Η Ondansetron είναι ένας ανταγωνιστής των υποδοχέων σεροτονίνης 5-HT 3 που χρησιμοποιείται, κυρίως, ως αντιεμετικό για τη θεραπεία της ναυτίας και του εμέτου, συχνά, μετά τη χημειοθεραπεία.
Η Ondansetron μειώνει τη δραστηριότητα του πνευμονογαστρικού νεύρου, το οποίο απενεργοποιεί το κέντρο εμέτου στον προμήκη, και επίσης μπλοκάρει τους υποδοχείς της σεροτονίνης στην ζώνη ενεργοποίησης. Δεν έχει επίδραση στον έμετο που προκαλείται από τη ναυτία και δεν έχει καμία επίδραση στους υποδοχείς ντοπαμίνης ή τους μουσκαρινικούς υποδοχείς.
Οι 5-HT3 ανταγωνιστές είναι τα κύρια φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη
θεραπεία και την πρόληψη της ναυτίας και εμέτου που προκαλείται από τη
χημειοθεραπεία. Δίνονται ενδοφλεβίως περίπου 30 λεπτά πριν από την έναρξη της
χημειοθεραπείας.
Η Ondansetron είναι, επίσης, αποτελεσματικό φάρμακο για τον έλεγχο της μετεγχειρητικής ναυτίας και του εμέτου, για τη ναυτία και τον έμετο από ακτινοβολία και είναι μια πιθανή θεραπεία για τη ναυτία και τον έμετο που οφείλονται σε οξέα ή χρόνια προβλήματα υγείας ή οξεία γαστρεντερίτιδα.
Η Ondansetron είναι, επίσης, αποτελεσματικό φάρμακο για τον έλεγχο της μετεγχειρητικής ναυτίας και του εμέτου, για τη ναυτία και τον έμετο από ακτινοβολία και είναι μια πιθανή θεραπεία για τη ναυτία και τον έμετο που οφείλονται σε οξέα ή χρόνια προβλήματα υγείας ή οξεία γαστρεντερίτιδα.
Χρησιμοποιείται εκτός ενδείξεων για τη θεραπεία υπερέμεσης σε έγκυες γυναίκες, αλλά δεν
υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα για την
ασφάλεια χορήγησης στην εγκυμοσύνη, ειδικά κατά τη διάρκεια του πρώτου
τριμήνου.
Το φάρμακο χορηγείται 1-3 φορές την ημέρα, ανάλογα με τη σοβαρότητα της
ναυτίας και των εμέτων. Η κανονική δόση από το στόμα για ενήλικες και παιδιά
άνω των 12 ετών είναι 8 mg αρχικά, ακολουθούμενη από μία δεύτερη δόση των 8 mg
οκτώ ώρες αργότερα.
Το φάρμακο χορηγείται μία φορά κάθε 12 ώρες, συνήθως για 2-3 μέρες. Μετά από τη χορήγηση από το στόμα, χρειάζεται περίπου 1,5 με 2 ώρες για να φτάσει στις μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα. Αυτό το φάρμακο απεκκρίνεται από το ήπαρ και τα νεφρά.
Το φάρμακο χορηγείται μία φορά κάθε 12 ώρες, συνήθως για 2-3 μέρες. Μετά από τη χορήγηση από το στόμα, χρειάζεται περίπου 1,5 με 2 ώρες για να φτάσει στις μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα. Αυτό το φάρμακο απεκκρίνεται από το ήπαρ και τα νεφρά.
Η κλινική επίδραση του ondansetron μπορεί να ενισχυθεί από το συνδυασμό
με τη δεξαμεθαζόνη.
Το 2006, διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη ανέφερε ότι το
ondansetron μπορεί να έχει αξία στη θεραπεία της σχιζοφρένειας, ως συμπλήρωμα
της αλοπεριδόλης. Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο συνδυασμός είχε σημαντική βελτίωση των
αρνητικών συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας και άτομα που παίρνουν και τα δύο
φάρμακα παρουσίασαν λιγότερες από τις αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται, συνήθως, με την αλοπεριδόλη. Μια προηγούμενη, μικρότερη, ανοικτή μελέτη είχε δείξει ότι η ονδανσετρόνη είναι χρήσιμη στη θεραπεία με αντιψυχωσικά,
σε όψιμη δυσκινησία σε ανθρώπους με σχιζοφρένεια.
Οι μελέτες έχουν εξετάσει, επίσης, την ονδανσετρόνη ως πιθανή θεραπεία για
την ψύχωση που προκύπτει από προχωρημένη νόσο του Parkinson.
H Ondansetron μειώνει την επιθυμία για το αλκοόλ. Οι ασθενείς
με αλκοολισμό έπιναν λιγότερα ποτά την ημέρα.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ της Ιατρικής Σχολής έχουν δείξει ότι η ondansetron μπορεί να είναι χρήσιμη και αποτελεσματική για τη θεραπεία των συμπτωμάτων στέρησης από εθισμό σε οπιοειδή. Σε αντίθεση με τις υπάρχουσες θεραπείες με μεθαδόνη και βουπρενορφίνη, η ίδια δεν είναι ένα οπιοειδές. Επιπλέον, δεν απαιτεί συνεχή επίβλεψη, όπως η θεραπεία με κλονιδίνη.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ της Ιατρικής Σχολής έχουν δείξει ότι η ondansetron μπορεί να είναι χρήσιμη και αποτελεσματική για τη θεραπεία των συμπτωμάτων στέρησης από εθισμό σε οπιοειδή. Σε αντίθεση με τις υπάρχουσες θεραπείες με μεθαδόνη και βουπρενορφίνη, η ίδια δεν είναι ένα οπιοειδές. Επιπλέον, δεν απαιτεί συνεχή επίβλεψη, όπως η θεραπεία με κλονιδίνη.
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
Η Ondansetron μπλοκάρει τους 5-HT3 υποδοχείς του εντερικού νευρικού
συστήματος, και κατά συνέπεια μειώνει τις συσπάσεις του παχέος εντέρου, την
αισθητηριακή αντίληψη και κινητικότητα. Ένας μεγάλος αριθμός φαρμάκων σε αυτή
την κατηγορία, των 5-HT3 ανταγωνιστών , έχει αποδειχθεί ότι έχουν αυτό το
αποτέλεσμα, το οποίο επηρεάζει θετικά το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου με
διάρροια (IBS-D). Έτσι, η ονδανσετρόνη ήταν αποτελεσματική στη θεραπεία της
διάρροιας.
Δύο μικρές μελέτες έχουν διεξαχθεί για την αξιολόγηση της
αποτελεσματικότητας του ondansetron για το ρίγος μετά την αναισθησία. Η
Ondansetron βρέθηκε να είναι εξίσου αποτελεσματική με την πεθιδίνη όταν χορηγείται ως μία εφάπαξ ενδοφλέβια δόση
πριν την αναισθησία.
Η Ondansetron είναι ένα καλά ανεκτό φάρμακο, με λίγες παρενέργειες. Η
δυσκοιλιότητα, η ζάλη και η κεφαλαλγία είναι οι πιο συχνά αναφερόμενες
ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση του.
Το FDA εξέδωσε προειδοποίηση MedWatch ασφαλείας για την ονδανσετρόνη σε
ασθενείς με συγγενές σύνδρομο μακρού QT, μια αρρυθμία της καρδιάς.
Βιβλιογραφία
www.drugs.com
Βιβλιογραφία
www.drugs.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου