Η βιταμίνη D μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο

Η βιταμίνη D όπλο κατά του καρκίνου.

 Η βιταμίνη D μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο του παχέος εντέρου, του μαστού και ωοθηκών.

Η αύξηση της πρόσληψης της βιταμίνης αυτής, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό μέτρο πρόληψης του καρκίνου σώζοντας έτσι εκατομμύρια ζωές που χάνονται κάθε χρόνο.

Η καθημερινή λήψη 1.000 IU (διεθνών μονάδων) που ισοδυναμούν με 25 mcg βιταμίνης D3, δυνατόν να μειώνει κατά 50% τον κίνδυνο για καρκίνο παχέος εντέρου, κατά 30% τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών.

Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προκύπτουν από έρευνα ειδικών για την πρόληψη του καρκίνου από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Διεξήγαγαν μια συστηματική ανάλυση όλων των επιστημονικών μελετών σχετικών με τη σχέση βιταμίνης D και καρκίνου που δημοσιεύτηκαν παγκοσμίως, από τον Ιανουάριο του 1966 έως το Δεκέμβριο του 2004. Η πολύπλοκη αυτή συστηματική ανάλυση συμπεριέλαβε 63 έρευνες που αφορούσαν στη σχέση βιταμίνης D και καρκίνου. Από αυτές οι 30 ήσαν για τον καρκίνο παχέος εντέρου, οι 13 για τον καρκίνο του μαστού, οι 26 για τον καρκίνο του προστάτη και οι 7 για τον καρκίνο των ωοθηκών.

Η εργασία αυτή μας προσφέρει μια πιο αξιόπιστη εικόνα της πραγματικότητας, σχετικά με το ρόλο της βιταμίνης D στην πρόληψη του καρκίνου από ότι οποιαδήποτε άλλη έρευνα από μόνη της.

Ο καρκίνος του μαστού θα προσβάλει 1 γυναίκα σε κάθε 8 κατά τη διάρκεια της ζωής της. Η μαστογραφία, χάρις στην έγκαιρη ανίχνευση της νόσου, είναι σε θέση να μειώνει τη θνησιμότητα λόγω καρκίνου του μαστού κατά 20%. Όμως η χρήση της βιταμίνης D θα μπορούσε σύμφωνα με τους ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, να βρίσκεται στη βάση της πρόληψης της νόσου.

Παγκοσμίως, παρατηρείται μια σημαντική έλλειψη της βιταμίνης D στους ανθρώπους. Η εν λόγω έλλειψη, αυξάνοντας τον κίνδυνο για ορισμένες μορφές καρκίνου, μπορεί να είναι υπεύθυνη για μερικές χιλιάδες πρόωρους θανάτους ετησίως λόγω καρκίνου του παχέος εντέρου, του μαστού, των ωοθηκών και άλλων καρκίνων.

Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών, θεωρεί ότι το ανώτερο ασφαλές όριο βιταμίνης D που μπορεί να λαμβάνεται καθημερινά είναι 2.000 IU (ισοδυναμούν με 50 mcg). Οι ειδικοί για την πρόληψη του καρκίνου του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, εισηγούνται την καθημερινή λήψη 1.000 IU βιταμίνης D. Η λήψη περισσότερων από 2.000 IU βιταμίνης D, εμπεριέχει τον κίνδυνο υπερβολικής απορρόφησης ασβεστίου από τον οργανισμό. Αυτό μπορεί να προκαλεί βλάβες στου νεφρούς και στο συκώτι.

Το κόστος της πρόληψης καρκίνων, δια μέσου της καθημερινής λήψης βιταμίνης D, είναι πολύ χαμηλό. Πράγματι η διατροφή μπορεί να προσφέρει την ποσότητα αυτή χωρίς να χρειάζεται σε πολλές περιπτώσεις να χορηγείται επιπρόσθετο συμπλήρωμα της βιταμίνης.

Ένα ποτήρι γάλα περιέχει περίπου 100 IU βιταμίνης D. Το τυρί, το γιαούρτι όπως επίσης και ο χυμός πορτοκαλιού ή άλλα τρόφιμα που εμπλουτίζονται τώρα σε βιταμίνη D, είναι σε θέση να προσφέρουν τις 1.000 μονάδες βιταμίνης D που απαιτούνται καθημερινά για την πρόληψη καρκίνων. Τα λιπαρά ψάρια είναι πλούσια σε βιταμίνη D όπως, επίσης και η μαργαρίνη και το κρέας.

Η βιταμίνη D3 που είναι η ενεργός μορφή της βιταμίνης, συντίθεται στο δέρμα μετά από έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.

Σε χώρες με χαμηλή ηλιοφάνεια το πρόβλημα έλλειψης βιταμίνης D. είναι μεγαλύτερο. Επίσης το ίδιο συμβαίνει σε ανθρώπους με σκούρο ή μαύρο χρώμα δέρματος στους οποίους χρειάζεται μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο για να γίνεται ικανοποιητική σύνθεση βιταμίνης D στο δέρμα.

Συμπερασματικά, βλέπουμε ότι μια πολύπλοκη ανάλυση των επιστημονικών δεδομένων για τα τελευταία 38 χρόνια, δείχνει ότι υπάρχει μια σημαντική σχέση μεταξύ ικανοποιητικών επίπεδων βιταμίνης D και μειωμένου κινδύνου για διάφορες μορφές καρκίνου και ιδιαίτερα για αυτές του παχέος εντέρου, του μαστού και των ωοθηκών.

Τα δεδομένα που υπάρχουν στηρίζουν την άποψη ότι η πρόσληψη ικανοποιητικών ποσοτήτων βιταμίνης D, της τάξης των 1.000 μονάδων ημερησίως, διαμέσου της διατροφής ή και συμπληρωμάτων, θα μπορούσε να συμβάλλει αποτελεσματικά και με ασφάλεια με ένα σχετικά πολύ χαμηλό οικονομικό κόστος, στην πρόληψη καρκίνων και θανάτων που προκύπτουν.