Αχαλασία Οισοφάγου

Είναι κινητική διαταραχή του οισοφάγου

Η αχαλασία οισοφάγου, ICD-10 K22.0, είναι μια πάθηση που ταλαιπωρεί τους ασθενείς κατά την διάρκεια της  σιτίσεως, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία κακοήθειας.

Εντάσσεται στις κινητικές διαταραχές του οισοφάγου μαζί με τον διάχυτο οισοφαγικό σπασμό και την σκληροδερμία.

Επιδημιολογικά είναι μια πάθηση αρκετά σπάνια και εμφανίζεται σε ποσοστά 1/100000 ανά έτος στις USA. Παρατηρείται σε ηλικίες μεταξύ 40-60 ετών.

---

Συμπτώματα αχαλασίας οισοφάγου

1. Δυσφαγία. Οι ασθενείς δυσκολεύονται να καταπιούν την τροφή τους και αισθάνονται ότι αυτή κολλά σε κάποιο σημείο του οισοφάγου.

2. Αναγωγές. Επειδή οι τροφές δεν μπορούν να προωθηθούν σωστά στο στομάχι συσσωρεύονται στον οισοφάγο, με αποτέλεσμα σε κάποιες στιγμές να βγαίνουν προς τα έξω σαν μικρός έμετος. Όταν αυτό συμβαίνει και κατά τη διάρκεια του ύπνου, τότε λόγω της εισρόφησης, στον πνεύμονα δημιουργούνται με την πάροδο του χρόνου συνθήκες ανάπτυξης πνευμονίας και πνευμονικών αποστημάτων.

3. Απώλεια βάρους, λόγω της κακής θρέψης.

---

Διάγνωση αχαλασίας οισοφάγου

Με τον πλήρη ακτινολογικό και ακτινοσκοπικό έλεγχο σε συνδυασμό με την ενδοσκόπηση επισφραγίζεται, συνήθω,ς η διάγνωση. Με μια ειδική εξέταση που λέγεται μανομετρία επιβεβαιώνεται πλήρως η ύπαρξη της νόσου.

---

Ποια είναι η θεραπεία;

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της αχαλασίας του οισοφάγου είναι η εξής:

1. Φαρμακευτική θεραπεία με ειδικά φάρμακα. Τα κυριότερα φάρμακα είναι η νιφεδιπίνη (Adalat 10-20 mg) και δινιτρικός δισοσορβίτης (Pensordil 5-10 mg).

2. Ενδοσκοπική παρέμβαση. Συνήθως εφαρμόζονται διαστολές που έχουν σκοπό να διευρύνουν τη διάμετρο του Κατώτερου Οισοφαγικού Σφιγκτήρα. Η διάρκεια ανακούφισης του συμπτωμάτων συνήθως δεν είναι ικανοποιητική. Τελευταία, χρησιμοποιείται η έγχυση τοξίνης της αλλαντιάσεως (botox) με αποτέλεσμα την παράλυση του σφιγκτήρα και τη βελτίωση της κατάποσης. Και εδώ όμως η ανακούφιση είναι προσωρινή.

3. Χειρουργική επέμβαση. Αποτελεί την οριστική αντιμετώπιση της νόσου. Η επέμβαση ονομάζεται λαπαροσκοπική μυοτομή κατά Heller και σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύεται από λαπαροσκοπική θολοπλαστική κατά Dor ή Toupet. Θεωρείται η επέμβαση εκλογής για τη νόσο, ενώ η αντίστοιχη ανοικτή επέμβαση έχει πλέον εγκαταλειφθεί. Με ελάχιστες σε μέγεθος τομές, 5 χιλιοστών, εισέρχονται στην κοιλιά το λαπαροσκόπιο και τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία. Στη συνέχεια γίνεται μια τομή στον μυϊκό χιτώνα του οισοφάγου (λίγων εκατοστών), και αν κριθεί απαραίτητο η επέμβαση συνοδεύεται από μια πλαστική του θόλου του στομάχου γύρω από τον κατώτερο οισοφάγο. Η επέμβαση διαρκεί 1 - 2 ώρες. Την επόμενη ημέρα ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο και επανέρχεται συντομότατα στις καθημερινές του συνήθειες απαλλαγμένος από τα βασανιστικά συμπτώματα της νόσου του.