Οι ιογενείς λοιμώξεις είναι συχνές στην πολύ μικρή βρεφική ηλικία.
Συχνή επιπλοκή των ιογενών λοιμώξεων είναι η ρινική συμφόρηση με απόφραξη των ρινικών κοιλοτήτων.
Όμως, τα νεογνά και τα πολύ μικρά βρέφη έχουν ρινική αναπνοή και δεν μπορούν να φυσήξουν την μύτη τους, οπότε η απομάκρυνση των βλεννωδών εκκρίσεων είναι εφικτή μόνο μέσω του φτερνίσματος ή της φυσικής ροής.
Γι’ αυτό, μια ικανού βαθμού στένωση των ρινικών κοιλοτήτων μπορεί να προκληθεί από τον συνδυασμό οιδήματος του ρινικού βλεννογόνου και ρινικών εκκρίσεων και να εκδηλωθεί με αναπνευστική δυσχέρεια.
Η εικόνα αυτή και η επίπτωσή της στη συνολική λειτουργία του αναπνευστικού δεν θα πρέπει να υποτιμάται σε βρέφη ιδιαίτερα κοντά στη νεογνική ηλικία.
Η παρακολούθηση του νεογνού για σημεία αναπνευστικής δυσχέρειας πρέπει να είναι συχνή.
Η στένωση των αεραγωγών αυξάνει τις αντιστάσεις στη ροή, παγιδεύεται αέρας, υπερεκπτύσσονται οι πνεύμονες και μειώνεται η ενδοτικότητα του πνευμονικού παρεγχύματος.
Παρατηρείται ταχύπνοια, ταχυκαρδία, σύσπαση του θωρακικού κλωβού κατά την εισπνοή, κυάνωση και εκπνευστικός συριγμός κατά την εκπνοή. Εξέταση των αερίων του αίματος αντανακλά τον κακό αερισμό. Ακτινογραφία του πνεύμονα αποκαλύπτει ατελεκτασία.
Η αναπνευστική δυσχέρεια απαιτεί επείγουσα νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας νεογνών και βρεφών με εξειδικευμένο προσωπικό και εξοπλισμό. Απαραίτητη είναι η εξασφάλιση ανοιχτών αεραγωγών με στοματικό αεραγωγό ή αν χρειαστεί και διασωλήνωση.
Η θεραπεία είναι υποστηρικτική, ώστε να διασφαλισθεί ικανοποιητική ενυδάτωση και ρύθμιση των ηλεκτρολυτών. Κάθε προσπάθεια θα πρέπει να γίνει ώστε να μειωθούν οι ανάγκες σε οξυγόνο με τη μείωση του πυρετού και τον περιορισμό των δραστηριοτήτων. Γίνεται συμπληρωματική χορήγηση οξυγόνου. Εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιείται βοηθητικός αερισμός με σκοπό να αποτραπεί η δημιουργία τραύματος που οδηγεί σε πνευμονική διαφυγή αέρα και που μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό εμφύσημα και υπό τάση πνευμοθώρακα.
Πρόληψη αναπνευστικής δυσχέρειας από ρινική συμφόρηση.
medicinenet.com
Συχνή επιπλοκή των ιογενών λοιμώξεων είναι η ρινική συμφόρηση με απόφραξη των ρινικών κοιλοτήτων.
Όμως, τα νεογνά και τα πολύ μικρά βρέφη έχουν ρινική αναπνοή και δεν μπορούν να φυσήξουν την μύτη τους, οπότε η απομάκρυνση των βλεννωδών εκκρίσεων είναι εφικτή μόνο μέσω του φτερνίσματος ή της φυσικής ροής.
Γι’ αυτό, μια ικανού βαθμού στένωση των ρινικών κοιλοτήτων μπορεί να προκληθεί από τον συνδυασμό οιδήματος του ρινικού βλεννογόνου και ρινικών εκκρίσεων και να εκδηλωθεί με αναπνευστική δυσχέρεια.
Η εικόνα αυτή και η επίπτωσή της στη συνολική λειτουργία του αναπνευστικού δεν θα πρέπει να υποτιμάται σε βρέφη ιδιαίτερα κοντά στη νεογνική ηλικία.
Η παρακολούθηση του νεογνού για σημεία αναπνευστικής δυσχέρειας πρέπει να είναι συχνή.
Η στένωση των αεραγωγών αυξάνει τις αντιστάσεις στη ροή, παγιδεύεται αέρας, υπερεκπτύσσονται οι πνεύμονες και μειώνεται η ενδοτικότητα του πνευμονικού παρεγχύματος.
Παρατηρείται ταχύπνοια, ταχυκαρδία, σύσπαση του θωρακικού κλωβού κατά την εισπνοή, κυάνωση και εκπνευστικός συριγμός κατά την εκπνοή. Εξέταση των αερίων του αίματος αντανακλά τον κακό αερισμό. Ακτινογραφία του πνεύμονα αποκαλύπτει ατελεκτασία.
Η αναπνευστική δυσχέρεια απαιτεί επείγουσα νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας νεογνών και βρεφών με εξειδικευμένο προσωπικό και εξοπλισμό. Απαραίτητη είναι η εξασφάλιση ανοιχτών αεραγωγών με στοματικό αεραγωγό ή αν χρειαστεί και διασωλήνωση.
Η θεραπεία είναι υποστηρικτική, ώστε να διασφαλισθεί ικανοποιητική ενυδάτωση και ρύθμιση των ηλεκτρολυτών. Κάθε προσπάθεια θα πρέπει να γίνει ώστε να μειωθούν οι ανάγκες σε οξυγόνο με τη μείωση του πυρετού και τον περιορισμό των δραστηριοτήτων. Γίνεται συμπληρωματική χορήγηση οξυγόνου. Εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιείται βοηθητικός αερισμός με σκοπό να αποτραπεί η δημιουργία τραύματος που οδηγεί σε πνευμονική διαφυγή αέρα και που μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό εμφύσημα και υπό τάση πνευμοθώρακα.
Πρόληψη αναπνευστικής δυσχέρειας από ρινική συμφόρηση.
- Σιγουρευτείτε ότι το μωρό ξεκουράζεται αρκετά και ότι πίνει άφθονα υγρά. Ταΐστε το πιο ελαφριά από ότι συνήθως.
- Αν το μωρό σας έχει μπουκωμένη μύτη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό πλαστικό βολβίσκο αναρρόφησης για να βγάλετε τις βλέννες από τη μύτη του, χρησιμοποιώντας και το φυσιολογικό ορό. Αν οι βλέννες είναι πολύ πηχτές, μπορείτε να του βάλετε αλατούχες σταγόνες απόφραξης της ρινικής κοιλότητας, ώστε να μαλακώσετε τις βλέννες πριν τις βγάλετε με τον ειδικό βολβίσκο αναρρόφησης.
- Αν δυσκολεύεται να θηλάσει λόγω της μπουκωμένης του μύτης και της καταρροής, δοκιμάστε την τακτική της αναρρόφησης περίπου 15 λεπτά πριν το ταΐσετε. Έτσι, θα μπορεί να αναπνέει και να ρουφάει το γάλα του την ίδια στιγμή.
- Επίσης, μπορείτε να βάλετε λίγη βαζελίνη στο εξωτερικό των ρουθουνιών του για να μειώσετε τον ερεθισμό.
- Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε έναν υγραντήρα στο δωμάτιο του μωρού σας, ο οποίος βελτιώνει τον αέρα και βοηθάει στην υγροποίηση των ρινικών εκκρίσεων.
- Αν δεν έχετε υγραντήρα, μπορείτε να πάρετε το μωρό σας στο μπάνιο, να ανοίξετε το ζεστό νερό, να κλείσετε την πόρτα και να καθίσετε μέσα στους ατμούς για περίπου 15 λεπτά. Ένα ζεστό μπάνιο μπορεί επίσης να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα. Οι βρεγμένες πετσέτες στα καλοριφέρ βοηθούν επίσης.
- Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε και φυσικές θεραπείες για να ανακουφίσετε το μικρό σας από τα συμπτώματα του κρυολογήματος. Αν προσθέσετε μερικές σταγόνες ευκαλύπτου ή πεύκου σε έναν ψεκαστήρα ή στο μπάνιο, το μωρό σας θα νιώσει λιγότερο «μπουκωμένο». Αν το μωρό σας είναι τουλάχιστον 6 μηνών, ένα ελαφρύ χλιαρό διάλυμα χαμομηλιού μπορεί επίσης να βοηθήσει πολύ.
- Αν συνυπάρχει και οίδημα του ρινικού βλενογόννου και λαρυγγίτιδα μπορεί να χρειαστεί να δοθεί κορτιζόνη είτε από το στόμα είτε μάσκα είτε με ένεση και αδρεναλίνη με μάσκα.
medicinenet.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου