Ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι επώδυνος και πολύ προσωπικός
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί πολλοί
καταπιάνονται με το θέμα του έρωτα, ενώ ο ανεκπλήρωτος έρωτας παραμένει
πάντα κάπως στο σκοτάδι, στην αφάνεια;
Λίγοι επιλέγουν να αναμετρηθούν μαζί του στα φανερά και να ανοίξουν τα χαρτιά τους.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι επώδυνος και πολύ προσωπικός, χωρίς ίχνος εγωισμού, με πολλή απογοήτευση όμως και μια αίσθηση ιδανικού. Εδώ βρίσκεται και η παγίδα του ανεκπλήρωτου έρωτα – δεν απομυθοποιείται ποτέ, δεν περνά δοκιμασίες, δε φθείρεται και παραμένει κάπου, να ελλοχεύει, να μας μπλέκει σε φαύλους κύκλους συναισθημάτων και σκέψεων, ονείρων και επιθυμιών που ίσως να μην έχουν καν σχέση με την πραγματικότητα, παρά μόνο τη δική μας.
Ανεκπλήρωτοι Έρωτες μια όμορφη ανάμνηση ή μια επικίνδυνη πολύχρονη παγίδα;
Αρκετές γυναίκες και πολύ λιγότεροι άνδρες, διαλέγουν να αφοσιωθούν σ' ένα φαντασιακό έρωτα, που ποτέ δεν έζησαν ή τον έζησαν πολύ λίγο, δημιουργώντας στη ζωή τους συναισθηματικά αδιέξοδα και εγκλωβισμούς.
Φυσικά, τα παραμύθια εξάπτουν την φαντασία και το ρομαντισμό, δημιουργούν την απατηλή προσδοκία πως- γιατί όχι- υπάρχει ο μεγάλος έρωτας και ίσως είναι αυτός.
Το ανεκπλήρωτο γίνεται ιδανικό, αντικείμενο λατρείας, προσμονής, διαρκούς διάψευσης και, πάνω απ' όλα, μιας άδικης σύγκρισης με οποιοδήποτε πραγματικό υπάρξει δίπλα μας. Το χαρακτηρίζουμε ως ατελές και, φυσικά, δεν μπορεί να αντέξει την αναμέτρηση με το απραγματοποίητο. Είναι ένα ψυχικό «βόλεμα», που μας παρέχει άπειρες δικαιολογίες για να αποφύγουμε το επόμενο βήμα στη ζωή μας. Ένα βήμα που μπορεί να ενέχει προσπάθειες, συναισθηματικές επενδύσεις και ρεαλιστικούς κινδύνους. Με λίγα λόγια, αρνούμαστε το βήμα προς την ενηλικίωση, την ωριμότητα, την πραγματική ζωή.
Συχνά, είναι κάτι που το μοιράζονται δύο άτομα σε μια σιωπηρή συμφωνία. Ένα γλυκό μυστικό… Ένα παιχνίδι που αναστατώνει και ανατροφοδοτεί υπόγεια τη λίμπιντο των δύο συμμετεχόντων.
«Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Έρχεσαι φεύγεις, πώς το αποφεύγεις...» έλεγε ο στίχος της Λίνας Νικολακοπούλου.
Άλλοτε όμως το ένα από τα δύο άτομα, ίσως και εν αγνοία του άλλου, παγιδεύεται σε μια μονομερή αναμονή εκπλήρωσης αυτού που αποτελούσε ένα παιχνίδισμα. Τότε κυριολεκτικά μπλοκάρει την πορεία των υπολοίπων συναισθημάτων του, περιμένοντας κάτι που από την ίδια του τη φύση δεν θα έρθει ποτέ.
Το πρόβλημα είναι πώς ο έρωτας αυτός χρησιμοποιείται από τον ψυχισμό σαν κώλυμα, σαν τροχοπέδη για την περαιτέρω ολοκλήρωση του ατόμου και για την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού του.
Ομως, μια τέτοια φαντασιακή επιλογή δημιουργεί και ένα ολόκληρο πλέγμα παράλογων πεποιθήσεων όπως:
Ο ανολοκλήρωτος έρωτας φαίνεται να είναι μια καλά δουλεμένη εξαπάτηση του εαυτού, μια προσπάθεια να διατηρηθεί το ιδανικό, το τέλειο, το άφθαρτο, όπως στους μύθους. Πρόκειται για μια τάση εθισμού σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, που συνοδεύεται από άκαμπτη σκέψη και βασανιστική εμμονή.
Τι «προσφέρει» ένας ανεκπλήρωτος έρωτας;
Οικονομία ενέργειας. Ο φαντασιακός έρωτας δεν απαιτεί καθημερινές συναλλαγές, συμβιωτικές προσαρμογές, άγχος για τα κοινά σχέδια ζωής, συγκρούσεις και διαφωνίες. Βρίσκεται εκεί, στο πίσω μέρος του μυαλού μας και δεν ζητά παρά μόνο λίγο χρόνο σκέψης.
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ περισσότερο απ΄όσο μια ανθρώπινη καρδιά μπορεί να αγαπήσει,
περισσότερο απ΄όσο ένας ποιητής ονειρεύεται ή ένας ερωτευμένος αισθάνεται.
Είσαι το σύννεφο με το υπέροχο άρωμα που στάλθηκε απ΄τον παράδεισο,
για να ρίξει πάνω μου τη βροχή του, την ευλογημένη δροσιά.
Αισθάνομαι την καρδιά σου, τις φλέβες σου να κυλούν μέσα στις δικές μου,
χωρίς καμιά χαραμάδα ανάμεσα μας για να χωθεί ο ακάθαρτος κόσμος.
Η καρδιά μου στέκει απέναντι στη δική σου, αντικρίζει τη δίδυμη εικόνα της,
σαν δυο χέρια που πλέκονται σε αέρινο όρκο.
Μέσα μας κόκκινο κρασί ενώνεται με κόκκινο κρασί,
φτιάχνουν μείγμα μεθυστικό από άρωμα, αύρα και δροσιά του πρωινού.
Η έμπνευση μου κατοικεί μέσα στα μάτια σου,
τα χείλη σου ενώνονται με τα δικά μου και οδηγούν την ποίηση μου.
Σε σένα και σε μένα η φωτιά φουντώνει, χωρίς κανείς να ρίχνει ξύλα.
Μολονότι είμαστε ήρεμοι, η καταιγίδα ξεσπά μέσα μας.
Llyas Abu Shaaka, (1903-1947)
Λίγοι επιλέγουν να αναμετρηθούν μαζί του στα φανερά και να ανοίξουν τα χαρτιά τους.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι επώδυνος και πολύ προσωπικός, χωρίς ίχνος εγωισμού, με πολλή απογοήτευση όμως και μια αίσθηση ιδανικού. Εδώ βρίσκεται και η παγίδα του ανεκπλήρωτου έρωτα – δεν απομυθοποιείται ποτέ, δεν περνά δοκιμασίες, δε φθείρεται και παραμένει κάπου, να ελλοχεύει, να μας μπλέκει σε φαύλους κύκλους συναισθημάτων και σκέψεων, ονείρων και επιθυμιών που ίσως να μην έχουν καν σχέση με την πραγματικότητα, παρά μόνο τη δική μας.
Ανεκπλήρωτοι Έρωτες μια όμορφη ανάμνηση ή μια επικίνδυνη πολύχρονη παγίδα;
Αρκετές γυναίκες και πολύ λιγότεροι άνδρες, διαλέγουν να αφοσιωθούν σ' ένα φαντασιακό έρωτα, που ποτέ δεν έζησαν ή τον έζησαν πολύ λίγο, δημιουργώντας στη ζωή τους συναισθηματικά αδιέξοδα και εγκλωβισμούς.
Φυσικά, τα παραμύθια εξάπτουν την φαντασία και το ρομαντισμό, δημιουργούν την απατηλή προσδοκία πως- γιατί όχι- υπάρχει ο μεγάλος έρωτας και ίσως είναι αυτός.
Το ανεκπλήρωτο γίνεται ιδανικό, αντικείμενο λατρείας, προσμονής, διαρκούς διάψευσης και, πάνω απ' όλα, μιας άδικης σύγκρισης με οποιοδήποτε πραγματικό υπάρξει δίπλα μας. Το χαρακτηρίζουμε ως ατελές και, φυσικά, δεν μπορεί να αντέξει την αναμέτρηση με το απραγματοποίητο. Είναι ένα ψυχικό «βόλεμα», που μας παρέχει άπειρες δικαιολογίες για να αποφύγουμε το επόμενο βήμα στη ζωή μας. Ένα βήμα που μπορεί να ενέχει προσπάθειες, συναισθηματικές επενδύσεις και ρεαλιστικούς κινδύνους. Με λίγα λόγια, αρνούμαστε το βήμα προς την ενηλικίωση, την ωριμότητα, την πραγματική ζωή.
Συχνά, είναι κάτι που το μοιράζονται δύο άτομα σε μια σιωπηρή συμφωνία. Ένα γλυκό μυστικό… Ένα παιχνίδι που αναστατώνει και ανατροφοδοτεί υπόγεια τη λίμπιντο των δύο συμμετεχόντων.
«Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Έρχεσαι φεύγεις, πώς το αποφεύγεις...» έλεγε ο στίχος της Λίνας Νικολακοπούλου.
Άλλοτε όμως το ένα από τα δύο άτομα, ίσως και εν αγνοία του άλλου, παγιδεύεται σε μια μονομερή αναμονή εκπλήρωσης αυτού που αποτελούσε ένα παιχνίδισμα. Τότε κυριολεκτικά μπλοκάρει την πορεία των υπολοίπων συναισθημάτων του, περιμένοντας κάτι που από την ίδια του τη φύση δεν θα έρθει ποτέ.
Το πρόβλημα είναι πώς ο έρωτας αυτός χρησιμοποιείται από τον ψυχισμό σαν κώλυμα, σαν τροχοπέδη για την περαιτέρω ολοκλήρωση του ατόμου και για την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού του.
Ομως, μια τέτοια φαντασιακή επιλογή δημιουργεί και ένα ολόκληρο πλέγμα παράλογων πεποιθήσεων όπως:
- Κανείς άλλος δεν μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή μου
- Κανείς δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει
- Αυτός ή αυτή, σ΄αυτή την περίπτωση, θα έκανε ή θα μου έλεγε αυτό ή εκείνο.
Ο ανολοκλήρωτος έρωτας φαίνεται να είναι μια καλά δουλεμένη εξαπάτηση του εαυτού, μια προσπάθεια να διατηρηθεί το ιδανικό, το τέλειο, το άφθαρτο, όπως στους μύθους. Πρόκειται για μια τάση εθισμού σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, που συνοδεύεται από άκαμπτη σκέψη και βασανιστική εμμονή.
Τι «προσφέρει» ένας ανεκπλήρωτος έρωτας;
Οικονομία ενέργειας. Ο φαντασιακός έρωτας δεν απαιτεί καθημερινές συναλλαγές, συμβιωτικές προσαρμογές, άγχος για τα κοινά σχέδια ζωής, συγκρούσεις και διαφωνίες. Βρίσκεται εκεί, στο πίσω μέρος του μυαλού μας και δεν ζητά παρά μόνο λίγο χρόνο σκέψης.
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ περισσότερο απ΄όσο μια ανθρώπινη καρδιά μπορεί να αγαπήσει,
περισσότερο απ΄όσο ένας ποιητής ονειρεύεται ή ένας ερωτευμένος αισθάνεται.
Είσαι το σύννεφο με το υπέροχο άρωμα που στάλθηκε απ΄τον παράδεισο,
για να ρίξει πάνω μου τη βροχή του, την ευλογημένη δροσιά.
Αισθάνομαι την καρδιά σου, τις φλέβες σου να κυλούν μέσα στις δικές μου,
χωρίς καμιά χαραμάδα ανάμεσα μας για να χωθεί ο ακάθαρτος κόσμος.
Η καρδιά μου στέκει απέναντι στη δική σου, αντικρίζει τη δίδυμη εικόνα της,
σαν δυο χέρια που πλέκονται σε αέρινο όρκο.
Μέσα μας κόκκινο κρασί ενώνεται με κόκκινο κρασί,
φτιάχνουν μείγμα μεθυστικό από άρωμα, αύρα και δροσιά του πρωινού.
Η έμπνευση μου κατοικεί μέσα στα μάτια σου,
τα χείλη σου ενώνονται με τα δικά μου και οδηγούν την ποίηση μου.
Σε σένα και σε μένα η φωτιά φουντώνει, χωρίς κανείς να ρίχνει ξύλα.
Μολονότι είμαστε ήρεμοι, η καταιγίδα ξεσπά μέσα μας.
Llyas Abu Shaaka, (1903-1947)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου