Μειώνει την χοληστερίνη και αδυνατίζει.
Το γκρέιπ-φρουτ είναι οπωροφόρο δέντρο της τάξης των σαπινδωδών, του γένους κίτρος και της οικογένειας των εσπεριδοειδών και θεωρείται πολύ πιθανό ότι το γκρέιπ-φρουτ αποτελεί μετάλλαξη της φράπας.
Η καταγωγή του είναι από τη Τζαμάικα, ενώ καλλιέργειες υπήρχαν στα νησιά Μπαρμπάντος το 1750. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 5 μέτρα, έχει πυκνό φύλλωμα που αποτελείται από σκούρα πράσινα ή γυαλιστερά φύλλα. Στους άξονες των φύλλων φύονται μεγάλα άσπρα άνθη, κατά τη περίοδο ανθοφορίας του δέντρου. Τα πέταλα των ανθών μοιάζουν με της πορτοκαλιάς, αλλά είναι μεγαλύτερα. Ο καρπός είναι κίτρινου χρώματος όταν ωριμάσει και στο μέγεθος είναι μεγαλύτερος από αυτό του πορτοκαλιού. Πάντως το μέγεθος του ποικίλει ανάλογα με το είδος και τις συνθήκες καλλιέργειας. Η σάρκα του έχει κίτρινο ροζ ή κόκκινο χρώμα ανάλογα με την ποικιλία είναι μαλακή και χυμώδης και η γεύση της είναι γλυκόξινη. Η φλούδα είναι λεία και η γεύση της είναι έντονα πικρή. Τα εδάφη που καλλιεργείται το γκρέιπφρουτ, ώστε να παράγει καλής ποιότητας καρπούς, πρέπει να είναι αμμώδη και σχετικά γόνιμα. Η λίπανση όμως με διάφορα λιπάσματα ή κοπριά θεωρείται απαραίτητη. Τα δέντρα αποδίδουν εμπορικά εκμεταλλεύσιμους καρπούς κατά το 3-5ο χρόνο μετά από τη φύτευση τους. Κάθε ενήλικο δέντρο έχει μεγάλη παραγωγικότητα που μπορεί να φτάσει και τα 650 κιλά καρπού ανά δέντρο.
Τρώγεται σκέτο ως φρούτο αν και περισσότερο καταναλώνεται σε χυμούς και συνήθως με την προσθήκη και άλλων φρούτων.
Είναι πολύ καλό στη μείωση της χοληστερίνης και στο κάψιμο του περιττού λίπους γι αυτό και χορηγείται σε πολλές δίαιτες.
Οι Η.Π.Α έχουν τη μεγαλύτερη παραγωγή γκρέιπ-φρουτ στον κόσμο, ακολουθούν η Κούβα, η Νότια Αφρική και το Ισραήλ.
Το γκρέιπ-φρουτ έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, και είναι 3ο μετά το πορτοκάλι και το λεμόνι. Ο χυμός γκρέιπ-φρουτ και ο χυμός από ένα υβρίδιο του γκρέιπ-φρουτ που ονομάζεται oroblanco αυξάνουν την δραστηριότητα των ηπατικών ενζύμων, που είναι υπεύθυνα για την αποτοξίνωση. Με αυτόν τον τρόπομειώνεται ο κίνδυνος της πρόκλησης καρκινογένεσης, που οφείλεται σε χημικά προϊόντα. Η κατανάλωση και των δύο χυμών αυξάνει τη δραστικότητα και την παρουσία του κυτοχρώματος P450CYP1A1, αλλά και της ρεδουκτάσης της κυνόνης του NADP(H). Και τα δύο αυτά ένζυμα παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποτοξίνωση του οργανισμού και στην εξουδετέρωση ουσιών που θα μπορούσαν να δράσουν τοξικά σε αυτόν.
Γι’ αυτό, απαγορεύεται η λήψη γκρέιπφρουτ όταν χορηγούνται φάρμακα που μεταβολίζονται από αυτά τα ενζυμικά συστήματα.
Βιβλιογραφία
«Journal of Agricultural and Food Chemistry»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου