Τα δαγκώματα των ζώων, ICD-10 T14.1, είναι πληγές από δαγκώματα σε ανθρώπους από σκύλους, γάτες και άλλα ζώα, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων.
Τα ζώα μπορεί να δαγκώσουν όταν βρίσκονται σε αυτοάμυνα.
Τα δαγκώματα από σκύλο είναι περισσότερο συνήθη το απόγευμα, ιδίως σε ζεστό καιρό. Τα δαγκώματα από γάτα είναι συνήθη το πρωί.
Τα δαγκώματα από τα σκυλιά είναι σύνηθες φαινόμενο, με τα παιδιά να είναι τα πιο συχνά θύματα και το πρόσωπο των παιδιών ο πιο συχνός στόχος.
Άλλα ζώα, όπως οι γάτες, τα κουνάβια, και οι παπαγάλοι, μπορεί να δαγκώσουν τον άνθρωπο.
Τα άγρια ζώα μπορεί να δαγκώσουν μερικές φορές τους ανθρώπους. Τα δαγκώματα από νυχτερίδες, κουνέλια, λύκους, κτλ. μπορεί να μεταδώσουν τη λύσσα, η οποία είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρα αν αφεθούν χωρίς θεραπεία.
Τα δαγκώματα από ανθρώπους είναι σπάνια και μπορεί να συμβούν σε καβγά ή για άμυνα.
Τα σημεία και συμπτώματα
-Πληγές από δαγκώματα μπορεί να είναι σχισίματα, σκασίματα, αμυχές, γδαρσίματα ή τραύματα από συντριβή.
Δαγκώματα από σκύλο
Τα χέρια προσβάλλονται πιο συχνά 68%
Το πρόσωπο 29% και τα κάτω άκρα 10%
Δαγκώματα από γάτα
Κυρίως αφορούν τα χέρια και μετά τα άκρα, το πρόσωπο και ο κορμός και είναι πιο πιθανό να μολυνθούν.
-Σοβαρή αιμορραγία σε τρώση μεγάλων αιμοφόρων αγγείων.
Μόλυνση από βακτηρίδια ή άλλα παθογόνα, όπως λύσσα.
Εισαγωγή άλλων ερεθιστικών εντός του τραύματος, προκαλώντας φλεγμονή και κνησμό.
Εργαστηριακά ευρήματα
Στο 85% των πληγών θα αναπτυχθεί θετική καλλιέργεια.
Δαγκώματα από σκύλο: Η Pasteurella multocida είναι παρούσα στο 25% των δαγκωμάτων. Ο Streptococcus viridans, ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, ο κοαγκουλάση αρνητικός σταφυλόκοκκος, βακτηριοειδή, EF2, DF2, Fusciobacterium κ. ά.
Δαγκώματα από γάτα: Επίσης, η Pasteurella multocida είναι παρούσα στο 25% των δαγκωμάτων. Η πληγή είναι παρούσα στο 25% των δαγκωμάτων. Η πληγή είναι συχνά επιμολυσμένη με άλλα ανάμεικτα βακτήρια αερόβια και αναερόβια.
Δαγκώματα από ανθρώπους: Είδη στρεπτόκοκκων, χρυσίζων σταφυλόκοκκος, Eikenella corrodens και ποικίλα αναερόβια βακτηρίδια.
Ειδικές δοκιμασίες
Αν το τραύμα είναι κοντά σε οστό ή άρθρωση, μια απλή ακτινογραφία απαιτείται για να χρησιμοποιηθεί σε σύγκριση, αργότερα σε περίπτωση οστεομυελίτιδας.
Θεραπεία
- Η πληγή από δάγκωμα πρέπει να καθαρίζεται. Άφθονος καταιονισμός του τραύματος με φυσιολογικό ορό, σαπούνι ποβιδόνη και νερό...
- Αφαίρεση νεκρωμένων ιστών
- Χειρουργική σύγκλιση σε καθαρό τραύμα μικρότερο των 12 ωρών, γιατί το τραύμα διαφορετικά είναι μολυσμένο
- Ανύψωση του τραυματισμένου σκέλους για αποφυγή οιδήματος.
- Προφύλαξη με αντιβιοτικά συνιστώνται για δαγκώματα του χεριού από σκύλους και γάτες και για τα ανθρώπινα δαγκώματα.
- Για την εμπειρική θεραπεία, η πρώτη επιλογή είναι η αμοξυκιλλίνη με κλαβουλανικό οξύ, και εάν το άτομο έχει αλλεργία στην πενικιλλίνη χορηγείται δοξυκυκλίνη και μετρονιδαζόλη. Οι αντισταφυλοκοκκικές πενικιλλίνες (π.χ., κλοξακιλλίνη, ναφκιλλίνη, φλουκλοξακιλλίνη) και τα μακρολίδια (π.χ. ερυθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη) δεν χρησιμοποιούνται για την εμπειρική θεραπεία, επειδή δεν καλύπτουν την Pasteurella.
Λύσσα
Δαγκώματα ζώων από νυχτερίδες μπορούν να μεταδώσουν λύσσα. Το ζώο πρέπει να παρακολουθηθεί. Σημάδια της λύσσας περιλαμβάνουν αφρό στο στόμα, αυτοακρωτηριασμό, γρύλισμα, σπασμωδικές κινήσεις, και κόκκινα μάτια.
Προφυλακτική θεραπεία της λύσσας συνιστάται στα περισσότερα μέρη.
Ο τέτανος
Το τοξοειδές τετάνου ενδείκνυται για σχεδόν οποιοδήποτε δάγκωμα που διατρυπά την επιδερμίδα και η ανοσοσφαιρίνη τετάνου ενδείκνυται σε ασθενείς που έχουν περάσει περισσότερα από 10 χρόνια από προηγούμενο εμβολιασμό. Ενισχυτές τετάνου (Td), θα πρέπει να δίνονται κάθε δέκα χρόνια.
Πριν τοξοειδές τετάνου
|
Καθαρές πληγές
|
Επικίνδυνες πληγές
|
< 3 δόσεις
|
TT: ναι, TIG: όχι
|
TT: ναι, TIG: ναι
|
≥ 3 δόσεις
|
TT: εάν το τελευταίο ≥ 10 χρόνια
TIG: όχι |
TT: εάν το τελευταίο ≥ 5χρόνια, TIG: όχι
|
TT = Tetanus Toxoid TIG: Tetanus Immune globulin
Βιβλιογραφία
Πλήρης Κλινική Συμβουλή, Mark R. Dambr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου