Εμβόλιo για τον πνευμονιόκοκκο σε ενήλικες

Συστάσεις για το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου απ' το ΚΕΛΠΝΟ

Το εμβόλιο του πνευμονιοκόκκου συστήνεται από το 1997 για την πρόληψη διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής λοίμωξης σε ενήλικες.

Μία απλή δόση του εμβολίου συνιστάται για όλους τους ενήλικες, ηλικίας 65 χρονών και πάνω.

Η ίδια, επίσης, δοσολογία συνιστάται για ενήλικες ηλικίας 19 έως 65 χρονών με χρόνια πάθηση, όπως νόσοι του καρδιαγγειακού ή αναπνευστικού συστήματος. Επίσης, σε ενήλικες ασθενείς με άσθμα, σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια ηπατική νόσο, αλλά και καπνιστές, πάσχοντες από αλκοολισμό και άτομα που διαμένουν σε γηροκομεία ή σε ιδρύματα.

Ενήλικες, ηλικίας 19 έως 64 ετών, με υψηλό κίνδυνο για διεισδυτική πνευμονιοκοκκική λοίμωξη, θα πρέπει να λαμβάνουν 2 δόσεις του PPSV23 με διαφορά μεταξύ τους τουλάχιστον 5 χρόνια. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται άτομα με λειτουργική ή ανατομική ασπληνία και ανοσοκατασταλμένα από οποιαδήποτε αιτία άτομα (ένεκα ασθένειας, λήψης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων ή ανοσοκατασταλτικής θεραπείας). Άτομα που έλαβαν 1 ή 2 δόσεις του PPSV23 πριν την ηλικία των 65 χρονών για οποιαδήποτε ένδειξη θα πρέπει να πάρουν ακόμα μία δόση σε ηλικία 65 ετών ή μεγαλύτερη, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν περάσει τουλάχιστον 5 χρόνια από την προηγούμενη δόση. Τα άτομα που παίρνουν την πρώτη δόση σε ηλικία ≥ 65 ετών δεν χρειάζεται να λάβουν επιπρόσθετες δόσεις. Το PPSV23 είναι αποτελεσματικό όσον αφορά την πρόληψη διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής λοίμωξης σε ενήλικες, αλλά δεν υπάρχει κοινή αποδοχή ως προς την αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου εμβολίου για την πρόληψη μη διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής λοίμωξης σε ηλικιωμένους ή σε ενήλικες με ανοσοκαταστολή.

Συστάσεις για το PCV13 (Prenevar 13)

Ένα άλλο εμβόλιο, το 13-σθενές πνευμονιοκοκκικό συνεζευγμένο εμβόλιο (PCV13) έχει πρόσφατα λάβει ένδειξη για την πρόληψη πνευμονοκοκκικής λοίμωξης σε ενήλικες. Το PCV13 (Prenevar 13)  αντικατέστησε τη χρήση του PCV7 και έλαβε ένδειξη για συνταγογράφηση σε νεογνά και μικρά παιδιά τον Φεβρουάριο του 2010. 

Τον Ιούνιο του 2012, το ACIP συνέστησε τη χρήση του PCV13 σε ενήλικες με ανοσοκαταστολή ηλικίας ≥ 19 ετών, με λειτουργική ή ανατομική ασπληνία, σε άτομα με διαφυγή εγκεφαλονωτιαίου υγρού, ή άτομα που φέρουν εμφυτεύματα του κοχλία. Η εν λόγω κατηγορία ατόμων είναι σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο για προσβολή από διεισδυτική πνευμονοκοκκική λοίμωξη. Παρά την επιτυχία της συλλογικής ανοσίας (αγέλης) στον γενικό πληθυσμό των ενηλίκων με την διάθεση χρήσης του PCV7 για παιδιά, δεν παρατηρήθηκαν ανάλογες επιπτώσεις μεταξύ των ανοσοκατασταλμένων ασθενών. Επειδή η πιθανότητα λοίμωξης από πνευμονιόκοκκο μεταξύ ανοσοκατασταλμένων ενηλίκων παραμένει σε ψηλό ποσοστό και επειδή οι έμμεσες συνέπειες της χρήσης του PCV13 σε παιδιά δεν φαίνεται να εξαλείφει τους ορότυπους του PCV13 από ανοσοκατασταλμένους ενήλικες, το ACIP κατέληξε ότι το PCV13 θα πρέπει να συστήνεται για τη συγκεκριμένη ομάδα ενηλίκων.

Εντούτοις, το PCV13 από μόνο του, ίσως, να μην προσφέρει επαρκή κάλυψη για νοσογόνους ορότυπους του πνευμονιοκόκκου και ως εκ τούτου το ACIP κατέληξε ότι και τα δύο εμβόλια, ήτοι το PCV13 και το ΡΡSV23, θα πρέπει να συνιστώνται σε ενήλικες που ανήκουν στις προαναφερθείσες κατηγορίες υψηλού κινδύνου.

Ποια άτομα χρειάζεται να λάβουν τόσο το PPSV23 όσο και το PCV13;

Το ACIP συμφώνησε στις ακόλουθες συστάσεις:

• Ενήλικες ηλικίας 19 έως 64 χρονών με ανοσοκαταστολή, με λειτουργική ή ανατομική ασπληνία, με διαφυγή εγκεφαλονωτιαίου υγρού, ή που φέρουν εμφυτεύματα του κοχλία και οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγουμένως ούτε το PCV13 ούτε το ΡΡSV23, θα πρέπει να λάβουν μία μονή δόση PCV13 ακολουθούμενη από μία δόση ΡΡSV23 τουλάχιστον 8 εβδομάδες αργότερα.
• Σε ενήλικες που υπάρχει ένδειξη για επιπρόσθετες δόσεις του ΡΡSV23, η δεύτερη δόση προτείνεται να δίνεται 5 χρόνια μετά την πρώτη δόση. Επιπροσθέτως, τα άτομα που έλαβαν ΡΡSV23 πριν την ηλικία των 65 ετών για οποιοδήποτε ένδειξη, θα πρέπει να πάρουν άλλη μία δόση σε ηλικία ≥ 65 ετών, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν περάσει τουλάχιστον 5 χρόνια από την προηγούμενη δόση.
• Ενήλικες σε αυτή την ομάδα, οι οποίοι είχαν εμβολιασθεί με ΡΡSV23, θα πρέπει να λάβουν μία δόση PCV13 ένα ή περισσότερα χρόνια μετά την τελευταία δόση ΡΡSV23.
• Για τα άτομα που απαιτούν επιπρόσθετες δόσεις του ΡΡSV23, η πρώτη δόση θα πρέπει να δίνεται όχι νωρίτερα από 8 εβδομάδες μετά το PCV13 και τουλάχιστον 5 χρόνια μετά την πιο πρόσφατη δόση του ΡΡSV23.
• Μελλοντικές ανακοινώσεις του ACIP θα εναρμονίσουν συστάσεις για τα δύο εμβόλια και θα προτείνουν κατευθυντήριες οδηγίες που θα αφορούν τα ηλικιωμένα άτομα που ήδη είχαν λάβει το PCV13 σε παιδική ή εφηβική ηλικία.

Πηγή

www2.keelpno.gr