  τελευταία  δεκαετία  η  τρισδιάστατη  σύμμορφη  ακτινοθεραπεία  με  ηλεκτρόνια  και  η ακτινοθεραπεία  με  ηλεκτρόνια  μεταβαλλόμενης  έντασης  και ενέργειας  αποτελούν  έναν  από τους στόχους  στην  εξέλιξη  της  ακτινοθεραπείας.
Η  σύμμορφη  θεραπεία  με  ηλεκτρόνια (electron conformal therapy, ECT)  χρησιμοποιεί μία  ή περισσότερες  δέσμες  ηλεκτρονίων με σκοπό
α)  να περιλάβει την περιοχή  του  σώματος  του  ασθενή  που πρέπει  να  ακτινοβοληθεί  (PTV)  εντός
της  καμπύλης  που  περιγράφει  το  90% της  ολικής  δόσης,
β)  να  κατανέμει  τη δόση ομοιογενώς στην περιοχή αυτή και
γ)  να  ακτινοβολούνται  με  την  ελάχιστη δυνατή  δόση  οι  υποκείμενοι  υγιείς  ιστοί και κριτικά όργανα.
Η  διαμορφούμενη  ακτινοθεραπεία  με ηλεκτρόνια (Modulated Electron Therapy, MET)  είναι  η σύμμορφη  θεραπεία  μη ηλεκτρόνια  η  οποία  όμως  χρησιμοποιεί διαμορφούμενη  ενέργεια  ή διαμορφούμενη  ένταση.  Η  διαμόρφωση  της  ενέργειας μπορεί να επιτευχθεί είτε με μικρά βήματα (continuous steps <0,2 MeV)  με τη  βοήθεια  επιθεμάτων (bolus),  είτε  με διακριτά  βήματα  (discrete steps 1,5 – 4 MeV)  χρησιμοποιώντας  ένα  μικρό  αριθμό  δεσμών  ηλεκτρονίων  ενός  κοινού γραμμικού επιταχυντή.
Η ευρεία κλινική εφαρμογή των μεθόδων αυτών χορήγησης  ηλεκτρονίων  δεν είναι εφικτή στην καθ’ ημέρα πράξη καθώς  απαιτούν,  αφ΄ενός  την  υποστήριξη των συστημάτων σχεδιασμού θεραπείας με  εξειδικευμένα  λογισμικά  προγράμματα,  αφετέρου  είναι  χρονοβόρες  όσον αφορά στη χορήγηση της θεραπείας.
Πηγή
onco.gr