Αρχική

Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Εσείς μήπως τον έχετε μεγάλο;


Άλλοι άντρες κάνουν επιμήκυνση και άλλοι σμίκρυνση
Ένας τύπος τον είχε πενήντα πόντους, αλλά δεν μπορούσε να τον βολέψει πουθενά! Τέτοια πίκρα…
Πάει λοιπόν σε ένα γιατρό και του λέει… το και το! 
Ο γιατρός του λέει: 
Kοίτα η επιστήμη δε μπορεί να κάνει τίποτα σε αυτή την περίπτωση. Θα σου πρότεινα να πας σε μια μάγισσα. 
Τι να κάνει το παλικάρι μες στην απελπισία του, δοκιμάζει και από αυτό.
Πάει λοιπόν στη μάγισσα και αυτή του λέει: 
Θα πας στο δάσος και θα βρεις μια λίμνη που ζει ένας βάτραχος. Θα του ζητήσεις να σε παντρευτεί και αυτός θα σου πει …όχι! Κάθε φορά που θα σου λέει το όχι, θα σου μικραίνει δέκα πόντους!
Τρελάθηκε ο τύπος, πάει στη λίμνη και βρίσκει τον βάτραχο.
Του λέει:
 - Βατραχάκι θα με παντρευτείς; 
Όχι, λέει το βατραχάκι. Tη χουφτώνει και πράγματι είχε μικρύνει δέκα πόντους. 
Ξαναδοκιμάζει: 
- Βατραχάκι θα με παντρευτείς; 
Όχι, λέει το βατραχάκι. Την ξαναχουφτώνει και πράγματι είχε μικρύνει άλλους δέκα πόντους. 
Ωραία, σκέφτεται, τώρα είναι τριάντα πόντους, αν την κάνω είκοσι θα είναι πολύ καλά, θα είμαι περιζήτητος στις γυναίκες!
Ξαναδοκιμάζει τελευταία φορά: 
Βάτραχε θα με παντρευτείς; 
- Μα τι βλάκας είσαι εσύ! Πόσες φορές θα στο πω; Όχι, όχι, όχι! 

Αλλεργίες


Αλλεργίες είναι η υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε ουσίες.
Τέτοιες ουσίες είναι οι γύρεις, η σκόνη ή οι τροφές οι οποίες είναι αβλαβείς στο πλείστο των ανθρώπων.
Οι αλλεργικές αντιδράσεις πιο συχνά εκδηλώνονται  με τους πνεύμονες, τη μύτη, τα μάτια, το δέρμα και το γαστρεντερικό σωλήνα. Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν απειλητική για τη ζωή αναφυλακτική αντίδραση.

Συμπτώματα
Τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν: 
• Πταρμούς (φτέρνισμα)
• Κνησμός, ξηρότητα ματιών ή δακρύρροια
• Συμφόρηση (μπούκωμα) μύτης ή καταρροή
• Ανεξήγητους πομφούς ή εξανθήματα
• Δυσκολία στην αναπνοή μετά τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας ή μετά από λήψη κάποιων τροφών
• Δυσκολία στην αναπνοή ή και σφύριγμα με γνωστές ή άγνωστες αιτίες
Το λεπτομερές ιστορικό με τα συμπτώματα είναι το πιο βασικό μέσο διάγνωσης για το γιατρό, το οποίο και πλαισιώνεται από έλεγχο πνευμονικής λειτουργίας και εξέταση για την αναζήτηση και ταυτοποίηση υπεύθυνων αλλεργιογόνων. Οι εξετάσεις γίνονται με δερματικά τεστ ή στο αίμα και αποσκοπούν στο προσδιορισμό ειδικών αντισωμάτων (ανοσοσφαιρίνη Ε) εναντίων των αλλεργιογόνων. Μερικές φορές χρειάζεται και επιβεβαίωση με δοκιμασία πρόκλησης δηλαδή δοκιμασία χορήγησης με κάποιο τρόπο της ύποπτης ουσίας κάτω από ασφαλείς συνθήκες φυσικά για τον ακριβή προσδιορισμό της υπευθυνότητας του συγκεκριμένου παράγοντα.

Σημαντικά στοιχεία για τις αλλεργίες
Η διάγνωση είναι αναγκαία για την διαφοροποίηση από μη αλλεργικές καταστάσεις με ίδιες εκδηλώσεις που χρειάζονται άλλη αντιμετώπιση.
Οι αλλεργίες και το άσθμα είναι συχνές μακροχρόνιες καταστάσεις με εξάρσεις και υφέσεις. Αν και η ίαση δεν είναι συνήθως εφικτή η θεραπεία μπορεί να εξασφαλίσει φυσιολογική σχεδόν ζωή.
• Η αποφυγή του αλλεργιογόνου όποτε είναι εφικτή είναι τεράστιας σημασίας. Δεν είναι συνήθως εύκολη όμως εφ’ όσον οι αλλεργίες και το άσθμα είναι συνήθως πολυπαραγοντικά νοσήματα – πολλοί παράγοντες συμμετέχουν στην εκδήλωσή τους – πράγμα που κάνει δύσκολη την αποφυγή.
• Η φαρμακευτική θεραπεία είναι ιδιαίτερα σημαντική και πολλές φορές μακροχρόνια.
• Η ανοσοθεραπεία είναι αποτελεσματική σε ορισμένους ασθενείς.
• Προληπτικά μέτρα είναι αποτελεσματικά σε ορισμένες καταστάσεις
• Η εκπαίδευση του ασθενούς και του περιβάλλοντος είναι απαραίτητη όπως και στη χρόνια νόσο.
• Το κλειδί της επιτυχούς θεραπείας αλλεργιών και άσθματος είναι η πρόληψη των εξάρσεων (κρίσεων).
• Η ενημέρωση περί των αλλεργιών και άσθματος και η ετοιμότητα για επικοινωνία είναι τα σημαντικότερα μέσα για την πρόληψη των εξάρσεων.
• Η συνεργασία ασθενούς/περιβάλλοντος και του ιατρού με την υποστήριξη της πολιτείας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την σωστή ενημέρωση, εκπαίδευση και εξοικείωση με τις αλλεργίες και άσθμα.
• Για την αναζήτηση πληροφόρησης διεθνώς έχουν συσταθεί Οργανισμοί, Επιστημονικές Εταιρείες, Σύλλογοι ασθενών και πολλά Προγράμματα.

Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία 
Επειδή η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία, για να προλάβετε αλλεργικά επεισόδια θα πρέπει να περιορίσετε την έκθεσή σας στα αλλεργιογόνα. Αρκεί να ακολουθήσετε τις παρακάτω συμβουλές:
-Κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα του σπιτιού και αποφεύγετε να αερίζετε τα δωμάτια μεταξύ 8 και 10 το πρωί ή 7 και 9 το βράδυ, γιατί τότε είναι η μεγαλύτερη γυρεοφορία.
-Κυκλοφορείτε με τα παράθυρα του αυτοκινήτου κλειστά και καλό θα είναι να βάλετε τον κλιματισμό σε λειτουργία.
-Στο δωμάτιό σας αλλά και στο χώρο της δουλειάς σας καλό θα είναι να υπάρχει ένας αφυγραντήρας για να μειώνει την υγρασία στην ατμόσφαιρα.
-Μην ασχολείστε με την κηπουρική και μην κάνετε βόλτες σε πάρκα τους ανοιξιάτικους μήνες και κυρίως Απρίλιο και Μάιο.
-Μόλις επιστρέφετε στο σπίτι, πρώτη σας δουλειά πρέπει να είναι η αλλαγή των ρούχων σας και δεύτερη να μπείτε στο μπάνιο και να κάνετε ένα ντους, ώστε να φύγουν από πάνω σας οι αλλεργιογόνες ουσίες. Επίσης μην απλώνετε τα πλυμένα ρούχα σας σε εξωτερικό χώρο.
Σε πρόσφατη έρευνα της Επιτροπής Παρατήρησης των Αλλεργιών στη Γαλλία οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι δύο στα τρία άτομα που έπασχαν από αλλεργική ρινίτιδα, αν και έπαιρναν φάρμακα, δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι λόγοι γι’ αυτό είναι τρεις: Δεν έπαιρναν συστηματικά τα φάρμακά τους, έπαιρναν φάρμακα χωρίς να έχουν κάνει τεστ για να βρουν τι τους προκαλεί την αλλεργία ή είχαν απευθυνθεί σ’ έναν γενικό παθολόγο και όχι σε αλλεργιολόγο.

Θεραπεία
Οι θεραπείες με αντισταμινικά φάρμακα προσφέρουν ανακούφιση στα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας, γιατί εμποδίζουν τη δημιουργία φλεγμονής στον βλεννογόνο της μύτης. Είναι όμως φάρμακα που πρέπει να λαμβάνονται μία φορά την ημέρα και έχουν καλή δράση όταν λαμβάνονται πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων και σε όλη τη διάρκεια της εποχής κατά την οποία αιωρείται στην ατμόσφαιρα γύρη. Πρέπει επίσης να γνωρίζετε ότι η αποτελεσματικότητα των αντισταμινικών είναι διαφορετική από το ένα άτομο στο άλλο, γι’ αυτό ίσως χρειαστεί να δοκιμάσετε διάφορα μέχρι να βρείτε αυτό που κάνει για την περίπτωσή σας. Αν πάλι τα αντισταμινικά δεν έχουν αποτέλεσμα, ο γιατρός θα σας γράψεικορτικοστεροειδή, φάρμακα δηλαδή που περιέχουν κορτιζόνη και εφαρμόζονται τοπικά στη μύτη. Σε περίπτωση που η αλλεργία επηρεάζει τα μάτια σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αντισταμινικά κολλύρια.

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΣΕ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΩΝ
ΕΙΔΗ ΕΝΤΟΜΩΝ
  • ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ: ΚΕΝΤΡΙΖΟΥΝ, ΑΜΥΝΟΝΤΑΙ π.χ. ΜΕΛΙΣΣΕΣ, ΣΦΗΚΕΣ, ΣΒΟΥΡΟΙ, ΑΡΑΧΝΕΣ, ΣΚΟΡΠΙΟΙ κλπ.
  • ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ: ΤΣΙΜΠΟΥΝ, ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ π.χ. ΣΚΝΗΠΕΣ, ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ, ΒΔΕΛΛΕΣ, ΨΥΛΛΟΙ, ΨΕΙΡΕΣ, ΚΟΡΙΟΙ κλπ.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
  • ΠΟΝΟΣ: ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΠΑΝΤΑ (ΕΝΤΟΝΟΣ) ΤΑ ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΣΠΑΝΙΑ
  • ΚΝΗΣΜΟΣ: ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΤΑ ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΠΑΝΤΑ (ΕΝΤΟΝΟΣ)
  • ΟΙΔΗΜΑ – ΕΡΥΘΡΟΤΗΤΑ: ΣΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΠΑΝΤΑ (ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΝΙΚΕΥΤΕΙ), ΣΤΑ ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΕΛΑΦΡΙΑ Ή ΚΑΘΟΛΟΥ
  • ΑΛΛΕΡΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ - ΑΝΑΦΥΛΑΞΙΑ: ΣΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΣΥΝΗΘΗΣ, ΣΤΑ ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΣΠΑΝΙΑ (ΕΝΤΟΝΟΣ) 
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΟΣ:
1. ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΚΕΝΤΡΙΟΥ – ΟΧΙ ΠΙΕΣΗ
2. ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΝΕΡΟ – ΣΑΠΟΥΝΙ, ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΟ Ή ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ
3. ΤΟ ΑΚΡΟ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΥΨΟΣ ΚΑΡΔΙΑΣ 
4.ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΑΓΩΜΕΝΟΥ ΕΠΙΘΕΜΑΤΟΣ
5.ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΙΜΑΛΦΩΝ
6.ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΟΔΑΣ
7.ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΛΛΕΡΓΙΑΣ ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΕ ΙΑΤΡΕΙΟ
ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ
1. AΝΤΙΪΣΤΑΜΙΝΙΚΟ ΣΙΡΟΠΙ
2. XΑΠΙ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗΣ
3. EΙΣΠΝΕΟΜΕΝΟ ΒΡΟΓΧΟΔΙΑΣΤΑΛΤΙΚΟ
4. ΕΝΕΣΗ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗΣ

Σπιτικές θεραπείες για απλή και γρήγορη ανακούφιση σε αλλεργία στη γύρη 
•   Ξεπλένετε τη μύτη σας με αλατούχο νερό. 
Διαλύστε ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι σε ένα τέταρτο του λίτρου χλιαρό νερό και ξεπλύνετε τη μύτη σας με αυτό. Αφαιρεί τη γύρη, απολυμαίνει και ενισχύει το βλεννογόνο.
•   Εισπνεύστε έλαιο άνηθου ή μάραθου.
Αν οι βρόγχοι σας έχουν φράξει με φλέγμα, εισπνεύστε έλαιο άνηθου ή μάραθου για να καταπραΰνετε τα συμπτώματα. Απλά βράστε τρία λίτρα νερού, προσθέστε τέσσερις έως έξι σταγόνες ελαίου και εισπνεύστε από τη μύτη και το στόμα για δέκα λεπτά περίπου. 
•   Καταπραΰνετε τον πονοκέφαλο με κρύο νερό.
Μπορείτε να ανακουφιστείτε από τον πονοκέφαλο ρίχνοντας κρύο νερό στο κεφάλι. Το σοκ από το κρύο νερό διεγείρει το μεταβολισμό, ενεργοποιεί την κυκλοφορία και καταπραΰνει την υπερένταση. Αποτελεσματικά είναι επίσης το έλαιο μέντας και το ασιατικό tiger balm.
•   Δοκιμάστε να κάνετε γιόγκα, διαλογισμό ή αυτογενή εκπαίδευση.
Το άγχος είναι σημαντικός παράγοντας πρόκλησης και ενίσχυσης των αλλεργιών. Επομένως, ασχοληθείτε με μια χαλαρωτική δραστηριότητα. Η γιόγκα, ο διαλογισμός ή η αυτογενής εκπαίδευση μπορούν να ηρεμήσουν το σώμα και να έχουν θετική επίδραση στο αυτόνομο νευρικό σύστημα.   
•   Φορέστε μια χαλαρωτική μάσκα ματιών.
Μια χαλαρωτική μάσκα ματιών με τζελ ανακουφίζει τα πρησμένα μάτια. Απλά φορέστε την, ξαπλώστε και χαλαρώστε. 
•   Κάντε spa στο σπίτι σας!
Μια θεραπεία σπα με αλόε βέρα δυναμώνει τον οργανισμό σας, επειδή η αλόε βέρα είναι πολύ πλούσια σε ζωτικές ουσίες. Καταναλώνετε 0,2 λίτρα χυμού αλόη κάθε μέρα για τέσσερις εβδομάδες. Επίσης, οι κάψουλες ριζών τάιγκα και η εχινάκεια επιτυγχάνουν πολύ καλά αποτελέσματα και ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού.
•   Κάντε σκωτσέζικα ντους.
Τα πρωινά σκωτσέζικα ντους αναζωογονούν το σώμα. Ακολουθήστε τη σειρά κρύο - χλιαρό – κρύο, νερό. Εναλλακτικά, δοκιμάστε να κάνετε λουτρό με κρύο νερό στα μπράτσα: ρίξτε κρύο νερό για τριάντα δευτερόλεπτα εναλλάξ σε κάθε μπράτσο, επαναλαμβάνοντας για πέντε φορές.  
•   Βελτιώστε τη συγκέντρωσή σας.
Το αλλεργικό συνάχι εξασθενεί τόσο το σώμα όσο και την ικανότητα συγκέντρωσης. Η συχνή εργασία γίνεται δύσκολη. Τα συμπτώματα καταπραΰνονται με μία έως τρεις σταγόνες ελαίου από βελόνες έλατου ή από βασιλικό. Απλά ρίξτε τις σταγόνες σε μια αρωματική λάμπα και τοποθετήστε την κοντά στο χώρο εργασίας σας. Το τζίνσενγκ είναι επίσης κατάλληλο για τη διέγερση του σώματος και του πνεύματος.  Διαλύστε ένα κομμάτι τζίνσενγκ (περίπου 3 γραμμάρια) σε ένα λίτρο βραστού νερού και πίνετέ το στη διάρκεια της ημέρας. 
•   Καταπραΰνετε τη φαγούρα με εκουιζέτο (πολυκόμπι).
Το εκουιζέτο περιέχει πυριτικό οξύ που διεγείρει την αναζωογόνηση των κυττάρων και δεσμεύει την υγρασία στο δέρμα. Μαγειρέψτε δύο χούφτες από το βότανο για δέκα λεπτά σε δύο λίτρα νερού. Σουρώστε το μείγμα και φυλάξτε το στο ψυγείο στους 10 ή 15 βαθμούς. Βυθίστε μια γάζα στο μείγμα και τοποθετήστε την στις περιοχές με φαγούρα. Οι κομπρέσες με ξύδι (μία κουταλιά της σούπας ξύδι σε ένα λίτρο νερού) είναι επίσης αποτελεσματικές για τη φαγούρα. 

ΕΝΕΣΗ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗΣ:
Η αδρεναλίνη είναι το φάρμακο που σώζει ζωές, αν γίνει έγκαιρα. Κυκλοφορεί σε ειδικές ενέσεις ( συσκευές που μοιάζουν με στυλό) και τις κάνουν μόνα τους τα αλλεργικά άτομα.
Η γρήγορη χορήγηση αδρεναλίνης , αμέσως μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων σχεδόν εγγυάται την επιβίωση του ατόμου, ακόμη και σε βαρύ αλλεργικό shock.
Οι ενέσεις κορτιζόνης είναι επιβοηθητικές, αλλά δεν έχουν θέση στην άμεση αντιμετώπιση του αλλεργικού shock
ΧΡΗΣΗ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗΣ:
1. Ενεργοποιήστε την ένεση βγάζοντας το γκρι καπάκι από το πίσω μέρος της συσκευής.
2. Κρατήστε την ένεση με το μαύρο άκρο κοντά στην έξω επιφάνεια του μηρού. (Να την χορηγείτε πάντα στην έξω επιφάνεια του μηρού)
3. Χτυπήστε με δύναμη την ένεση στη έξω επιφάνεια του μηρού μέχρι να ακουστεί ο χαρακτηριστικός ήχος "κλικ" που δηλώνει ενεργοποίηση του αυτόματου μηχανισμού χορήγησης. Κρατήστε την ένεση στη θέση αυτή 10 sec μέχρι να απελευθερωθεί όλη η ποσότητα του φαρμάκου (Μετρήστε μέχρι το 10). Απομακρύνεται την ένεση και πάρτε την άδεια συσκευή μαζί σας στο Τμήμα A’ Βοηθειών. Μαλάξετε την περιοχή χορήγησης του φαρμάκου για 10 sec (Ενδεχομένως η ένεση να προκαλέσει για λίγο διάστημα ταχυκαρδία, ρίγος ή ήπιο τρόμο, μην ανησυχήσετε).

Μήπως κάθε πρωί ξυπνάτε με πονοκέφαλο και μπούκωμα;


Τότε μπορεί να έχετε αλλεργία στο μαξιλάρι.
Αν κάθε πρωί ξυπνάτε με πονοκέφαλο καταρροή και μπούκωμα, σκεφτείτε ότι μπορεί να φταίει το μαξιλάρι σας.
Ένα μαξιλάρι μπορεί να περιέχει χιλιάδες μικρόβια και 1 εκατομμύριο μύκητες. Και αν και δεν είναι όλοι επιβλαβείς, κάποιοι μπορεί να είναι υπεύθυνοι για άσθμα, βρογχίτιδα, αλλεργίες ιγμορίτιδες και διάρροιες.
Για να μειώσετε τον κίνδυνο μολύνσεων απολυμάνετε τα μαξιλάρια σας,χρησιμοποιήστε ειδικές μαξιλαροθήκες που προστατεύουν από τους μύκητες, πλύνετε το μαξιλάρι σας τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο και κάντε κάπου και αντικατάσταση με ένα καινούριο.

Αλόη Βέρα


Το ιαματικό φυτό Αλόη Βέρα
Η ιστορία της
-Tα πλεονεκτήματα της αλόης είναι γνωστά εδώ και 5.000 χρόνια. Ο George Ebers πρώτος ανακάλυψε το 1862 , σ' έναν αιγυπτιακό πάπυρο του 1500π.Χ. ότι στην αρχαιότητα οι Έλληνες και Ρωμαίοι παθολόγοι την χρησιμοποίησαν με μεγάλη επιτυχία ως ιατρικό βότανο. Το παρόν έγγραφο δείχνει δώδεκα τύπους για τη μίξη της Αλόης με άλλους παράγοντες για να χρησιμοποιηθεί και στις εσωτερικές και στις εξωτερικές ανθρώπινες διαταραχές.
-Οι ερευνητές έχουν βρει επίσης ότι και στους αρχαίους Κινέζικους και Ινδικούς πολιτισμούς χρησιμοποίησαν Αλόη Βέρα.
-Οι βασίλισσες της Αιγύπτου συνέδεσαν τη χρήση της με την αναζήτησή τους για φυσική ομορφιά, η γοητευτική Κλεοπάτρα θεωρούσε την Αλόη ως μυστικό της ομορφιάς της. Η Αλόη υποστηρίχτηκε με τέτοιο σεβασμό στην Αίγυπτο ώστε θεωρήθηκε το "φυτό της αθανασίας". Τα σχέδια των φυτών της Αλόης έχουν βρεθεί ακόμη και εγγεγραμμένα στους τάφους των Φαραώ.
-Στις Φιλιππίνες χρησιμοποιείται με το γάλα για τις μολύνσεις των νεφρών.
-Για πάνω από 3.500 χρόνια, οι ιστορίες για το φυτό της θεραπευτικής Αλόης Βέρα έχουν παραδοθεί μέσω των αιώνων από στόμα σε στόμα. Από την αναφορά της Βίβλου στην απομάκρυνση του Χριστού από το σταυρό και του τυλίγματος του σώματος του με Αλόη και μύρο (Ιωάννης 19:39) βρίσκουμε την Αλόη μυστηριωδώς σε κάθε φάση της ιστορίας με πολλές καταθέσεις στις μεγάλες ιατρικές τιμές της.
-Η πιο τεκμηριωμένη χρήση Αλόης προέρχεται από τους αρχαίους Αιγυπτίους, αλλά αυξήθηκε επίσης και χρησιμοποιήθηκε από το Βασιλιά Σολόμωντα, ο οποίος ειπώθηκε ότι την είχε εκτιμήσει ιδιαίτερα.
-Ο Μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε το νησί Socotra προκειμένου να βρει Αλόη για τον στρατό του.
-Κατά τη διάρκεια των θρυλικών ταξιδιών του στην Ανατολή, μεταξύ των πολλών θαυμάτων που καταγράφηκαν από τον Marco Polo ήταν και οι περιγραφές των πολλών εφαρμογών των φυτών Αλόη Βέρα. Οι Ισπανοί κατακτητές ανακάλυψαν τα διάφορα βοτανικά φάρμακα για χρήση στους τένοντες.
-Σε καρδιακές παθήσεις, σε πολλές από τις θεραπείες των Αζτέκων, είναι γνωστό ότι η Αλόη ήταν ο αποτελεσματικός παράγοντας. Αυτά τα βοτανικά φάρμακα των Αζτέκων μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη από τους Ισπανούς, κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα όπου ιδρύθηκε η σύγχρονη δυτική ιατρική.
-Ο Ηindus πίστευε ότι η Αλόη αυξήθηκε στον κήπο της Εδέμ και το αποκάλεσε "σιωπηλό θεραπευτικό".
-Οι αρχαίοι Κινέζοι γιατροί το θεώρησαν ένα από τα φυτά με σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες και το ονόμασαν "αρμονική θεραπεία".
-Σήμερα οι Αμερικανοί το αποκαλούν επίσης "σιωπηλό θεραπευτικό" και οι Ρώσοι, που μιμούνται τους αρχαίους Αιγυπτίους, το αποκαλούν "ελιξίριο της μακροζωίας". Στους Αμερικανούς το φυτό χρησιμοποιήθηκε για αιώνες από τους Μάγια του Yucatan. Οι γυναίκες το χρησιμοποίησαν για να ενυδατώσουν το δέρμα τους.
-Οι Seminole, ινδιάνοι της Φλώριδας, πίστεψαν στη δύναμη του ν' αναζωογονεί και το ονόμασαν "πηγή της νεότητας".
Η πρώτη σχετική αναφορά στη Δυτική Ιατρική είναι η εργασία του Ιπποκράτη (460π.Χ. - 375 π.Χ.) του πατέρα της Ιατρικής, ο οποίος περιγράφει τις θεραπευτικές ιδιότητες της Αλόης σε πολλούς τόμους και μιλάει για ανακούφιση από στομαχικούς πόνους και δυσεντερία. Στην ελληνική φαρμακολογία, το φυτό αναφέρθηκε αρχικά από τον Κέλσιο (25 π.Χ. - 50 μ.Χ.) τον πατέρα της Ρωμαϊκής Ιατρικής, που τα σχόλια του περιορίστηκαν στη δύναμη του ως καθαρτικό.
-Εντούτοις, για την πρώτη πραγματική συγκριτική μέτρηση επιδόσεων για τη γενική χρήση Αλόης Βέρα, πρέπει να πάμε στα "ελληνικά Βότανα" από τον Έλληνα βοτανολόγο Διοσκουρίδη (41 -68 μ.Χ.). Αυτός ο δάσκαλος της ρωμαϊκής φαρμακολογίας ανέπτυξε τη γνώση και την ικανότητα του, καθώς ταξίδεψε με τους στρατούς εκείνης της μεγάλης αυτοκρατορίας. Ο Διοσκουρίδης έδωσε την πρώτη λεπτομερή περιγραφή του φυτού που καλούμε Αλόη Βέρα και απέδωσε στους χυμούς της "τη δύναμη του συσχετισμού και της πρόκλησης του ύπνου". Σημείωσε, επίσης, ότι "χαλαρώνει την κοιλιά και καθαρίζει το στομάχι". Περαιτέρω, πρόσθεσε ότι αυτή η πικρή" Αλόη (χυμός φυτού) ήταν και θεραπεία για τις αιμορροΐδες και βοηθούσε στη θεραπεία των μωλώπων, ήταν καλό για τις αμυγδαλές, τα ούλα, το λαιμό και όλες τις γενικές στοματικές ενοχλήσεις, λειτούργησε ως θεραπεία για τα μάτια, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε θεραπείες καψίματος, για να βοηθήσει καταπραΰνοντας τον κνησμό στο ξηρό δέρμα, για τα πληγωμένα γεννητικά όργανα. Ο Διοσκουρίδης περαιτέρω παρατήρησε ότι ολόκληρο το φύλλο, όταν κονιοποιείται, θα μπορούσε να σταματήσει την αιμορραγία πολλών πληγών.
-Ένας άλλος διάσημος παθολόγος εκείνης της εποχής, ο Πλίνιος ο παλαιότερος, επιβεβαίωσε στην "ιστορία των φυτών" τα συμπεράσματα του Διοσκουρίδη, αλλά πρόσθεσε περαιτέρω ότι η Αλόη θα μπορούσε να χρησιμοποιείται και σε πολυάριθμες άλλες ασθένειες, καθώς και για τη μείωση της εφίδρωσης. Το μέλι αναμιγνυόταν συχνά μ' αυτήν, ίσως για ν' αντιμετωπιστεί η πικρή γεύση και ενδεχομένως επειδή κανένας δεν πίστεψε ότι αυτό το φυτό θα μπορούσε να είναι ένα τέτοιο αποτελεσματικό θεραπευτικό! Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, η χρήση της θεραπευτικής Αλόη Βέρα διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο και προς τα βόρεια της Ευρώπης. Επειδή ευδοκιμούσε μόνο στα ζεστά κλίματα, δεν αναπτύχθηκε από τους βόρειους Ευρωπαίους, αν και αυξήθηκε ευρέως η χρήση της στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, όπου έτυχε ιδιαίτερης εκτίμησης. Ο Κολόμβος, κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της ανακάλυψης της Αμερικής σημείωσε τη χρήση του στην Κούβα και σε άλλα νησιά της Καραϊβικής, όπου χρησιμοποιούταν, μεταξύ άλλων, για τις φουσκάλες, τα δαγκώματα εντόμων και τις πληγές.
-Η γνώση του " θαυματουργού φυτού" πέρασε από γενιά σε γενιά σ' όλο τον κόσμο και θαυματουργές δυνάμεις! Οι ιερείς το χρησιμοποίησαν σε πολλές θρησκευτικές ιεροτελεστίες και οι βασιλικοί παθολόγοι κατέγραψαν τις ιδιότητες του και τις εκτεταμένες χρήσεις του στα ιατρικά αρχεία τους. Για τον πολύ κόσμο, έγινε μια παραδοσιακή θεραπεία για τις πολυάριθμες ασθένειες, είτε ακατέργαστο από το ίδιο το φύλλο είτε, για εσωτερική θεραπεία, επεξεργασμένο με βρασμό η ξήρανση.
-Το 15ο αιώνα, η Αλόη ερευνήθηκε από τους Ιησουίτες της Ισπανίας. Ως ιδιαίτερα μορφωμένοι μελετητές και παθολόγοι, είχαν διαβάσει τα ελληνικά και ρωμαϊκά ιατρικά κείμενα που περιέγραφαν τις ιδιότητες και τις δυνάμεις της και, όταν συνόδευαν τους εξερευνητές σε νέες χώρες χρησιμοποιούσαν το φυτό, εάν το έβρισκαν εκεί και το φύτευαν εκεί όπου δεν ήταν διαθέσιμο. Υπάρχει μια μικρή αναφορά τα επόμενα διακόσια έτη, εκτός από τις ιατρικές αναφορές, για την Αλόη vulgaris και την πικρή Αλόη.
-Στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης χρησιμοποιήθηκε γενικά ως καθαρτικό. Το εμπόριο στα φάρμακα Αλόης για χρήση στους ανθρώπους και στα ζώα, συνεχίστηκε μέχρι περίπου τη δεκαετία του '30. Η αυξημένη φήμη της ως θεραπευτικού φυτού μπορεί πραγματικά να είχε συμβάλει στην επιτυχία της στα πιο εύκρατα μέρη στη γη μέχρι πρόσφατα.
-Με τα χρόνια οι άνθρωποι έγιναν όλο και περισσότερο πεπεισμένοι για της καταπληκτικές θεραπευτικές δυνάμεις της Αλόης, για τις οποίες είχαν ακούσει περισσότερο απ' τη λαογραφία και το μύθο, παρά στην πραγματικότητα. Έτσι στα θερμότερα κλίματα όπου αναπτύχθηκε ιδιαίτερα, το φυτό συνεχίστηκε να χρησιμοποιείται και για τις πληγές και για ένα ευρύ φάσμα των εσωτερικών και εξωτερικών ασθενειών, ενώ στη βόρεια Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική προωθήθηκε εν μέρει στη σύγχρονη ιατρική και την ανάπτυξη των συνθετικών φαρμάκων. Η αλόη έχει πράγματι πολλές ευεργετικές ιδιότητες που έχουν απασχολήσει πολλούς επιστήμονες, ιδιαίτερα στην τέως Σοβιετική ένωση και την Ιαπωνία επιστήμονες όπως ο πασίγνωστος οφθαλμίατρος Filatov πατέρας της πλαστικής του κερατοειδούς, που θεράπευσε χιλιάδες ανθρώπους που έπασχαν από συφιλιδικό καταρράκτη και σκλήρυνση του κερατοειδούς.
-Mία από τις πιο φημισμένες αναφορές που την αφορούν είναι αυτή του Xριστόφορου Kολόμβου, που έγραψε: «Tέσσερα φυτά είναι απαραίτητα για την υγεία του ανθρώπου: το σιτάρι, η άμπελος, η ελιά και η αλόη. Tο πρώτο τον τρέφει, το δεύτερο αναζωογονεί το πνεύμα του, το τρίτο τού χαρίζει αρμονία, το τέταρτο τον θεραπεύει».
-Tο 1959, ο Oργανισμός Tροφίμων και Φαρμάκων των HΠA (FDA) επικύρωσε και επίσημα τις σημαντικές ιδιότητες της αλόης, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στην ευρύτερη χρήση και διάδοσή της.

Ευεργετικές ιδιότητες Αλόης

  • Η  Αλόη Τζελ είναι το πιο έξυπνο μείγμα αντιβιοτικού, στυπτικού, αναλγητικού και επουλωτικού τραυμάτων (αποκαλείται και "ορμόνη πληγών'') της οποίας η λειτουργία είναι να επιταχυνθεί η θεραπεία των τραυματισμένων επιφανειών.
  • Χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τον πόνο και τη θεραπεία των αιμορροΐδων, που εμφανίζονται εξωτερικά και εσωτερικά.
  • Τα βασισμένα στην Αλόη φαρμακευτικά προϊόντα χρησιμοποιούνται για να ελέγξουν τις μολύνσεις από ζυμομύκητες.
  • Οι παθολόγοι καταπολεμούν τα εξωτερικά σημάδια με τη χρήση αλόης Βέρα. Είναι αποτελεσματικό επίσης για το ηλιακό έγκαυμα, τις γρατσουνιές, τα κοψίματα και για την περιποιητική φροντίδα για το σώμα και το δέρμα.
  • Είναι μια ενίσχυση στην ανάπτυξη των νέων ιστών και την αντιμετώπιση του καρκίνου του δέρματος, που προκαλείται από τον ήλιο.
  • Είναι μια θεραπεία για την τριχοφυΐα, τα εγκαύματα, τα καψίματα τον αλλεργικό κνησμό, τα τσιμπήματα εντόμων και τα δαγκώματα.
  • Δημιουργεί μια χαλάρωση του εξωτερικού δέρματος, ανακούφιση στις ξηρές ή ευαίσθητες επιδερμίδες και τις δερματικές ασθένειες.
  • Οι οδοντίατροι και οι γναθοχειρουργοί χρησιμοποιούν Αλόη για τη χειρουργική επέμβαση, με τη γρήγορη θεραπεία, την ανακούφιση του πόνου και άλλες στοματικές θεραπείες, όπως για τα στοματικά έλκη, τις φουσκάλες και τη γαγγραινώδη στοματίτιδα.
  • Η Αλόη πιστεύεται ότι βελτιώνει την πέψη και την αφομοίωση των τροφίμων. Η Αλόη Βέρα εμφανίζεται να είναι ευεργετική για πολλούς ανθρώπους με πεπτικές διαταραχές. Για αυτόν τον λόγο πολλοί άνθρωποι με πεπτικά προβλήματα και διαταραχές όπως το σύνδρομο ευερέθιστων εντέρων δοκιμάζουν τα ποτά από Αλόη για ανακούφιση.
  • Επίσης, μέσω της έρευνας ξέρουμε ότι το πήκτωμα από το φύλλο Αλόης είναι σε θέση να διατηρήσει το νερό στη δεύτερη στοιβάδα του δέρματος κάτι που βοηθά ν' απομακρυνθούν τα νεκρά κύτταρα που συσσωρεύονται εκεί και στη διάλυση των ριζών της μόλυνσης. Ενδεχομένως, οι ανεξιχνίαστες ιδιότητές της μπορούν να προέρχονται απ' αυτό που πολλοί θεωρούν το μαγικότερο θεραπευτικό χαρακτηριστικό της: την ενζυμική ενέργεια που λειτουργεί γρήγορα μέσα στο πήκτωμα και φαίνεται αν ενθαρρύνει την αύξηση του υγιούς νέου ιστού. Αναφέρεται από πολλούς ότι έχει αυτήν την καταπληκτική δυνατότητα να διαπεράσει, δίνοντας τη γρήγορη ανακούφιση από τον πόνο και τοπικά και κάτω από το δέρμα.
  • Οι άνθρωποι επιβεβαιώνουν τις μαγικές ιδιότητες της, στη μείωση της αρθρίτιδας, τα έλκη, τη δυσπεψία, τη δυσκοιλιότητα και πολλούς άλλους ανήσυχους όρους. 

H αλόη ανήκει στην οικογένεια των Liliaceae.
Ευδοκιμεί στα θερμά και ξηρά κλίματα, θεωρείται από πολλούς κάκτος, αλλά στην πραγματικότητα, είναι μέλος της οικογένειας των κρίνων.Μένει υγρό, όπου άλλα φυτά μαραίνονται και πεθαίνουν, κλείνοντας τους πόρους του για να αποτρέψει την απώλεια υγρασίας. Αν και είναι τροπικό φυτό, η ρίζα της μπορεί να επιζήσει σε υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες και αέρα, εφ' όσον δεν παγώνει το έδαφος τη ρίζα.
Το φυτό είναι κατά 96% νερό. Το υπόλοιπο αποτελείται από ενεργά συστατικά περιέχοντας βασικά έλαια, αμινοξέα, βιταμίνες, ένζυμα και γλυκοπρωτεϊνες.
Υπάρχουν πάνω από 250 ποικιλίες της Αλόης αλλά το φυτό Αλόη Barbadensis Miller έχει μια θρυλική ιατρική φήμη, που χρονολογείται εδώ και χιλιάδες χρόνια: η Αλόη Βέρα. Το Βέρα που σημαίνει αληθινό στα λατινικά, προστέθηκε στην ονομασία αυτού του ιδιαίτερου δείγματος προκειμένου να διακριθεί η πρωτοκαθεδρία της μεταξύ των φυτών Αλόης, που ήταν εξαιρετικά χρήσιμα στην ανθρωπότητα, λόγο των ιατρικών ιδιοτήτων που παρουσιάζουν.
H Aloe Ferox Miller ευδοκιμεί στη Nότιο Aφρική και δίνει την «αλόη του Aκρωτηρίου» (Cap Αloe), ενώ η Aloe Vera, η μόνη με κίτρινα λουλούδια (Aloe Barbadensis Miller) από τις Δυτικές Iνδίες, δίνει το προϊόν το οποίο είναι γνωστό ως «αλόη των Barbados» (Curacao Aloe).
Tα φύλλα της αλόης είναι χοντρά, χυμώδη και σαρκώδη και μπορούν να παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά ως προς το μέγεθος (από 20 μέχρι 60 εκατοστά). Aπό το κέντρο του φυτού βγαίνει μια ταξιανθία λουλουδιών με ζωηρά χρώματα (συνήθως κόκκινο ή ροζ), ανάλογα με την ποικιλία του φυτού. 

Θρεπτικά συστατικά της Αλόης
Aνάμεσα στα θρεπτικά συστατικά της αλόης περιλαμβάνονται οι βιταμίνες A, C και E.
H βιταμίνη A (ρετινόλη) φημίζεται για τις αναπλαστικές της ιδιότητες στα κύτταρα και χρησιμοποιείται ευρέως στην κοσμητολογία ως αντιρυτιδικό συστατικό.
H Bιταμίνη C έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ενισχύει το ανοσοποιητικό, ενώ βοηθά στο σχηματισμό του κολλαγόνου του δέρματος και στη διατήρηση της υγείας του.
H Bιταμίνη E, με τις αντιοξειδωτικές και αναπλαστικές της ιδιότητες, προστατεύει το δέρμα, προλαμβάνοντας τις βλάβες της κυτταρικής μεμβράνης. H αλόη είναι επίσης πλούσια πηγή μεταλλικών στοιχείων (π.χ. σιδήρου, χρωμίου, μαγγανίου, φωσφόρου, καλίου, ψευδαργύρου κ.ά.), ενζύμων (έχουν εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς), αμινοξέων και άλλων θρεπτικών συστατικών.
Oι πολυάριθμες ιδιότητές της οφείλονται στα συστατικά της μεμονωμένα, αλλά και στη μεταξύ τους συνεργιακή δράση. Διακρίνεται κυρίως ως αναπλαστική, επουλωτική, αντιφλεγμονώδης, κατά του κνησμού, ενυδατική, αποτοξινωτική, αντιοξειδωτική, κυτταροπροστατευτική, υπακτική κ.ά.
Άλλες βιταμίνες: Περιέχει επίσης φυλλικό οξύ, Β1, Β2, Β3, Β6, ενώ είναι μία από τις ελάχιστες φυτικές πηγές της βιταμίνης Β12.
Μέταλλα: Ασβέστιο, ποτάσιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, χαλκό, νάτριο, κάλιο, χρώμιο, σίδηρο και το αντιοξειδωτικό σελήνιο.
Ένζυμα: Αρκετούς τύπους, μεταξύ των οποίων και τη βραδυκινάση, με εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς. Επίσης, οξειδάση, καταλάση, αμυλάση, κελλουλάση, λιπάση, αλανινάση, φωσφατάση, κρεατινική φωσφοκινάση, υδρογονάση.
Αμινοξέα: Λυσίνη, θρεονίνη, βαλίνη, μεθιονίνη, ισολευκίνη, φαινυλαλανίνη, θρυπτοφάνη, αργινίνη, ασπαραγινικό οξύ, σερίνη, γλουταμινικό οξύ, γλυκίνη, αλανίνη, τυροσίνη, ιστιδίνη, προλίνη, υδροξυπρολίνη, κυστίνη, λευκίνη.
Μονοσακχαρίτες και πολυσακχαρίτες: Αραβινόζη, γαλακτόζη, γλυκόζη, μαννόζη, ραμνόζη, ξυλόζη, γλουκορονικό οξύ, γαλακτουρονικό οξύ, κυτταρίνη.
Στερόλες: Καμπεστερόλη, λουπεόλη, βήτα - σιτοστερόλη.
Επίσης: Μηλικό Οξύ, λιγνίνη, σαπογενίνη, Β- καροτίνη, χολίνη.

Χρήσεις Αλόης
Τις θεραπευτικές ιδιότητες του χυμού Αλόης που είναι μείγμα κιτρινωπού υγρού και διαφανούς παχύρρευστου ζελατινώδους υπόπικρου στη γεύση υγρού, τις βλέπει κανείς αμέσως μόλις κόψει ένα φύλλο Αλόης από τον τρόπο που το υγρό επουλώνει το ίδιο το φυτό στο σημείο κοπής.
Για να φτιάξετε κάποια κρέμα, θα πρέπει να αγοράσετε χυμό αλόης βέρα (διατίθεται ως έτοιμο ρόφημα) ή τζελ (γέλη) με το εκχύλισμα του φυτού.
Για μια γρήγορη, όμως, μάσκα προσώπου ή για να καταπραΰνετε το δέρμα σας από κάποιον ερεθισμό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τοπικά και φρέσκα φύλλα αλόης, φτάνει να έχετε μια γλάστρα με το φυτό.
Tρία σφηνάκια χυμού αλόης την ημέρα θεωρείται ότι δρουν θεραπευτικά για διάφορες παθήσεις του οργανισμού (κυρίως, όσες σχετίζονται με το ανοσοποιητικό), αλλά και του δέρματος. Ως πρόληψη, αρκεί ένα σφηνάκι καθημερινά. Για ακόμη καλύτερη απορρόφηση, είναι προτιμότερο να πίνετε το χυμό ενώ είστε νηστικοί.
ΓIA MAΣKA ΠPOΣΩΠOY: Kόψτε ένα από τα χοντρά φύλλα της αλόης βέρα. Aφαιρέστε το εξωτερικό περίβλημα του φύλλου και χρησιμοποιήστε το υγρό που θα βγάλει ως μάσκα για 15 λεπτά. Eνυδατώνει και ανακουφίζει την ξηρή και ταλαιπωρημένη από τον ήλιο επιδερμίδα. Tονώνει και αναζωογονεί.
ENYΔATIKH KPEMA ΓIA ΛIΠAPA MEIKTA ΔEPMATA: Θα χρειαστείτε 5 κουταλιές τζελ αλόης βέρα, 1 κουταλιά γλυκερίνη και 5 σταγόνες από το αιθέριο έλαιο της προτίμησής σας (π.χ. τριαντάφυλλο, που απαλύνει και περιποιείται την επιδερμίδα).
ΓIA ΔEPMA ΠOY EXEI TAΛAIΠΩPHΘEI ΣTON HΛIO: Aναμείξτε καλά 10 γρ. τζελ αλόη βέρα σε 50 γρ. βρασμένο νερό που το έχετε αφήσει να κρυώσει και περάστε με αποστειρωμένη γάζα τα σημεία που έχουν εκτεθεί στον ήλιο. Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, κάντε κομπρέσες με το υγρό.
Διαβάστε πώς να πάρετε το τζελ της Αλόης

Τι είναι τα RAST test;


Είναι διαγνωστικά τεστ για την αλλεργία.
Μια δοκιμασία RAST  είναι ένα τεστ αίματος που γίνεται προκειμένου να προσδιοριστεί σε ποιες ουσίες είναι ένα άτομο αλλεργικό . Αυτό είναι διαφορετικό από το τεστ αλλεργίας του δέρματος, που καθορίζει την αλλεργία του δέρματος σε ένα αλλεργιγόνο.
Οι δύο πιο συχνά χρησιμοποιούμενες μέθοδοι  επιβεβαίωσης της αλλεργίας είναι η δερματική δοκιμασία αλλεργίας και ο έλεγχος του αίματος με RAST test. Και οι δύο μέθοδοι συνιστώνται από τις κατευθυντήριες οδηγίες και έχουν παρόμοια διαγνωστική αξία από άποψη  ευαισθησίας και ειδικότητας.
Η εξέταση αίματος έχει πολύ υψηλή εξειδίκευση, καθώς συνδέεται με την ειδική ανοσοσφαιρίνη IgE, και είναι εξαιρετικά πιο ευαίσθητη, σε σύγκριση με τις υποδόριες δοκιμές. Σε γενικές γραμμές, η μέθοδος της δοκιμής αίματος έναντι της ευαισθησίας με δερματικό έλεγχο έχει το μεγάλο πλεονέκτημα,  ότι δεν είναι πάντα απαραίτητο να σταματήσετε την αντιισταμινική αγωγή και αν υπάρχει έκζεμα η δοκιμασία αλλεργίας μπορεί να γίνει, ενώ του δέρματος, όχι πάντα.
Το ύποπτο αλλεργιογόνο δεσμεύεται σε ένα αδιάλυτο υλικό και ο ορός του ασθενούς προστίθεται. Αν ο ορός περιέχει αντισώματα στο αλλεργιογόνο, τα αντισώματα θα συνδεθούν με το αλλεργιογόνο. Ραδιοσημασμένο αντι-ανθρώπινο αντίσωμα IgE προστίθεται που συνδέεται με τα αντισώματα IgE  του αδιάλυτου υλικού.
Τα RAST χρησιμοποιούνται συχνά για να ελέγχονται αλλεργίες, όταν:
• απαιτείται η διακοπή ενός ύποπτου αλλά απαραίτητου φαρμάκου
• ο ασθενής πάσχει από σοβαρές δερματικές παθήσεις, όπως το εκτεταμένο έκζεμα ή  ψωρίαση
• ο ασθενής έχει τόσο υψηλό επίπεδο ευαισθησίας σε ύποπτα αλλεργιογόνα και η οποιαδήποτε χορήγηση των εν λόγω αλλεργιογόνων ουσιών μπορεί να οδηγήσει σε δυνητικά σοβαρές παρενέργειες
Η δοκιμή RAST βαθμολογείται σε μια κλίμακα από 0 έως 6:
ΡΑΣΤ βαθμολογία
Επίπεδα IgE (KU / L)
σχόλιο
0
<0,35
Απούσα  ή μη ανιχνεύσιμη ειδική IgE
1
0,35 - 0,69
Χαμηλό επίπεδο ειδικής IgE
2
0,70 - 3,49
Μέτριο επίπεδο ειδικής IgE
3
3,50 - 17,49
Υψηλό επίπεδο ειδικής IgE
4
17,50 - 49,99
Πολύ υψηλό επίπεδο του αλλεργιογόνου ειδική IgE
5
50,0 έως 100,00
Πολύ υψηλό επίπεδο ειδικής IgE
6
> 100,00
Εξαιρετικά υψηλό επίπεδο ειδικής IgE 
  1. NIH Guidelines for the Diagnosis and Management of Food Allergy in the United States. Report of the NIAID- Sponsored Expert Panel, 2010, NIH Publication no. 11-7700.
  2. NIH Guidelines for the Diagnosis and Management of Food Allergy in the United States. Report of the NIAID- Sponsored Expert Panel, 2010, NIH Publication no. 11-7700.
  3. Cox, L. Overview of Serological-Specific IgE Antibody Testing in Children. Pediatric Allergy and Immunology. 2011.
  4. Hamilton R et al. Proficiency Survey-Based Evaluation of Clinical Total and Allergen-Specific IgE Assay Performance. Arch Pathol Lab Med. 2010; 134: 975–982
  5. Wood R et al. Accuracy of IgE antibody laboratory results. Ann Allergy Asthma Immunol. 2007; 99: 34–41.
  6. Wang J, et al. J Allergy Clin Immunol. 2008;121(5):1219-1224

Αχαλασία Οισοφάγου


Είναι κινητική διαταραχή του οισοφάγου
Η αχαλασία οισοφάγου, ICD-10 K22.0, είναι μια πάθηση που ταλαιπωρεί τους ασθενείς κατά την διάρκεια της  σιτίσεως, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία κακοήθειας.
Εντάσσεται στις κινητικές διαταραχές του οισοφάγου μαζί με τον διάχυτο οισοφαγικό σπασμό και την σκληροδερμία.
Επιδημιολογικά είναι μια πάθηση αρκετά σπάνια και εμφανίζεται σε ποσοστά 1/100000 ανά έτος στις USA. Παρατηρείται σε ηλικίες μεταξύ 40-60 ετών.

Συμπτώματα αχαλασίας οισοφάγου
1. Δυσφαγία. Οι ασθενείς δυσκολεύονται να καταπιούν την τροφή τους και αισθάνονται ότι αυτή κολλά σε κάποιο σημείο του οισοφάγου.
2. Αναγωγές. Επειδή οι τροφές δεν μπορούν να προωθηθούν σωστά στο στομάχι συσσωρεύονται στον οισοφάγο, με αποτέλεσμα σε κάποιες στιγμές να βγαίνουν προς τα έξω σαν μικρός έμετος. Όταν αυτό συμβαίνει και κατά τη διάρκεια του ύπνου, τότε λόγω της εισρόφησης, στον πνεύμονα δημιουργούνται με την πάροδο του χρόνου συνθήκες ανάπτυξης πνευμονίας και πνευμονικών αποστημάτων.
3. Απώλεια βάρους, λόγω της κακής θρέψης.

Διάγνωση αχαλασίας οισοφάγου
Με τον πλήρη ακτινολογικό και ακτινοσκοπικό έλεγχο σε συνδυασμό με την ενδοσκόπηση επισφραγίζεται, συνήθω,ς η διάγνωση. Με μια ειδική εξέταση που λέγεται μανομετρία επιβεβαιώνεται πλήρως η ύπαρξη της νόσου.

Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της αχαλασίας του οισοφάγου είναι η εξής:
1. Φαρμακευτική θεραπεία με ειδικά φάρμακα. Τα κυριότερα φάρμακα είναι η νιφεδιπίνη (Adalat 10-20 mg) και δινιτρικός δισοσορβίτης (Pensordil 5-10 mg).
2. Ενδοσκοπική παρέμβαση. Συνήθως εφαρμόζονται διαστολές που έχουν σκοπό να διευρύνουν τη διάμετρο του Κατώτερου Οισοφαγικού Σφιγκτήρα. Η διάρκεια ανακούφισης του συμπτωμάτων συνήθως δεν είναι ικανοποιητική. Τελευταία, χρησιμοποιείται η έγχυση τοξίνης της αλλαντιάσεως (botox) με αποτέλεσμα την παράλυση του σφιγκτήρα και τη βελτίωση της κατάποσης. Και εδώ όμως η ανακούφιση είναι προσωρινή.
3. Χειρουργική επέμβαση. Αποτελεί την οριστική αντιμετώπιση της νόσου. Η επέμβαση ονομάζεται λαπαροσκοπική μυοτομή κατά Heller και σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύεται από λαπαροσκοπική θολοπλαστική κατά Dor ή Toupet. Θεωρείται η επέμβαση εκλογής για τη νόσο, ενώ η αντίστοιχη ανοικτή επέμβαση έχει πλέον εγκαταλειφθεί. Με ελάχιστες σε μέγεθος τομές, 5 χιλιοστών, εισέρχονται στην κοιλιά το λαπαροσκόπιο και τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία. Στη συνέχεια γίνεται μια τομή στον μυϊκό χιτώνα του οισοφάγου (λίγων εκατοστών), και αν κριθεί απαραίτητο η επέμβαση συνοδεύεται από μια πλαστική του θόλου του στομάχου γύρω από τον κατώτερο οισοφάγο. Η επέμβαση διαρκεί 1 - 2 ώρες. Την επόμενη ημέρα ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο και επανέρχεται συντομότατα στις καθημερινές του συνήθειες απαλλαγμένος από τα βασανιστικά συμπτώματα της νόσου του.


Αφυδάτωση και υπερυδάτωση


H αφυδάτωση και η υπερυδάτωση είναι και οι δύο κίνδυνοι του καλοκαιριού.
Το καλοκαίρι  χρειάζεται να προσλαμβάνουμε περισσότερο νερό, καθώς εμφανίζονται μεγάλες απώλειες λόγω εφίδρωσης.
Το καλοκαίρι απαιτείται 1 λίτρο νερό επιπλέον την ημέρα.  Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε αυτό από τα ηλικιωμένα άτομα, τα οποία δεν προσλαμβάνουν συχνά και μάλιστα ανεξαρτήτως εποχής όσο νερό χρειάζονται.
Μεγαλύτερη ανάγκη για ενυδάτωση έχουν τα άτομα με αυξημένη φυσική δραστηριότητα, οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες που θηλάζουν, τα βρέφη και τα μικρά παιδιά ή όσοι εμφανίζουν νόσο που συνοδεύεται από πυρετό, διάρροιες ή εμέτους.


Αφυδάτωση
Αφυδάτωση είναι η απώλεια νερού από το σώμα σε ποσότητα που αντιστοιχεί από 1-10% του βάρους του σώματος.
-Ήπια αφυδάτωση
Η ήπια αφυδάτωση είναι η απώλεια 1-2% του βάρους σώματος και διορθώνεται εύκολα με πρόσληψη υγρών.
Σημεία αφυδάτωσης είναι όταν το χρώμα των ούρων είναι σκούρο κίτρινο ή καφέ, οπότε πρέπει κάποιος να πιει νερό ή κάποιο υγρό.
Το αίσθημα δίψας προστατεύει σε μεγάλο βαθμό από την αφυδάτωση, αλλά όταν κάποιος διψά είναι ήδη αφυδατωμένος. Επίσης, η αντίληψη του αισθήματος της δίψας είναι λιγότερο οξεία σε παιδιά και ηλικιωμένους, οπότε οι συγκεκριμένες ομάδες πρέπει να καταναλώνουν υγρά τακτικά μέσα στην ημέρα και όχι μόνο όταν διψούν.
Τα συμπτώματα της ήπιας αφυδάτωσης είναι η κούραση, η απώλεια συγκέντρωσης, ο πονοκέφαλος και η αδυναμία εκτέλεσης χειρωνακτικών εργασιών,
Σε χρόνια ήπια αφυδάτωση μπορεί να παρουσιαστούν προβλήματα των νεφρών και άλλων οργάνων.
-Σοβαρή αφυδάτωση
Η σοβαρή αφυδάτωση, με απώλεια νερού 8-10% του βάρους του σώματος μπορεί να συμβεί σε ακραίες συνθήκες άσκησης, υψηλής θερμοκρασίας ή νόσου και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε θάνατο.


Υπερυδάτωση
Η υπερυδάτωση είναι η πρόσληψη μεγάλης ποσότητας υγρών που οδηγεί σε ανισορροπία των ηλεκτρολυτών σώματος.
Υπερυδάτωση μπορεί να συμβεί σε υπερβολική λήψη υγρών, συνήθως από αθλητές στον μαραθώνιο, από άτομα που νοσούν βαριά και από μερικούς που υποβάλλονται σε υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας (υπερβολική λήψη υγρών σε μικρό χρονικό διάστημα για να πληρωθεί η ουροδόχος κύστη).
Η υπερυδάτωση συνδέεται με εγκεφαλικό λόγω αύξηση της αρτηριακής πίεσης.


Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε το καλοκαίρι
Η πρόσληψη 2-2,5 λίτρων νερού την ημέρα από πόσιμο νερό, καφέ, τσάι, χυμούς, γάλα, σούπες, φρούτα, λαχανικά και στερεά τρόφιμα.
Η περιεκτικότητα νερού στις διάφορες τροφές, έχει ως εξής: χόρτα 80-85%, κρέας 40-75%, ψάρι 35-40%, πατάτα 70%, γάλα 85%, αυγό 75%, λαχανικά 70-95%, δημητριακά 8-20%.

Αφροδισιακή διατροφή


Οι τροφές που αυξάνουν την ερωτική διάθεση
Η άποψη ότι ένα ρομαντικό γεύμα με κρέας, κρασί και επιδόρπιο αποτελεί την καλύτερη εισαγωγή και αυξάνει τη σεξουαλικότητα είναι ευρέως διαδεδομένη, αν και η μόνη πιθανή εξήγηση είναι η βελτίωση της διάθεσης. Παρόλα αυτά η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ομαλή λειτουργία των αναπαραγωγικών οργάνων, ενώ μπορεί να αυξήσει και τα επίπεδα της σεξουαλικότητας.
Αναφορικά, λοιπόν, με τα συστατικά της διατροφής για τα οποία υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα, οι βιταμίνες B διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία των νευροδιαβιβαστών που συμμετέχουν στη σεξουαλική διέγερση, ενώ η βιταμίνη C, το μαγνήσιο και το σελήνιο, συντελούν στην προστασία των νευροδιαβιβαστών από βλάβες αλλά και στη λειτουργία των μηχανισμών επιδιόρθωσής τους.
Οι νευροδιαβιβαστές αποτελούνται κυρίως από αμινοξέα, οπότε οι πρωτεϊνούχες τροφές παρέχουν τα απαραίτητα δομικά συστατικά για την παραγωγή τους.
Συνεπώς, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, η βιταμίνη C, το μαγνήσιο και το σελήνιο και τέλος τα αμινοξέα των πρωτεϊνών (κυρίως αργινίνη), αποτελούν συστατικά απαραίτητα για μια υγιή σεξουαλική ζωή.
Όσον αφορά τις διαιτητικές πηγές τους:
Βασισμένοι στα μέχρι τώρα δεδομένα, θα μπορούσε να πει κανείς πως αφροδισιακές τροφές είναι οι ακόλουθες:
  • Σοκολάτα: του πάθους και του έρωτα
Τη συνδέουν κυρίως με το ρομάντζο και το πάθος, αλλά σαν τρόφιμο περιέχει πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες (π.χ. καφεΐνη - που διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα και δίνει στην καρδία ενέργεια), ιχνοστοιχεία και μια χημική ουσία την φενυλεθυλαμίνη, γνωστή για τις ψυχότροπες ιδιότητες της. Η κατανάλωσή της λοιπόν έχει ως αποτέλεσμα, την αύξηση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, ορμόνης που δίνει το αίσθημα τις ικανοποίησης και που αυξάνει την επιθυμία και τη διάθεση για σεξουαλικά παιχνίδια. Για το λόγο αυτό, η αυξημένη κατανάλωση σοκολάτας, θεωρείται από πολλούς, υποκατάστατο του σεξ.
  • Θαλασσινά και οστρακοειδή: για αύξηση της ερωτικής επιθυμίας
Είναι πηγή αμινοξέων και ψευδαργύρου, τα οποία συμβάλουν στην παραγωγή ορμονών, όπως των ανδρογόνων και της τεστοστερόνης επίσης είναι καλές πηγές νιασίνης (Β3), η οποία δρα στα άκρα του αγγειακού συστήματος, προκαλώντας διαστολή και καλύτερη αιμάτωση των γενετικών οργάνων. Άρα και αύξηση της ερωτικής επιθυμίας.
  • Ξηροί καρποί: αυξάνουν τη γυναικεία λίμπιντο
Βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος χάρη στις αντιοξειδωτικές ουσίες, τον ψευδάργυρο και τις φυτικές ίνες που περιέχουν. Ενώ το διακριτικό και ιδιαίτερο άρωμά τους, ασκεί ερεθιστικές ιδιότητες στο γυναικείο φύλλο.
  • Μέλι: για αυξημένη ερωτική επιθυμία
Τρόφιμο πλούσιο σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικές ουσίες, που συμβάλουν στην καλή κυκλοφορία του αίματος και την καλή κατάσταση του οργανισμού και δίνουν ενέργεια στο σώμα. Παράλληλα, η γλυκιά γεύση και οσμή του αυξάνουν την ερωτική επιθυμία και διάθεση.
  • Φρούτα: με ερωτικά συστατικά
Τα φρούτα αυτά μόνο από το σχήμα τους, παραπέμπουν σε παραλληλισμούς διάφορων ερωτικών οργάνων και εξάπτουν την φαντασία. Από την άλλη λόγο των βιταμινών, του καλίου (μπανάνα), της αυξημένης ποσότητας Β6 και βιταμίνης Ε (αβοκάντο), των αντιοξειδωτικών και των φυτικών ινών. Συμβάλουν στην καλή κατάσταση του μυϊκού ιστού, αυξάνουν την παραγωγή ορμονών, στην σωστή κυκλοφορία του αίματος, στον καθαρισμό των αγγείων του κεντρικού συστήματος και στη δημιουργία νευροδιαβιβαστών, και όλα αυτά σαν αποτέλεσμα έχουν την καλυτέρευση της διάθεσης και την αύξηση της ερωτικής επιθυμίας.
  • Κρασί-αλκοόλ: για το καλό της καρδιάς και του έρωτα
Το κόκκινο κρασί σε μικρές ποσότητες, λόγω των αντιοξειδωτικών ουσιών (π.χ. φαλαινοειδή) που περιέχει αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος, αλλά κυρίως μειώνει τις αναστολές (γενικά το αλκοόλ) και κάνει το άτομο πιο διαχυτικό, πιο ποθητό, αλλάζοντας την αντίληψη για τα πράγματα γύρω του και φυσικά προωθεί την ερωτική διάθεση.
  • Μυρωδικά-πικάντικα-καυτερά: προκαλούν υπεραιμία των γεννητικών οργάνων
Είναι τροφές (π.χ. μουστάρδα, τζίντζερ, μοσχοκάρυδο, κανέλα, πιπέρι, τσίλι, κάρι, βανίλια, κ.τ.λ), που όταν καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες αυξάνουν την θερμοκρασία του σώματος, εντείνουν την κυκλοφορία του αίματος και οδηγούν σε υπεραιμία. Ταυτόχρονα, με τη μυρωδιά που αναδύουν, κεντρίζουν την φαντασία και αυξάνουν την ερωτική επιθυμία.
Βιβλιογραφία
loveologyuniversity.com