Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Ενδομητρίωση


Η ενδομητρίωση είναι μια πάθηση κατά την οποία ενδομήτριο αναπτύσσεται σε περιοχές έξω από τη μήτρα

Ενδομήτριο αναπτύσσεται, δηλαδή, στα όργανα της κοιλιάς και της λεκάνης. Στις περιοχές αυτές αναπτύσσονται εστίες ή οζίδια ή κύστεις.
Η ενδομητρίωση, ICD-10 N80, εμφανίζεται τις περισσότερες φορές:
•           Στις ωοθήκες και ονομάζεται ενδομητρίωμα ή σοκολατοειδής κύστη
•           Πίσω από τη μήτρα
•           Επάνω στους συνδέσμους της μήτρας
•           Στο έντερο, στην ουροδόχο κύστη, στον κόλπο
•           Στο περιτόναιο
•           Επίσης, σπανίως στα τοιχώματα της κοιλιάς μετά από καισαρική τομή ή χειρουργείο

Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:
* Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου.
* Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη.
* Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή.
* Γαστρεντερικά προβλήματα (διάρροια, δυσκοιλιότητα, «φούσκωμα» ειδικά κατά τη διάρκεια της περιόδου.
* Μικρές αιμορραγίες ανάμεσα στις περιόδους.
* Υπογονιμότητα.


Πώς  γίνεται η διάγνωση της ενδομητρίωσης
Ένας γιατρός μπορεί να διαγνώσει, με σιγουριά, την ενδομητρίωση με τη λαπαροσκόπηση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας εισάγεται ένα μικρό, λεπτό λαπαροσκόπιο που μεταδίδει φως, μέσω μιας μικρής τομής που γίνεται στην κοιλιά, συνήθως στον ομφαλό για να μη φαίνεται η τομή. Πριν από την εισαγωγή του λαπαροσκοπίου, η κοιλιά γεμίζει με διοξείδιο του άνθρακα ή πρωτοξείδιο του αζώτου για να βοηθήσει στο διαχωρισμό των εντέρων από τα πυελικά όργανα. Έτσι, οι επιφάνειες των οργάνων φαίνονται καθαρότερα και ο γιατρός μπορεί να ελέγξει το μέγεθος του προβλήματος. Αυτή η μέθοδος επιτρέπει επίσης στο γιατρό να αποκλείσει άλλες παθήσεις με τα ίδια συμπτώματα, όπως ο καρκίνος των ωοθηκών.


Θεραπεία ενδομητρίωσης
  • Σε μερικές περιπτώσεις η ενδομητρίωση δεν αναγνωρίζεται εύκολα και η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο με βιοψία (αφαίρεση μικρού τεμαχίου ιστού για μικροσκοπική εξέταση στο εργαστήριο), συνήθως κατά τη διάρκεια της λαπαροσκόπησης.
  • Άλλες χρήσιμες εξετάσεις για να διαπιστωθεί η έκταση της νόσου και να παρακολουθείται η πορεία της είναι το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία (CT) η μαγνητική τομογραφία (MRI), καθώς και ορισμένες εξετάσεις του αίματος για την ανίχνευση δεικτών της ενδομητρίωσης (π.χ. Ca-125).
Η Αμερικάνικη Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής έχει καθιερώσει κριτήρια για την ταξινόμηση της ενδομητρίωσης, ανάλογα με το πού εντοπίζεται ο ενδομήτριος ιστός, αν αυτός βρίσκεται στην επιφάνεια ενός οργάνου ή κάτω από αυτήν και αν έχουν σχηματιστεί λεπτές ή πυκνές συμφύσεις. Συνεκτιμώντας όλους αυτούς τους παράγοντες, η νόσος χαρακτηρίζεται ελαφρά, μέτρια ή βαριά.
Σταδιοποίηση ενδομητρίωσης
Πιθανές θέσεις της ενδομητρίωσης
Χειρουργικά, η ενδομητρίωση μπορεί να είναι στάδιο I-IV.
Η διαδικασία είναι ένα πολύπλοκο σύστημα που αξιολογεί βλάβες και συμφύσεις στα όργανα της πυέλου, αλλά δεν αξιολογεί τον πόνο.
Μία ασθενής με ενδομητρίωση σταδίου Ι μπορεί να έχει μικρή νόσο και έντονο πόνο, ενώ μια ασθενής με ενδομητρίωση σταδίου IV μπορεί να έχει σοβαρή ασθένεια και όχι πόνο.
Στάδιο Ι (ελάχιστη)
Μόνο επιφανειακές αλλοιώσεις και πιθανώς μερικές συμφύσεις
Στάδιο ΙΙ (ήπια)
Επιπλέον, ορισμένες βαθιές βλάβες είναι παρούσες
Φάση ΙΙΙ (Μέτρια)
Όπως παραπάνω, συν την παρουσία εστιών στις ωοθήκες και περισσότερες συμφύσεις
Στάδιο IV (Σοβαρή)
Όπως και παραπάνω, συν μεγάλες εστίες και εκτεταμένες συμφύσεις.
Οι εστίες στις ωοθήκες μεγέθους (περίπου 2 εκατοστά +) πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά,  γιατί η ορμονική θεραπεία από μόνη της δεν θα τις αφαιρέσει και μπορεί να προκαλέσουν οξύ πόνο από τη ρήξη μιας κύστης και εσωτερική αιμορραγία.
Οι εστίες ενδομητρίωσης μπορεί να θεωρηθούν  μερικές φορές λανθασμένα ως κύστεις των ωοθηκών.


Θεραπεία
Η θεραπεία μπορεί να είναι φαρμακευτική, χειρουργική ή συνδυασμός τους.
Γενικά ισχύει η βασική αρχή, κατά την οποία σε ασθενή με πρόβλημα γονιμότητας και ελαφρά ενδομητρίωση κατά τη λαπαροσκόπηση γίνεται θεραπεία των ενδομητριακών εστιών και των συμφύσεων, χωρίς άλλη συμπληρωματική θεραπεία.
Ασθενής με μέτρια ή βαριά ενδομητρίωση, εκτός της λαπαροσκοπικής αντιμετώπισης θα υποβληθεί και σε φαρμακευτική αγωγή.
Σαν φαρμακευτική αγωγή μπορεί να χρησιμοποιηθούν τα αντισυλληπτικά δισκία, η δαναζόλη, η γεστρινόνη και οι αγωνιστές του εκλυτικού παράγοντα των γοναδοτροπινών (Gn-RH ανάλογα).
Βιβλιογραφία
Παθολογία της γυναίκας,  Δ. Αραβαντινός, Εκδ. Παρισιάνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου