Ο τραχηλικός παράγοντας αποτελεί το 10% των περιπτώσεων στειρότητας
Συνήθως, η κακή τεχνική θεραπείας χρόνιας τραχηλίτιδας (ηλεκτροκαυτηρίαση, βαθιά κρυοπηξία, κωνοειδής εκτομή) έχει σαν αποτέλεσμα τη στένωση ή την καταστροφή του βλεννοεκκριτικού ενδοτραχηλικού επιθηλίου.
Έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη αντισωμάτων τόσο στον ορό όσο και στην τραχηλική βλέννα που προκαλούν συγκόλληση και ακινητοποίηση των σπερματοζωαρίων, ελαττώνοντας έτσι σημαντικά την διαβατότητα της τραχηλικής βλέννας. Η ανίχνευση των αντισωμάτων αυτών είναι θετική στο 5-10% των γυναικών με ανεξήγητη στειρότητα, ενώ δεν είναι σχεδόν ποτέ θετική σε γόνιμες μάρτυρες. Έχει σημασία να αναζητούνται τα αντισώματα αυτά όχι μόνο στον ορό αλλά και στην τραχηλική βλέννα, γιατί αντισώματα κατά των σπερματοζωαρίων έχουν βρεθεί στη βλέννα γυναικών, χωρίς να υπάρχουν στον ορό τους.
Έρευνα για ανίχνευση τέτοιων αντισωμάτων πρέπει να γίνεται μόνο όταν επαναλαμβανόμενες εξετάσεις μετά από επαφή δείχνουν:
1. Ακινητοποίηση σπερματοζωαρίων
2. Σπερματοζωάρια με κίνηση της ουράς (επιτόπια κίνηση - shaking phenomenon)
3. Απουσία σπερματοζωαρίων στην τραχηλική βλέννα παρά το φυσιολογικό σπερμοδιάγραμμα και τη σωστή σεξουαλική τεχνική
4. Μαζική συγκόλληση σπερματοζωαρίων
Η απλή εξέταση τραχηλικής βλέννας
Γίνεται με σωλήνα από πολυαιθυλένιο προσαρμοσμένο σε σύριγγα.
Μέσα στο σωλήνα το πρώτο τμήμα προέρχεται από το εξωτερικό τμήμα του τραχήλου και το τελευταίο από το εσωτερικό.
Η εξέταση πρέπει να γίνεται την ημέρα της ωοθηλακιορρηξίας. Αφορά το ποσό, το χρώμα, το ιξώδες, την εκτασιμότητα, την κυτταροβρίθειά της και την δυνατότητά της να σχηματίζει φτέρη (Fern pattern), την δυνατότητά της δηλαδή, αφού αποξηραθεί να δίνει την εικόνα φτέρης, όπως στην άνω φωτογραφία.
Η εξέταση τραχηλικής βλέννας μετά από επαφή (Δοκιμασία Sims - Huhner)
Η εξέταση αυτή δίνει πληροφορίες για την δεκτικότητα της τραχηλικής βλέννας και για την ικανότητα των σπερματοζωαρίων να φθάσουν και να επιζήσουν μέσα της.
Προγραμματίζεται για την αναμενόμενη ημέρα ωοθηλακιορρηξίας.
Η γυναίκα πρέπει να εξετάζεται 2- 8 ώρες από την συνουσία που γίνεται μετά από αποχή 48 ωρών και ελέγχεται ο χαρακτήρας της βλέννας και η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων.
Χαρακτήρας βλέννας
Η φυσιολογική ωοθηλακιορρηκτική τραχηλική βλέννα είναι καθαρή, λεπτόρευστη, υδαρής, άφθονη και σχηματίζει, όπως διαβάστε παραπάνω, φτέρη. Αντίθετα η βλέννα 24- 48 ώρες μετά την ωορρηξία γίνεται παχύρευστη, κολλώδης κι ελαττώνεται σε ποσότητα. Αν γίνει αυτό, γίνεται επανάληψη της εξέτασης και σε μη ικανοποιητική βλέννα μπορεί να γίνει βελτίωση με συνδεδεμένα οιστρογόνα.
Σπερματοζωάρια στη βλέννα
Οι τιμές των κινητών σπερματοζωαρίων που ανιχνεύονται φυσιολογικά στην βλέννα είναι από 1- 20 ανά οπτικό πεδίο, αλλά και σε 1-2 κινητά σπερματοζωάρια θεωρείται φυσιολογική η εξέταση.
Με το Huhner τεστ:
1. Επιβεβαιώνεται η σωστή σεξουαλική τεχνική και το ότι το σπέρμα φθάνει στον τράχηλο.
2. Μιας κακής ποιότητας βλέννα μειώνει τις πιθανότητες εγκυμοσύνης.
3. Τιμές με σπερματοζωάρια πάνω από 20/Οπτικό Πεδίο αυξάνουν την πιθανότητα εγκυμοσύνης.
4. Αν δεν υπάρχουν σπερματοζωάρια ή υπάρχουν ακίνητα σε επανειλημμένα τεστς, η πρόγνωση είναι δυσμενέστερη από όταν υπάρχουν κινητά και πρέπει να γίνεται εξέταση για αντισώματα κατά των σπερματοζωαρίων.
Η θεραπεία γίνεται με οιστρογόνα και ενδομήτρια έγχυση σπέρματος, αλλά και με τοποθέτηση βλέννας από δότη στον τράχηλο.
Βιβλιογραφία
Pavone ME, Hirshfeld-Cytron JE, Kazer RR, 'The progressive simplification of the infertility evaluation.' Obstet Gynecol Surv. 2011 Jan;66(1):31-41.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου