Η φθορά αυτή στο σώμα, όσο περνούν τα χρόνια γίνεται πιο αισθητή.
Έτσι προγραμματισμένα φθάνουμε στα γηρατειά και τα όργανα ατροφούν, ο συνδετικός ιστός παθαίνει σκλήρυνση, η όραση, η ακοή και η μνήμη εξασθενίζει και οι ενδοκρινείς αδένες υπολειτουργούν.
Άλλοι ηλικιωμένοι εγκαταλείπουν τον αγώνα και ζουν παθητικά προσμένοντας το θάνατο και άλλοι ηλικιωμένοι συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους και προσαρμόζονται στη ζωή με χαρά, κοινωνικό ενδιαφέρον και ιδανικά. Η ισορροπημένη διατροφή, το περπάτημα, η δραστήρια ζωή, το παιχνίδι και ο ενθουσιασμός πάντα δίνουν νόημα κι ελπίδα.
''Το να ξέρεις να γερνάς είναι το αριστούργημα της σοφίας κι ένα από τα δυσκολότερα μέρη της τέχνης της ζωής.''
Ανρί Αμιέλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου