Φως τη νύχτα

Από κεκτημένη ταχύτητα ζούμε...

Κάτι αφαιρείται από την εξίσωση, αλλά αντιστεκόμαστε περιμένοντας να απομακρυνθούμε από αυτή την καταραμένη μιζέρια σημειώνοντας τις λιγότερες δυνατές απώλειες.

Σπρέντς, εφεδρείες, περικοπές και δημοσιονομική εξυγίανση. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ευελπιστούμε ότι δεν θα καταναλώσουμε το «λίπος» που θα μας μεταφέρει αλώβητους στην απέναντι πλευρά. Και, όμως, σε αυτή την πόλη το λίπος τελείωσε για πολλούς και η ζωή που με κόπο είχαν χτίσει γίνεται κομμάτια. Μην φανταστείτε τύπους περιθωριακούς. Όχι. Μιλάω για εσένα και εμένα, το διπλανό και το γείτονα σου που λυγίζουν κάθε μέρα στα μουγκά χάνοντας και ένα κομμάτι της αξιοπρέπειας τους...

Φως τη νύχτα

Σκόρπια κομμάτια η ζωή μου

όταν σε είδα εκείνο το βράδυ,

άδειο ποτήρι η ψυχή μου

όταν μου γέλασες μες στο σκοτάδι.

Η νύχτα γέμισε με φως,

γέμισε αστέρια ο ουρανός

δεν ήμουνα πια μοναχός,

η νύχτα γέμισε με φως.

Χίλια μαχαίρια στην καρδιά μου

όταν σε είδα εκεί μπροστά μου

και τρόμαξε η μοναξιά μου

μόλις σε ένιωσε τόσο κοντά μου.

Η νύχτα γέμισε με φως,

γέμισε αστέρια ο ουρανός

δεν ήμουνα πια μοναχός,

η νύχτα γέμισε με φως.

Στίχοι: Άντζελα Γκερέκου

Μουσική: Τόλης Βοσκόπουλος & Άντζελα Γκερέκου

Πρώτη εκτέλεση: Τόλης Βοσκόπουλος