Είναι οι ακτίνες RIFE η θεραπεία του καρκίνου που δουλεύει;

O Royal Raymond Rife (16η Μαΐου, 1888 - 5 Αυγ του 1971) ήταν ένας Αμερικανός εφευρέτης. 

Στη δεκαετία του 1930, υποστήριξε ότι χρησιμοποιώντας ένα ειδικά σχεδιασμένο οπτικό μικροσκόπιο, μπορούσε να παρατηρήσει μια σειρά από μικρόβια που ήταν πολύ μικρά για να απεικονιστούν με προηγουμένως υπάρχουσα τεχνολογία. Ο  Rife ανέφερε, επίσης, ότι η συσκευή της δέσμης ακτίνων της εφεύρεσής του θα μπορούσε να αποδυναμώσει ή να καταστρέψει τους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Τελικά, ο RIFE απαξιώθηκε από το ιατρικό επάγγελμα στη δεκαετία του 1950, από μια συνωμοσία της American Medical Association (AMA), του Υπουργείου Δημόσιας Υγείας, καθώς και από άλλα στοιχεία που μαγείρεψαν οι βιομηχανίες φαρμάκων, κάνοντας «πλύση εγκεφάλου» στους πιθανούς υποστηρικτές των συσκευών του.

Το ενδιαφέρον για τις αξιώσεις του Rife αναβίωσε σε ορισμένους εναλλακτικούς ιατρικούς κύκλους από το βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1987 «The Cancer Cure That Worked-Η Θεραπεία του Καρκίνου που δούλεψε", το οποία υποστήριξε ότι ο Rife είχε πετύχει στη θεραπεία του καρκίνου, αλλά και ότι το έργο του κατεστάλη από μια ισχυρή συνωμοσία με τον επικεφαλή της AMA.

Μετά τη δημοσίευση αυτού του βιβλίου, μια ποικιλία προϊόντων που φέρουν το όνομα του Rife βγήκαν στην αγορά ως θεραπείες για διάφορες ασθένειες, όπως ο καρκίνος.

Το 1929, στον  RIFE χορηγήθηκε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μια λάμπα μικροσκοπίου υψηλής έντασης. 

Στις 20 Νοεμβρίου 1931, σαράντα τέσσερις γιατροί παρακολούθησαν ένα συνέδριο  που διαφημίστηκε ως "Το τέλος για όλες τις νόσους".

Σε μια έκθεση του 1932 στο Science, ένας  γιατρός της Mayo Clinic, ο Edward C. Rosenow έγραψε ότι εκτός από τα άλλα μικρά ορατά σωματίδια  με το πρότυπο μικροσκόπιο, μικροί τυρκουάζ μικροργανισμοί που ονομάστηκαν eberthella typhi παρατηρήθηκαν σε διήθημα με το Rife μικροσκόπιο. Ο Rosenow απέδιδε την  ανίχνευσή τους στις «έξυπνες μεθόδους που χρησιμοποιούνταν και όχι στην υπερβολικά υψηλή μεγέθυνση». Στη συνέχεια, ένα από τα μικροσκόπια του Rife είχε αναφερθεί στην ετήσια έκθεση του 1944 του Συμβουλίου της Regents του Smithsonian Institution.

Ο Rife ισχυρίστηκε ότι είχε καταφέρει να παράγει μια συχνότητα θανάτωσης για διάφορους παθογόνους οργανισμούς, και ήταν σε θέση να καταστρέψει τους οργανισμούς με δόνηση σε αυτό το συγκεκριμένο ρυθμό.

Οι εργασίες του Rife, τελικά απαξιώθηκαν από την ιατρική κοινότητα, και ο Rife κατηγόρησε την ιατρική κοινότητα για μια  ισχυρή συνωμοσία εναντίον του. Στην εφημερίδα Daily της Καλιφόρνιας λέει ότι πέθανε σε ηλικία 83 ετών στις 5 Αυγούστου 1971 αδέκαρος και πικραμένος από την αποτυχία των συσκευών του.

Το ενδιαφέρον για την αναβίωση της συσκευής Rife αναβίωσε στη δεκαετία του 1980 όταν ο  Barry Lynes, έγραψε ένα βιβλίο για τον Rife με τίτλο «Η Θεραπεία του Καρκίνου που δούλεψε». Το βιβλίο υποστήριξε ότι η συσκευή του Rife «της δέσμης ακτίνων» θα μπορούσε να θεραπεύσει τον καρκίνο, αλλά όλες του οι ανακαλύψεις κατεστάλησαν το 1930 από μια ευρεία συνωμοσία με τον επικεφαλή από την American Medical Association.

Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία περιγράφει τους ισχυρισμούς του Lynes ως αβάσιμους. Σε απάντηση σε αυτό το ανανεωμένο ενδιαφέρον, οι συσκευές που φέρουν το όνομά του Rife άρχισαν να παράγονται και να διατίθενται στο εμπόριο τη δεκαετία του 1980. Τέτοιου είδους «Rife συσκευές» έχουν καταλάβει περίοπτη θέση σε μια σειρά από περιπτώσεις απάτης της υγείας στις ΗΠΑ.

Αρκετοί θάνατοι, έχουν προκύψει από τη χρήση των μηχανών Rife στη θέση της πρότυπης ιατρικής θεραπείας, όπως αναφέρεται, αλλά κανείς δεν έχει αναφέρει πόσοι θάνατοι έχουν προέλθει από τις θεραπείες με τα φάρμακα που εφαρμόζουν οι ογκολόγοι.

Το 1994, η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία ανέφερε ότι τα Rife μηχανήματα πωλούνται σε μια πυραμίδα μάρκετινγκ.

Οι Rife συσκευές δεν έχουν εγκριθεί από το FDA.  Το Seattle Times ανέφερε ότι πάνω από 300 άτομα παρακολούθησαν το 2006 την Διεθνή Διάσκεψη για την Υγεία στο Σιάτλ για τις ακτίνες Rife, όπου δεκάδες συσκευές πωλήθηκαν.

Από πολλούς, πάντως,  θεωρείται η σοβαρότερη συγκάλυψη της θεραπείας του καρκίνου.

Ο Charles Wheatstone, ήδη από το 1868, απέδειξε ότι η ηλεκτρική ενέργεια κινείται 288,00 μίλια το δευτερόλεπτο, σχεδόν 1,5 φορές ταχύτερα από ότι το φως με 186.000 μίλια ανά δευτερόλεπτο. Μόλις τώρα μπορούμε να δούμε πώς η εξίσωση E = MC2 που είναι η πιο διάσημη εξίσωση όλων των εποχών είναι λάθος. Η εξίσωση αυτή δημιουργεί μια ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια και στη συνέχεια τα δεσμεύει όλα σε ένα όριο ταχύτητας. Είναι γνωστό, από τις εργασίες του Faraday, του Τέσλα και του Steinmetz ότι δεν υπάρχει καμία ισοδυναμία της ενέργειας με την μάζα.

Ο Oliver Heaviside καθιστά σαφές ότι η μάζα δεν έχει θέση σε Ηλεκτρικές Μονάδες και η παραπάνω εξίσωση φιλοτεχνήθηκε ειδικά για να δηλητηριάσει τα μυαλά όλων των μελλοντικών επιστημόνων και να απαγορεύει σε οποιονδήποτε να δει τις δυνατότητες της ηλεκτρικής ενέργειας.

Αυτός είναι ο λόγος που ξοδεύουν δισεκατομμύρια να ψάχνουν για κάποιο περιπλανώμενο «σωματίδιο του Θεού», το οποίο φυσικά και ποτέ δεν θα βρεθεί. Για το λόγο αυτό οι μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις ανακοινώνονται στα ψιλά και δεν ακούγονται ποτέ ξανά, ούτε φυσικά τίθενται σε εφαρμογή. 

Η σύγχρονη φυσική βασίζεται σε ψέματα και παίζουν με τις λέξεις για να μας κρατήσουν μακρυά απ’ την εξέταση των «μη φυσικών φαινόμενων» που ελέγχουν όλα τα φυσικά φαινόμενα, όπως η ηλεκτρική ενέργεια.

Βιβλιογραφία

The Cancer Cure That Worked: 50 Years of Suppression , Barry Lynes, by Amazon books