Η βρογχοπνευμονική δυσπλασία παρατηρείται στα πρόωρα νεογνά
Η βρογχοπνευμονική δυσπλασία,
ICD-10, P27.1, είναι η πιο συχνή από τις επιπλοκές που εμφανίζονται στα
πρόωρα νεογνά. Πρόκειται για τη χρόνια νόσο του πνεύμονα που
εμφανίζεται συνήθως μετά από το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας των
πολύ μικρών σε βάρος νεογνών.
Αίτια
Η αιτιολογία της δεν είναι σαφής όμως ορισμένοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξή της.
1.Προωρότης
2.Αερισμός με θετική πίεση του αναπνευστήρα. Ο μηχανικός αερισμός με υψηλές πιέσεις προκαλεί τραυματισμόα από πίεση.
3.Παρατεταμένη έκθεση σε οξυγόνο σε συγκεντρώσεις > από 40& από το σχηματισμό υπεροξειδίων H202 και ελευθέρων ριζών που διασπούν τα λιπίδια των κυτταρικών μεμβρανών.
4.Παρατεταμένη χρήση ενδοτραχειακών σωλήνων.
5.Πνευμονικό οίδημα (λόγω ανοικτού βοτάλλειου πόρου,υπερενυδάτωση,καθυστερημένη διούρηση)
6.Πνευμονική διαφυγή αέρα (σε διάμεσο εμφύσημα, πνευμοθώρακας).
Ποιά είναι η κλινική εικόνα της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Τα περισσότερα από τα πρόωρα νεογνά που αναπτύσσουν βρογχοπνευμονική δυσπλασία παρουσιάζουν αρχικά σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας ή πνευμονία, που οδηγεί σε αναπνευστική ανεπάρκεια και υποβάλλονται σε μηχανικό αερισμό για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα. Αρχικά τα νεογνά αυτά εμφανίζουν ήπια πνευμονοπάθεια που αντιμετωπίζεται με αερισμό με χαμηλές πιέσεις και χαμηλή συγκέντρωση οξυγόνου. Συχνά, ακολουθεί μια περίοδος βελτίωσης αλλά τελικά, μετά από εβδομάδες, η κλινική τους εικόνα αρχίζει να επιδεινώνεται, αυξάνονται οι απαιτήσεις σε οξυγόνο, εμφανίζονται σημεία αναπνευστικής ανεπάρκειας και τελικά αναπτύσσεται ΒΠΔ.
Η ανάγκη συνεχούς χορήγησης οξυγόνου, η υπερκαπνία η ανατιρροπιστική μεταβολική αλκάλωση, η πνευμονική υπέρταση και η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια είναι οι χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας. Επίσης, παρατηρείται αύξηση της αντίστασης των αεροφότων οδών και στένωση των βρόγχων. Η εισολκή του θώρακα προκαλεί αρνητική πίεση στο διάμεσο χώρο και έτσι συλλογή υγρού στο διάμεσο ιστό. Η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια απιατεί περιορισμό υγρών και διουρητικά
Μακροπρόθεσμα, τα παιδιά που ανέπτυξαν βρογχοπνευμονική δυσπλασία μπορεί να εμφανίσουν προοδευτική αναπνευστική ανεπάρκεια, υπέρταση, επεισόδια υποξαιμίας κατά τη διάρκεια του ύπνου ή της σίτισης και ευπάθεια σε λοιμώξεις.
Διάγνωση
Η ακτινολογική εικόνα αρχικά δείχνει σκίαση του πνευμονικού πεδίου και μετά κύστεις με περιοχές διάτασης και ατελεκτασίας που δείνουν στον πνεύμονα σπογγοειδή εμφάνιση.
Η ιστολογική εικόνα ανακαλύπτει διάμεσο οίδημα, ατελεκτασία, μετάπλαση του βλεννογόνου, διάμεση ίνωση, νεκρωτική αποφρακτική βρογχιολίτιδα και διάταση κυψελίδων.
Θεραπεία και Πρόληψη της Βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο...
Αίτια
Η αιτιολογία της δεν είναι σαφής όμως ορισμένοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξή της.
1.Προωρότης
2.Αερισμός με θετική πίεση του αναπνευστήρα. Ο μηχανικός αερισμός με υψηλές πιέσεις προκαλεί τραυματισμόα από πίεση.
3.Παρατεταμένη έκθεση σε οξυγόνο σε συγκεντρώσεις > από 40& από το σχηματισμό υπεροξειδίων H202 και ελευθέρων ριζών που διασπούν τα λιπίδια των κυτταρικών μεμβρανών.
4.Παρατεταμένη χρήση ενδοτραχειακών σωλήνων.
5.Πνευμονικό οίδημα (λόγω ανοικτού βοτάλλειου πόρου,υπερενυδάτωση,καθυστερημένη διούρηση)
6.Πνευμονική διαφυγή αέρα (σε διάμεσο εμφύσημα, πνευμοθώρακας).
Ποιά είναι η κλινική εικόνα της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Τα περισσότερα από τα πρόωρα νεογνά που αναπτύσσουν βρογχοπνευμονική δυσπλασία παρουσιάζουν αρχικά σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας ή πνευμονία, που οδηγεί σε αναπνευστική ανεπάρκεια και υποβάλλονται σε μηχανικό αερισμό για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα. Αρχικά τα νεογνά αυτά εμφανίζουν ήπια πνευμονοπάθεια που αντιμετωπίζεται με αερισμό με χαμηλές πιέσεις και χαμηλή συγκέντρωση οξυγόνου. Συχνά, ακολουθεί μια περίοδος βελτίωσης αλλά τελικά, μετά από εβδομάδες, η κλινική τους εικόνα αρχίζει να επιδεινώνεται, αυξάνονται οι απαιτήσεις σε οξυγόνο, εμφανίζονται σημεία αναπνευστικής ανεπάρκειας και τελικά αναπτύσσεται ΒΠΔ.
Η ανάγκη συνεχούς χορήγησης οξυγόνου, η υπερκαπνία η ανατιρροπιστική μεταβολική αλκάλωση, η πνευμονική υπέρταση και η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια είναι οι χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας. Επίσης, παρατηρείται αύξηση της αντίστασης των αεροφότων οδών και στένωση των βρόγχων. Η εισολκή του θώρακα προκαλεί αρνητική πίεση στο διάμεσο χώρο και έτσι συλλογή υγρού στο διάμεσο ιστό. Η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια απιατεί περιορισμό υγρών και διουρητικά
Μακροπρόθεσμα, τα παιδιά που ανέπτυξαν βρογχοπνευμονική δυσπλασία μπορεί να εμφανίσουν προοδευτική αναπνευστική ανεπάρκεια, υπέρταση, επεισόδια υποξαιμίας κατά τη διάρκεια του ύπνου ή της σίτισης και ευπάθεια σε λοιμώξεις.
Διάγνωση
Η ακτινολογική εικόνα αρχικά δείχνει σκίαση του πνευμονικού πεδίου και μετά κύστεις με περιοχές διάτασης και ατελεκτασίας που δείνουν στον πνεύμονα σπογγοειδή εμφάνιση.
Η ιστολογική εικόνα ανακαλύπτει διάμεσο οίδημα, ατελεκτασία, μετάπλαση του βλεννογόνου, διάμεση ίνωση, νεκρωτική αποφρακτική βρογχιολίτιδα και διάταση κυψελίδων.
Θεραπεία και Πρόληψη της Βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου