Αρχική

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Αμφίπλευρο αβυσσαλέο μίσος


Εκείνο που σκεφτόμαστε είναι κατά κανόνα λάθος, αλλά εκείνο που γνωρίζουμε είναι κατά κανόνα σωστό
Το σύνολο των γνώσεών μας της μέχρι τώρα πορείας τους μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο αποτέλεσμα.
Παντού, όπου συναντήθηκαν άνθρωποι με συγκρουόμενους μύθους, ιδέες και δόγματα, παρατηρήθηκε ένα αμφίπλευρο αβυσσαλέο μίσος και μια ακλόνητη πίστη στην κάθε πλευρά ότι οι ''άλλοι'' βρίσκονται σε αναμφισβήτητη πλάνη και θεωρούνται ως εισβολείς, άπιστοι, ειδωλολάτρες, προδότες της ιδέας κ.λ.π.
Έτσι ακριβώς γεννιούνται οι ιεροί πόλεμοι..
Το παραμύθι δεν πάει άλλο.
Οι μαθητευόμενοι βολεμένοι  μάγοι της συμφοράς και οι κινδυνολόγοι είναι σε όλα τα κανάλια.
Εκβιάζουν, για μία ακόμα φορά...
Και ο ελληνικός λαός;;;

Είστε γυναίκες και υψηλόμισθες;


Αν είσαστε γυναίκες και υψηλόμισθες είσαστε τυχερές;
Όσες γυναίκες είναι υψηλόμισθες και κερδίζουν χρήματα, δεν κερδίζουν στην αγάπη.
Αυτό έδειξε έρευνα του Πανεπιστημίου Κορνέλ, αφού οι γυναίκες που έπαιρναν υψηλότερους μισθούς από τους συζύγους είχαν 40% μεγαλύτερη πιθανότητα να πάρουν διαζύγιο.
Οι ειδικοί λένε ότι φταίει η μεγάλη αυτοπεποίθηση που έχουν αυτές οι γυναίκες, αφού μπορούν να τα καταφέρουν και μόνες τους.
Άλλωστε, είναι λιγότερο ανεκτικές στα αρνητικά των συντρόφων τους και περισσότερο τολμηρές στην απόφαση του χωρισμού.
Σιγά μην κάτσουν να σκάσουν...

Τα υπέρ και τα κατά αν είστε άνω των σαράντα


Αν είσαστε άνω των σαράντα...
Έχετε παρατηρήσει ότι ξεχνάτε ονόματα;
Ότι αφαιρείσθε και δεν μπορείτε να θυμηθείτε τι ακριβώς πήγατε να κάνετε στην κουζίνα;
Ότι πρέπει να γράφετε ατέλειωτες λίστες με όλα τα μικρο καθήκοντα που ξεχνάτε;
Ότι τα παιδιά σας κοροϊδεύουν όταν δεν μπορείτε να χειριστείτε κάποιο κινητό;
Αν απαντάτε «ναι» σε κάποιο ή σε όλα από αυτά, μήπως συμπεραίνετε ότι το μεσόκοπο μυαλό σας αρχίζει να διαλύεται και ότι έχετε πάρει τον κατήφορο που οδηγεί, αργά αλλά σταθερά στο γεροντικό ξεκούτιασμα;
Κι όμως σε ένα μεγάλο φάσμα γνωσιακών δεξιοτήτων, ο νους των μεσηλίκων (ηλικίας περίπου από 40 έως 68) ξεπερνάει σε επιδόσεις κάθε άλλη ηλικιακή ομάδα. Υπάρχουν κάποια πράγματα που χάνουμε (π.χ. η γρήγορη ανάκληση πληροφοριών, όπως τα ονόματα),  αλλά αυτά αντισταθμίζονται και με το παραπάνω από τα μεγάλα κέρδη σε πολλές σημαντικές μορφές διανοητικής λειτουργίας, όπως:
-Το μεσήλικο μυαλό χειρίζεται πιο ήρεμα τα συναισθήματα και τις πληροφορίες.
-Είναι πιο εύκαμπτο, πιο ευέλικτο, ακόμα και πιο «ευδιάθετο».
-Σε τέσσερις από έξι διανοητικές ικανότητες, η κορύφωση έρχεται στη μέση ηλικία.
-Ο μεσήλικας αναγνωρίζει καλύτερα τις λεπτές αποχρώσεις και τα διφορούμενα.
-Μπορεί να συλλάβει με μεγαλύτερη ακρίβεια καταστάσεις, πράγμα που  επιτρέπει την καλύτερη κρίση.
-Η σοφία κορυφώνεται γύρω στα 65, έπειτα από μια σταθερή συσσώρευση στη διάρκεια της ζωής.
Σε δύο θέσεις-κλειδιά του εγκεφάλου - η μυελίνη, η λευκή λιπαρή ουσία που κάνει τις συνδέσεις στην εγκεφαλική λειτουργία, εξακολουθεί να αυξάνεται κατά τη μέση ηλικία, συχνά και μετά τα 65. Το πιο αξιοπρόσεκτο  εύρημα, είναι  όμως, ότι ο νους του μεσήλικα είναι πιο χαρούμενος  από των νέων ανθρώπων. Σε μια σειρά από τεστ έγινε φανερό ότι οι μεσήλικες αγχώθηκαν λιγότερο από τα αρνητικά ερεθίσματα και ανταποκρίθηκαν πολύ έντονα στα θετικά!
Αν λοιπόν οι μεσήλικες είναι τόσο ευνοημένοι, γιατί τότε η περίοδος αυτή της ζωής μας είναι τόσο δυσφημισμένη;
Το συμπέρασμα είναι ότι  η ικανοποίηση από τη ζωή αυξάνεται και φτάνει στο απόγειό της στα χρόνια της όψιμης ωριμότητας. 
Ας μην ανησυχούμε για τα ξεχασμένα ονόματα, τα χαμένα κλειδιά και την αφηρημάδα: όλα αυτά είναι ασήμαντα.
Σε γενικές γραμμές, το μυαλό μας είναι μια χαρά...
Νιώθετε καλύτερα τώρα;
Βιβλιογραφία
The Secret Life of the Grown-up Brain: The Surprising Talents of the Middle-Aged Mind by Barbara Strauch

Η κλασική θεραπεία του καρκίνου του μαστού


Η συμπληρωματική χημειοθεραπεία στον καρκίνο μαστού
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί αληθινή μάστιγα για τη σημερινή κοινωνία. Μια στις εννέα Ελληνίδες γυναίκες, θα νοσήσουν από καρκίνο μαστού σε κάποια στιγμή της ζωής τους.
Ο ρόλος της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης είναι πολύ σημαντικός για την μετέπειτα εξέλιξη της νόσου.
Εξίσου σημαντικός, θεωρείται από κάποιους, ο ρόλος της συμπληρωματικής χημειοθεραπείας μετά τη μαστεκτομή που στοχεύει στην πλήρη ίαση ή τη μεγαλύτερη δυνατή επιβίωση των γυναικών με καρκίνο μαστού...
Μεταξύ των νέων χημειοθεραπευτικών φαρμάκων που ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του 1990, οι ταξάνες θεωρούνται δραστικές ουσίες στην καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού.
Η πακλιταξέλη και η δοσιταξέλη δοκιμάστηκαν στην μεταστατική νόσο αρχικά, πριν προχωρήσουν στη συμπληρωματική χημειοθεραπεία.
Οι ταξάνες έχουν εισδύσει επιθετικά στη συμπληρωματική θεραπεία του καρκίνου του μαστού για δυο κυρίως λόγους:
1) την υψηλή δραστικότητα και το πλεονέκτημα στην επιβίωση στη μεταστατική νόσο και
2) τη δυνατότητα δραστικότητας σε νόσο ανθεκτική στις ανθρακυκλίνες, εξαιτίας της έλλειψης διασταυρούμενης αντίστασης.
Τόσο η συμπληρωματική όσο και η κλασσική συνδυασμένη χημειοθαραπείαέχουν χρησιμοποιηθεί σαν στρατηγική για την αξιολόγηση του ρόλου των ταξανών στην συμπληρωματική θεραπεία του καρκίνου του μαστού.
Η πακλιταξέλη μελετήθηκε σε μελέτες διαδοχικής χημειοθεραπείας (δοξορουμπικίνη/κυκλοφωσφαμίδη) ακολουθούμενη από πακλιταξέλη ή δοξορουμπικίνη ακολουθούμενη από πακλιταξέλη και ακολούθως κυκλοφωσφαμίδη. Αντιθέτως, η ντοσιταξέληδοκιμάστηκε σε αλληλοδιαδοχή (AC ακολούθως ντοσιταξέλη) ή σε συνδυασμένη χημειοθεραπεία (δοξορουμπικίνη-πακλιταξέλη) και πακλιταξέλη-δοξορουμπικίνη/κυκλοφωσφαμίδη.
Μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες φάσης ΙΙΙ δείχνουν ότι οι ταξάνες έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν τη φυσική ιστορία των πρώιμων σταδίων του καρκίνου του μαστού...
Φαίνεται ότι η αλληλοδιαδοχή χημειοθεραπείας και πολυχημειοθεραπείας με τις ταξάνες μπορεί να χορηγηθεί σε ασθενείς με θετικό ένα μασχαλιαίο λεμφαδένα που πάσχει από καρκίνο μαστού...
Η συμπληρωματική χημειοθεραπεία στον καρκίνο μαστού άλλαξε τις τελευταίες δυο δεκαετίες.
Τα σχήματα με δοσιταξέλη είναι αρκετά δραστικά στο μεταστατικό καρκίνο μαστού.
Μια πολυκεντρική μελέτη φάσης ΙΙΙ από την Ουγγαρία συνέκρινε το συνδυασμό TAC (ντοσιταξέλη, δοξορουμπικίνη, κυκλοφωσφαμίδη) και FAC (5 fluorouracil, doxorubicin, cyclophosphamide) στη συμπληρωματική χημειοθεραπεία σε ασθενείς με θετικούς μασχαλιαίους λεμφαδένες. 34 ασθενείς έλαβαν TAC (75/50/500mg/m2) για 6 κύκλους κάθε 3 εβδομάδες) και 27 ασθενείς έλαβαν FAC (500/50/500mg/m2 για 6 κύκλους κάθε 3 εβδομάδες). Ακτινοθεραπεία έλαβαν μετά τον 6ο κύκλο της χημειοθεραπείας. Η ομάδα που έλαβε το συνδυασμό TAC είχε ουδετεροπενία (76%) έναντι 22% αυτών που έλαβαν FAC και ακόμη είχαν ποσοστό 26% εμπύρετου ουδετεροπενίας έναντι καμίας στην ομάδα του FAC. Σε μια παρακολούθηση 3 ετών υπήρξε καλυτέρευση του ελεύθερου νόσου διαστήματος 88% έναντι 76% υπέρ του συνδυασμού TAC, ενώ η συνολική επιβίωση ήταν 97% και 83%. Καταληκτικά, οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο συνδυασμός TAC είναι καλύτερος από τη χημειοθεραπεία με FAC, ανεξαρτήτως της κατάστασης των υποδοχέων.

Ταξάνες έναντι κλασσικών σχημάτων
Προκειμένου να αξιολογηθούν τα οφέλη από τη χορήγηση ταξανών στην adjuvant θεραπεία του καρκίνου του μαστού σε σχέση με τα κλασσικά σχήματα, σχεδιάστηκε μια ομαδοποιημένη ανάλυση μελετών φάσης ΙΙΙ από το τμήμα Ογκολογίας του Εθνικού Καρκινικού Ιδρύματος (Regina Elena) της Ιταλίας. Στην ανάλυση περιελήφθησαν εννιά μελέτες (15.598 ασθενείς), που σχεδιάστηκαν για να αξιολογήσουν πώς η πακλιταξέλη ή η ντοσιταξέλη βελτιώνουν την επιβίωση. Μια από τις εννιά μελέτες δεν ανέφερε αποτελέσματα συνολικής επιβίωσης. Σημαντικές διαφορές υπέρ των ταξανών φάνηκαν, αναφορικά με το ελεύθερο νόσου διάστημα, στο σύνολο των ασθενών και στον πληθυσμό ασθενών με θετικούς λεμφαδένες. Το απόλυτο όφελος υπέρ των ταξανών στο διάστημα ελεύθερο νόσου, καθώς και στη συνολική επιβίωση κυμάνθηκε από 3.3% έως 4.6% και από 2.0% έως 2.8% αντιστοίχως.
Δυο εβδομάδες έναντι 3 εβδομάδων
Οι ταξάνες πακλιταξέλη και ντοσιταξέλη έχουν φανεί να είναι αποτελεσματικές στη συμπληρωματική θεραπεία του καρκίνου του μαστού και επίσης, έχει δειχθεί ότι βελτιώνουν τα αποτελέσματα στη νόσο με θετικούς λεμφαδένες. Τόσο το ελεύθερο νόσου διάστημα όσο και η συνολική επιβίωση είναι μεγαλύτερα με το εντατικοποιημένο σχήμα δοξορουμπικίνης, πακλιταξέλης και κυκλοφωσφαμίδης χορηγούμενο κάθε δυο εβδομάδες μαζί με υποστηρικτική χορήγηση αυξητικών παραγόντων, συγκριτικά με το ίδιο σχήμα χορηγούμενο κάθε 3 εβδομάδες. Το διάστημα επιβίωσης χωρίς νόσο και η συνολική επιβίωση σε ασθενείς με νόσο με θετικούς λεμφαδένες είναι μεγαλύτερα με τη χορήγηση ντοσιταξέλης, δοξορουμπικίνης (αδριαμυκίνης) και κυκλοφωσφαμίδης (TAC) από ότι με τη χορήγηση fluorouracil, δοξορουμπικίνης και κυκλοφωσφαμίδης (FAC). Η εμπύρετος ουδετεροπενία είναι συχνή με το σχήμα TAC αλλά μπορεί να ελαχιστοποιηθεί με την υποστηρικτική χορήγηση αυξητικών παραγόντων. Με βάση λοιπόν τα παραπάνω δεδομένα,η εντατικοποιημένη θεραπεία και το σχήμα TAC είναι οι τρέχουσες θεραπείες εκλογής σε ασθενείς με θετικούς λεμφαδένες.

TAC ως συμπληρωματική χημειοθεραπεία σε καρκίνο μαστού με θετικούς μασχαλιαίους αδένες
Η τριπλέτα ντοσιταξέλη, δοξορουμπικίνη και κυκλοφωσφαμίδη (TAC) έχει ξεπροβάλλει σαν εναλλακτική χημειοθεραπευτική επιλογή για την συμπληρωματική αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού σε ασθενείς με θετικούς λεμφαδένες. Με βάση τα προσφάτως αναφερόμενα στοιχεία τριών ετών από την Διεθνή Ερευνητική Ομάδα Καρκίνου του Μαστού (BCIRG) 001, το ελεύθερο νόσου διάστημα ήταν σημαντικά μεγαλύτερο σε ασθενείς που υπεβλήθησαν σε συμπληρωματική χημειοθεραπεία με TAC σε σύγκριση με εκείνους στους οποίους χορηγήθηκε το κατεστημένο σχήμα 5-φθοριουρακίλη, δοξορουμπικίνη και κυκλοφωσφαμίδη (FAC). Το σχήμα TAC μείωσε τον κίνδυνο υποτροπής της νόσου σε ασθενείς με θετικούς, αλλά και αρνητικούς οιστρογονικούς υποδοχείς. Ενώ η συνολική επιβίωση δεν ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των δυο ομάδων, το σχήμα TAC οδήγησε σε σημαντική μείωση της θνησιμότητας στην υποομάδα των ασθενών με ένα έως τρεις θετικούς μασχαλιαίους λεμφαδένες. Συνολικά, αυτά τα ενδιάμεσα αποτελέσματα από τη BCIRG 001 σε συνδυασμό με εκείνα από την Ομάδα Καρκίνου και Λευχαιμίας Β-9344 και το Εθνικό Χειρουργικό Επικουρικό Πρόγραμμα για το Μαστό και το Έντερο (NSABP) Β-28 (μελέτες φάσης ΙΙΙ επακόλουθης adjuvant χημειοθεραπείας με δοξορουμπικίνη και κυκλοφωσφαμίδη ακολουθούμενη από πακλιταξέλη), προτείνουν ότι οι ταξάνες είναι ένα πολύτιμο συστατικό της adjuvant χημειοθεραπείας για ασθενείς με θετικούς λεμφαδένες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς και/ή εκτεταμένη λεμφαδενική συμμετοχή συγκεντρωτικά στοιχεία στο πεδίο της neoadjuvant θεραπείας προσφέρουν περαιτέρω υποστήριξη στην άποψη ότι οι ταξάνες παρέχουν κλινικώς σημαντικά οφέλη στην αντιμετώπιση του πρώιμου καρκίνου του μαστού. Τέτοιες εν εξελίξει μελέτες, όπως η NSABP Β-30 είναι καθοριστικής σχετικής αξίας της έναντι της σύγχρονης adjuvant χημειοθεραπείας με ταξάνη-ανθρακυκλίνη σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού με θετικούς λεμφαδένες.

Ρόλος της Πακλιταξέλης στην Συμπληρωματική Χημειοθεραπεία
Τυχαιοποιημένες μελέτες έχουν δείξει το ρόλο της πακλιταξέλης στη συμπληρωματική χημειοθεραπεία. Στην Ομάδα Καρκίνου και Λευχαιμίας Β-9344 που μελέτησε τη χρήση δοξορουμπικίνης και κυκλοφωσφαμίδης με ή χωρίς τη χρήση πακλιταξέλης, η αρχική ανάλυση απέδειξε μείωση κατά 22% του σχετικού κινδύνου υποτροπής και κατά 26% του σχετικού κινδύνου θανάτου στην ομάδα που έλαβε πακλιταξέλη. Η Διεθνής Ερευνητική Ομάδα Καρκίνου του Μαστού (BCIRG)001 συνέκρινε το συνδυασμό ντοσιταξέλη/δοξορουμπικίνη/κυκλοφωσφαμίδη με τον 5-fluorouracil/ δοξορουμπικίνη/κυκλοφωσφαμίδη. Αυτή η μελέτη απέδειξε μια μείωση στο σχετικό κίνδυνο υποτροπής της τάξης του 32% για την ομάδα που έλαβε ντοσιταξέλη/δοξορουμπικίνη/κυκλοφωσφαμίδη.

Αποτελέσματα Κλινικών Μελετών
Οι κλινικές μελέτες των συνεργαζόμενων ομάδων (μελέτες CALGB 9344, NSABP-B28, BCIRG 001, PACS01 και CALGB 9741) απέδειξαν ότι οι ταξάνες στην adjuvant χημειοθεραπεία βελτιώνουν τόσο το διάστημα ελεύθερο νόσου, όσο και τη συνολική επιβίωση (μελέτες CALGB 9344, BCIRG 001, και PACS01). Παρόλα αυτά, το ερώτημα παραμένει στην Ευρώπη. Λιγότεροι από το 50% των ειδικών που παρευρέθησαν στο Συνέδρειο του St. Gallen συνέστησαν τη χρήση των ταξανών στη συμπληρωματική χημειοθεραπεία. Οι λόγοι για αυτό κυρίως σχετίζονταν με το γεγονός ότι οι ομάδες σύγκρισης (AC, FAC και FEC 100) θεωρούνται από μερικές Ευρωπαϊκές ομάδες ότι είναι λιγότερο αποτελεσματικές σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές σταθερές (χημειοθεραπεία CMF και Epirubicin-CMF).

Πολλά ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα, όπως το εάν η χρήση των ταξανών θα πρέπει να είναι ταυτόχρονη με το υπόλοιπο σχήμα ή να επακολουθεί αυτού, και ποιος πληθυσμός θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτή τη θεραπεία: οι ασθενείς με όγκο αρνητικό σε ορμονικούς υποδοχείς ή/και ασθενείς με όγκους θετικούς στον υποδοχέα HER-2.
Ο πρωτεύων στόχος του Εθνικού Χειρουργικού Adjuvant Προγράμματος για το Μαστό και το Έντερο (NSABP) Β-28 ήταν να καθορίσει αν τέσσερις κύκλοι συμπληρωματικής πακλιταξέλης (PTX) μετά από τέσσερις κύκλους συμπληρωματικής δοξορουμπικίνης/κυκλοφωσφαμίδης (AC) θα αυξήσουν την επιβίωση χωρίς νόσο και τη συνολική επιβίωση σε σύγκριση με τέσσερις κύκλους AC μόνο, σε ασθενείς με χειρουργήσιμο καρκίνο του μαστού κατόπιν της εκτομής και με θετικούς ιστολογικώς μασχαλιαίους λεμφαδένες. Τυχαιοποιήθηκαν 3060 ασθενείς (AC, 1529; AC ακολουθούμενου από PTX, 1531). Η παρακολούθηση έγινε για 64.6 μήνες κατά μέσο όρο.
Φάνηκε ότι η προσθήκη PTX σε AC μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο για συμβάν στο διάστημα ελεύθερο νόσου κατά 17%. Η πενταετής επιβίωση ήταν 76% ± 2% για ασθενείς τυχαιοποιημένους σε AC ακολουθούμενο από PTX σε σύγκριση με 72% για τυχαιοποιημένους σε AC. Η βελτίωση στη συνολική επιβίωση ήταν μικρή και όχι στατιστικώς σημαντική. Η συνολική επιβίωση ήταν 85% ± 2% και για τις δυο ομάδες.

Οι Ταξάνες στη συμπληρωματική χημειοθεραπεία καρκίνου μαστού
Τρεις τυχαιοποιημένες μελέτες συμπληρωματικής χορήγησης πακλιταξέλης έχουν διεκπεραιωθεί.
Στην CALGB 9344 αξιολογήθηκαν τα αποτελέσματα 4 κύκλων συνεχώς αυξανόμενης δόσης δοξορουβικίνης με σταθερή δόση κυκλοφωσφαμίδης με ή χωρίς την επακόλουθη χορήγηση πακλιταξέλης σε 3170 γυναίκες με πρωτοπαθή καρκίνο μαστού με θετικούς λεμφαδένες. Μετά από παρακολούθηση 52 μηνών, σημειώθηκαν σημαντικές μεταβολές σε σύγκριση με προηγούμενες αναλύσεις στους 21 και 30 μήνες παρακολούθησης. Συγκεκριμένα, η προσθήκη επακόλουθης συμπληρωματικής χημειοθεραπείας με πακλιταξέλη στο αρχικό σχήμα βελτίωσε σημαντικά το ελεύθερο νόσου διάστημα αλλά όχι τη συνολική επιβίωση. Τα ποσοστά επιβίωσης για το ελεύθερο νόσου διάστημα για ασθενείς που έλαβαν πακλιταξέλη σε σύγκριση με εκείνες που δεν έλαβαν σε 48 μήνες παρακολούθησης ήταν αντιστοίχως 73% και 70%. Τα ποσοστά συνολικής επιβίωσης για τις δυο ομάδες στους 48 μήνες παρακολούθησης ήταν 84% και 81% αντιστοίχως.
Σε μια άλλη μελέτη (NSABP) όπου συγκρίθηκαν θεραπευτικά σχήματα με 4 κύκλους AC (αδριαμυκίνης, κυκλοφωσφαμίδης) με ή χωρίς 4 κύκλους επακόλουθης χορήγησης πακλιταξέλης σε 3060 ασθενείς με καρκίνο του μαστού με θετικούς λεμφαδένες δεν προέκυψε κάποιο πλεονέκτημα από την προσθήκη επακόλουθης χορήγησης πακλιταξέλης στα ποσοστά επιβίωσης χωρίς νόσο (81% έναντι 81%) ή στα ποσοστά συνολικής επιβίωσης (90% έναντι 92%).
Μια τρίτη μελέτη που συνέκρινε 8 κύκλους FAC με 4 κύκλους πακλιταξέλης ακολουθούμενους από 4 κύκλους FAC, επίσης, δεν ανέδειξε σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων ασθενών όσον αφορά τα ποσοστά 4-ετούς επιβίωσης χωρίς νόσο (81% έναντι 85%). Συγκρίνοντας τους πληθυσμούς ασθενών μεταξύ των δυο πρώτων μελετών το πλεονέκτημα της χορήγησης πακλιταξέλης ως προς το διάστημα ελεύθερο νόσου φαίνεται μεγαλύτερο σε ασθενείς με όγκους αρνητικούς σε υποδοχείς οιστρογόνων. Παρόλα αυτά, η διαφορά αυτή φτάνει στατιστική σημαντικότητα μόνο στην πρώτη μελέτη.

Πακλιταξέλη έναντι δοσιταξέλης
Η μελέτη ECOG 1199 ήταν μια τυχαιοποιημένη 2×2 μελέτη που συνέκρινε θεραπευτικά σχήματα με AC ακολουθούμενα είτε από πακλιταξέλη είτε από ντοσιταξέλη, χορηγούμενα εβδομαδιαίως ή κάθε 3 εβδομάδες. Η μελέτη περιλάμβανε περίπου 5000 γυναίκες και τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν μετά από παρακολούθηση 4 ετών περίπου. Η μέση ηλικία στον πληθυσμό των ασθενών ήταν 51 έτη, 12% είχαν λεμφαδένες αρνητικούς για κακοήθεια, και το 70% των όγκων ήταν θετικοί για οιστρογονικούς υποδοχείς. Οι συγκρίσεις των πρώτων μελετών απέδειξαν ισοτιμία: ούτε η πακλιταξέλη ούτε η ντοσιταξέλη εμφάνισαν ανωτερότητα αναφορικά με το ελεύθερο νόσου διάστημα, ούτε φάνηκε ότι η εβδομαδιαία θεραπεία είχε διαφορές από τη θεραπεία κάθε 3 εβδομάδες. Από την άλλη μεριά, υπήρχαν ξεκάθαρες διαφορές στη δυνατότητα εφαρμογής των θεραπευτικών σχημάτων. Το σχήμα με την εβδομαδιαία ντοσιταξέλη ήταν το λιγότερο εύκολα εφαρμόσιμο, ενώ το σχήμα με την ντοσιταξέλη κάθε 3 εβδομάδες παρουσίασε τη μεγαλύτερη μυελοτοξικότητα.
Η ανάλυση του αριθμού των υποτροπών και των καμπυλών επιβίωσης αναδεικνύει ότι το εβδομαδιαίο σχήμα πακλιταξέλης και το σχήμα με ντοσιταξέλη κάθε 3 εβδομάδες σχετίζονταν με τα καλύτερα κλινικά αποτελέσματα αναφορικά με το διάστημα επιβίωσης χωρίς νόσο.
Επειδή το AC δινόταν κάθε 3 εβδομάδες στη μελέτη Ε1199, είναι αδύνατο να προκύψει σύγκριση των σχημάτων AC → πακλιταξέλη εβδομαδιαίως ή AC → ντοσιταξέλη κάθε 3 εβδομάδες με το ευραίως χορηγούμενο σχήμα AC → πακλιταξέλη κάθε δεύτερη εβδομάδα, σε εντατικοποιημένο σχήμα. Μια ενημέρωση της μελέτης GALGB9741, που καθόρισε το σχήμα χορήγησης AC → πακλιταξέλη κάθε 2 εβδομάδες παρουσιάστηκε. Η ενημερωμένη ανάλυση με παρακολούθηση 6.5 ετών κατά μέσο όρο, συνέχισε να καταδεικνύει υπεροχή του χορηγούμενου κάθε 2 εβδομάδες σχήματος σε σχέση με το χορηγούμενο κάθε 3 εβδομάδες σχήμα AC → πακλιταξέλη αναφορικά με το διάστημα επιβίωσης χωρίς νόσο και με τη συνολική επιβίωση. Περαιτέρω αναλύσεις προτείνουν ότι η μεγαλύτερη διαφορά στο εντατικοποιημένο σχήμα φαίνεται στις ασθενείς με όγκους αρνητικούς για οιστρογονικούς υποδοχείς.
Τελικώς, η απόδειξη για τη χρήση ταξανών στην adjuvant θεραπεία του καρκίνου του μαστού επανενισχύθηκε από τα αποτελέσματα της μελέτης GEICAM 9906. Στη μελέτη αυτή ασθενείς με καρκίνο του μαστού και θετικό λεμφαδένα τυχαιοποιήθηκαν για χορήγηση FEC×6 ή FEC×4 κύκλους ακολουθούμενοι από 8 εβδομάδες θεραπείας με πακλιταξέλη (όλοι οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία για το ίδιο χρονικό διάστημα περίπου, δηλαδή 18 και 20 εβδομάδες αντιστοίχως).

Συμπερασματικά
Οι ταξάνες (ντοσιταξέλη και πακλιταξέλη) εξετάζονται σε μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες σε σύνολο 56.000 γυναικών. 22.000 έλαβαν πακλιταξέλη και 34.000 έλαβαν ντοσιταξέλη και ένα σκέλος δεν έλαβε ταξάνη.
Αποτελέσματα από 4 τυχαιοποιημένες μελέτες με συμπληρωματική χημειοθεραπεία με πακλιταξέλη και δυο με ντοσιταξέλη έγιναν.
Μια μελέτη με πακλιταξέλη έδειξε υπεροχή στατιστικά σημαντική στο ελεύθερο νόσου διάστημα και στη συνολική επιβίωση ενώ μια άλλη μελέτη έδειξε υπεροχή της εντατικοποιημένης χημειοθεραπείας.
Η χημειοθεραπεία με TAC (taxotere-αδριαμυκίνη-κυκλοφωσφαμίδη) βελτιώνει το ελεύθερο νόσου διάστημα και έχει μια τάση να βελτιώνει και τη συνολική επιβίωση.
Η γνώμη του EMEDI... Απαιτούνται νέες θεραπείες... Με σεβασμό στην ποιότητα ζωής...

Βιβλιογραφία
1. Nabholtz JM, Vannetzel JM, Llory JF et al: Advances in the use of taxanes in the adjuvant therapy of breast cancer. Clin Breast Cancer 2003, 4(3): 187-92.
2. Boer K, Lang I, Juhos E et al: Adjuvant therapy of breast cancer with docetaxel-containing combination (TAC). Pathol Oncol Res 2003; 9(3): 166-9.
3. Bria E, Nistrco C, Cuppone F et al: Benefit of taxanes as adjuvant chemotherapy for early breast cancer: pooled analysis of 15.500 patients. Cancer 2006; 106(11): 2337-44.
4. Perez E, Muss HB: Optimizing adjuvant chemotherapy in early-stage breast cancer. Oncology (Williston Park). 2005; 19(14): 1759-67, discussion 1768, 1772-4, 1777-8.
5. Perez EA: Adjuvant therapy approaches to breast cancer: should taxanes be incorporated? Current Oncology Rep 2003; 5(1): 66-71.
6. Davidson NE: Oncology US Cooperative Group trials using taxanes in the adjuvant setting. Clin Breast Cancer 2002; 3 Suppl. 2: S3-8.
7. Campone M, Fumoleau P, Bourbouloux E et al: Taxanes in adjuvant breast cancer setting: which standard in Europe? Crit Rev Oncol Hematol 2005; 55(3): 167-75.
8. Mamounas EP, Bryant J, Lembersky B et al: Paclitaxel after doxorubicin plus cyclophosphamide as adjuvant chemotherapy for node-positive breast cancer: results from NSABP B-28. J Clin Oncol 2005; 23(16): 3686-96, Epub 2005 May 16.
9. Piccart M: The role of taxanes in the adjuvant treatment of early stage breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2003; 79 Suppl 1: S25-34.

Ηλεκτροφόρηση της αιμοσφαιρίνης


Η ηλεκτροφόρηση της αιμοσφαιρίνης γίνεται για τη διάγνωση των αιμοσφαιρινοπαθειών
Η ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης είναι μία δοκιμασία η οποία μετράει τα διάφορα είδη αιμοσφαιρίνης στο αίμα. Η μέθοδος προκαλεί τη μετακίνηση των συστατικών της αιμοσφαιρίνης  μέσα σε ένα ηλεκτρικό πεδίο σχηματίζοντας χρωματισμένες ζώνες από το ένα άκρο του πεδίου στο άλλο.
Η ηλεκτροφόρηση της αιμοσφαιρίνης γίνεται για τη διάγνωση των αιμοσφαιρινοπαθειών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται η δρεπανοκυττάρωση και η μεσογειακή αναιμία.
Η εξέταση αποτελεί ρουτίνα του προγεννητικού ελέγχου προκειμένου να αποκλειστούν τα παραπάνω νοσήματα στην αρχόμενη κύηση.
Προσοχή!
Πολλαπλές μεταγγίσεις σε διάστημα 3 μηνών πριν την εξέταση είναι δυνατό να αλλοιώσουν το αποτέλεσμα.

Η αιμοσφαιρίνη  (Hemoglobin, Hgb) περιλαμβάνει διάφορους τύπους, οι κλασικότεροι των οποίων είναι οι  A1, A2, F και S.
Η αιμοσφαιρίνη A1 είναι το βασικό συστατικό της φυσιολογικής αιμοσφαιρίνης των ερυθροκυττάρων, ενώ η αιμοσφαιρίνη A2 αποτελεί μόνο το 2-3% της φυσιολογικής αιμοσφαιρίνης.
Η αιμοσφαιρίνη F, καλείται και εμβρυική, και αποτελεί την κύρια αιμοσφαιρίνη  του εμβρύου, ενώ έπειτα από τη γέννηση μετατρέπεται σε Α1. Εάν στον ενήλικα διαπιστωθεί ποσοστό εμβρυϊκής αιμοσφαιρίνης μεγαλύτερο του 2% θεωρείται παθολογικό.
Η αιμοσφαιρίνη S είναι παθολογική αιμοσφαιρίνη που συνδέεται με τη δρεπάνωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και την δρεπανοκυταρική αναιμία. Στη δρεπανοκυτταρική αναιμία, τα ερυθρά αιμοσφαίρια έχουν σχήμα τοξοειδές (δρέπανο), αντί του φυσιολογικού σφαιρικού, με αποτέλεσμα την πρόωρη καταστροφή τους που οδηγεί στην αναιμία.
Η κάθε μία από τις παραπάνω αιμοσφαιρίνες έχει κάποιο ηλεκτρικό φορτίο, συνεπώς μία καλή μέθοδος διαχωρισμού τους είναι η διάβαση τους μέσα σε ηλεκτρικό πεδίο.  Κατά τη διάρκεια της ηλεκτροφόρησης τα συστατικά της αιμοσφαιρίνης διαχωρίζονται σε ευδιάκριτες χρωματισμένες ζώνες που συγκρίνονται με τις ζώνες φυσιολογικής αιμοσφαιρίνης για να εξαχθεί το ποσοστό του κάθε συστατικού.

Η διαδικασία αφορά μια απλή λήψη αίματος, και δεν απαιτείται κάποια ειδική προετοιμασία και χωρίς νηστεία.
Φυσιολογικές τιμές
Τα αποτελέσματα είναι δυνατό να διαφέρουν μεταξύ διαφορετικών εργαστηρίων:
Ενήλικες: 
•        Hgb A1: 95–98%
•        Hgb A2: 2–3%
•        Hgb F: 0.8–2.0%
•        Hgb S: 0%
Παιδιά (Hgb F):
•        6  μήνες: 8%
•        Μεγαλύτερα των 6 μηνών: 1–2%
•        Νεογνά (Hgb F): 50–80%
Παθολογικές τιμές
Τα αποτελέσματα είναι δυνατό να διαφέρουν μεταξύ των εργαστηρίων:
Hgb A2:
•        4–5.8%   (στίγμα μεσογειακής αναιμίας)
•        Κάτω από  2% (νόσος Hgb H)
Hgb F:
•        2–5% (στίγμα μεσογειακής αναιμίας ή thalassemia minor)
•        10–90% (μεσογειακή αναιμία-thalassemia major)
•        5–35% (Ετερόζυγη συγγενής επίμονη  εμβρυϊκή αιμοσφαιρίνη -Heterozygous hereditary persistence of fetal hemoglobin, HPFH)
Hgb S
• 100% (Ομόζυγη  HPFH)
• 15% (ετερόζυγη  Hgb S)
Ομόζυγη Hgb S:
• 70–98% (Sickle cell disease).
Η εξέταση για αυτό που ο πολύς κόσμος αποκαλεί στίγμα γίνεται στο Κέντρο Μεσογειακής Αναιμίας στο Λαϊκό (Παράρτημα οδού Σεβαστουπόλεως στους Αμπελόκηπους τηλ 210-7456129 ) με ραντεβού, μόνο πρωινά...
Η Ηλεκτροφόρηση Αιμοσφαιρίνης γίνεται και σε διάφορα διαγνωστικά.
Η εξέταση που γίνεται στο Λαϊκό είναι ΔΩΡΕΑΝ.
Σε περίπτωση που η Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης δείχνει ύποπτες τιμές και στους δύο γονείς, υπάρχουν και άλλες εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως η Βιοσύνθεση την οποία και πάλι μπορείτε να κάνετε στο Λαϊκό Νοσοκομείο.
Η τελευταία τεχνολογία για έλεγχο εάν κάποιος είναι ετεροζυγωτής της Μεσογειακής Αναιμίας (στίγμα) είναι η PCR ανάλυση (Polymerase Chain Reaction), η οποία ουσιαστικά "φωτογραφίζει" το DNA και δείχνει εάν υπάρχει κάποιο από τα ελαττωματικά γονίδια που προκαλούν την α, β ή την (σπάνια) δ μορφή της Μεσογειακής Αναιμίας....
Αρκετά εργαστήρια κάνουν την εξέταση...

Οι χρυσοί κανόνες για μια καλή μακαρονάδα

Η Ιταλική κουζίνα σε όλο της το μεγαλείο
Τα Ιταλικά εστιατόρια στην Ελλάδα
Είναι ιταλικές πίτσες αυτές που τρώμε, είναι ιταλικές οι μακαρονάδες που μας σερβίρουν;
Το φαγητό, με την κρέμα γάλακτος που τρώμε, έχει καμιά σχέση με την αυθεντική «καρμπονάρα»;
Είναι «μπολονέζ» η σάλτσα του κιμά;
Μοιάζει με την «πουτανέσκα» αυτό το πιάτο που σερβίρεται;
Ένας είδος μακαρονιών υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα - το «λαγανόν», που θυμίζει τα σημερινά λαζάνια.
Από όπου και αν ήρθαν τα μακαρόνια, οι Ιταλοί είναι ο λαός που έδωσε την ψυχή του στην «πάστα» και στους τρόπους μαγειρικής της.
Οι ιταλικές, αυθεντικές συνταγές των μακαρονιών
Η πάστα - λένε οι Ιταλοί - χρειάζεται μόνο αγάπη και σωστό βράσιμο...
Βερμιτσέλι αλά νόρμα
Θεωρείται από τις αρχαιότερες ιταλικές μακαρονάδες. Μάλλον προέρχεται από τη Σικελία, όπου οι Άραβες έφεραν, για πρώτη φορά στην Ευρώπη, τις μελιτζάνες.
  • Κόβουμε σε φέτες τις μελιτζάνες, τις αλατίζουμε και τις αφήνουμε με κάποιο βάρος πάνω τους, ώστε να βγάλουν όλο το νερό τους.
  • Στη συνέχεια, τις τηγανίζουμε σε καυτό λάδι μέχρι να γίνουν ξερές και τραγανές.
  • Βράζουμε τα βερμιτσέλι (αλ ντέντε), τα σουρώνουμε, ρίχνουμε φρέσκο ελαιόλαδο και τα ανακατεύουμε με τις μελιτζάνες. Το πιάτο είναι έτοιμο.
  • Μια μεταγενέστερη συνταγή δέχεται και την πρόσμιξη μικρών φετών φρέσκιας ντομάτας, οι οποίες έχουν «κολυμπήσει» για ώρα πολλή, μέσα στο ελαιόλαδο.

 
Μπουκατίνι αλ πέστο
  • Το «πέστο» θεωρείται γενοβέζικη σάλτσα, αλλά η παρουσία του βασιλικού δείχνει ότι προέρχεται και αυτή από τον ιταλικό Νότο. Οι ρίζες της, λένε, βρίσκονται μάλλον στο Βυζάντιο, με έντονες αραβικές και περσικές επιρροές. Θεωρείται, ακόμα και σήμερα, μια από τις δημοφιλέστερες ιταλικές μακαρονάδες. Κακώς σερβίρονται συχνά στα εστιατόρια με σπαγγέτι. Το «πέστο» χρειάζεται χοντρό μακαρόνι, με τρύπα, όπως ταμπουκατίνι.
  • Παίρνουμε φύλλα βασιλικού, μαϊντανό, δύο ή τρία κεφαλάκια σκόρδο, λίγα καρύδια και προβατίσιο τυρί (συνήθως χρησιμοποιείται παρμετζάνο, αν και οι γνώστες το θεωρούν ως μια μεταγενέστερη, παρακμιακή παραχώρηση!).
  • Τα κοπανάμε για ώρα πολλή στο γουδί, ρίχνοντας κάθε τόσο ωμό ελαιόλαδο.
  • Όταν βράσουν τα μπουκατίνι και σουρωθούν, ρίχνουμε τη σάλτσα και προσθέτουμε, κατά βούληση, κι άλλο ωμό ελαιόλαδο, καθώς και τυρί.

 
Σπαγγέτι αλ όλιο
Θεωρείται η μακαρονάδα των φτωχών. Κάποτε πουλιόταν στους δρόμους και τρωγόταν με τα χέρια. Έχει έντονη γεύση και σιχαίνεται το βούτυρο και το τυρί.
  • Τηγανίζουμε μπόλικο ελαιόλαδο.
  • Ρίχνουμε στο καυτό λάδι ψιλοκομμένα κομματάκια σκόρδου και τα αφήνουμε μέχρι να αποκτήσουν ένα χρυσό χρώμα.
  • Προσθέτουμε, κατά βούληση, μικρά κομμάτια κόκκινης πιπεριάς.
  • Ρίχνουμε το όλο μείγμα στα ήδη σουρωμένα σπαγγέτι.
  • Προσθέτουμε λίγα φύλλα φρέσκου μαϊντανού και σερβίρουμε.
  • Η μακαρονάδα αυτή αγαπάει πολύ το αλάτι.Μια παραλλαγή της ίδιας συνταγής, η οποία έρχεται από το Μπάρι, θέλει το λάδι και το σκόρδο να ρίχνονται ωμά στα ζεστά μακαρόνια. Στην περίπτωση αυτή, θα αντικαταστήσετε την πιπεριά με μπόλικο μαύρο πιπέρι.

 
Σπαγγέτι αλά πουτανέσκα
Το  όνομά της οφείλεται στο γεγονός ότι είναι μια «πονηρή» μακαρονάδα: Όταν έφταναν απρόσκλητοι επισκέπτες, η νοικοκυρά έβαζε ό,τι είχε εύκαιρο στην κουζίνα της. Με τον καιρό, βέβαια, η «πουτανέσκα» απέκτησε μια πολύ συγκεκριμένη συνταγή, η οποία απεχθάνεται το βούτυρο και το τυρί. Είναι από τις μακαρονάδες που πρέπει να πνίγονται στο λάδι.
  • Τηγανίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο ψιλοκομμένα κομματάκια σκόρδο, κομματάκια από μαύρες σαρκώδεις ελιές (ας προτιμηθούν, π.χ. οι Άμφισσας, που έχουν αρκετή σάρκα) και αρκετή κάπαρη.
  • Ρίχνουμε το μείγμα στα βρασμένα σπαγγέτι και προσθέτουμε άφθονο φρέσκο μαϊντανό και μπόλικο μαύρο πιπέρι.
  • Αυτή είναι η αυθεντική «πουτανέσκα».
Με τον καιρό, υπήρξε και η κόκκινη παραλλαγή της.
  • Ετοιμάζουμε μια απλή σάλτσα από ντομάτα (πάντα με λάδι), και - ξεχωριστά - το μείγμα με λάδι, σκόρδο, ελιές και κάπαρη, όπως περιγράψαμε πιο πάνω.
  • Στα βρασμένα σπαγγέτι ρίχνουμε πρώτα την κόκκινη σάλτσα και ύστερα, αφού ανακατέψουμε, την άσπρη. Ο μαϊντανός είναι και εδώ απαραίτητος.

 
Ριγκατόνι αλά καρμπονάρα
Η πιο δημοφιλής και παρεξηγημένη, στην Ελλάδα, μακαρονάδα. Έρχεται, επίσης, από τα βάθη των αιώνων και η παράδοση τη θέλει να γίνεται με λαρδί ή λίπος από χοίρο ή αγριόχοιρο. Σήμερα, φτιάχνεται με «παντσέτα» (τη βρίσκετε στα καλά σουπερμάρκετ). Ελλείψει παντσέτας, μπορείτε να καταφύγετε και στο μπέικον, αλλά δεν είναι το ίδιο... Παρασκευάζεται και με σπαγγέτι αλλά προτιμά τα χοντρά μακαρόνια. Η καλή καρμπονάρα θέλει πολύ πιπέρι και μπόλικο παρμεζάνα. Υπάρχουν δύο σχολές όσον αφορά στην πρόσμιξη αυγού. Στη Ρώμη θέλουν το αυγό άψητο, να «κυλάει» πάνω στο μακαρόνι, στο Βορρά το προτιμούν ψημένο. Η μέση λύση, όπως πάντα, ιδανική.
  • Τηγανίζουμε σε μπόλικο βούτυρο ψιλοκομμένα κομμάτια παντσέτας, μέχρι αυτά να ροδίσουν.
  • Σε ένα άλλο πιάτο ταυτόχρονα χτυπάμε αυγά (θα υπολογίσετε πάντα ένα αυγό λιγότερο από τις μερίδες που θα σερβίρετε: για τέσσερις μερίδες, τρία αυγά).
  • Όταν τα ριγκατόνι βράσουν, ρίχνουμε πρώτα το λιωμένο βούτυρο με την παντσέτα και αμέσως μετά τα χτυπημένα αυγά, στα οποία θα έχουμε προσθέσει λίγο πιπέρι και παρμεζάνα.
  • Αν δεν θέλουμε ωμό το αυγό, θα ανακατέψουμε για μερικά δευτερόλεπτα το μείγμα σε χαμηλή φωτιά.
  • Προσθέτουμε άφθονο πιπέρι και τυρί πριν σερβίρουμε.

 
Πένες αλά αραμπιάτα
  • Επίσης, παλιά και δημοφιλής μακαρονάδα. Για ανθρώπους που αρέσκονται στακαυτερά.
  • Τσιγαρίζουμε ένα τριμμένο κρεμμύδι σε κομμάτια προσιούτο ή λαρδί ή παντσέτα, με μπόλικο βούτυρο.
  • Ρίχνουμε ντομάτες και νερό.
  • Αφήνουμε να γίνει η σάλτσα σε χαμηλή φωτιά και προσθέτουμε μπόλικα κομματάκια καυτερής πιπεριάς.
  • Ρίχνουμε τη σάλτσα στις έτοιμες πένες και προσθέτουμε άφθονο παρμετζάνο.

 
Μπoυκατίνι με σαρδέλες
Παμπάλαια συνταγή της Σικελίας για ανθρώπους που αρέσκονται στις «δυνατές» γεύσεις. Στο Παλέρμο σερβίρεται ακόμα όπως φτιαχνόταν αιώνες πριν.
  • Παίρνουμε ένα ή δύο μεγάλα φινόκιο (τα βρίσκετε πλέον σε όλα τα καλά οπωροπωλεία), τα πλένουμε καλά και τα κόβουμε μικρά κομματάκια.
  • Τα ρίχνουμε να βράσουν στο ίδιο νερό, όπου στη συνέχεια θα ρίξουμε τα μακαρόνια, για να κρατηθεί το άρωμά τους.
  • Σε ένα τηγάνι με καυτό ελαιόλαδο, ρίχνουμε ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι, μερικές καθαρισμένες ψιλοκομμένες μικρές σαρδέλες (παστές ξαλμυρισμένες ή του κουτιού), μια μικρή αντζούγια (όπως οι σαρδέλες), αρκετές ξανθές σταφίδες και λίγα κουκουνάρια.
  • Όταν όλα αυτά τηγανιστούν, προσθέτουμε λίγο από το νερό στο οποίο έβρασε το φινόκιο.
  • Βράζουμε στο ίδιο νερό τα μπουκατίνι και όταν αυτά γίνουν «αλ ντέντε» και σουρωθούν, ρίχνουμε το περιεχόμενο του τηγανιού.
  • Ανακατεύουμε πολύ καλά, προσθέτοντας ωμό ελαιόλαδο και ελάχιστο σαφράν.

 
Σπαγγέτι με αντζούγιες
  • Ναπολιτάνικο και πολύ πιο ελαφρύ πιάτο. Είναι το τυπικό χριστουγεννιάτικο πιάτο της πόλης.
  • Σε μια κατσαρόλα τσιγαρίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο καλοπλυμένες, καθαρισμένες και κομμένες σε κομματάκια, αντζούγιες.
  • Βράζουμε τα σπαγγέτι μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν (πριν ακόμα γίνουν «αλ ντέντε»), τα σουρώνουμε και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα με τις αντζούγιες.
  • Προσθέτουμε μπόλικο πιπέρι και χοντροκομμένο μαϊντανό.
  • Ανακατεύουμε για αρκετή ώρα σε χαμηλή φωτιά μέχρι να ψηθούν καλά τα μακαρόνια και οι αντζούγιες.
  • Εννοείται ότι, δεν θα βάλουμε καθόλου τυρί.

Μπουκατίνι αλά κατανέζε
Πρόκειται για τα περίφημα, «μαύρα» μακαρόνια της Κατάνια (Σικελία).
  • Τσιγαρίζουμε σε μπόλικο ελαιόλαδο ψιλοκομμένο κρεμμύδι, σκόρδο και σέλινο.
  • Στη συνέχεια, ρίχνουμε στο λάδι ψιλοκομμένες σουπιές και ντοματοπολτέ.
  • Μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά. Στα μισά περίπου της βράσης, προσθέτουμε λίγο κόκκινο κρασί και το μαύρο μελάνι από τις σουπιές.
  • Αφήνουμε το μείγμα να ψηθεί καλά, πάντα σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να ανέβει το λάδι στην επιφάνεια.
  • Όταν η σάλτσα είναι έτοιμη, τη ρίχνουμε στα μακαρόνια.
  • Μερικοί προσθέτουν, στο σερβίρισμα, και λίγο τριμμένο τυρί πεκορίνο ή και παρμετζάνο (παρμεζάνα).

 
Σπαγγέτι αλά βόνγκολε
Από τα δημοφιλέστερα πιάτα σε όλη την Ιταλία. Υπάρχει σε δύο παραλλαγές, την άσπρη και την κόκκινη, με σάλτσα. Η ίδια συνταγή ισχύει και αν αντικαταστήσουμε τις «βόνγκολε» (οι δικές μας αχιβάδες) με μύδια.
  • Παίρνουμε τις αχιβάδες και τις βάζουμε σε μια κατσαρόλα, ώστε να ανοίξουν και να χύσουν το εσωτερικό τους νερό. Τις βγάζουμε από την κατσαρόλα, τις καθαρίζουμε (προαιρετικό: πολλοί προτιμούν να σερβίρουν το πιάτο με το κέλυφός τους) και τις ρίχνουμε σε καυτό λάδι, στο οποίο ήδη έχουμε τσιγαρίσει αρκετό ψιλοκομμένο σκόρδο. Σουρώνουμε πολύ καλά τα σπαγγέτι, ρίχνουμε το λάδι με το σκόρδο και τις αχιβάδες και προσθέτουμε μερικές κουταλιές από το υγρό των αχιβάδων που έμεινε στην κατσαρόλα.
  • Σερβίρουμε με μπόλικο χοντροκομμένο μαϊντανό και μαύρο πιπέρι.
  • Μη βάλετε τυρί.

Σπαγγέτι αλά μπολονέζ
Άλλη παρεξηγημένη μακαρονάδα. Το μυστικό της βρίσκεται όλο στον κιμά, που δεν πρέπει να έχει ίχνος λίπους.
  • Παίρνουμε λίγο κιμά μοσχαρίσιο, λίγο χοιρινό και λίγο από μοσχαρίσια γλώσσα, και προσθέτουμε λίγο από το ψαχνό του προσούτου. Βάζουμε τον κιμά σε μια κατσαρόλα με μπόλικο βούτυρο, μοσχοκάρυδο και τρίμματα από καρύδια.
  • Τσιγαρίζουμε και προσθέτουμε κόκκινη ντομάτα, αρκετό κόκκινο κρασί και δύο κουταλιές κρέμα γάλακτος.
  • Όταν είναι έτοιμη η σάλτσα, τη ρίχνουμε πάνω στα μακαρόνια.
  • Το τυρί προαιρετικό.

Οι επτά χρυσοί κανόνες για μια καλή μακαρονάδα. Μην τους παραβιάζετε!
1.Τα μακαρόνια πρέπει να μη βράζονται πολύ. Πρέπει να σερβίρονται «αλ ντέντε», δηλαδή, λίγο σκληρά, να «κολλάνε» στο δόντι.
2.Οι σάλτσες πρέπει να είναι έτοιμες, την ίδια ώρα που θα είναι έτοιμα τα μακαρόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις (όπως, για παράδειγμα, στην καρμπονάρα), ο κακός συγχρονισμός σημαίνει και κακή μακαρονάδα.
3.Τα μακαρόνια, με ελάχιστες εξαιρέσεις, καταναλώνονται ζεστά.
4. Άλλες οι μακαρονάδες που φτιάχνονται με βούτυρο και άλλες αυτές που θέλουν λάδι. Αν βάλετε, για παράδειγμα, βούτυρο στην «πουτανέσκα», θα έχετε μπροστά σας ένα αχαρακτήριστο πιάτο.
5. Δεν θέλουν όλες οι μακαρονάδες τυρί. Σε μερικές, το τυρί καταστρέφει τη λεπτή τους γεύση.
6. Άλλο παρμετζάνο και άλλο η «γκράνα» που μας πουλάνε για παρμετζάνο. Μη σας καθησυχάζει η ιταλική ετικέτα: η γκράνα είναι πιο φτηνή και δεν έχει σχέση με το αυθεντικό παρμετζάνο.
7. Η κάθε συνταγή προτιμά κι έναν ιδιαίτερο τύπο μακαρονιών. 
Βιβλιογραφία
athinorama.gr 

Aπανωτά κτυπήματα σε κάθε επίπεδο


Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις...
Είναι πλέον ολοφάνερο, ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή ριζικών αλλαγών.
Οι εξελίξεις τρέχουν και βυθιζόμαστε, σε ένα ατελείωτο άγχος για την καθημερινότητα, για το αύριο….
Εξελίξεις, που δίνουν απανωτά κτυπήματα, σε κάθε επίπεδο.
Εξελίξεις που δημιουργούν ερωτήματα...
Η ταχύτητά τους, δεν δίνει περιθώρια για απαντήσεις...
Μας κάνουν, να ξεχνάμε τις βασικές δομές της σκέψης μας...
Και αν υπάρξουν απαντήσεις στα ερωτήματα, δεν μπορεί να είναι απλές και μονοσήμαντες...

Τα σέξι μαύρα πρόστυχα εσώρουχα


Το ταμπλό της συζύγου είναι το κρεβάτι;
Είναι ένα ζευγάρι νιόπαντρο...
Πρώτη μέρα του έγγαμου βίου τους και η Ελένη θέλει να περιποιηθεί τον άντρα της και έτσι αποφασίζει να του μαγειρέψει στιφάδο που είναι δύσκολο και ξέρει ότι του αρέσει πολύ.
Πεθαίνει η Ελένη όλη μέρα στη κουζίνα. Το απόγευμα που γυρίζει αυτός από το γραφείο, βρίσκει το τραπέζι στρωμένο τέλεια, με κεριά αναμμένα και όλα τα σχετικά και ρωτάει τη γυναίκα του:
-''Ελενίτσα τι είναι αυτό που μυρίζει έτσι ωραία;''
-''Στιφάδο Κώστα μου'', του απαντάει εκείνη.
Κάθεται αυτός στο τραπέζι με ευχαρίστηση, δοκιμάζει το φαγητό και λέει:
-''Ωραίο, Ελενίτσα μου το στιφάδο σου, αλλά η μαμά μου βάζει και κανέλα και γίνεται καταπληκτικό! Θα της πω να σου δώσει τη συνταγή για να το κάνεις ίδιο''.
Απογοητεύεται η καημένη η Ελένη που είχε κατακουραστεί για το στιφάδο του, αλλά δεν το βάζει κάτω. Την άλλη μέρα αποφασίζει να του φτιάξει μουσακά, που ήξερε ότι του αρέσει κι αυτό πολύ.
Βάζει λοιπόν τα δυνατά της και σκοτώνεται όλη μέρα στα τηγανίσματα της μελιτζάνας, να φτιάξει πικάντικο τον κιμά, μπεσαμέλ, φούρνο κλπ. ώστε να τον εντυπωσιάσει αυτή τη φορά!
Το απόγευμα που γυρίζει αυτός από το γραφείο, βρίσκει το τραπέζι πάλι στρωμένο τέλεια, με κεριά αναμμένα και όλα τα σχετικά και ρωτάει τη γυναίκα του:
-''Αχ, Ελενίτσα τι είναι αυτό που μυρίζει έτσι ωραία;''
-''Μουσακάς Κώστα μου'', του απαντάει εκείνη.
Κάθεται αυτός στο τραπέζι με ευχαρίστηση, δοκιμάζει το φαγητό και λέει:
-''Ωραίος, Ελενίτσα μου ο μουσακάς σου, αλλά η μανούλα μου κάτι βάζει στη μπεσαμέλ και της γίνεται υπέροχη! Θα της πω να σου δώσει τη συνταγή για να τον κάνεις ίδιο''.
Αρχίζει να τα παίρνει η Ελένη που τσακίζεται όλη μέρα για εκείνον στη κουζίνα και δεν βλέπει να το εκτιμάει αυτός ιδιαίτερα, αλλά δεν το βάζει κάτω. Έτσι αποφασίζει την άλλη μέρα να τον εντυπωσιάσει εκτός κουζίνας, καθαρίζοντας το σπίτι τέλεια, τρίβοντας ώρες τα πατώματα με παρκετίνη ώσπου το πάτωμα γίνεται καθρέφτης.
Το απόγευμα που γυρίζει αυτός από το γραφείο, μπαίνει στο σπίτι που μυρίζει καταπληκτικά από τα αρωματικά απορρυπαντικά που το έχει καθαρίσει η Ελένη,κοιτάει το πάτωμα..καθρέφτης και λέει στη γυναίκα του:
-''Α, ωραίο το έκανες το σπίτι, Ελενίτσα, μοσχομυρίζει...αλλά ξέρεις η μανούλα μου έτσι το είχε κάθε μέρα!''
Ε, τότε είναι που τα παίρνει κι η Ελένη για τα καλά, και παίρνει μια φίλη της για να βγούνε για καφέ να της πει τον πόνο της με τον ..Κωστάκη της.
-''Κάτι τρέχει με τον Κώστα, Μαρία μου, τραβάει κάποιο χοντρό ζόρι με τη μάνα του! Άσε, μου φαίνεται ότι βιάστηκα να τον παντρευτώ, έκανα λάθος!''
Αλλά η φίλη της η Μαρία την προσγειώνει και της λέει:
-''Μην είσαι χαζή Ελένη μου, παίζουνε ποτέ στο ταμπλό της μάνας;;; (κουζίνα, καθάρισμα κλπ;) Άλλο είναι το ταμπλό το δικό σου! Το κρεβάτι! Θα πας να αγοράσεις μαύρα σατέν σεντόνια και σέξι μαύρα εσώρουχα, ζαρτιέρες, στρινγκ κλπ., θα δημιουργήσεις ατμόσφαιρα με κεριά, απαλή μουσική και σβησμένα φώτα και θα τον περιμένεις στο κρεβάτι να γυρίσει ..... και έλα να μου πεις μετά..
-''Βρε λες, Μαρία μου! Λες να την ξεχάσει επιτέλους τη μάνα του''.
Έτσι κι έκανε η Ελένη και ξάπλωσε στα μαύρα σατέν σεντόνια με φούλ εξοπλισμό...σέξι μαύρα εσώρουχα, ζαρτιέρες, στρινγκ κλπ., και περίμενε τον Κώστα να γυρίσει από τη δουλειά.
Με το που γυρίζει ο Κώστας από το γραφείο, ψάχνει τη γυναίκα του στη κουζίνα και δεν τη βρίσκει.
-''Ελενίτσα, που είσαι;''
Καμία απάντηση. Πάει στο σαλόνι, βλέπει τα φώτα κλειστά.
-''Ελενίτσα, που είσαι;''
Καμία απάντηση πάλι. Κατευθύνεται προς το υπνοδωμάτιο, ανοίγει την πόρτα, βλέπει κεριά αναμμένα παντού, τη γυναίκα του ξαπλωμένη στα μαύρα σατέν σεντόνια με τα μαύρα εσώρουχα να τον κοιτάει και τρελαίνεται...
-''Ελενίτσα, γιατί δεν μου απαντάς τόση ώρα που... Γιατί φοράς μαύρα Ελενίτσα;;; Έπαθε τίποτα η μανούλα μου;;;!!!'' 
Αχ! Αυτή η Ελληνίδα μάνα...
Η Ελληνίδα μάνα έχει διεισδύσει ΠΑΝΤΟΥ
 


Κουρκουμίνη


Η κουρκουμίνη έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες
Η κουρκουμίνη είναι ένα βότανο που, ανήκει στην ίδια οικογένεια με το ginger και χρησιμοποιείται ευρέως στην ινδική, περσική και ταϊλανδέζικη κουζίνα, χαρίζοντας το ιδιαίτερο κίτρινο χρώμα των πιάτων.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, η κουρκούμη ήταν γνωστή ως ινδικό σαφράν.
Στη μαγειρική η κουρκούμη ως σκόνη χρησιμοποιείται για να χρωματίσει το άσπρο ρύζι και για να δώσει γεύση και άρωμα στο κρέας και τα λαχανικά.
Όταν είναι φρέσκια χρησιμοποιείται το μαλακό μέρος του φυτού για να γίνει τουρσί. Σε ορισμένες περιοχές τα φύλλα της κουρκούμης χρησιμοποιούνται για να τυλίξουν και να μαγειρέψουν την τροφή.
Επιβεβαιωμένες μελέτες έχουν δείξει πως η κουρκούμη διαθέτει και θεραπευτικές ιδιότητες.
-Έτσι, εκτός από καρύκευμα στη μαγειρική, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπλήρωμα σε χορτοφαγικές δίαιτες.
-Εμποδίζει την ανάπτυξη του ελικοβακτηριδίου Helicobacter pylori, υποστηρίζει τη θεραπεία των πεπτικών ελκών, χρησιμοποιείται για τη δυσπεψία και τη γαστρίτιδα και έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα που πάσχουν από αρθρίτιδα, ενώ βρίσκεται σε επίπεδο έρευνας σχετικά με τα οφέλη στη νόσο του Αλτσχάιμερ και του καρκίνου.
-Πρόσφατες μελέτες εστιάζουν και στις αντικαρκινικές ιδιότητες της κουρκουμίνης μέσω διαφόρων μηχανισμών (προαγωγή απόπτωσης, καταστολή αγγειογένεσης, καταστολή ογκογόνων γονιδίων κα). Επειδή η πρόσληψη της κουρκουμίνης από το έντερο είναι πολύ μικρή για το λόγο αυτό συνήθως η κουρκουμίνη χορηγείται με πιπερίνη που εξάγεται από το μαύρο πιπέρι σε συγκέντρωση 20 mg πιπερίνης αν και η τελευταία αλληλεπιδρά με άλλα φάρμακα και θέλει προσοχή.
Σε  επιδημιολογική μελέτη του 2011 από τους Carroll και συν παρουσιάστηκαν αποτελέσματα σε πληθυσμό της Ινδίας όπου η χρήση της κουρκουμίνης δρα ωςχημειοπροαστευτικό για την εκδήλωση καρκίνου του εντέρου σε συγκεντρώσεις 2-4  g και για ένα μήνα.
Η κουρκούμη σε σκόνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί, επίσης, και στην κηπουρική ως φυσικό εντομοκτόνο, αφού απωθεί τα μυρμήγκια.
Η κουρκουμίνη περιέχεται σε ποσοστό 2-5% του τουρμερικού και είναι υπεύθυνο για το κίτρινο χρώμα του μπαχαρικού.
Το γεγονός ότι χρησιμοποιείται στην θεραπευτική της Αγιουρβέρδα για χιλιάδες χρόνια, κυρίως για την αντιοξειδωτική της δράση, δείχνει ότι η χρήση της είναι ασφαλής χωρίς τοξικότητα.
Σαν συμπλήρωμα διατροφής χορηγείται σε δοσολογία μία έως δύο ταμπλέτες την ημέρα με το κύριο γεύμα.
Βιβλιογραφία
Carroll RE, Benya RV, Turgeon DK, Vareed S, Neuman M, Rodriguez L, Kakarala M, Carpenter PM, McLaren C, Meyskens FL Jr, Brenner DE.Phase IIa Clinical Trial of Curcumin for the Prevention of Colorectal Neoplasia.Cancer Prev Res (Phila). 2011 Mar;4(3):354-64

Είναι ασφαλής η γέννα στο σπίτι;


Ο τοκετός στο σπίτι
Τα τελευταία χρόνια, κυρίως στις ΗΠΑ, έχει γίνει μόδα, οι γυναίκες να γεννούν στο σπίτι τους. Μια μόδα που πέρασε και στην Ευρώπη και την Ελλάδα και μάλιστα με τα νέα μέτρα του ΕΟΠΠΥ πολλές γυναίκες θα θέλουν, να βιώσουν την εμπειρία του τοκετού στο σπίτι.
Είναι όμως ασφαλές και πόσο για μια γυναίκα να γεννήσει στο σπίτι και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.
Είναι ασφαλές για την γυναίκα και το μωρό της να γεννά στο σπίτι;
Οι υποστηρικτές αυτής της επιλογής προτάσσουν δυο βασικά επιχειρήματα. 
  • Πρώτον, οι γυναίκες από την αρχαιότητα γεννούσαν στα χωράφια, στα σπίτια , και οπουδήποτε τους άρχιζαν οι ωδίνες.
  • Δεύτερον, στις προηγμένες κοινωνίες του δυτικού κόσμου πολλές μητέρες επιλέγουν τον τοκετό στην θαλπωρή του σπιτιού τους. Σε αυτές της χώρες υπάρχει η δυνατότητα άμεσης και ταχείας μεταφοράς της επιτόκου στο πλησιέστερο οργανωμένο μαιευτήριο, σε περίπτωση που υπάρξουν επιπλοκές κατά την διάρκεια της διαδικασίας του τοκετού, καθώς και άμεση διασύνδεση της εκπαιδευμένης μαίας με το μαιευτήριο.
Στην απόφαση μιας εγκύου να γεννήσει στο σπίτι, ο ιατρός της οφείλει να προβλέψει όλες τις δυνητικές επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τον τοκετό. 
Στις παρακάτω περιπτώσεις ΔΕΝ θα πρέπει να επιχειρείται ο τοκετός στο σπίτι:
- Σε πρόωρους τοκετούς, καθότι το νεογνό απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα
- Σε έμβρυα με ανώμαλη προβολή (όπου το έμβρυο προβάλει είτε με τα πόδια είτε εγκάρσια κλπ)
- Σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί στο παρελθόν σε καισαρική τομή
- Σε υπερτασικές γυναίκες
- Σε γυναίκες με διαβήτη
- Σε πολύδυμες εγκυμοσύνες
- Σε γυναίκες με μη φυσιολογική θέση του πλακούντα στην μήτρα
- Σε γυναίκες με υψηλή μυωπία
Αφότου αποκλεισθούν όλες οι προβλέψιμες επιπλοκές από τον μαιευτήρα, θα πρέπει να έχει εξασφαλίστει η άμεση και ταχεία μεταφορά της εγκύου στο πλησιέστερο μαιευτήριο, στην περίπτωση που η διαδικασία του τοκετού δεν εξελιχθεί ομαλά. 
Η περιγεννητική θνησιμότητα στην Ελλάδα είναι από τις μικρότερες σε ολόκληρη την Ευρώπη, ίδια με της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της Δανίας. 
Η περινεοτομία αποτελεί ένα επιπλέον πρόβλημα που ανακύπτει κατά τον τοκετό στο σπίτι. Ως περινεοτομία ορίζεται η τομή στην περιοχή ανάμεσα στο αιδοίο και στον πρωκτό που αποσκοπεί στην διάνοιξη της διαμέτρου του γυναικείου κόλπου προκειμένου να διέλθει το νεογνό δίχως να συμβεί ανώμαλος τραυματισμός της περιοχής. Δηλαδή η διάμετρος το κεφαλιού του εμβρύου είναι περίπου 10 εκατοστά, ενώ ο γυναικείος κόλπος τις περισσότερες φορές στενότερος επομένως δεν δύναται να εξέλθει το έμβρυο χωρίς να συμβεί τραυματισμός. Αν αφεθεί χωρίς περινεοτομή η γυναίκα κινδυνεύει να υποστεί μεγάλες ρήξεις στον σφιγκτήρα ίσως και στο έντερο, με μετέπειτα συρίγγια, ορθοκυστεοκήλες που οδηγούν σε ακράτεια σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Ένα επιπρόσθετο, αλλά ήσσονος σημασίας πρόβλημα, είναι τα μολυσματικά απόβλητα μετά τον τοκετό. Τα απόβλητα αυτά πχ. πλακούντας, υμένες και όποιο άλλο βιολογικό υλικό πρέπει να συλλέγονται ώστε να παραδίδονται σε κάποιο εξειδικευμένο κέντρο συλλογής μολυσματικών αποβλήτων και φυσικά απαγορεύεται να πεταχτούν στον κοινό κάδο απορριμάτων μιας και αυτό αποτελεί σοβαρό ηθικό και νομικό παράπτωμα.
Η κάθε γυναίκα θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίζει αυτοβούλως τον τόπο και τον τρόπο τοκετού της, αφού έχουν ληφθεί όλα τα προληπτικά μέτρα. 

Είμαστε καλά;


Έχουμε συνειδητοποιήσει τις ευλογίες που έχουμε;
Όλοι οι άνθρωποι που αγαπάμε είναι καλά;
Τα παιδιά μας μας αγαπάνε;
Βρίσκουμε συνεχώς άπειρους τρόπους για να ανεβάζουμε την διάθεσή μας γρήγορα και αποτελεσματικά;
Αγαπάμε τον εαυτό μας και βελτιώνουμε την ποιότητα της ζωής μας;
Εμείς ποτέ δεν θα παραιτηθούμε από την ζωή...
Κάνουμε πάντα πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους...
Σκεφτόμαστε πάντα θετικά...
Δεν κάνουμε σε κανέναν την χάρη...

Τροφές για να χτίσετε τους μυς σας


Τα πιο σημαντικά τρόφιμα για όσους επιθυμούν αύξηση της μυϊκής μάζας
Είναι ευρέως γνωστό ότι η πρωτεΐνη ορού γάλακτος είναι ένα από τα πιο σημαντικά τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνονται μετά από άρση βαρών. Η Πρωτεΐνη ορού γάλακτος είναι ένα μείγμα από σφαιρικές πρωτεΐνες που απομονώνονται από τον ορό γάλακτος, το υγρό υλικό που δημιουργείται, ως παραπροϊόν της παραγωγής τυριού. Ορισμένες προκλινικές μελέτες σε ποντίκια έχουν δείξει ότι η πρωτεΐνη ορού γάλακτος μπορεί να έχει αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες. Η πρωτεΐνη θα πρέπει να λαμβάνεται με νερό,  έτσι ώστε να απορροφάται όσο το δυνατόν ταχύτερα.
Όμως και άλλα τρόφιμα πρέπει να καταναλώνονται για να μεγιστοποιήσει η δυνατότητα να ''χτιστούν'' οι μυς μετά από μια προπόνηση.
Οι καλύτερες τροφές για να χτιστούν οι μυς μετά από μια προπόνηση:
-Για την τόνωση του σακχάρου στο αίμα μαζί με την πρωτεΐνη πρέπει να ληφθούνυδατάνθρακες γρήγορης απορρόφησης (πατάτες, κατά προτίμηση στο φούρνο, άσπρο ρύζι, φρέσκο ψωμί).
-Επίσης, λίγο αργότερα απαιτούνται πηγές πρωτεϊνών βραδείας απορρόφησης, για να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη των  μυών  κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τέτοια είναι η βραδέως διαλυτή πρωτεΐνη καζεΐνη που βρίσκεται σε γαλακτοκομικά προϊόντα και μπορεί, επίσης, να αγοραστεί ως ένα συμπλήρωμα. Η πρωτεΐνη καζεΐνη βοηθά δίνοντας δομικά υλικά για το χτίσιμο των μυών. Το γάλα είναι, επίσης, μια καλή  πηγή (βιολογικό γάλα). Το γιαούρτι είναι πολύ καλό μετά την προπόνηση για να χτιστεί ο  μυς (βιολογικό γιαούρτι).Τα  ελληνικά γιαούρτια έχουν πολύ υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και είναι πολύ πιο υγιεινά. Το τυρί cottage λειτουργεί, επίσης, καλά ως μία βραδείας απορροφήσεως πηγή πρωτεΐνης.
-Δεξτρόζη και μαλτοδεξτρίνη. Αυτά τα δύο στοιχεία μπορούν να αγοραστούν ως συμπληρώματα ή και καταναλώνονται σε καραμέλες. Επίσης, περιέχονται σε γλυκά.
-Όσο για τα αυγά, έχουν σημαντικό ρόλο στην υγιεινή διατροφή για όλους και ιδιαίτερα για τους bodybuilders. Τα αυγά περιέχουν περίπου 6 γραμμάρια υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης, τόσο υψηλή που χρησιμοποιείται ως το πρότυπο με το οποίο μετρώνται τα άλλα τρόφιμα. Τα αυγά είναι, επίσης, μια πλούσια πηγή βιταμινών, συμπεριλαμβανομένων των A, E και K και μια σειρά από βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως η Β12, ριβοφλαβίνη και φυλλικό οξύ. Τα αυγά περιέχουν, επίσης και τα οκτώ απαραίτητα αμινοξέα που απαιτούνται για τη βέλτιστη αποκατάσταση των μυών και την οικοδόμηση, αλλά και πολύτιμα μέταλλα όπως το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος και ο σίδηρος.
Όσο για το λίπος που περιέχουν τα αυγά, το λευκό μέρος του αυγού δεν περιέχει λίπος, ενώ  ο κρόκος ενός αυγού (κίτρινο μέρος) περιέχει περίπου 5 γραμμάρια λίπους, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό από αυτό είναι κορεσμένο λίπος (Κακό Λίπος) - περίπου 1,6 γραμμάρια. Αλλά τα άτομα που θέλουν να αποκτήσουν μυϊκή μάζα έχουν ιδιαίτερη ανάγκη για λίπος, γιατί έχουν υψηλές απαιτήσεις για ενέργεια. Τα αυγά περιέχουν χοληστερόλη, αλλά δεν αυξάνουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα. Τα αυγά είναι εύπεπτα και απορροφώνται και είναι εξαιρετικά χρήσιμα για τη διασφάλιση μιας ισορροπημένης διατροφής για τους bodybuilders και όσους επιθυμούν αύξηση της μυϊκής μάζας.
by Savvi Diet