Οι κανόνες της διατροφής των αθλητών είναι απαράβατοι
Ο απαράβατος κανόνας για την διατροφή πριν έναν αγώνα.
Πριν έναν προγραμματισμένο αγώνα οι αθλητές δεν πρέπει να γευματίζουν για τουλάχιστον 3 ώρες.
Γιατί;
Μα φυσικά, για να μην εμποδίζει η πέψη την καλή μυϊκή λειτουργία.
Κατά τη διάρκεια της πέψης, το αίμα κατευθύνεται προς το στομάχι και το έντερο, πράγμα που είναι σε βάρος των μυών.
Αν ο αθλητής αρχίσει τη δραστηριότητά του πολύ γρήγορα, κατά τη διάρκεια της πέψης, οι μύες θα έχουν μειωμένη απόδοση, επειδή η ροή του αίματος που μεταφέρει οξυγόνο και θρεπτικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την καλή μυϊκή λειτουργία θα είναι ελάχιστη.
Εξάλλου, αν η δραστηριότητα γίνεται κατά τη διάρκεια της πέψης, θα εμφανιστούν πεπτικές διαταραχές (σπασμοί στομάχου, ναυτία, έμετοι).
Κατά την περίοδο αναμονής, ανάμεσα στο τέλος του γεύματος και στην αρχή της σωματικής δραστηριότητας, πρέπει να αποφεύγονται οι υπερβολικές ποσότητες ζάχαρης, δηλαδή τα ποτά με ζάχαρη, επειδή μπορεί να προκαλέσουν υπογλυκαιμία από την σημαντική απελευθέρωση ινσουλίνης. Αυτή η υπογλυκαιμία μπορεί να αποβεί ολέθρια αν συμβεί κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Αντίθετα, σε αυτήν την περίοδο αναμονής, είναι συχνά αναγκαίο οι αθλητές να παίρνουν υγρά, κυρίως το καλοκαίρι αν κάνει ζέστη.
Οι αθλητές πρέπει να πίνουν σε μικρές ποσότητες (1/8 του λίτρου σε τακτικά διαστήματα κάθε μισή-μία ώρα νερό ή άλλα υγρά.
Η τελευταία λήψη νερού ή υγρών πρέπει να γίνεται μισή ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα.
Το καλύτερο είναι να πίνουν πολύ νερό και να αποφεύγουν τα παγωμένα και τα αεριούχα ποτά.
Νερό με προσθήκη 2-4 κουταλάκια του γλυκού μέλι με λεμόνι είναι η καλύτερη επιλογή, γιατί βοηθάει στο να διατηρείται σταθερή η γλυκαιμία.
Επίσης, μπορούν να πίνουν φυσικούς χυμούς φρούτων αραιωμένους με πολύ ή λίγο νερό.
Αν οι αθλητές είναι ανήσυχοι για τον αγώνα, ύστερα από μια υπογλυκαιμία μπορεί να εμφανιστεί υπεργλυκαιμία με απελευθέρωση αδρεναλίνης.
Η τακτική λήψη νερού με λίγο μέλι κάθε μισή ή μία ώρα από το τελευταίο γεύμα ως την έναρξη του αγώνα, αναπληρώνει την ενδεχόμενη πτώση της γλυκόζης στους αθλητές με άγχος.
Ορισμένοι αθλητές δεν πίνουν τίποτε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναμονής.
Βιβλιογραφία
Υγιεινή διατροφή για σπορ και αθλητισμό, Dr Christian Roth, Eκδ. Μανιατέα
Πριν έναν προγραμματισμένο αγώνα οι αθλητές δεν πρέπει να γευματίζουν για τουλάχιστον 3 ώρες.
Γιατί;
Μα φυσικά, για να μην εμποδίζει η πέψη την καλή μυϊκή λειτουργία.
Κατά τη διάρκεια της πέψης, το αίμα κατευθύνεται προς το στομάχι και το έντερο, πράγμα που είναι σε βάρος των μυών.
Αν ο αθλητής αρχίσει τη δραστηριότητά του πολύ γρήγορα, κατά τη διάρκεια της πέψης, οι μύες θα έχουν μειωμένη απόδοση, επειδή η ροή του αίματος που μεταφέρει οξυγόνο και θρεπτικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την καλή μυϊκή λειτουργία θα είναι ελάχιστη.
Εξάλλου, αν η δραστηριότητα γίνεται κατά τη διάρκεια της πέψης, θα εμφανιστούν πεπτικές διαταραχές (σπασμοί στομάχου, ναυτία, έμετοι).
Κατά την περίοδο αναμονής, ανάμεσα στο τέλος του γεύματος και στην αρχή της σωματικής δραστηριότητας, πρέπει να αποφεύγονται οι υπερβολικές ποσότητες ζάχαρης, δηλαδή τα ποτά με ζάχαρη, επειδή μπορεί να προκαλέσουν υπογλυκαιμία από την σημαντική απελευθέρωση ινσουλίνης. Αυτή η υπογλυκαιμία μπορεί να αποβεί ολέθρια αν συμβεί κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Αντίθετα, σε αυτήν την περίοδο αναμονής, είναι συχνά αναγκαίο οι αθλητές να παίρνουν υγρά, κυρίως το καλοκαίρι αν κάνει ζέστη.
Οι αθλητές πρέπει να πίνουν σε μικρές ποσότητες (1/8 του λίτρου σε τακτικά διαστήματα κάθε μισή-μία ώρα νερό ή άλλα υγρά.
Η τελευταία λήψη νερού ή υγρών πρέπει να γίνεται μισή ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα.
Το καλύτερο είναι να πίνουν πολύ νερό και να αποφεύγουν τα παγωμένα και τα αεριούχα ποτά.
Νερό με προσθήκη 2-4 κουταλάκια του γλυκού μέλι με λεμόνι είναι η καλύτερη επιλογή, γιατί βοηθάει στο να διατηρείται σταθερή η γλυκαιμία.
Επίσης, μπορούν να πίνουν φυσικούς χυμούς φρούτων αραιωμένους με πολύ ή λίγο νερό.
Αν οι αθλητές είναι ανήσυχοι για τον αγώνα, ύστερα από μια υπογλυκαιμία μπορεί να εμφανιστεί υπεργλυκαιμία με απελευθέρωση αδρεναλίνης.
Η τακτική λήψη νερού με λίγο μέλι κάθε μισή ή μία ώρα από το τελευταίο γεύμα ως την έναρξη του αγώνα, αναπληρώνει την ενδεχόμενη πτώση της γλυκόζης στους αθλητές με άγχος.
Ορισμένοι αθλητές δεν πίνουν τίποτε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναμονής.
Βιβλιογραφία
Υγιεινή διατροφή για σπορ και αθλητισμό, Dr Christian Roth, Eκδ. Μανιατέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου