Δίκτυο αγάπης

Δώδεκα περιοχές του εγκεφάλου ευθύνονται για την αγάπη σε άντρες και γυναίκες.

Οι ερευνητές έχουν αποκαλύψει τη γραμματοσειρά της επιθυμίας, συγκρίνοντας λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου ανθρώπων (fMRI) που δήλωσαν ότι βίωναν την παθιασμένη αγάπη, τη μητρική αγάπη και την απεριόριστη αγάπη.

Οι εγκεφαλικές αυτές περιοχές απελευθερώνουν νευροδιαβιβαστές και άλλες χημικές ουσίες στον εγκέφαλο και το αίμα που προκαλούν εντονότερα συναισθήματα έλξης και ευχαρίστησης. Έτσι οι ψυχίατροι θα μπορούσαν να βοηθήσουν κάποια μέρα τα άτομα που παθαίνουν βαριά κατάθλιψη μετά από μια ερωτική απογοήτευση με την ρύθμιση αυτών των χημικών ουσιών.

Το πάθος αυξάνει, επίσης, διάφορες γνωστικές λειτουργίες, ρυθμίζοντας τις κατάλληλες περιοχές του εγκεφάλου και την στάθμη των χημικών ουσιών.  Οι γνωστικές λειτουργίες, με τη σειρά τους δίνουν  ωθήσεις για την πλήρη ενεργοποίηση του δικτύου αγάπης. Είναι ένα δίκτυο που συνεχώς αλληλεπιδρά...

Η Υπογραφή της Αγάπης στον εγκέφαλο

Η ομάδα διαπίστωσε δώδεκα διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου σε αυτές τις μελέτες της αγάπης και υπέθεσε ότι όλες ήταν μέρος ενός νευροανατομικού δικτύου  που ασχολείται με το συναίσθημα, την πράξη, και την έκφραση της αγάπης. Οι περισσότερες από αυτές τις περιοχές ήταν στα υποτμήματα του φλοιού του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων τής κοιλιακής περιοχής της καλύπτρας, του κερκοφόρου πυρήνα, και του υποθαλάμου, που έχουν πολλούς υποδοχείς ντοπαμίνης και υποδοχείς της ωκυτοκίνης. Αλλά η ομάδα έδειξε, επίσης, ότι περιοχές του φλοιού του εγκεφάλου που εμπλέκονται με την κοινωνική γνώση και την αυτοβελτίωση εμπλεκόντουσαν, πάρα πολύ.

Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει

Η εμπειρία της αγάπης είναι καθολική, ανεξάρτητα από το φύλο ενός ατόμου ή του γενετήσιου προσανατολισμού.

Η αγάπη μπορεί να διαρκέσει

Σε μερικούς ανθρώπους, τουλάχιστον, η αγάπη μπορεί να αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου.

Οι περισσότερες από τις πρώτες μελέτες για τη ρομαντική αγάπη επικεντρώθηκε στις πρώτες ημέρες των σχέσεων, προκειμένου να αξιοποιήσει καλύτερα το πάθος τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές. Είναι άγνωστο, ωστόσο, αν τα ίδια μοτίβα του έρωτα που σχετίζονται με την ενεργοποίηση του εγκεφάλου θα μπορούσαν να υπάρχουν σε ζευγάρια που εμπλέκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιανουαρίου ''Social Cognitive and Affective Neuroscience'' υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ζευγάρια μπορούν να παραμείνουν με πάθος στην αγάπη ακόμα και δεκαετίες στη σχέση τους. Η ομάδα μέτρησε, επίσης, την εγκεφαλική αιματική ροή, καθώς οι συμμετέχοντες παρατηρούσαν φωτογραφίες από τους μακροχρόνιους συντρόφους τους, καθώς και από συντρόφους που είχαν πρόσφατες σχέσεις. Οι επιστήμονες δεν διαπίστωσαν σημαντική διαφορά μεταξύ των ανθρώπων που έχουν πρόσφατα αγαπήσει με όσους αγαπούν πολλά χρόνια.

Το μέλλον της αγάπης

Οι ερευνητές γνωρίζουν τώρα για το πού η αγάπη κατοικεί στον εγκέφαλο, αλλά πρέπει να το μελετήσουν σε μοριακό επίπεδο και να κατανοήσουν πώς οι χημικές ουσίες όπως η ωκυτοκίνη, βαζοπρεσίνη, και η σεροτονίνη συνεργάζονται.

Και, με ένα τόσο υψηλό ποσοστό διαζυγίων στις δυτικές κοινωνίες, θα ήταν ένα καλό πράγμα για να καταλάβουμε πώς η αγάπη μπορεί να αλλάξει, τι συμβαίνει σε αυτές τις χημικές ουσίες με την πάροδο του χρόνου και ποιοι άλλοι παράγοντες εμπλέκονται.

Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά ακόμη να γίνει.

Βιβλιογραφία

dana.org