Αρχική

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Ψυχώσεις και επαγγέλματα


Τι δουλειά κάνετε, για να σας πούμε αν είσαστε ψυχοπαθείς.
Το άγχος, η ανταγωνιστικότητα και η έντονη ανασφάλεια είναι οι βασικές αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν ένα άτομο στην ψυχοπάθεια, μια διαταραχή της προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται κυρίως από εγωκεντρισμό, παρορμητικότητα, αναισθησία, ψυχρή αντιμετώπιση των πάντων, χωρίς αίσθηση ενοχής και ανευθυνότητα.
Ποια επαγγέλματα έχουν τους περισσότερους ψυχοπαθείς;
Ο ψυχολόγος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Κέβιν Ντάντον, ο οποίος ειδικεύεται στη μελέτη της κοινωνικής επιρροής, στο βιβλίο του «The Wisdom of Psychopaths: What Saints, Spies, and Serial Killers Can Teach Us About Success» («Η σοφία των ψυχοπαθών: Τι μπορούν να μας διδάξουν για την επιτυχία») δίνει τη λίστα με τα δέκα επαγγέλματα των ψυχοπαθών, αλλά και τον κατάλογο με άλλα δέκα επαγγέλματα όπου οι εργαζόμενοι έχουν την καλύτερη ψυχική υγεία.
Συγκεκριμένα, τα επαγγέλματα που έχουν ψυχοπαθείς σε μεγάλο ποσοστό είναι γενικοί διευθυντές, δικηγόροι, εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πωλητές, χειρουργοί, δημοσιογράφοι, αστυνομικοί, ιερείς, σεφ και δημόσιοι υπάλληλοι.
Τα επαγγέλματα στα οποία η ψυχοπάθεια δεν υπάρχει σε υψηλό ποσοστό είναι εκείνα των φροντιστών, των νοσοκόμων, των θεραπευτών, των τεχνιτών, των αισθητικών, των εργαζομένων σε αγαθοεργίες, των δασκάλων, των καλλιτεχνών, των γιατρών και των λογιστών.
Όλα αυτά τα επαγγέλματα με τα μεγάλα ποσοστά ψύχωσης είναι πολύ ανταγωνιστικά και πολύ αγχώδη. Το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και να εξελιχθεί σε ψυχοπάθεια.
Είναι και άλλα επαγγέλματα όμως, που αν και δεν είναι τόσο ανταγωνιστικά ή στρεσογόνα, διακατέχονται από τρομερή ανασφάλεια που μπορεί να έχει το ίδιο αποτέλεσμα και να οδηγήσει δηλαδή σε ψυχική πάθηση. 
Για παράδειγμα, οι δημόσιοι υπάλληλοι κινδυνεύουν περισσότερο από άλλη φορά με απόλυση, λόγω της κατάστασης που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη χώρα. Ή οι καθηγητές στο λύκειο, που δεν έχουν ανταγωνισμό μεταξύ τους ή πολύ άγχος, αλλά κινδυνεύουν από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα.
Οι νοσοκόμοι, για παράδειγμα, διατηρούν μια δική τους ψυχική ισορροπία γιατί προσφέρουν αγάπη και αλληλεγγύη. Νιώθουν ότι είναι χρήσιμοι και προσφέρουν στους συμπολίτες τους έργο, σημαντικές και πολύ βασικές υπηρεσίες και νιώθουν ευχαριστημένοι με τους εαυτούς τους. 
Όπως οι εθελοντές στα συσσίτια, που δεν πληρώνονται κιόλας, μέσω της προσφοράς προς τους συμπολίτες τους που έχουν ανάγκη νιώθουν χρήσιμοι διατηρώντας κι εκείνοι μια καλή ψυχική ισορροπία». 
Για τους λογιστές, από την άλλη, είναι από τα επαγγέλματα που λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και κατ” επέκταση οι Έλληνες πάνε καλά. Η ψυχολογία τους λοιπόν αφού πάνε καλά οι δουλειές είναι σαφώς καλύτερη.
Αν ένας εργαζόμενος έχει υποψίες πως ο εργοδότης του είναι ψυχασθενής, τότε έχει πολλές πιθανότητες να ισχύει. Το βιβλίο «The Wisdom of Psychopaths: What Saints, Spies, and Serial Killers Can Teach Us About Success» είναι μια εξερεύνηση στην προσωπικότητα και τον τρόπο σκέψης των δολοφόνων κατ’ εξακολούθηση, των μοναχών, των κατασκόπων, των διευθυντικών στελεχών σε μεγάλες εταιρείες και άλλων επαγγελμάτων. 
Στο βιβλίο του, ο επιστήμονας συμπεραίνει πως αρκετοί άνθρωποι έχουν μια σκοτεινή πλευρά, ιδίως εκείνοι που έχουν αυξημένες ικανότητες.
Βιβλιογραφία
The Wisdom of Psychopaths: What Saints, Spies, and Serial Killers Can Teach Us About Success, Kevin Dutton, Amazon books



Ψωρίαση



Η Ψωρίαση, ICD-10 L40, είναι μια συχνή χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια που προσβάλλει περίπου το 2% του πληθυσμού.
Η λέξη ψωρίαση προέρχεται από την ελληνική λέξη ψώρος που σημαίνει λέπι.
Οι άνδρες και οι γυναίκες προσβάλλονται εξίσου. Η συνήθης ηλικία έναρξης είναι μεταξύ 20-35 ετών, ενώ στο 75% των ασθενών εμφανίζεται πριν από την ηλικία των 40 ετών.
Υπάρχουν διάφορες μορφές ψωρίασης η σταγονοειδής, η φλυκταινώδης, η ερυθροδερμική.
Η πιο συνηθισμένη είναι η κατά πλάκας ψωρίαση, η οποία εμφανίζεται στο 80% περίπου όλων των ασθενών με ψωρίαση.
Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική. Διάφοροι περιβαλλοντικοί όσο και γενετικοί παράγοντες μπορεί να εμπλέκονται στην έναρξη και την πορεία της ψωρίασης. Η εμφάνισή της μεταξύ οικογενειών που έχουν μια επιβεβαιωμένη διάγνωση ψωρίασης υπολογίζεται στο 35%.
Στη συνέχεια, θα πρέπει να την πυροδοτήσει κάποιος περιβαλλοντικός παράγοντας όπως: τραυματισμός του δέρματος, φάρμακα, ενδοκρινικοί παράγοντες, ψυχολογικοί παράγοντες, ορισμένες λοιμώξεις και εποχιακοί παράγοντες.
Η ψωρίαση εμφανίζεται με τρία κύρια χαρακτηριστικά: Απολέπιση, πάχυνση και φλεγμονή του δέρματος. Η συμμετρία, τα αργυρόχρωμα λέπια, το βυσσινί χρώμα επιτρέπουν τη διαφορική διάγνωση της ψωρίασης από άλλες δερματοπάθειες.
Περιοχές που συνήθως προσβάλλονται είναι το τριχωτό της κεφαλής, οι αγκώνες, τα γόνατα, η ιερά περιοχή και η ραχιαία επιφάνεια των μεσοδακτυλικών αρθρώσεων των χειρών.
Η ψωρίαση είναι δυνατόν να δημιουργεί και μη δερματικά προβλήματα. Μπορεί να προσβάλλει τις αρθρώσεις, τα νύχια των χεριών και των ποδιών, το εσωτερικό του στόματος, τα γεννητικά όργανα.
Αν και η ψωρίαση δεν προκαλεί κνησμό, η πλειοψηφία των ασθενών εμφανίζει τη συνήθεια του ξεσμού, με αποτέλεσμα σημαντική αύξηση του πάχους (λειχηνοποίηση) των ψωριασικών πλακών.


Διάγνωση ψωρίασης
Η διάγνωση γίνεται από την κλινική εξέταση και από το ιστορικό του ασθενή.
Η διάγνωση σπάνια απαιτεί ιστολογική επιβεβαίωση και σχεδόν πάντα βασίζεται σε κλινικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα που σχετίζονται με την ψωρίαση: σαφώς περιγεγραμμένες, ερυθρές, αποφολιδωμένες πλάκες που τυπικά βρίσκονται στους αγκώνες, τα γόνατα, το κρανίο και τη μεσογλουτιαία περιοχή. Κάποιοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν βλάβες στις παλάμες, στα πέλματα των ποδιών ή στα γεννητικά όργανα.
Οι πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό του ασθενή πρέπει να περιλαμβάνουν την ηλικία έναρξης, τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, την ταυτόχρονη χρήση φαρμάκων, το ιατρικό ιστορικό, το οικογενειακό ιστορικό και τα κύρια συμπτώματα.
Θεραπεία ψωρίασης
Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία της ψωρίασης. Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης ποικίλλει και εξατομικεύεται για κάθε ασθενή.
Οι θεραπείες για την ψωρίαση μπορεί να είναι:  τοπικές αλοιφές, φωτοθεραπεία με υπεριώδη ακτινοβολία, συστηματικές και βιολογικές  με φάρμακα από το στόμα ή ενδοφλέβια.
Τοπικά σκευάσματα που συνδυάζονται ποικιλοτρόπως μεταξύ τους ή και με το ηλιακό φως ή την υπεριώδη ακτινοβολία:
-Κορτικοστεροειδή - Συνήθως χρησιμοποιούνται ισχυρά κορτικοστεροειδή σε αλοιφή, κρέμα ή λοσιόν, εκτός από τις εντοπίσεις στο πρόσωπο και τη γεννητική περιοχή. Τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά, αλλά διαρκούν λίγο. Με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσεται αντοχή σε αυτά ενώ σε μακροχρόνια χρήση προκαλούν λέπτυνση του δέρματος και μώλωπες. Δεν πρέπει να διακόπτονται απότομα γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει έξαρση.
-Ανθραλίνη - Ένα παλαιό φάρμακο που είναι αποτελεσματικό στις δύσκολες ψωριασικές πλάκες, με παρενέργειες τον ερεθισμό και την προσωρινή χρώση του δέρματος.
-Πίσσα - Χρησιμοποιείται πάνω από έναν αιώνα με καλά αποτελέσματα χωρίς να είναι γνωστός ο τρόπος δράσης της. Σήμερα κυκλοφορούν φιλικές μορφές της σε κρέμα, λοσιόν, γαλάκτωμα και σαμπουάν.
-Βιταμίνη D - Χρήσιμη κρέμα συνθετικής βιταμίνης D .
-Σαλικυλικό οξύ - Κερατολυτικό που χρησιμοποιείται ως κρέμα, λοσιόν, σαπούνι ή σαμπουάν για την απομάκρυνση των λεπιών.
-Ρετινοειδή - Συνθετικά παράγωγα της βιταμίνης Α υπό μορφή γέλης που χρησιμοποιούνται και στην ακμή.
Συχνά, όμως, η ψωρίαση δεν απαντά στη τοπική θεραπεία, είναι εκτεταμένη ή αρκετά σοβαρή ώστε να απαιτείται συστηματική αγωγή.
Σε αυτή τη περίπτωση εφαρμόζεται κάποιο από τα ακόλουθα:
-Φωτοθεραπεία
- στη χώρα μας είναι μάλλον το πιο εύκολο και ωφέλιμο για όλους τους ψωριασικούς: ηλιοθεραπεία, αλλά με πρόγραμμα και μέτρο.
-Φωτοχημειοθεραπεία (PUVA) - Αποτελεσματικό στο 85-90% των περιπτώσεων. Ο ασθενής λαμβάνει κάποια φάρμακα που ονομάζονται ψωραλένια τα οποία ευαισθητοποιούν την επιδερμίδα και μετά από δύο ώρες εκτίθεται σε συγκεκριμένη ποσότητα υπεριώδους ακτινοβολίας UVA. Απαιτούνται 25 συνεδρίες σε διάστημα δύο-τριών μηνών και περίπου 30-40 ανά έτος για συντήρηση. Στις παρενέργειες περιλαμβάνονται οφθαλμικές βλάβες, φωτογήρανση της επιδερμίδας και αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος.
-Ρετινοειδή από το στόμα - Πολύ αποτελεσματικό, αλλά προκαλεί ξηροδερμία, ρωγμές στα χείλη και αύξηση του επιπέδου των λιπιδίων του αίματος.
-Μεθοτρεξάτη - Ουσιαστικά κυτταροστατικό φάρμακο. Απαιτούνται τακτικές εξετάσεις αίματος, καθώς είναι ηπατοτοξικό και μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικές διαταραχές.
-Κυκλοσπορίνη - Ισχυρό ανοσοκατασταλτικό που χρησιμοποιείται στις μεταμοσχεύσεις οργάνων. Απαιτείται στενή ιατρική παρακολούθηση λόγω των πολλών παρενεργειών.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν εγκριθεί αξιόλογα νέα βιολογικά φάρμακα που ανοίγουν μια νέα εποχή για τους ασθενείς με ψωρίαση προσφέροντας μακροχρόνιο έλεγχο της νόσου. Καταστέλλουν τους αρχικούς μηχανισμούς που οδηγούν στην παθολογική δραστηριοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τα κυριότερα από τα νέα βιολογικά φάρμακα που υπόσχονται πολλά για τους ασθενείς με ψωρίαση είναι:
1. Το etanercept (Enbrel) που εγκρίθηκε το 2004 για μέτριας και σοβαρής μορφής ψωρίαση. Βοηθά και στην αντιμετώπιση της αρθρίτιδας της ψωρίασης. Καταστέλλει μια ειδική πρωτεΐνη (TNF-α) που είναι υπεύθυνη για την φλεγμονή στην ψωρίαση και στην αρθρίτιδα της ψωρίασης. Χορηγείται δύο φορές την εβδομάδα υποδορίως και οι ίδιοι οι ασθενείς μπορούν να κάνουν τις ενέσεις τους
2. Το alefacept (Amevive) εγκρίθηκε το 2003 από το FDA. Καταστέλλει την παθολογική δραστηριοποίηση των λεμφοκυττάρων τύπου Τ. Ενδείκνυται για μέτριας και σοβαρής μορφής ψωρίαση, χορηγείται μία φορά κάθε δώδεκα εβδομάδες ενδομυικώς από το γιατρό και χρειάζονται να γίνονται εβδομαδιαίως αναλύσεις αίματος για παρακολούθηση της ανοσοκαταστολής.
3. Η efalizumab (Raptiva) εγκρίθηκε πριν λίγα χρόνια και καταστέλλει την παθολογική δραστηριοποίηση των λεμφοκυττάρων τύπου Τ. Χορηγείται υποδορίως μια φορά την εβδομάδα. Αρχικά η ένεση γίνεται από το γιατρό αλλά στη συνέχεια μπορεί να την κάνει ο ίδιος ο ασθενής. Συστήνεται σε ασθενείς που δεν ανταποκρίθηκαν στη μεθοτρεξάτη, στην κυκλοσπορίνη και στη φωτοθεραπεία. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η θεραπεία για 6 μήνες με είναι ασφαλής με πολύ καλά αποτελέσματα και χωρίς επιπρόσθετες παρενέργειες.
4. Η infliximab (Remicade) και η adalimumab (Humira) είναι φάρμακα της ίδιας οικογένειας που δρουν με ανάλογους τρόπους.
by PREDICT

Oι διαφορές του μαύρου και του άσπρου ψωμιού


Ποιες είναι οι διαφορές του μαύρου και του άσπρου ψωμιού;
Το ψωμί ολικής αλέσεως είναι γνωστό ως "μαύρο" ψωμί.
Στο μαύρο ψωμί δεν έχει αφαιρεθεί το πίτυρο που είναι ο εξωτερικός φλοιός του δημητριακού. Το πίτυρο περιέχει φυτικές ίνες απαραίτητες για την καλή λειτουργία του εντέρου και περισσότερες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

Το άσπρο ψωμί σε σύγκριση με το ψωμί ολικής αλέσεως, υστερεί σε ασβέστιο κατά 60%, σε μαγνήσιο κατά 75%, σε σίδηρο κατά 80% και σε βιταμίνες Β1 και Β2 κατά 60%. 

Ωορρηξία


Ωορρηξία είναι η διαδικασία κατά την οποία σπάει το ωοθυλάκιο της ωοθήκης και απελευθερώνει το ωάριο που περιέχει.
Η ωορρηξία συμβαίνει μία φορά σε κάθε έμμηνο κύκλο, όταν οι ορμονικές μεταβολές προκαλούν τις ωοθήκες να απελευθερώσουν ένα ωάριο.
Τα ωάρια περιέχονται στις ωοθήκες. Στην αρχή του έμμηνου κύκλου, ένα από τα ωάρια προετοιμάζεται για απελευθέρωση από την ωοθήκη. Αυτό συμβαίνει περίπου 12 έως 16 ημέρες πριν την έναρξη της επόμενης περιόδου.
Καθώς πλησιάζει η ωορρηξία, ο οργανισμός παράγει αυξανόμενες ποσότητες μιας ορμόνης, που ονομάζεται οιστρογόνο, η οποία κάνει πιο πυκνό το εσωτερικό στρώμα της μήτρας και βοηθά να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον φιλικό για το σπέρμα.
Τα υψηλά αυτά επίπεδα οιστρογόνων προκαλούν μια αιφνίδια αύξηση μιας άλλης ορμόνης που ονομάζεται LH (Luteinising Hormone, Ωχρινοτρόπος Ορμόνη). Το μέγιστο επίπεδο της LH προκαλεί την απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη και έτσι συμβαίνει ωορρηξία.
Η ωορρηξία παρατηρείται συνήθως 24 έως 36 ώρες μετά το μέγιστο επίπεδο της LH, και αυτός είναι ο λόγος που η LH αποτελεί καλό προγνωστικό παράγοντα της γονιμότητας (υπάρχουν τεστ ωορρηξίας που βοηθούν να προσδιοριστούν οι δύο ημέρες τις οποίες είναι πιθανότερο να γίνει η σύλληψη φυσιολογικά, εντοπίζοντας το μέγιστο επίπεδο της LH). 
Στη συνέχεια το ωάριο κατευθύνεται στη σάλπιγγα κι εκεί γονιμοποιείται από το σπερματοζωάριο, για να κατέβει σε λίγες ημέρες στη μήτρα σαν έμβρυο και να εμφυτευθεί στο ενδομήτριο. Με απλά λόγια η ωορρηξία σηματοδοτεί τις γόνιμες ημέρες της γυναίκας.
Το ωάριο μπορεί να γονιμοποιηθεί μέχρι 24 ώρες μετά την ωορρηξία.
Αν δεν γονιμοποιηθεί το ωάριο, το εσωτερικό στρώμα της μήτρας αποβάλλεται και ξεκινάει η περίοδoς. Αυτό αποτελεί την έναρξη του επόμενου κύκλου.
Ενώ ένα ωάριο μπορεί να επιβιώσει για περίπου 24 ώρες μόνο, το σπερματοζωάριο μπορεί να παραμείνει ενεργό μέχρι και 5 ημέρες. Μπορεί επομένως ένα ζευγάρι να συλλάβει αν έλθει σε σεξουαλική επαφή 4 έως 5 μέρες πριν την απελευθέρωση του ωαρίου.
Πρέπει να τονισθεί, ότι η ωορρηξία δεν συμβαίνει απαραίτητα κάθε μήνα. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι ανωορρηκτικοί κύκλοι που δεν παράγεται ωάριο ή δεν σπάει το ωοθυλάκιο που το περιέχει. Αυτό συμβαίνει 1-2 φορές το χρόνο σε γυναίκες κάτω των 35 ετών. Όμως καθώς αυξάνει η ηλικία η συχνότητα των ανωορρηκτικών κύκλων μεγαλώνει, με αποτέλεσμα στα 45 χρόνια να είναι μηδαμινή η πιθανότητα σύλληψης λόγω της μειωμένης παραγωγής ωαρίων, αλλά και λόγω της κακής ποιότητάς τους.


Τα σημάδια της ωορρηξίας που μαρτυρούν πως η γυναίκα βρίσκεται στη φάση της ωορρηξίας είναι:
  • Αύξηση στις κολπικές εκκρίσεις. Αυτές οι εκκρίσεις συνήθως μοιάζουν με ασπράδια αυγών, είναι ελαστικές και γλιστερές στην υφή. Oι κολπικές εκκρίσεις, γνωστές ως τραχηλική βλέννα, είναι πολύ σημαντικές για να μπορέσουν τα σπερματοζωάρια, να επιβιώσουν στο όξινο περιβάλλον του κόλπου. Σε περίπτωση που δεν γονιμοποιηθεί το ωάριο, τότε αυτά τα υγρά γίνονται πιο κολλώδη και λευκά, ενώ εξαφανίζονται μέσα σε μια με δύο μέρες.
  • Επίσης η ωορρηξία μπορεί να προκαλέσει μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας, συνήθως λιγότερη από ένα βαθμό. Κάποιες γυναίκες το περιγράφουν σαν μια εσωτερική έξαψη. Οι ιδιαίτερα γόνιμες μέρες είναι οι δύο με τρεις μέρες πριν την άνοδο αυτής της θερμοκρασίας. Αντίθετα οι ημέρες όπου η θερμοκρασία είναι υψηλότερη μαρτυρούν, ότι η ωορρηξία έχει ήδη ολοκληρωθεί.
  • Άλλο σημάδι ωορρηξίας είναι ελαφρύς πόνος ή ενοχλήσεις στην περιοχή των ωοθηκών. Ο πόνος αυτός μπορεί να εντοπιστεί άλλες φορές στη δεξιά ωοθήκη και άλλες φορές στην αριστερή είτε κάθε μήνα ή μόνο κάποιες φορές.
  • Υπάρχουν επίσης και κάποια δευτερεύοντα σημάδια που δείχνουν, ότι συμβαίνει ωορρηξία τα οποία δεν εμφανίζονται απαραίτητα σε όλες τις γυναίκες ή σε κάθε κύκλο. Αυτά μπορεί να είναι: ελαφρές κηλίδες αίματος κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, κατακράτηση υγρών, πρήξιμο στην περιοχή της κοιλιάς, αυξημένα επίπεδα ενέργειας, ευαισθησία στο στήθος και το δέρμα, αυξημένη ερωτική διάθεση κ.α.

Για να μεγιστοποιηθούν οι πιθανότητες σύλληψης καλό θα είναι να συμβεί σεξουαλική επαφή με το σύντροφο μία φορά την ημέρα, από τη στιγμή που θα εντοπιστεί η ωορρηξία.  Επίσης το να συμβεί καθημερινή επαφή κατά τη διάρκεια των ημερών που προηγήθηκαν της ωορρηξίας μπορεί να αυξήσει επίσης τις πιθανότητες σύλληψης.
Για τον υπολογισμό της διάρκειας του κύκλου μια γυναίκα πρέπει να μετρήσει, τον αριθμό των ημερών από την πρώτη ημέρα της έμμηνου ρήσης μέχρι την ημέρα πριν την επόμενη εμμηνορρυσία. 
Η διάρκεια του κύκλου μπορεί να ποικίλει από τη μία γυναίκα στην άλλη και από τον ένα κύκλο στον άλλον και συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 23 και 35 ημερών. 
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να μάθει η γυναίκα πότε έχει ωορρηξία, αλλά όποιον κι αν χρησιμοποιήσει καλό είναι να κρατήσει ένα ημερολόγιο, ώστε να υπολογίσει σωστά τις ημέρες.
Καλή επιτυχία και χωρίς άγχος, γιατί το άγχος ελαττώνει σημαντικά την πιθανότητα σύλληψης.
emedi.gr

Ωράρια και Διευθύνσεις Φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ


Οι διευθύνσεις των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ είναι:
•          Φαρμακείο Ομονοίας (Αγίου Κωνσταντίνου 16, Τ.Κ. 102 41, Αθήνα) τηλ. 2105200022.
•          Φαρμακείο Αμπελοκήπων (Παράσχου 23 & Ασωπίου 4, T.K. 114 73 Γκύζη) τηλ. 2106429356.
•          Φαρμακείο Ρέντη (Πειραιώς 167, γωνία Πειραιώς & Κηφισού, T.K. 182 33, Ρέντης) τηλ. 2104826510. 
•          Φαρμακείο Ν. Ιωνίας (Αλ. Παναγούλη 91, T.K. 142 34) τηλ. 2102758737. 
•          Φαρμακείο Πειραιάς (Μπουμπουλίνας 7-13, T.K. 185 35,    Πειραιάς) τηλ.
2104101611.
•          Φαρμακείο Θεσσαλονίκη (Αριστοτέλους 19, Τ.Κ. 54624, Θεσσαλονίκη) τηλ.
2310254350.
Οι ασφαλισμένοι της επαρχίας προμηθεύονται τα φάρμακα του καταλόγου από τις κατά τόπους μονάδες υγείας του ΕΟΠΥΥ, μετά από παραγγελία.
Ωράριο Φαρμακείων ΕΟΠΥΥ στην Αττική:
Δευτέρα: 8.00 π.μ. έως 7.00 μ.μ.
Τρίτη:     8.00 π.μ. έως 7.00 μ.μ. 
Τετάρτη: 8.00 π.μ. έως 2.00 μ.μ.
Πέμπτη:  8.00 π.μ. έως 7.00 μ.μ.
Παρασκευή: 8.00 π.μ. έως 7.00 μ.μ.
Το φαρμακείο στην Θεσσαλονίκη λειτουργεί καθημερινά 8.00 π.μ. έως 2.00 μ.μ.
Απαιτούμενα έγγραφα που πρέπει να έχει ο ασφαλισμένος κατά την προσέλευση στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ:
-         Βιβλιάριο Ασθενείας με αναγραφόμενο το φάρμακο ή τα φάρμακα στο βιβλιάριο από τον θεράποντα ιατρό
-         Συνταγή (ηλεκτρονική συνταγή με την ένδειξη «Στερούμεθα» για τους νοσηλευόμενους στα Κρατικά Νοσοκομεία (δεν απαιτείται στερούμεθα για τους νοσηλευόμενους των ιδιωτικών κλινικών ή τους ασθενείς βραχείας νοσηλείας ή για κατ' οίκον νοσηλεία) 
-         Φωτοτυπίες Γνωματεύσεων ιατρών από νοσοκομείο ΕΣΥ ή την ιδιωτική κλινική ή το ιδιωτικό ιατρείο, όπου απαιτείται 
-         Έντυπο διάθεσης του φαρμάκου, όπου απαιτείται
-         Έγκριση επιτροπής φαρμάκων εξωτερικού ή υψηλού κόστους ΕΟΠΥΥ (όπου απαιτείται)
-         Έγκριση επιτροπής ΕΟΦ για εκτός ενδείξεων χορήγηση
-         Όταν νοσηλεύεται ο ασθενής, βεβαίωση του Διευθυντή της αντίστοιχης κλινικής (π.χ. παθολογικής, ογκολογικής κλπ) στην οποία θα διευκρινίζεται η ύπαρξη ή μη Κλειστού Ενοποιημένου Νοσηλίου (ΚΕΝ) και η Μέση Διάρκεια Νοσηλείας (ΜΔΝ) (επισυνάπτεται υπόδειγμα, εννοείται ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και άλλου τύπου γνωμάτευση)
Πηγή
ΕΟΠΥΥ




Γεμιστές πατάτες


Συνταγή  κατάλληλη και για όσους έχουν ψηλή χοληστερίνη
Γεμιστές πατάτες
Υλικά
  • 2 μεγάλες μακρόστενες  πατάτες  κατάλληλες για ψήσιμο στο φούρνο
  • 2 φρέσκα κρεμμυδάκια,  ψιλοκομμένα
  • 1/4 φλιτζανιού ελαφρά ξινή κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά
  • 1 κουταλιά της σούπας  μαργαρίνη
  • 1/2 κουταλιά της σούπας νιφάδες βρώμης
  • 1/2 κουταλιά της σούπας μείγμα βοτάνων της αρεσκείας σας
  • 1/2 κουταλιά της σούπας, τριμμένο τυρί τσένταρ
  • 3 κουταλιές της σούπας παρμεζάνα
  • 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένο σκόρδο,
  • 1 φλιτζάνι μπρόκολα μαγειρευτά, ψιλοκομμένα
  • μαύρο πιπέρι, για γεύση
 Εκτέλεση
  • Στο φούρνο ψήνετε τις  πατάτες ολόκληρες μαζί με τη φλούδα μέχρι να μαλακώσουν (μην ξεχάσετε να τις τρυπήσετε με ένα πιρούνι μερικές φορές πριν από το μαγείρεμα).
  • Εν τω μεταξύ, σε ένα μεσαίου μεγέθους μπολ, ανακατέψτε τα υπόλοιπα υλικά (εκτός του μπρόκολου).
  • Όταν ψηθούν, προσεκτικά κόψτε τις πατάτες στη μέση και σκάψτε τις,  αφήνοντας περίπου 1,5 εκατοστό πατάτας γύρω από τη φλούδα. Προσθέστε την ψίχα πατάτας και τα κομμάτια μπρόκολου  στο μείγμα στο μπολ.
  •  Ανακατέψτε και μετά γεμίστε με το κουτάλι τις άδειες πατάτες.
  • Ψήστε  τις γεμιστές πατάτες στη σχάρα  μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς  στην κορυφή
by Savvi Diet

Εντυπωσιακές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος


Τις βασικές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, λίγο ή πολύ, όλοι μας τις γνωρίζουμε. Υπάρχουν όμως και κάποιες λειτουργίες που είναι λίγο περίεργες, αλλά και εντυπωσιακές.
1.         Τα αποτυπώματα των δακτύλων των ποδιών μας είναι το ίδιο μοναδικά, όπως εκείνα των χεριών
2.         Όταν κοιμόμαστε δεν έχουμε όσφρηση
3.         Ο άνθρωπος βλέπει κατά μέσο όρο πάνω από 1.460 όνειρα το χρόνο
4.         Τα νεογέννητα δεν αναγνωρίζουν κανένα χρώμα πέραν του μαύρου και του άσπρου
5.         Είναι αδύνατο να μουρμουρίσουμε όταν έχουμε βουλωμένη μύτη
6.         Δεν μπορούμε να φταρνιστούμε με τα μάτια ανοιχτά
7.         Διαβάζουμε κατά 25% πιο αργά στον υπολογιστή από ότι στο χαρτί
8.         Ο εγκέφαλός μας είναι πιο ενεργός και σκέφτεται περισσότερο τη νύχτα από ό,τι στη διάρκεια της μέρας
9.         Η γλώσσα είναι ο δυνατότερος μυς του σώματός μας.
10.       Ένας ενήλικος άνθρωπος αποτελείται από περίπου 1000 τρισεκατομμύρια κύτταρα
11.       Η γλώσσα έχει 3.000 γευστικούς κάλυκες.
12.       Ο εγκέφαλός μας αποτελείται κατά 80% από νερό
13.       Τα σήματα πόνου μπορεί να περνάνε από τον εγκέφαλο, ωστόσο, ο ίδιος δεν νιώθει πόνο
14.       Τα οστά ενός ενήλικου ανθρώπου ζυγίζουν το 14% του συνολικού σωματικού του βάρους
15.       Κατά τη γέννησή μας διαθέτουμε 300 οστά στο σώμα μας αλλά στην ενήλικη ζωή μας ορισμένα από αυτά ενώνονται μειώνοντας τον αριθμό στα 206
16.       Το εξωτερικό ενός οστού είναι σκληρό, αλλά, εσωτερικά, τα κόκαλα είναι μαλακά και αποτελούνται κατά 75% από νερό.
17.       Ο λόξιγκας είναι ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί περισσότερο τους άνδρες από τις γυναίκες
18.       Το φτέρνισμα μπορεί να ξεπεράσει σε ταχύτητα τα 160 χλμ την ώρα
19.       Το φαγητό πηγαίνει από το στόμα στο στομάχι μέσω του οισοφάγου σε μόλις επτά δευτερόλεπτα
20.       Τα νύχια των χεριών μεγαλώνουν τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τα αντίστοιχα των ποδιών
21.       Η καρδιά των γυναικών χτυπάει πιο γρήγορα από των ανδρών, και κουνάνε τα βλέφαρά τους περισσότερο από τους άνδρες
22.       Κατά τη διάρκεια μιας μέρας, η καρδιά μας χτυπάει 100.000 φορές
23.       Τα νεφρά φιλτράρουν περίπου 1,3 λίτρα αίματος κάθε λεπτό και αποβάλλουν μέχρι και 1,4 λίτρα ούρων τη μέρα
24.       Οι άνδρες έχουν 5,6 λίτρα αίματος στο σώμα τους ενώ οι γυναίκες περίπου 4,5
25.       Οι άνθρωποι που έχουν πιο σκούρο δέρμα αποκτούν πιο αργά ρυτίδες από εκείνους που έχουν πιο ανοιχτό
26.       Το μόνο σημείο του σώματος μας που δεν αιματώνεται είναι ο κερατοειδής χιτώνας του ματιού, καθώς παίρνει κατευθείαν οξυγόνο από το περιβάλλον
27.       Κάθε σταγόνα αίματος του σώματός μας φιλτράρεται στο ίδιο το σώμα μας πάνω από 300 φορές
28.       Ως μωρά γεννιόμαστε με ροζ πνεύμονες, οι οποίοι όμως γίνονται πιο σκουρόχρωμοι όσο αναπνέουμε μολυσμένο αέρα, δηλαδή την ατμόσφαιρα
29.       Τα μαλλιά και τα νύχια συνεχίζουν τα μεγαλώνουν για λίγο ακόμη και μετά τον θάνατο
30.       Καίμε περισσότερες θερμίδες όταν κοιμόμαστε παρά όταν βλέπουμε τηλεόραση
31.       Ο σκελετός μας αλλάζει κάθε δέκα χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε δεκαετία το σώμα μας ανανεώνεται μόνο του
32.       Το αριστερό μέρος του εγκεφάλου μας έχει τον έλεγχο της δεξιάς πλευράς του σώματός μας, ενώ το δεξί μέρος είναι υπεύθυνο για την αριστερά πλευρά του σώματος
33.       Ο εγκέφαλος μεγαλώνει γρηγορότερα μέχρι την ηλικία των 5 ετών
34.       Ο μέσος άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει 20 μέρες χωρίς τροφή, αλλά μόνο δυο μέρες χωρίς νερό
35.       Στο πρόσωπό μας διαθέτουμε 14 οστά




Οξεία γαστρεντερίτιδα σε παιδιά


Οι οξείες γαστρεντερίτιδες ICD-10 A02.0, A08, A09, J10.8, J11.8, K52, συνήθως εμφανίζονται στα παιδιά, το καλοκαίρι, αλλά μπορεί να ταλαιπωρήσουν και τους ενήλικες.
Μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια των διακοπών σας, να συνοδεύονται από έμετους και διάρροιες και το σίγουρο είναι ένα, ότι θα χαλάσουν τις διακοπές σας.
Η γαστρεντερίτιδα είναι μια κοινή λοίμωξη του εντέρου που μπορεί να προκαλέσει διάρροια (ρευστά κόπρανα), εμετό, ή και τα δύο
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες της γαστρεντερίτιδας είναι ένας ιός, τα βακτήρια και η τροφική δηλητηρίαση.
Η γαστρεντερίτιδα μπορεί να είναι ελαφράς ή βαριάς μορφής.
Ελαφρά γαστρεντερίτιδα είναι αυτή που εμφανίζεται με 1-5 εμετούς και 3-6 διαρροϊκές κενώσεις, που μπορεί να συνοδεύονται κατά διαστήματα από ήπιους πόνους στην κοιλιά και χαμηλό έως καθόλου πυρετό.
Βαριά γαστρεντερίτιδα, είναι εκείνη που εμφανίζεται με ακατάσχετους εμετούς και απανωτές διάρροιες, που ενδέχεται να περιέχουν αίμα, και πολλές φορές υψηλό πυρετό.
Το κύριο πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί είναι η αφυδάτωση, που προέρχεται από την αυξημένη απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών και τον υψηλό πυρετό.
Συμπτώματα και σημεία που δείχνουν αφυδάτωση ή που μας ανησυχούν είναι η στεγνή γλώσσα και η ξηροστομία, το ξηρό δέρμα, η μειωμένη κινητικότητα και η ατονία και η βλέννα ή το αίμα στα κόπρανα, τα εμβυθισμένα μάτια, ο λήθαργος (νύστα), τα κρύα χέρια και τα πόδια, το παιδί ουρεί λίγο ή καθόλου (οι πάνες είναι ξηρές ή πιο λίγες από τέσσερις υγρές πάνες την ημέρα).
Τα παιδιά παρουσιάζουν, σε σχέση με τους ενήλικες, αυξημένο κίνδυνο σοβαρής αφυδάτωσης και μάλιστα όσο μικρότερη η ηλικία τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος. Περισσότερο κινδυνεύουν από αφυδάτωση τα νεογέννητα και τα βρέφη.


Αντιμετώπιση γαστρεντερίτιδας στα παιδιά
  • Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να δοθεί τίποτε από το στόμα στο παιδί που κάνει εμέτους για τουλάχιστον 3-4 ώρες από τον τελευταίο εμετό, ούτε και νερό.
  • Μετά την πάροδο των 3-4 ωρών από τον τελευταίο εμετό αρχίζει η σταδιακή σίτιση του παιδιού με το κουταλάκι και όχι με το φλιτζάνι ή το μπιμπερό. Χορηγείται στο παιδί ένα κουταλάκι νερό ή καλύτερα ηλεκτρολυτικό διάλυμα (almora) κάθε πέντε λεπτά ή διαφανή υγρά, όπως  χυμός φρούτων χωρίς γλυκαντικά αραιωμένος με νερό (ένα φλιτζάνι χυμός, τέσσερα φλιτζάνια νερό), διαλυμένη λεμονάδα (ένα φλιτζάνι λεμονάδα σε τέσσερα φλιτζάνια νερό), σακχαρούχα ποτά αραιωμένα με νερό με την προσθήκη οκτώ ποτηριών νερού σε μισό φλιτζάνι ζαχαρούχου ποτού. 
  • Να αποφύγετε να  δώσετε στα παιδιά ανθρακούχα ποτά ή χυμό φρούτων που δεν είναι αραιωμένος, καθώς αυτά μπορεί να επιδεινώσουν τη διάρροια.
  • Να χρησιμοποιείτε βρασμένο νερό που κρύωσε για να αραιώνετε τα ποτά για τα βρέφη ηλικίας κάτω από εννέα μήνες.
  • Σε περίπτωση αφυδάτωσης το παιδί διψάει. Το 80% των παιδιών που θα τους δοθεί ενυδάτωση από το στόμα με τον τρόπο αυτό θα ξεπεράσουν το πρόβλημα. Όταν το παιδί σταματήσει να νιώθει δίψα το πρόβλημα της αφυδάτωσης κατά το μεγαλύτερο μέρος έχει ξεπεραστεί.
  • Σε περίπτωση υψηλού πυρετού τοποθετείται αντιπυρετικό υπόθετο.
  • Μετά από 12-24 ώρες χορήγησης του ηλεκτρολυτικού διαλύματος επιχειρείται σίτιση και με άλλες τροφές. Στην αρχή το παιδί θα πρέπει να τρώει φρυγανιές, ζελέ ή ρύζι.  Για το παιδί που οι διαρροϊκές κενώσεις δεν είναι περισσότερες από μία έως τρεις μέσα στο πρώτο 24ωρο, μετά τις 12 πρώτες ώρες από την έναρξη της νόσου, η επανασίτιση μπορεί να επιταχυνθεί στην συνηθισμένη του διατροφή μετά από 24 ώρες. Αντίθετα ένα παιδί με διάρροια για 2-5 ημέρες και μέτρια αφυδάτωση, θα μπει στην κανονική του διατροφή μετά από 2 έως 3 ημέρες.
  • Τα αντιβιοτικά και άλλα «αντιδιαρροϊκά» φάρμακα, ως θεραπευτικό μέσο δεν επηρεάζουν την πορεία των εμετών ή της διάρροιας στις περισσότερες περιπτώσεις της οξείας γαστρεντερίτιδας και για το λόγο αυτό δεν συνιστώνται.


Η διακοπή της εξάπλωσης της γαστρεντερίτιδας

• Βεβαιωθείτε ότι εσείς και η οικογένειά σας πλένετε καλά τα χέρια με ζεστό σαπουνόνερο όταν αλλάζετε πάνες, καθαρίζετε τον εμετό, χρησιμοποιείτε την τουαλέτα και πριν από το φαγητό.
• Σκουπίστε τα πράγματα που μπορεί να τα μοιράζονται τα παιδιά μεταξύ τους, όπως τα βιβλία και τα παιχνίδια.
• Φυλάξτε το παιδί σας μακριά από άλλα παιδιά, ενόσω είναι αδιάθετο, μέχρι να περάσουν 24 ώρες από το τελευταίο εμετό και διάρροια.
• Μην αφήνετε τα παιδιά σας να μοιράζονται τρόφιμα ή ποτά ή να χρησιμοποιούν τα ίδια μαχαιροπίρουνα.
emedi.gr



Εμφυτεύματα εγκεφάλου για την θεραπεία της επιληψίας


Μεταξωτά εμφυτεύματα του εγκεφάλου μπορεί να βοηθήσουν στην θεραπεία της επιληψίας
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of Clinical Investigation, εμφυτεύματα μεταξιού τοποθετούνται στον εγκέφαλο των πειραματόζωων και έχουν σχεδιαστεί για να απελευθερώνουν μια συγκεκριμένη χημική ουσία, την αδενοσίνη, που μπορεί να βοηθήσει να σταματήσει η εξέλιξη της επιληψίας.
Οι επιληψίες είναι μία ομάδα νευρολογικών διαταραχών που συνδέονται με επαναλαμβανόμενες κρίσεις που έχουν την τάση να γίνονται πιο συχνές και σοβαρές με την πάροδο του χρόνου.
Η αδενοσίνη μειώνει τη νευρωνική διεγερσιμότητα και βοηθά στην διακοπή εξάπλωσης των επιληπτικών κρίσεων.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι πολύ χαμηλά επίπεδα αδενοσίνης μπορεί να συνδέονται με την επιληψία.
Οι ερευνητές εξέτασαν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της απελευθέρωσης αδενοσίνης και εξετάστηκε ο ρόλος της αδενοσίνης στην πρόκληση επιγενετικών μεταβολών  που μπορεί να συνδέονται με την ανάπτυξη της επιληψίας.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η αδενοσίνη κάνει ευεργετικές επιγενετικές τροποποιήσεις (χημικές αντιδράσεις που αλλάζουν τον τρόπο που τα γονίδια ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται χωρίς να αλλάζει τον κώδικα του DNA, τα γράμματα που συνθέτουν το γενετικό μας υπόβαθρο). Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα επίπεδα αδενοσίνης επηρεάζουν την μεθυλίωση του  DNA στον εγκέφαλο. Ειδικότερα, μεγαλύτερα επίπεδα αδενοσίνης συνδέονται με χαμηλότερα επίπεδα μεθυλίωσης του  DNA. Οι ερευνητές αποδεικνύουν, επίσης, ότι οι αρουραίοι με επιληψία έχουν υψηλότερα επίπεδα μεθυλιωμένου DNA. 
Είναι γνωστό  ότι υπάρχουν μεταλλάξεις που σχετίζονται με την επιληψία. Ένας μηχανισμός που εμπλέκεται σε έναν συγκεκριμένο τύπο της επιληψίας είναι η αύξηση των ινών και ο σχηματισμός νέων διεγερτικών κυκλωμάτων στο τμήμα του εγκεφάλου, από  όπου οι επιληπτικές κρίσεις συνήθως προέρχονται. 
Στο τέλος του πειράματος, τα ζώα που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με μεταξωτά εμφυτεύματα απελευθέρωσης αδενοσίνης είχαν μικρότερη ανάπτυξη ινών σε σχέση με  τα ζώα που δεν είχε δοθεί το φάρμακο. 10 ημέρες από την χορήγηση αδενοσίνης μειώθηκε η ανάπτυξη  ινών για τουλάχιστον τρεις μήνες σε αρουραίους. Η αδενοσίνη, βέβαια  δεν καταργεί εντελώς τις επιληψίες, αλλά τις μειώνει κατά τέσσερις φορές.
Μεταξωτό εμφύτευμα αδενοσίνης
Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα εμφυτεύματα είναι ασφαλή για χρήση σε αρουραίους και δείχνουν ότι μπορεί μια μέρα να χρησιμοποιηθούν στην κλινική πράξη. Το εμφύτευμα απελευθέρωσης αδενοσίνης είναι ένα βιοαποικοδομήσιμο εμφύτευμα. 
Η απελευθέρωση της αδενοσίνης συμβαίνει για 10 ημέρες και στη συνέχεια το μετάξι θα διαλυθεί πλήρως. Αυτό είναι ένα ιδανικό για μια παροδική προληπτική θεραπεία.
Οι  κλινικές εφαρμογές της αδενοσίνης θα μπορούσαν να είναι η πρόληψη της επιληψίας μετά από τραύμα κεφαλής ή η πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων που συχνά - σε περίπου 50 τοις εκατό των ασθενών - ακολουθούν τη συμβατική χειρουργική επέμβαση της επιληψίας ή τις άλλες χειρουργικές επεμβάσεις εγκεφάλου. Στην περίπτωση αυτή, το μεταξωτό εμφύτευμα αδενοσίνης  μπορεί να τοποθετηθεί μέσα στην κοιλότητα εκτομής προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικές κρίσεις.
Ωστόσο, πριν τα εμφυτεύματα να είναι έτοιμα για χρήση, οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να καθορίσουν τη βέλτιστη χρήση και την ασφάλειά τους στους ανθρώπους. Μελλοντικές μελέτες πρέπει, επίσης, να αποδείξουν πόσο καιρό τα αποτελέσματα της αδενοσίνης διαρκούν.
Το 25-30 τοις εκατό των ατόμων με επιληψία δεν έχουν αποτελεσματικές θεραπείες. Αυτή η έρευνα μπορεί να  βοηθήσει για την πρόληψη της επιληψίας σε ανθρώπους που υποφέρουν, όπως τα άτομα με τραύμα στο κεφάλι.
Βιβλιογραφία
Rebecca L. Williams-Karnesky et al. “Epigenetic changes induced by adenosine augmentation therapy prevent epileptogenesis.” Journal of Clinical Investigation, July 25, 2013.
emedi.gr

Ωτοβελονισμός για φυσικό αδυνάτισμα


Γράφει η
Δρ Σπυριδούλα Δρέκα
Ιατρός-Οδοντίατρος
Ο Ωτοβελονισμός είναι μια πρωτοποριακή Ιατρική μέθοδος για τη διάγνωση και θεραπεία πολλών παθήσεων.
Το πτερύγιο του αυτιού αποτελεί το πιο καλά μελετημένο μικροσύστημα του οργανισμού και σε αυτό αντιπροσωπεύονται όλα τα όργανα και οι λειτουργίες.
Η μέθοδος Dimanat χρησιμοποιεί των Ωτοβελονισμό για την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας  του 90 από τον Ιταλό γιατρό Dr. Giancarlo Bazzoni και την ερευνητική του ομάδα και έχει χρησιμοποιηθεί ευρύτατα με επιτυχία.
Η μέθοδος Dimanat με τον Ωτοβελονισμό βελτιώνει την αποδοχή και τη συμμόρφωση των ασθενών στο διαιτητικό τους περιορισμό.

Ο ερεθισμός συγκεκριμένων σημείων  στο πτερύγιο του αυτιού επηρεάζει τη διατροφική συμπεριφορά του υπέρβαρου ασθενούς:
1. Διαμορφώνει εκ νέου την αίσθηση της πείνας και του κορεσμού.
2. Παρεμβαίνει στους ψυχολογικούς και ψυχοπαθολογικούς παράγοντες της διατροφικής συμπεριφοράς.
  • Ψυχική πείνα
  • Ψυχολογικά αποτελέσματα του διαιτητικού περιορισμού (άγχος, κατάθλιψη, εκνευρισμός, επιθετικότητα)
  • Λαχτάρα για συγκεκριμένες τροφές, όπως γλυκά, ζυμαρικά, ψωμί

3. Αυξάνει το μεταβολισμό που είναι συνήθως χαμηλός σε άτομα που κάνουν συχνά δίαιτες αδυνατίσματος.
Χρησιμοποιώντας Μαγνητικά Σφαιρίδια ή Αόρατες Νανοβελόνες
Κάθε όργανο, σύστημα και τμήμα του οργανισμού έχει το αντίστοιχο σημείο αντιπροσώπευσής του στο αυτί.  Σε ένα υγιές άτομο είναι δύσκολο έως αδύνατο να ανιχνεύσουμε τα σημεία του αυτιού που αντιστοιχούν στα διάφορα όργανα.
Όταν όμως ένα όργανο ή σύστημα του οργανισμού χάνει τη φυσιολογική του ισορροπία και δυσλειτουργεί, το αντίστοιχο σημείο αντιπροσώπευσής του στο αυτί αλλάζει συμπεριφορά:
α) Γίνεται επώδυνο στην πίεση
β) Παρουσιάζει αυξημένη αγωγιμότητα και μειωμένη ηλεκτρική αντίσταση
γ) Μπορεί να παρουσιάσει δομικές διαφοροποιήσεις, όπως αλλαγές χροιάς και υφής.
Λόγω της πολύπλοκης εμβρυολογικής ανάπτυξης του πτερυγίου του αυτιού και της πλούσιας νεύρωσής του ο ερεθισμός συγκεκριμένων σημείων μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία των αντίστοιχων οργάνων.
Τα κατάλληλα σημεία στο αυτί ερεθίζονται με μικρά μαγνητικά σφαιρίδια, σποράκια vaccaria ή μικροσκοπικές ημιμόνιμες βελόνες που παραμένουν στη θέση τους για μια περίοδο 7 – 15 ημερών.
Dr Σπυριδούλα Δέρκα
Ιατρός-Οδοντίατρος
Ιατρικός Βελονισμός
Περ. Σταύρου 9 & Κηφησίας
Παλαιό Ψυχικό
Τηλ: 2106454524


Graviola


Η Graviola είναι ένα αντικαρκινικό φρούτο
Η επιστημονική ονομασία της Graviola είναι Annona muricata.
Η γουανάμπανα (στα ισπανικά guanabana, πορτογαλικά graviola), Annona muricata, είναι ένα πλατύφυλλο αειθαλές δέντρο, ιθαγενές του Μεξικού, της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής και του βορείου τμήματος της Νότιας Αμερική. Σήμερα φύεται σε μερικές περιοχές στη Νοτιοανατολική Ασία. Στα αγγλικά λέγεται soursop. Στις περισσότερες ισπανόφωνες χώρες ονομάζεται από τους περισσότερους Guanαbana, ενώ στις Φιλιππίνες είναι γνωστό ως guyabano.
Η Graviola είναι ένα δέντρο που ευδοκιμεί στα τροπικά δάση της Αφρικής, της Νότιας Αμερικής και στη Νοτιοανατολική Ασία και έχει χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική σε πολλές χώρες.
Στα μέρη όπου η Graviola αναπτύσσεται, οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν τόσο ως τρόφιμο όσο και ως φάρμακο. Ο καρπός, είναι γλυκός , με ιδιαίτερη γεύση και είναι ένα αγαπημένο επιδόρπιο και δημοφιλές, επίσης, υπό τη μορφή χυμού.
Η γεύση του μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα φρούτα. Μπορούμε αν πούμε πως πλησιάζει ένα μείγμα φράουλας και ανανά μέχρι ξινού κίτρου, καρύδας και μπανάνας. Το φρούτο είναι κάπως δύσκολο να φαγωθεί, καθώς η λευκή σάρκα του στο εσωτερικό έχει πολλούς μεγάλους σπόρους και φυτικές μεμβράνες. Για το λόγο αυτό καταναλώνεται σε χυμό περισσότερο.
Πριν να είναι ώριμος, ο καρπός χρησιμεύει σε μερικές περιοχές, ως μέσο θεραπείας των εντερικών διαταραχών, όπως τη δυσεντερία. Ωστόσο και το υπόλοιπο του δέντρου χρησιμοποιείται σε πολλές θεραπείες.
Οι αυτόχθονες λαοί χρησιμοποιούν το φλοιό της ρίζας ως αντιπυρετικό , ενώ χρησιμοποιούν τα φύλλα σε αντιπαρασιτικά και αντισηπτικά παρασκευάσματα, καθώς και σε τοπικές εφαρμογές για τη μείωση του μυϊκού πόνου.
Τα εκχυλίσματα Graviola έχουν αντιιικές, αντιπαρασιτικές, αντιρευματικές, στυπτικές, εμετικές και κυτταροτοξικές, αντιλεϊσμανιακές, αλγογόνες, αντιφλεγμονώδεις, αντιυπεργλυκαιμικές και αντικαρκινικές ιδιότητες in vitro και in vivo.
Από άποψη θρεπτικής αξίας, το graviola είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες και κυρίως φρουκτόζη. Επίσης, περιέχει βιταμίνη C, βιταμίνη B1 και βιταμίνη B2. Ο καρπός, οι σπόροι και τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως βότανα και φάρμακα από τους αυτόχθονες λαούς του Μεξικού και των υπόλοιπων περιοχών,  όπου το φυτό είναι ιθαγενές. H Graviola έχει μεγάλη ιστορία χρήσης στη βοτανοθεραπεία - από τους ιθαγενείς του Αμαζονίου, για το διαβήτη, την καταρροή, τους σπασμούς, ως αντιμικροβιακό ευρέως φάσματος κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, κατά των παρασίτων, για τη ρύθμιση της υψηλής πίεσης του αίματος, για την κατάθλιψη, για νευρικές διαταραχές, καρδιοπάθειες, άσθμα, προβλήματα με το συκώτι, αρθρίτιδες κ.ά.
Τα αλκαλοειδή που εξάγονται από τη Graviola μπορεί να προκαλέσουν νευρωνική δυσλειτουργία και εκφύλιση και σε συμπτώματα της νόσου του Parkinson.

Μηχανισμός δράσης της Graviola
Οι Annonaceous acetogenins είναι  φυτοχημικά που απομονώνονται από τα φύλλα, το φλοιό και τα κλαδιά του δέντρου Graviola και είναι τα ενεργά συστατικά.
Το αιθανολικό εκχύλισμα του Annona muricata βρέθηκε να αναστέλλει τον ιό του απλού έρπητα, αλλά είναι και αποτελεσματικό ενάντια της braziliensis Leishmania, L. panamensis,  promastigotes, και ενάντια της κυτταρικής γραμμής καρκίνου U 937  και του ηπατώματος in vitro. Τα εκχυλίσματα της Gravioloa αποδείχθηκαν να είναι θανατηφόρα για το μαλάκιο του γλυκού νερού Biomphalaria glabrata, το οποίο δρα ως ξενιστής για τον παρασιτικό σκώληκα, Schistosoma mansoni .
Τα αλκαλοειδή της  Graviola είναι επιζήμια για την επιβίωση των ντοπαμινεργικών νευρικών κυττάρων in vitro. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε νευρωνική δυσλειτουργία και εκφυλισμό.
Τα αποτελέσματα της Graviola αναστέλλονται από τα  συμπληρώματα γλυκόζης υποδηλώνοντας ότι ο θάνατος των κυττάρων που προκαλεί το φυτό  μπορεί να προκαλείται από την εξάντληση ενέργειας .
Η  Graviola έχει, επίσης, αποδειχθεί ότι διεγείρει τους υποδοχείς της σεροτονίνης.
Τα εκχυλίσματα Graviola είναι αποτελεσματικά στον ανθεκτικό στην δοξορουμπικίνη (Αδριαμυκίνη )καρκίνο μαστού (MCF-7/Adr) με την παρεμπόδιση της πρόσβασης των καρκινικών κυττάρων στο ΑΤΡ και με την παρεμπόδιση των δράσεων της γλυκοπρωτεΐνης της μεμβράνης του πλάσματος. Μπορεί επίσης να αναστείλουν την έκφραση του HIF-1α, του ΝΡ-κΒ, των μεταφορέων γλυκόζης και τα γλυκολυτικά ένζυμα με αποτέλεσμα μειωμένη πρόσληψη γλυκόζης και της παραγωγής του ΑΤΡ σε παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα. Σε άλλη μελέτη ελαττώνει την υπερέκφραση του EGFR.
Πάνω από 20 εργαστηριακές μελέτες, έχουν δείξει ότι αυτό το δέντρο έχει αντικαρκινικές ιδιότητες 10.000 φορές πιο ισχυρές από την Αδριαμυκίνη, μια γνωστή ουσία που χρησιμοποιείται στις χημειοθεραπείες. Όμως αντίθετα από την Αδριαμυκίνη, η Graviola όχι μόνο δεν έχει παρενέργειες αλλά ευεργετεί ολόκληρο τον οργανισμό.
Σε εργαστηριακές μελέτες η Graviola επιλεκτικά εντοπίζει και σκοτώνει 12 διαφορετικούς τύπους καρκινοκυττάρων (χωρίς να βλάπτει τα υγιή κύτταρα) με κύριους εντοπισμούς τον μαστό, τον προστάτη, τους πνεύμονες, το παχύ έντερο και το πάγκρεας. Επιπροσθέτως ενισχύει αφάνταστα και εκτινάσσει στα ύψη το ανοσοποιητικό σύστημα κάνοντας τον ασθενή να έχει περισσότερη ενέργεια, καλύτερη υγεία και δύναμη και να βλέπει πολύ πιο αισιόδοξα τη ζωή. 
Ανεπιθύμητες ενέργειες της Graviola
Η Graviola μπορεί να προκαλέσει διαταραχές της κίνησης και μυελονευροπάθεια με συμπτώματα που μιμούνται τη νόσο του Parkinson.
Κάποιοι γιατροί-θεραπευτές συνιστούν, αν χρησιμοποιήσετε Graviola, η οποία μειώνει την κυτταρική ενέργεια της κακοήθειας, να μην χρησιμοποιείτε Συνένζυμα CoQ10, τα οποία βοηθούν τα υγιή κύτταρα να παράγουν αερόβια ενέργεια, επειδή αυτό μπορεί να αυξήσει την παραγωγή της κυτταρικής ενέργειας. Αν όμως σκεφτούμε ότι θέλουμε να βοηθήσουμε όλα τα κύτταρα στο σώμα μας να παράγουν αερόβια ενέργεια για να γίνουν πιο ανθεκτικά στον καρκίνο, ο οποίος χρησιμοποιεί κυρίως αναερόβια παραγωγή ενέργειας, τότε είναι φανερό ότι τα ευεργετήματα των Συνενζύμων Q10 και άλλων συμπληρωμάτων που παράγουν οξυγόνο, μπορούν να ισοφαρίσουν κάθε πιθανή μικρή μείωση στην αποτελεσματικότητα της Graviola.
Βιβλιογραφία
Padma P, Pramod NP, Thyagarajan SP, Khosa RL. Effect of the extract of Annona muricata and Petunia nyctaginiflora on Herpes simplex virus. J Ethnopharmacol. 1998;61:81-3.
1.            dos Santos AF,.Sant'Ana AE. Molluscicidal properties of some species of Annona.Phytomedicine. 2001;8:115-20.
2.            Jaramillo MC, Arango GJ, Gonzalez MC, Robledo SM, Velez ID. Cytotoxicity and antileishmanial activity of Annona muricata pericarp. Fitoterapia 2000;71:183-6.
3.            Liaw CC, Chang FR, Lin CY, Chou CJ, Chiu HF, Wu MJ et al. New cytotoxic monotetrahydrofuran annonaceous acetogenins from Annona muricata. J Nat Prod 2002;65:470-5.
4.            Oberlies NH, Chang CJ, McLaughlin JL. Structure-activity relationships of diverse Annonaceous acetogenins against multidrug resistant human mammary adenocarcinoma (MCF-7/Adr) cells. J Med Chem. 1997;40:2102-6.
5.            Lannuzel A, Michel PP, Caparros-Lefebvre D, Abaul J, Hocquemiller R, Ruberg M.Toxicity of Annonaceae for dopaminergic neurons: potential role in atypical parkinsonism in Guadeloupe. Mov Disord. 2002;17:84-90.
6.            Roman G. Tropical myeloneuropathies revisited. Curr Opin Neurol 1998;11:539-44.
7.            Chen JC, Tsai CC, Chen LD, Chen HH, Wang WC. Therapeutic effect of gypenoside on chronic liver injury and fibrosis induced by CCl4 in rats. Am.J Chin Med. 2000;28:175-85.
8.            de Sousa OV, Vieira GD, de Jesus R G de Pinho J, Yamamoto CH, Alves MS. Antinociceptive and Anti-Inflammatory Activities of the Ethanol Extract of Annona muricata L. Leaves in Animal Models. Int J Mol Sci. 2010 May 6;11(5):2067-78.
9.            Adeyemi DO, Komolafe OA, Adewole OS, Obuotor EM, Adenowo TK. Anti hyperglycemic activities of Annona muricata (Linn). Afr J Tradit Complement Altern Med. 2008 Oct 25;6(1):62-9.
10.          Lannuzel A, Höglinger GU, Champy P, et al. Is atypical parkinsonism in the Caribbean caused by the consumption of Annonacae? J Neural Transm Suppl. 2006;(70):153-7.
11.          Torres MP, Rachagani S, Purohit V, et al. Graviola: A novel promising natural-derived drug that inhibits tumorigenicity and metastasis of pancreatic cancer cells in vitro and in vivo through altering cell metabolism. Cancer Lett. 2012 323(1):29-40.
12.          Dai Y, Hogan S, Schmelz EM, Ju YH, Canning C, Zhou K. Selective growth inhibition of human breast cancer cells by graviola fruit extract in vitro and in vivo involving downregulation of EGFR expression. Nutr Cancer 2011;63(5):795-801.
13.          http://www.mskcc.org (Memorial Sloan-Kettering Center)


Τοξοπλάσμωση


H Τοξοπλάσμωση, ICD-10 B58, είναι μία παρασιτική νόσος που προκαλείται από το πρωτόζωο Toxoplasma gondii
Έως και το ένα τρίτο του ανθρώπινου πληθυσμού του πλανήτη εκτιμάται ότι θα νοσήσει από λοίμωξη από Toxoplasma.
Το τοξόπλασμα είναι ένα ενδοκυττάριο παράσιτο που αποικίζει σχεδόν όλους τους ιστούς.
Το τοξόπλασμα δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση  στον μυϊκό ιστό, στο εντερικό επιθήλιο και στο νευρικό ιστό.
Το τοξόπλασμα είναι το μοναδικό πρωτόζωο στη φύση που μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε εμπύρηνο κύτταρο. Μέσα στο κύτταρο, το πρωτόζωο, συνήθως, ζει στο κυτταρόπλασμα, ενώ σπάνια είναι δυνατόν να προσβάλλει και τον πυρήνα.
Το τοξόπλασμα εμφανίζει τρεις μολυσματικές μορφές και κύριος (τελικός) ξενιστής του είναι η γάτα. Μέσω των μολυσμένων τροφίμων και του μολυσμένου περιβάλλοντος (όχι άμεσα από τη γάτα) μπορεί να προσβάλλει τον άνθρωπο και άλλα ζώα (πουλιά, τρωκτικά, χοίρους, πρόβατα κ.ά.). 
Η γάτα μολύνεται με τη βρώση μολυσμένου κρέατος ή μολυσμένων τρωκτικών, πτηνών κ.ά. 
Ο άνθρωπος μολύνεται με την κατάποση ωοκύστεων του παρασίτου από το περιβάλλον (όχι από τα μολυσμένα κόπρανα της γάτας) ή με τη βρώση ατελώς ψημένου χοιρινού, βόειου κ.ά. κρέατος που περιέχει τοξοπλασμικές κύστεις. Συνεπώς, κύρια πηγή μετάδοσης στον άνθρωπο στις ανεπτυγμένες χώρες είναι το κρέας από μολυσμένα ζώα, καθώς και τα φρούτα και τα λαχανικά που τρώγονται ωμά ή ατελώς πλυμένα.
Η γάτα πάντως και ορισμένα αιλουροειδή είναι τα μόνα ζώα στο εντερικό σύστημα των οποίων το παράσιτο ολοκληρώνει τον κύκλο ζωής του, με αποτέλεσμα την αποβολή των άωρων ωοκύστεών του με τα κόπρανα για διάστημα 10-20 ημερών (οι άωρες ωοκύστεις ωριμάζουν και μπορούν να μολύνουν τα ζώα και τον άνθρωπο, μετά την παραμονή τους στο εξωτερικό περιβάλλον για 2-4 ημέρες).
Δεν υπάρχει απευθείας μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο, εκτός από την ενδομήτρια μετάδοση. Η περίοδος επώασης του παρασίτου είναι 5-23 ημέρες μετά την κατάποση της ώριμης ωοκύστης ή μετά την κατάποση της τοξοπλασμικής κύστης. Οι κύστεις στους ιστούς των σφαγίων παραμένουν μολυσματικές όσο χρονικό διάστημα το κρέας παραμένει άψητο.
Ο κύκλος της τοξοπλάσμωσης
Η επίκτητη τοξοπλάσμωση διακρίνεται σε οξεία, χρόνια και ασυμπτωματική. 
Η οξεία θυμίζει ιογενή λοίμωξη εμφανίζοντας τα ακόλουθα συμπτώματα: διόγκωση λεμφαδένων, πυρετό, πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς κ.ά. 
Συνήθως, τα συμπτώματα υποχωρούν και η νόσος καθίσταται χρόνια. 
Σε αυτήν την περίπτωση, η νόσος μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα από το νευρικό σύστημα και τους οφθαλμούς. Η ευαισθησία είναι γενική, αλλά ανοσία αναπτύσσεται γρήγορα και οι περισσότερες λοιμώξεις είναι ασυμπτωματικές.
Εάν μια γυναίκα μολυνθεί από το τοξόπλασμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, πολλές φορές οδηγείται σε μόλυνση και το έμβρυο. 
Προσβολή του εμβρύου, σε συνδυασμό με ελλιπή θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να είναι μοιραία (αυτόματη αποβολή, ενδομήτριος θάνατος) ή να οδηγήσει στη γέννηση βρέφους με σοβαρές ανωμαλίες στο νευρικό σύστημα και τα σπλάγχνα του. 
Παλαιά μόλυνση του εμβρύου της μητέρας είναι δυνατόν να οδηγήσει σε μόλυνση του εμβρύου μόνο σε περιπτώσεις αναζωπύρωσης της νόσου, όπως επί υποκείμενης αιτίας ανοσοκαταστολής.
Η συχνότητα προσβολής του εμβρύου σχετίζεται με το στάδιο της κύησης κατά τη νόσηση της μητέρας. Ο κίνδυνος αυξάνεται με την πρόοδο της κύησης (15% για το πρώτο, 30% για το δεύτερο και 60% για το τρίτο τρίμηνο). Εντούτοις, η βαρύτητα της λοίμωξης του εμβρύου είναι αντιστρόφως ανάλογη με το χρόνο προσβολής. Επειδή η οξεία λοίμωξη από τοξόπλασμα είναι στο 90% των περιπτώσεων υποκλινική πρέπει να γίνεται έλεγχος στην έγκυο.
Λοίμωξη σε ανοσοκατεσταλμένους
Η τοξοπλάσμωση αποκτά ιδιαίτερη σημασία εάν μολύνει ανοσοκατεσταλμένα άτομα. Σε ασθενείς, π.χ. με AIDS, η ασθένεια εμφανίζεται ως διάχυτη νόσος, με βαριά κλινική εικόνα που συνήθως αφορά το νευρικό σύστημα και συχνά καταλήγει σε θάνατο. Τέτοια άτομα βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο νόσησης από επανενεργοποίηση της λοίμωξης.
Διάγνωση
Για τη διάγνωση λαμβάνονται βιολογικά υγρά και βιοψία ιστών, όπου ανιχνεύεται το πρωτόζωο. Σήμερα, είναι διαδεδομένη και η ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων με ορολογικές μεθόδους. Σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς ανιχνεύονται αντιγόνα και γενετικό υλικό του παρασίτου.
-Σύνδρομο μονοπυρήνωσης
-Συχνά εμφάνιση ηωσινοφιλίας
-Ορολογική διάγνωση: Toxo-test, έμμεσος ανοσοφθορισμός
-Παρουσία ειδικών IgM αντισωμάτων με ανοσοφθορισμό
-Αύξηση του τίτλου των αντισωμάτων

Πρόληψη
Η συγγενής τοξοπλάσμωση εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό επακόλουθο μόλυνσης της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η οποία πρακτικά μπορεί σχεδόν πάντα να προληφθεί. Η ευαισθητοποίηση των ιατρών για τη σωστή εκπαίδευση της μητέρας, που δεν έχει έρθει σε επαφή με το τοξόπλασμα πριν μείνει έγκυος, ως προς τη συστηματική και αυστηρή τήρηση των μέτρων πρόληψης της επίκτητης λοίμωξης και η έγκαιρη και σωστή διάγνωση και θεραπεία της νόσου στην έγκυο, αποτελούν τα κύρια μέτρα πρόληψης της συγγενούς τοξοπλάσμωσης. 
Η γενική οδηγία είναι να γίνεται ορολογικός έλεγχος όλων των εγκύων κατά την πρώτη επίσκεψη στον μαιευτήρα.
Γενικά μέτρα πρόληψης είναι: αποφυγή κατανάλωσης ατελώς μαγειρεμένων κρεάτων, σωστή διατροφή για τις οικόσιτες γάτες και προσεκτική απομάκρυνση των κοπράνων τους, επιμελές πλύσιμο των χεριών μετά από χειρισμούς ωμού κρέατος ή επαφή με χώμα πιθανώς μιασμένου με κόπρανα γάτας, προφύλαξη των μικρών παιδιών από επαφή με άμμο πιθανώς μιασμένης με κύστεις τοξοπλάσματος.
Θεραπεία
Η θεραπεία συχνά συνιστάται μόνο για τα άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως τα άτομα με HIV, των οποίων ο αριθμός των CD4 είναι κάτω από 200, επειδή η ασθένεια είναι πιο σοβαρή όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι αδύναμο. Τριμεθοπρίμη/σουλφαμεθοξαζόλη είναι το φάρμακο επιλογής για την πρόληψη τοξοπλάσμωσης, αλλά όχι για τη θεραπεία της ενεργού νόσου.
Στους υπόλοιπους θεραπεία χορηγείται εφόσον εμφανιστούν οξέα συμπτώματα ή υπάρξει προσβολή των σπλάγχνων. 
Φάρμακα εκλογής είναι η σουλφαδιαζίνη ή οι τρισουλφαπυριμιδίνες. 
Η θεραπεία της οξείας πρωτοπαθούς τοξοπλάσμωσης της εγκυμοσύνης ελαττώνει σημαντικά τον κίνδυνο προσβολής του νεογνού. Η σπιραμυκίνη, όταν χορηγηθεί έγκαιρα στην έγκυο μητέρα, φαίνεται ότι προλαμβάνει τη μετάδοση της νόσου στο έμβρυο στο 60% των περιπτώσεων, δεν τροποποιεί όμως τη λοίμωξη στο έμβρυο, όταν αυτό έχει ήδη μολυνθεί.
Οξεία τοξοπλάσμωση
Τα φάρμακα που συνταγογραφούνται για την οξεία τοξοπλάσμωση είναι:
Πυριμεθαμίνη - ένα ανθελονοσιακό φάρμακο
Σουλφαδιαζίνη - ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με πυριμεθαμίνη για τη θεραπεία τοξοπλάσμωσης
Η συνδυασμένη θεραπεία γίνεται συνήθως με συμπληρώματα φυλλικού οξέος για τη μείωση θρομβοκυτταροπενίας.
Η θεραπεία αυτή συνδυασμού είναι πιο χρήσιμη σε λοίμωξη HIV.
Κλινδαμυκίνη
Σπιραμυκίνη - ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται πιο συχνά για τις έγκυες γυναίκες για την πρόληψη της μόλυνσης των παιδιών τους
(Άλλα αντιβιοτικά, όπως η μινοκυκλίνη, έχουν δει κάποια χρήση ως θεραπεία διάσωσης).
Λανθάνουσα τοξοπλάσμωση
Σε άτομα με λανθάνουσα τοξοπλάσμωση, οι κύστεις έχουν ανοσία σε αυτές τις θεραπείες, όπως τα αντιβιοτικά δεν φθάνουν στους βραδυζωϊτες σε επαρκή συγκέντρωση.
Τα φάρμακα που συνταγογραφούνται για την λανθάνουσα τοξοπλάσμωση είναι:
Ατοβακόνη - ένα αντιβιοτικό που έχει χρησιμοποιηθεί για να καταπολεμήσει  τις κύστεις τοξοπλάσματος σε ασθενείς με AIDS 
Κλινδαμυκίνη - ένα αντιβιοτικό το οποίο, σε συνδυασμό με ατοβακόνη, φάνηκε να εξολοθρεύει τις κύστεις σε ποντικούς 
Βιβλιογραφία
•             Αντωνιάδης Α, Καρτάλη Σ. και συν., "Ιατρική Μικροβιολογία", Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδης, 3η έκδοση, (c) 2005, ISBN 960-399-333-6
•             Davidson's "Παθολογία", ιατρικές εκδόσεις Π.Χ.Πασχαλίδης, 19η έκδοση, 2005.
•             Τριχόπουλος Δ., Καλαποθάκη Β., Πετρίδου Ε., "Προληπτική ιατρική και δημόσια υγεία", ιατρικές εκδόσεις Ζήτα.
•             Πετρίδου Ε., Καρπάθιος Θ., Τριχόπουλος Δ., "Προσυμπτωματικός έλεγχος παιδιών και εφήβων: δυνατότητες, περιορισμοί και προβληματισμοί", ιατρικές εκδόσεις Ζήτα.

Σεισμοί


Μπορείτε να δείτε σε πραγματικό χρόνο τους σεισμούς που γίνονται στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο  τον κόσμο.
Ο χάρτης σας δείχνει την πρόσφατη σεισμική δραστηριότητα στον Ελλαδικό χώρο.
Όταν αναβοσβήνει το σήμα, σημαίνει ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή σεισμική δόνηση στη συγκεκριμένη περιοχή.
ΠΡΑΣΙΝΟ μικρότερο από 3 R ( Richter )
KOKΚΙNO μεγαλύτερο από 3 R
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ μεγαλύτερο από 5 R, κλπ ( δείτε υπόμνημα κάτω από το χάρτη).
Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ πάνω στα σημεία του χάρτη ή στις ημερομηνίες κάτω από το χάρτη.