Λάδι καρύδας και ελληνική φέτα για το Αlzheimer

Το Αλτσχάιμερ είναι μια μάστιγα που στερεί από τον άνθρωπο τον εαυτό του.

Τα φάρμακα που κυκλοφορούν για τη νόσο αυτή δεν έχουν δώσει λύση.

Τα τελευταία χρόνια μια θεωρία υποστηρίζει  ότι η νόσος Αλτσχάιμερ δεν είναι τίποτε άλλο από μια μορφή διαβήτη, ο διαβήτης τύπου 3.

Με βάση τη συγκεκριμένη φιλοσοφία, ασθενείς αναφέρουν ότι έχουν βάλει «φρένο» στην εκφύλιση του εγκεφάλου τους καταναλώνοντας ένα λάδι καρύδας, το οποίο παρέχει στον εγκέφαλο ένα εναλλακτικό καύσιμο λειτουργίας, καθώς εκείνος, λόγω του διαβήτη, δεν κάνει καλή χρήση της γλυκόζης.

Αντίστοιχη δράση έχουν και άλλα τρόφιμα, μεταξύ των οποίων και η ελληνική φέτα!

Η θεωρία περί διαβήτη του εγκεφάλου υποστηρίζει ότι, για να παραχθούν κετόνες, το εναλλακτικό δηλαδή καύσιμο του εγκεφάλου, όταν εκείνος δεν χρησιμοποιεί τη γλυκόζη, πρέπει ο ασθενής να λαμβάνει τριγλυκερίδια μέσης αλυσίδας (medium chain triglycerides, MCT) τα οποία, περιέχονται στις μεγαλύτερες δυνατές ποσότητες στο έλαιο καρύδας.

Πώς επιδρά το λάδι της καρύδας;

Η εκφυλιστική νόσος αποτελεί ουσιαστικώς έναν τύπο διαβήτη του εγκεφάλου στο πλαίσιο του οποίου εμφανίζεται αντίσταση στην ινσουλίνη (όπως μπορεί να συμβεί και με όλους τους άλλους ιστούς του οργανισμού, εξαιτίας κυρίως του σύγχρονου ανθυγιεινού τρόπου ζωής και διατροφής) που οδηγεί τα κύτταρα στο να μην μπορούν να δεχθούν τη γλυκόζη, το βασικό καύσιμο για τη λειτουργία τους. Χωρίς γλυκόζη τα εγκεφαλικά κύτταρα, τελικώς, πεθαίνουν.

Υπάρχει όμως και ένα εναλλακτικό καύσιμο, οι κετόνες, οι οποίες μεταβολίζονται στο ήπαρ μετά την κατανάλωση τριγλυκεριδίων μέσης αλυσίδας (περιέχονται στη μεγαλύτερη συγκέντρωσή τους στο έλαιο καρύδας και σε μικρότερες συγκεντρώσεις στο έλαιο που προέρχεται από τους καρπούς του φοινικόδεντρου (palm kernel oil), στο κατσικίσιο γάλα, ακόμη και στη φέτα.

Η ιδέα περί «διαβήτη τύπου 3» έχει βάση, αφού σύμφωνα με στοιχεία, τα άτομα με διαβήτη έχουν δέκα φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν τη νόσο Αλτσχάιμερ. 

Επίσης,  φάρμακα του διαβήτη χρησιμοποιούνται σε κλινικές δοκιμές για το Αλτσχάιμερ. Δεν είναι επίσης, προφανώς τυχαίο ότι τόσο ο διαβήτης όσο και το Αλτσχάιμερ έχουν μετατραπεί ήδη σε «πανδημίες» της σύγχρονης κοινωνίας, που φαίνεται να προχωρούν «χέρι-χέρι».

Δύο κουταλιές του γλυκού έλαιο καρύδας, που δεν είναι υδρογονωμένο, γιατί  τα υδρογονωμένα έλαια είναι ανθυγιεινά και επικίνδυνα για την υγεία, όπως τα τρανς λιπαρά οξέα, κάνει το Αλτσχάιμερ πέρα, υποστηρίζουν ασθενείς, μάρτυρες της ευεργετικής δράσης της καρύδας.

Οι παρενέργειες λήψης του ελαίου καρύδας είναι μικρές, όπως στομαχικές διαταραχές και διάρροιες και δεν εμφανίζονται πάντα. Όσο για τις αναφορές σχετικά με το ότι το έλαιο καρύδας αυξάνει τη χοληστερόλη, αυτές αποδείχθηκε μέσα από μελέτες ότι δεν ισχύουν. Αντιθέτως έχει φανεί ότι το συγκεκριμένο έλαιο αυξάνει τα επίπεδα της "καλής" HDL χοληστερόλης, γεγονός που σημαίνει ότι δρα ευεργετικά για τον οργανισμό.

Θεαματική βελτίωση με το λάδι καρύδας

Η βελτίωση, σύμφωνα με τις μαρτυρίες εμφανίζεται μέσα σε τέσσερις ώρες από την πρώτη λήψη του λαδιού με το πρωινό, καθώς η παραγωγή κετονών από το ήπαρ είναι άμεση. 

Το έλαιο μπορεί να δράσει και προληπτικά θωρακίζοντας τον εγκέφαλο. 

Βέβαια απαιτούνται μεγαλύτερες δόσεις του ελαίου μέσα στην ημέρα, διότι η αύξηση των επιπέδων των κετονών διαρκεί για 2-3 ώρες από τη λήψη, οπότε χρειάζεται να γίνει και πάλι χορήγηση της.  

Δύο με τρεις μήνες μετά την έναρξη λήψης του ένας μάρτυρας αναφέρει ότι ήταν σε θέση να τρέχει, να διαβάζει, να κάνει δουλειές στο σπίτι, να χρησιμοποιεί τα εργαλεία του, να πηγαίνει βόλτες μόνος του. Οι μαγνητικές τομογραφίες δύο χρόνια μετά την έναρξη της θεραπείας έδειξαν ότι δεν υπήρχε περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης του εγκεφάλου του.

Νέα «κοκτέιλ κετονών»

Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Κίρεν Κλαρκ έχει αναπτύξει ένα «ποτό» κετονών που πιστεύει ότι μπορεί να βοηθήσει ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες ασθένειες του εγκεφάλου.

Κλινικές δοκιμές βασισμένες σε αυτή τη φιλοσοφία έχουν ήδη γίνει και μάλιστα από αυτές έχει προκύψει και μία «ιατρική τροφή» η οποία το 2009 έλαβε έγκριση της αρμόδιας Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA). Πρόκειται για το προϊόν Axona της εταιρείας Accera, μια διαλυτή σκόνη που περιέχει MCT, για το οποίο, οι κλινικές δοκιμές πριν από την κυκλοφορία του έδειξαν ότι βοηθά τουλάχιστον τους μισούς ασθενείς με Αλτσχάιμερ που το λαμβάνουν. Το Axona λαμβάνεται από αρκετούς ασθενείς στις ΗΠΑ, ωστόσο, η δοσολογία MCT που περιέχει είναι μικρή. Έτσι κάποιοι ασθενείς λαμβάνουν Axona μία φορά μέσα στην ημέρα και στη συνέχεια συμπληρώνουν με το απλό έλαιο καρύδας, γιατί η δοσολογία κάνει τη διαφορά.

Για τον λόγο αυτό, προφανώς, στη Βρετανία, ειδικοί του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης προσπαθούν να αυξήσουν την παραγωγή κετονών για καλύτερα αποτελέσματα. Οι Βρετανοί ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια Κίρεν Κλαρκ και σε συνεργασία με συναδέλφους τους από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ έχουν αναπτύξει ένα «ποτό» το οποίο προσφέρει απευθείας κετόνες στον οργανισμό και μάλιστα σε επίπεδα δεκαπλάσια από αυτά που επιτυγχάνονται με τη λήψη του ελαίου καρύδας. Οι ερευνητές δημοσίευσαν μάλιστα στα τέλη του περασμένου έτους στο επιστημονικό περιοδικό «Neurobiology of Aging» αποτελέσματα πειραμάτων σε ποντίκια με Αλτσχάιμερ τα οποία έλαβαν το «ποτό» κετονών. Όπως φάνηκε, τα συμπτώματα της νόσου ανεστράφησαν στα ζώα.

Το Αλτσχάιμερ συνεχίζει να αποτελεί σε μεγάλο βαθμό ένα άγνωστο πεδίο και μια θεωρία υποστηρίζει την  συσσώρευση πλακών μιας τοξικής πρωτεΐνης, του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο, ως αιτία της νόσου. Άλλη θεωρία αναφέρει ότι η εναπόθεση των πλακών της τοξικής πρωτεΐνης είναι αποτέλεσμα άλλων διεργασιών που συμβαίνουν στον εγκέφαλο και οι οποίες μάλλον έχουν τη "ρίζα" τους στην αντίσταση του εγκεφάλου στην ινσουλίνη. Έτσι με βάση αυτή τη λογική δημιουργήθηκε  και το "ποτό κετονών".

Το μεγάλο πρόβλημα είναι το τεράστιο κόστος της διαδικασίας παραγωγής του «ποτού», αφού απαιτούνται εκατομμύρια ευρώ για τη μαζική παραγωγή μιας τέτοιας θεραπείας.

Θεραπεία υποσχόμενη και για άλλες νόσους

Σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, η θεραπεία κετονών είναι τόσο υποσχόμενη, ώστε θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική ενάντια όχι μόνο στο Αλτσχάιμερ, αλλά και σε ένα μεγάλο εύρος ασθενειών που σχετίζονται με τη λειτουργία του εγκεφάλου, όπως άλλες μορφές άνοιας, η νόσος του Πάρκινσον, η πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, ο αυτισμός, η επιληψία, ακόμη και η σχιζοφρένεια.

Η θεωρία των κετονών και ο χαρακτηρισμός του Αλτσχάιμερ ως "διαβήτη τύπου 3" συζητείται αρκετά τα τελευταία χρόνια στην επιστημονική κοινότητα και φαίνεται να έχει κάποια βάση, τουλάχιστον για ορισμένες περιπτώσεις ασθενών.

Η συσσώρευση των πλακών της πρωτεΐνης β-αμυλοειδές στον εγκέφαλο είναι η αιτία ή είναι αποτέλεσμα του  διαβήτης τύπου 3; Το μέλλον θα δείξει...

Έτσι κι αλλιώς, υπάρχουν πολλές μορφές Αλτσχάιμερ και κάθε ασθενής είναι μοναδικός.

Βιβλιογραφία

www.coconutresearchcenter.org