Τόλμη και υπακοή σε μια παρόρμηση

Αυτό που ζούμε με την κρίση είναι υπεράνω κάθε φαντασίας.

Μερικές αντιδράσεις των Ελλήνων στην κρίση...

-Είναι τελείως αδύνατον να συμβαίνει αυτό!

-Είναι δυνατόν; Δεν αξίζει τον κόπο να κάνουμε τίποτε τώρα. Είναι πολύ αργά!

-Το είχα πει εξαρχής, ότι θα είναι δύσκολα, αλλά η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!

Στους δύσκολους καιρούς, εκεί που τα παλιά σημεία ισορροπίας έχουν απολεσθεί και τα καινούρια δεν μπορούν να εντοπισθούν με τίποτε, οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

-Σε εκείνους που γαντζώνονται από το παρελθόν που γλιστρά μέσα από τα χέρια τους

-Και σε εκείνους που ποντάρουν στο μέλλον

Πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι διανύουμε τη φάση του ''είναι τελείως αδύνατον''.

• Ποιος ποντάρει για θετικά πράγματα στην Ελλάδα;
• Ποιος ανοίγει επιχείρηση;
• Ποιος αλλάζει καριέρα;
• Ποιος ποντάρει σε επενδύσεις στην Ελλάδα;

Αυτήν την ώρα, που όλα τα ερωτήματα στη χώρα μας και για τη χώρα μας χάσκουν ορθάνοιχτα, κανονικά θα έπρεπε όλοι να αναστοχαστούμε ξανά την ιδέα της προόδου και να κάνουμε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.

Όχι μόνο πιο γρήγορο, αλλά και μεγάλο, γιατί κανείς δεν μπορεί να περάσει ένα χάσμα με μικρά πηδηματάκια.

Άλλωστε, όπως ισχυρίζεται ο Henry Miller...

''Η όποια πρόοδος στη ζωή δεν προέρχεται από την προσαρμογή, αλλά από την τόλμη και από την υπακοή σε μια παρόρμηση.''

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα μεγάλα βήματα γίνονται, πάντα σε δύσκολες εποχές...

Τολμήστε και μην το βάζετε κάτω!

Ψηλά το κεφάλι.

Είστε οι καλύτεροι!