Αρχική

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Η γυναίκα των στεναγμών


Σύμβολο του σεξ και όχι μόνο

Η Μόνικα Μπελούτσι γεννήθηκε στην Città di Castello, Umbria, στην Ιταλία.
Η Monica Bellucci ξεκίνησε το μόντελινγκ  σε ηλικία 13 ετών. Μέχρι το 1989, ασχολήθηκε με αυτό. Μετά άρχισε να παίρνει μαθήματα υποκριτικής.
Διαβάστε, περισσότερα...

Γονόρροια


Η γονόρροια ή βλεννόρροια είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη


Η γονόρροια, ICD-10 A54 είναι μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη, η οποία προκαλείται από το βακτήριο Neisseria gonorrhoeae. Η Neisseria gonorrhoeae είναι διπλόκοκκος, μη κινητός χωρίς κάψα και αρνητικός κατά Gram. Ο γονόκοκκος έχει αποκλειστικό ξενιστή τον άνθρωπο.
Η μετάδοση γίνεται κατά κανόνα με την συνουσία και η γονοκοκκική οφθαλμία μεταδίδεται στο νεογνό από τη μητέρα που πάσχει από γονόρροια.


Ποια είναι τα αίτια
Προκαλείται από ένα βακτηρίδιο, γνωστό με την ονομασία Neisseriagonorrhοea.Το μικρόβιο βρίσκεται συνήθως στην ουρήθρα, τον τράχηλο, το ορθό, τον φάρυγγα, και τους επιπεφυκότες.
Οι γυναίκες σπάνια εμφανίζουν συμπτώματα ουρηθρίτιδας, ενώ συνήθως δεν αντιλαμβάνονται καν την φλεγμονή.
Μπορεί να εμφανίζουν αυξημένα πυώδη κολπικά υγρά και συμπτώματα τραχηλίτιδας, δηλαδή (έκκριμα από τον τράχηλο), ευαισθησία και μικροαιμορραγίες. Η προσβολή των βαρθολινείων αδένων είναι συχνή και η απόφραξη του εκφορητικού πόρου συντελεί στην παραγωγή αποστημάτων. Σε μεγάλο ποσοστό, η νόσος επεκτείνεται στο ενδομήτριο, στις σάλπιγγες, στις ωοθήκες και το περιτόναιο της ελάσσονος πυέλου, αλλά και μπορεί να συμβεί γονοκοκκική περιηπατήτιδα.
Γονοκοκκική λοίμωξη ορθού μπορεί να συμβεί και στα δύο φύλλα.
Οι άνδρες κατά κύριο λόγο παρουσιάζουν άφθονο ουρηθρικό πυώδες ή βλεννοπυώδες έκκριμα και δυσουρικά (πόνος κατά την ούρηση) ενοχλήματα. Άνδρες κάτω τον 40 ετών μπορεί να παρουσιάσουν οξεία ορχεοεπιδιδυμίτιδα. Η επώαση είναι 3-5 ημέρες. Μπορεί να προκληθούν στενώματα της ουρήθρας.
Μπορεί να προκαλέσει και μεταναστευτική πολυαρθραλγία των μεγάλων αρθρώσεων με αλλοιώσεις δερματικές ή πυώδη αρθρίτιδα στο γόνατο, βακτηριαιμία με ενδοκαρδίτιδα και οφθαλμία νεογνών από μητέρες που πάσχουν από γονοκοκκική λοίμωξη των γεννητικών οργάνων.


Είναι πιθανότερο να προσβληθείτε από την ασθένεια αν....
Διαβάστε, ολοκληρωμένο το άρθρο...

Γνωμάτευση για οξυγονοθεραπεία





Γνωμάτευση για οξυγονοθεραπεία

Η γνωμάτευση για την οξυγονοθεραπεία  

                                                                                                                             
Πατήστε, εδώ, για τη γνωμάτευση της οξυγονοθεραπείας


                                 

Βρογχοπνευμονική δυσπλασία


Η βρογχοπνευμονική δυσπλασία παρατηρείται στα πρόωρα νεογνά

Η βρογχοπνευμονική δυσπλασία, ICD-10, P27.1, είναι η πιο συχνή από τις επιπλοκές που εμφανίζονται στα πρόωρα νεογνά. Πρόκειται για τη χρόνια νόσο του πνεύμονα που εμφανίζεται συνήθως μετά από το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας των πολύ μικρών σε βάρος νεογνών.

Αίτια
Η αιτιολογία της δεν είναι σαφής όμως ορισμένοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξή της.
1.Προωρότης
2.Αερισμός με θετική πίεση του αναπνευστήρα. Ο μηχανικός αερισμός με υψηλές πιέσεις προκαλεί τραυματισμόα από πίεση.
3.Παρατεταμένη έκθεση σε οξυγόνο σε συγκεντρώσεις > από 40& από το σχηματισμό υπεροξειδίων H202 και ελευθέρων ριζών που διασπούν τα λιπίδια των κυτταρικών μεμβρανών.
4.Παρατεταμένη χρήση ενδοτραχειακών σωλήνων.
5.Πνευμονικό οίδημα (λόγω ανοικτού βοτάλλειου πόρου,υπερενυδάτωση,καθυστερημένη διούρηση)
6.Πνευμονική διαφυγή αέρα (σε διάμεσο εμφύσημα, πνευμοθώρακας).

Ποιά είναι η κλινική εικόνα της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Τα περισσότερα από τα πρόωρα νεογνά που αναπτύσσουν βρογχοπνευμονική δυσπλασία παρουσιάζουν αρχικά σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας ή πνευμονία, που οδηγεί σε αναπνευστική ανεπάρκεια και υποβάλλονται σε μηχανικό αερισμό για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα. Αρχικά τα νεογνά αυτά εμφανίζουν ήπια πνευμονοπάθεια που αντιμετωπίζεται με αερισμό με χαμηλές πιέσεις και χαμηλή συγκέντρωση οξυγόνου. Συχνά, ακολουθεί μια περίοδος βελτίωσης αλλά τελικά, μετά από εβδομάδες, η κλινική τους εικόνα αρχίζει να επιδεινώνεται, αυξάνονται οι απαιτήσεις σε οξυγόνο, εμφανίζονται σημεία αναπνευστικής ανεπάρκειας και τελικά αναπτύσσεται ΒΠΔ.
Η ανάγκη συνεχούς χορήγησης οξυγόνου, η υπερκαπνία η ανατιρροπιστική μεταβολική αλκάλωση, η πνευμονική υπέρταση και η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια είναι οι χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας. Επίσης, παρατηρείται  αύξηση της αντίστασης των αεροφότων οδών και στένωση των βρόγχων. Η εισολκή του θώρακα προκαλεί αρνητική πίεση στο διάμεσο χώρο και έτσι συλλογή υγρού στο διάμεσο ιστό. Η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια απιατεί περιορισμό υγρών και διουρητικά
Μακροπρόθεσμα, τα παιδιά που ανέπτυξαν βρογχοπνευμονική δυσπλασία μπορεί να εμφανίσουν προοδευτική αναπνευστική ανεπάρκεια, υπέρταση, επεισόδια υποξαιμίας κατά τη διάρκεια του ύπνου ή της σίτισης και ευπάθεια σε λοιμώξεις.

Διάγνωση
Η ακτινολογική εικόνα αρχικά δείχνει σκίαση του πνευμονικού πεδίου και μετά κύστεις με περιοχές διάτασης και ατελεκτασίας που δείνουν στον πνεύμονα σπογγοειδή εμφάνιση.
Η ιστολογική εικόνα ανακαλύπτει διάμεσο οίδημα, ατελεκτασία, μετάπλαση του βλεννογόνου, διάμεση ίνωση, νεκρωτική αποφρακτική βρογχιολίτιδα και διάταση κυψελίδων.

Θεραπεία και Πρόληψη της Βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο...

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Bλεφαρόπτωση


Όταν τα βλέφαρα βρίσκονται χαμηλά

Η βλεφαρόπτωση, ICD-10 H02.4, Q10.0 είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία, το ένα ή και τα δύο βλέφαρα, βρίσκονται πιο χαμηλά από την σωστή τους θέση, κάποιες φορές περιορίζοντας την όραση. Μπορεί να είναι εκ γενετής ή επίκτητη.

 Αίτια
 Οι αιτίες μπορούν να είναι πολλές, νευρολογικές, μυϊκές, μετατραυματικές, μηχανικές ή και ηλικιακές. Ανάλογα με την αιτία και το εύρος της πτώσης, υπάρχουν πολλές μέθοδοι για την αντιμετώπιση της. 

Διάγνωση
Για να γίνει ακριβής διάγνωση, απαραίτητο είναι το ακριβές και λεπτομερές ιστορικό
·                 Χρόνος εμφάνισης και προόδος
·                 Οικογενειακό ιστορικό
·                 Τραύμα
Και η σωστή κλινική εξέταση
·                 Μέτρηση της βλεφαρόπτωσης σε χιλιοστά (mm)
·                 Λειτουργία ανελκτήρα μυός (φυσιολογικές τιμές  12 – 15 mm)
·                 Κούραση βλεφάρου (όταν κοιτά επάνω, σε μυασθένια)
·                 Jaw – winking φαινόμενο (κίνηση της σiαγώνας στην αντίθετη πλευρά, διορθώνει τη βλεφαρόπτωση)
·                 Φαινόμενο Bell

Αντιμετώπιση της βλεφαρόπτωσης
Πατήστε, εδώ, για να διαβάσετε ολοκληρωμένο το άρθρο...

Bιταμίνη Α





Bιταμίνη Α  
Η βιταμίνη Α ή ρετινόλη
Η βιταμίνη Α είναι μια βιταμίνη που απαιτείται από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού, υπό την μορφή ενός συγκεκριμένου μεταβολίτη, που είναι απαραίτητος τόσο για την όραση στο χαμηλό φως όσο και για την έγχρωμη όραση. Η Βιταμίνη Α στην οξειδωμένη μορφή της ρετινόλης το ρετινοϊκό οξύ, είναι ένας αυξητικός παράγοντας για τα επιθηλιακά και άλλα κύτταρα.
Σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης, η κύρια μορφή της βιταμίνης Α είναι ένας εστέρας, κυρίως το παλμιτικό ρετινύλιο, το οποίο μετατρέπεται σε ρετινόλη (χημικώς μία αλκοόλη) στο λεπτό έντερο. Το (ρετινοϊκό οξύ), είναι ένας μεταβολίτης που μπορεί να συντεθεί από βιταμίνη Α, έχει μόνο μερική δραστικότητα βιταμίνης Α, και δεν λειτουργεί στον αμφιβληστροειδή, όπως η ρετινόλη.
Όλες οι μορφές της βιταμίνης Α
Η βιταμίνη Α έχει δύο κύριες μορφές στα τρόφιμα:
Ρετινόλη, η μορφή της βιταμίνης Α που απορροφάται από ζωικές πηγές τροφίμων που είναι μία κίτρινη λιποδιαλυτή ουσία.
Καροτένια (άλφα-καροτένιο, βήτα-καροτίνη, γ-καροτίνη, βήτα-κρυπτοξανθίνη). Καθώς ορισμένα καροτενοειδή μπορούν να μετατραπούν σε βιταμίνη Α, έχουν γίνει προσπάθειες να προσδιοριστεί πόσα από αυτά στη δίαιτα είναι ισοδύναμα με μια συγκεκριμένη ποσότητα ρετινόλης. Η ρετινόλης ισοδύναμη δραστηριότητα  αντιστοιχεί σε 1 μg ρετινόλη, 2 μg β-καροτίνης σε έλαιο, 12 μg βήτα-καροτίνη από τη διατροφή, ή 24 μg των τριών άλλων προβιταμίνης-Α καροτενοειδών.
Επειδή η μετατροπή της ρετινόλης από προβιταμίνη με τα καροτενοειδή στο ανθρώπινο σώμα  ρυθμίζεται από την ποσότητα της ρετινόλης που είναι διαθέσιμη στο σώμα, οι μετατροπές γίνονται μόνο για τους ανθρώπους με ανεπάρκεια βιταμίνης Α. Η απορρόφηση των προβιταμινών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποσότητα των λιπιδίων που προσλαμβάνονται με την προβιταμίνη. Τα λιπίδια αυξάνουν την πρόσληψη της προβιταμίνης.
Το συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από τη νεώτερη έρευνα είναι ότι τα φρούτα και τα λαχανικά μπορεί να μην είναι τόσο χρήσιμα για την λήψη βιταμίνης Α. Αυτό είναι σημαντικό για τους χορτοφάγους, όπου η τύφλωση τη νύχτα είναι συχνή.


Συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη

Ηλικιακή
ομάδα
RDA Μονάδες
πρόσληψης
μg/ημέρα
Ανώτατο
όριο
μg/ημέρα
Βρέφη 0–6 μηνών
7–12 μηνών

400
500

600
600
Παιδιά 1–3 ετών
4–8 ετών

300
400

600
900
Άνδρες 9–13 ετών
14–18 ετών
19 – >70 ετών

600
900
900

1700
2800
3000
Γυναίκες 9–13 ετών
14–18 ετών
19 – >70 ετών

600
700
700

1700
2800
3000
Εγκυμοσύνη <19 ετών
19 – >50 ετών

750
770

2800
3000
Θηλασμός <19 ετών
19 – >50 ετών

1200
1300

2800
3000


Πηγές βιταμίνης Α
Η βιταμίνη Α βρίσκεται φυσικά σε πολλά τρόφιμα:

  • συκώτι (μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο, γαλοπούλα, ψάρι) (6500 μg 722%)
  • μουρουνέλαιο, χόρτα, πικραλίδα (5588 IU 112%)
  • καρότο (835 μα 93%)
  • μπρόκολο (800 μg 89%)
  • γλυκοπατάτα (709 μα 79%)
  • βούτυρο (684 μg 76%)
  • λάχανο (681 μg 76%)
  • σπανάκι (469 μg 52%)
  • κολοκύθα (400 μg 41%)
  • λάχανο (333 μg 37%)
  • τυρί Cheddar (265 μg 29%)
  • πεπόνι (169 μg 19%)
  • αυγό (140 μg 16%)
  • βερίκοκο (96 μg 11%)
  • παπάγια (55 μg 6%)
  • μάνγκο (38 μg 4%)
  • μπιζέλι (38 μg 4%)
  • μπρόκολο (31 μg 3%)
  • γάλα (28 μg 3%)
  • ανά 100 γραμμάρια του τροφίμου.
  • Μετατροπή της καροτίνης σε ρετινόλη ποικίλλει από άτομο σε άτομο και η βιοδιαθεσιμότητα της καροτίνης σε τρόφιμα ποικίλλει.


Μεταβολικές λειτουργίες
Η βιταμίνη Α παίζει λαμβάνει μέρος σε λειτουργίες σε όλο το σώμα, όπως...
Διαβάστε, εδώ, ολοκληρωμένο το άρθρο...

Η βεντέτα στην Κρήτη


Υπάρχει ακόμα...

Η βεντέτα στην Κρήτη περνούσε, πολλές φορές, από γενιά σε γενιά και ήταν ένα ηφαίστειο πότε ενεργό και πότε "κοιμώμενο". Το πιο λυπηρό, αλλά και το πιο βάρβαρο ήταν ότι έψαχναν επίμονα να βρουν και να σκοτώσουν, τουλάχιστον το φονιά, γιατί αυτός φυλαγόταν και ήταν κακοσκότωτος.
Βέβαια αν σκότωναν τον ίδιο τον φονιά, τότε τα θαράπια, δηλαδή η ικανοποίηση ήταν πιο μεγάλη. Αν όμως αυτό ήταν αδύνατο, τότε σκότωναν ή το πιο δυνατό παλικάρι της εχθρικής οικογένειας ή κάποιον με μεγάλη αξία, για να προκαλέσουν έτσι περισσότερο πόνο στους αντιπάλους τους. Πάντως δεν ήταν τιμητικό ούτε για τη μνήμη του νεκρού, ούτε για εκείνους τους ίδιους που θα σκότωναν γέρο, γυναίκα ή παιδί για εκδίκηση.
Τόσο πολύ θεωρούσαν οι Κρητικοί απαραίτητο " να γίνουν τα δίκια" του ανθρώπου  που σκοτώθηκε, ώστε υπάρχουν περιπτώσεις που οι μανάδες προετοίμαζαν από μικρά τα παιδιά τους, να βάλουν σκοπό της ζωής του, να εκδικηθούν.
Παράδειγμα, η Αράδαινα μικρό αλλά γραφικό χωριό μετά την Ανώπολη... 
Διαβάστε, ολόκληρο το άρθρο, εδώ....