Αρχική

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Ενδοκαρδίτιδα


Ενδοκαρδίτιδα παρουσιάζεται, όταν εισέρχονται μικρόβια στο αίμα και μεταφέρονται στην καρδιά 
Ενδοκαρδίτιδα, ICD-10 I33, ονομάζεται η φλεγμονή του ενδοκαρδίου, δηλαδή του εσωτερικού της καρδιάς και των βαλβίδων.
Οι μισές περιπτώσεις των ασθενών που παθαίνουν ενδοκαρδίτιδα μετά από αντικατάσταση των καρδιακών βαλβίδων συμβαίνουν πρώιμα μέσα σε 2 μήνες, μετά από την επέμβαση αντικατάστασης βαλβίδων.
Οι υπόλοιπες μισές μπορούν να συμβούν όψιμα, οποτεδήποτε ο ασθενής δεν παίρνει τα κατάλληλα μέτρα προφύλαξης.
Ενδοκαρδίτιδα παρουσιάζεται, όταν εισέρχονται μικρόβια στο αίμα, μεταφέρονται στην καρδιά και επικάθονται στις καρδιακές βαλβίδες ή σε τμήματα καρδιακού ιστού που παρουσιάζουν κάποια βλάβη.
Τα βακτήρια είναι το αίτιο στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως ο  S. aureus και ο  S.epidermidis, αλλά και οι μύκητες Candida  ή άλλοι μικροοργανισμοί μπορεί επίσης να είναι υπεύθυνοι. Τα συνήθη μικρόβια που ανευρίσκονται είναι κοινά βακτήρια που ζουν στο στόμα, στην ανώτερη αναπνευστική οδό ή σε άλλα μέρη του σώματος.
Άλλοι τρόποι εισόδου των μικροβίων στον οργανισμό είναι:
•        Κοινές δραστηριότητες. Καθημερινές δραστηριότητες, όπως το βούρτσισμα των δοντιών ή το μάσημα τροφών μπορεί να επιτρέψουν σε βακτήρια να εισέλθουν στο αίμα, ειδικά αν τα δόντια και τα ούλα είναι σε κακή κατάσταση.
•        Λοιμώξεις ή άλλες παθολογικές καταστάσεις. Τα βακτήρια μπορεί να εξαπλωθούν από μια μολυσμένη περιοχή, π.χ. του δέρματος. Η ουλίτιδα, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, όπως ηελκώδης κολίτιδα, μπορεί επίσης να δώσουν την ευκαιρία στα βακτήρια να εισέλθουν στο αίμα.
•        Καθετήρες ή βελόνες. Τα βακτήρια μπορεί να εισέλθουν στο σώμα μέσω ενός καθετήρα, ενός λεπτού σωλήνα που χρησιμοποιούν μερικές φορές οι γιατροί για να κάνουν ενέσεις ή να αφαιρούν υγρό από το σώμα. Μολυσμένες βελόνες και σύριγγες αποτελούν κίνδυνο για τους ανθρώπους οι οποίοι χρησιμοποιούν ενδοφλέβια ναρκωτικά.
•        Ορισμένες οδοντιατρικές μικροεπεμβάσεις ή μικροεπεμβάσεις στην αναπνευστική οδό (π.χ. εξαγωγές δοντιών, βρογχοσκόπηση).
•        Το μανικιούρ και το πεντικιούρ, επίσης μπορεί να είναι αιτία ενδοκαρδίτιδας σε αυτούς τους ασθενείς.
Όταν ένας ασθενής έχει τεχνητές βαλβίδες και έχει συμπτώματα λοίμωξης πάντα πρέπει να υπάρχει η υποψία ενδοκαρδίτιδας.
Η ενδοκαρδίτιδα μπορεί να εισβάλει οξέως ή με υποξεία μορφή.

Τα συνήθη συμπτώματα της ενδοκαρδίτιδας είναι:
•        Πυρετός
•        Ρίγος
•        Εφίδρωση
•        Νέο φύσημα στην καρδιά ή αλλαγή φυσήματος που προϋπήρχε
•        Καταβολή
•        Πόνος στις αρθρώσεις και τους μυς
•        Δυσκολία στην αναπνοή και επίμονος βήχας
•        Απώλεια βάρους, ωχρότητα στο δέρμα
•        Ευαισθησία στην περιοχή του σπλήνα (αριστερό μέρος της κοιλιάς κάτω από τα πλευρά)
•        Αίμα στα ούρα και κόκκινες κηλίδες στο δέρμα ή κάτω από τα νύχια.
•        Bλάβες Janeway (ανώδυνες, αιμορραγικές, δερματικές βλάβες στις παλάμες και τα πέλματα)
•        Oζίδια του Osler (επώδυνες, υποδόριες βλάβες στις ράγες των δακτύλων),
•        Kηλίδες του Roth στον αμφιβληστροειδή
•        Pληκτροδακτυλία

Η διάγνωση της ενδοκαρδίτιδας θα γίνει με:
•        Εξετάσεις αίματος. Η πιο σημαντική εξέταση είναι η καλλιέργεια αίματος που χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό βακτηρίων στο αίμα. Άλλες εξετάσεις είναι η γενική αίματος και η ταχύτητα καθίζησης και η CRP.
•        Ηχωκαρδιογράφημα καρδιάς. Η εξέταση αυτή ελέγχει προσεκτικά την καρδιά και τις καρδιακές βαλβίδες προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχουν μολυνθεί. Το διοισοφάγειο ηχωκαρδιογράφημα (μια συσκευή υπερήχων περνάει από το στόμα και στη συνέχεια από τον οισοφάγο) είναι μια πιο ειδική εξέταση, που ελέγχει ακόμη πιο σχολαστικά την καρδιά.

Θεραπεία ενδοκαρδίτιδας
Η ενδοκαρδίτιδα απαιτεί υψηλές δόσεις ενδοφλέβιων αντιβιοτικών στο νοσοκομείο, ανάλογα με το μικρόβιο που έχει βρεθεί στο αίμα. Μπορεί να χρειαστεί η χορήγηση αντιβιοτικών για δύο έως έξι εβδομάδες για να ελεγχθεί η λοίμωξη.
Εάν η λοίμωξη προκαλέσει σοβαρές βλάβες στις καρδιακές βαλβίδες ή δεν υποχωρεί ή υποτροπιάζει, είναι αναγκαία η χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση της κατεστραμμένης βαλβίδας.
H θεραπεία της ενδοκαρδίτιδας πρέπει να είναι παρατεταμένη και βασίζεται στις καλλιέργειες αίματος και τις δοκιμασίες ευαισθησίας στα αντιβιοτικά.
Σε αρρώστους που δεν ανταποκρίνονται καλά, πρέπει να γίνεται αντικατάσταση βαλβίδων.
Επικίνδυνες για ενδοκαρδίτιδα είναι οι βαλβίδες που έχουν αποκτήσει ενδοθήλιο (Streptococcus).

Οι κυριότερες επιπλοκές της ενδοκαρδίτιδας είναι:
•        Εμβολικά επεισόδια (αποκόλληση τμήματος της βλάβης που προκαλεί η ενδοκαρδίτιδα, που κυκλοφορεί με το αίμα και τελικά προκαλεί απόφραξη σε άλλο σημείο του σώματος) στον εγκέφαλο, τους πνεύμονες, τους νεφρούς κ.τ.λ.
•        Καρδιακή ανεπάρκεια λόγω της καταστροφής των βαλβίδων. Αυτό σημαίνει ότι, λόγω της βλάβης που προκαλείται στις βαλβίδες, η καρδιά δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις ανάγκες του οργανισμού.

Πρόληψη ενδοκαρδίτιδας
Αν έχετε κάποιους από τους παράγοντες κινδύνου για ενδοκαρδίτιδα και αν ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου θα πρέπει να λαμβάνετε προληπτική αντιβιοτική αγωγή πριν από συγκεκριμένες επεμβάσεις, όπως οδοντιατρικές εργασίες, βρογχοσκόπηση ή μικροεπεμβάσεις σε μολυσμένο δέρμα ή όποτε εκτεθείτε σε οποιοδήποτε κίνδυνο για λοίμωξη...
Διαβάστε εδώ για την ενδοκαρδίτιδα και την πρόληψη με χημειοπροφύλαξη.
Βιβλιογραφία
Manual θεραπευτικής, Department of Medicine Washington University School of Medicine, Εκδ. Λίτσας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου