Σύνδρομο Reiter

To σύνδρομο Reiter ή Αντιδραστική αρθρίτιδα, ICD-10 M02

Αντιδραστική αρθρίτιδα είναι η φλεγμονή των αρθρώσεων ως αποτέλεσμα ανώμαλης απάντησης του ανοσολογικού συστήματος μετά από λοίμωξη σε άλλο σημείο του σώματος. 

Συνήθως, πρόκειται για βακτηριακές λοιμώξεις της γεννητικής οδού, όπως λοίμωξη από χλαμύδια ή γονόκκοκο. Μπορεί, όμως, η κατάσταση να προκύψει και μετά από μια λοίμωξη του γαστρεντερικού, όπως από σιγκέλα flexneri, σαλμονέλα, καμπυλοβακτηρίδιο και υερσίνια enterocolitida. 

Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται είναι συνήθως ο αστράγαλος ή το γόνατο. Σε κάποιες περιπτώσεις που η φλεγμονή προσβάλλει, επίσης, τους οφθαλμούς και την γεννητική οδό κι έτσι ονομάζεται σύνδρομο Reiter.

Το σύνδρομο Reiter προσβάλλει, κυρίως, νεαρούς άνδρες και είναι δυνατόν να παρουσιάζει μεγαλύτερη συχνότητα σε ασθενείς μολυσμένους με τον ιό της ανοσοανεπάρκειας του ανθρώπου (HIV).

Το κλινικό σύνδρομο συνίσταται σε ασύμμετρη ολιγοαρθρίτιδα, ουρηθρίτιδα, επιπεφυκίτιδα και χαρακτηριστικές δερματικές και βλεννογόνιες αλλοιώσεις.

Συνήθως είναι παροδικό, διάρκειας ενός ή μερικών μηνών, αλλά παρατηρούνται υποτροπές που συνοδεύονται από διαφόρων βαθμών αναπηρία.

by ELSEVIER

Συμπτώματα

•               Πόνος κατά την Ούρηση

•               Πόνο στη ράχη

•               Πρήξιμο στα δάχτυλα

•               Ερυθρότητα στα μάτια

•               Αρθρίτιδα στο γόνατο

•               Πρήξιμο στο γόνατο

•               Πόνος στο γόνατο

•               Συχνοουρία

•               Θολή Όραση 

Αίτια

Περίπου 8 στα 10 άτομα που αναπτύσσουν σύνδρομο Reiter, είναι φορείς του αντιγόνου ιστοσυμβατότητας HLA-B27. Για αυτό φαίνεται να υπάρχει κάποια γεννητική προδιάθεση και η νόσος εμφανίζεται σε πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας.

Θεραπεία

Η θεραπεία γίνεται με χορήγηση αντιβιοτικών για την αρχική λοίμωξη και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, όπως είναι η ινδομεθακίνη, για να ανακουφίσει τον πόνο και τη φλεγμονή. Μπορεί να χορηγηθούν και κορτικοστεροειδή μέσα στην άρθρωση, αλλά μόνον εάν ο πόνος είναι πολύ έντονος, και έχει αποκλειστεί με βεβαιότητα η λοίμωξη. Σε μερικές περιπτώσεις ανακούφιση μπορεί να προσφέρουν η σουλφασαλαζίνη ή η μεθοτρεξάτη. Η επιπεφυκίτιδα συνήθως είναι παροδική και καλοήθης, αλλά σε περίπτωση ιριδίτιδας ενδείκνυται η συστηματική εφαρμογή γλυκοκορτικοειδών.

Βιβλιογραφία

Manual Θεραπευτικής, Carey Lee Woeltje, Εκδ. Λίτσας