Nόσος Meniere

H νόσος Meniere (Μενιέρ), ICD-10 H81.0, είναι μία νόσος του εσωτερικού αυτιού κατά την οποία παρατηρούνται διαταραχές στα υγρά του λαβυρίνθου, με αποτέλεσμα να προκαλούνται σημαντικές βλάβες στο όργανο ακοής και ισορροπίας.
Η πορεία της νόσου είναι μακροχρόνια, με υφέσεις και εξάρσεις. Χαρακτηριστικό στοιχείο για τη διάγνωση είναι η ύπαρξη της τριάδας συμπτωμάτων βαρηκοΐα, βουητά και ίλιγγος. Ο ασθενής πολλές φορές νιώθει, αισθάνεται, ότι θα του έλθει κρίση της νόσου (το φαινόμενο αυτό το ονομάζουμε αύρα).
Διάγνωση

Tα συμπτώματα θα κατευθύνουν το γιατρό προς τη διάγνωση της νόσου του Meniere. 

Περαιτέρω εξετάσεις που μπορεί να χρειαστεί να πραγματοποιηθούν περιλαμβάνουν τον έλεγχο της ακοής και μια εξέταση που ονομάζεται ηλεκτρονυσταγμογραφία. Σε αυτήν γίνεται έκπλυση του αυτιού με δροσερό ή ζεστό νερό ή αέρα. Αυτό προκαλεί γρήγορες κινήσεις των οφθαλμών από τη μία άκρη στην άλλη. Οι κινήσεις στο ερέθισμα κάθε αυτιού καταγράφονται και συγκρίνονται μεταξύ τους και με τις φυσιολογικές αντιδράσεις για να εξακριβωθεί αν το σύστημα ισορροπίας λειτουργεί σωστά.

Θεραπεία

Η θεραπεία της Νόσου Μeniere είναι κατά κανόνα συντηρητική με κατασταλτικά φάρμακα για τον ίλιγγο, κορτικοστεροειδή, διουρητικά και άναλο δίαιτα. 

Στην περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία δεν ανακουφίσει τον ασθενή, επιχειρείται η κατάργηση της αιθουσαίας λειτουργίας με ενδοτυμπανική έγχυση Γενταμυκίνης. 

Το επόμενο βήμα είναι η εφαρμογή χειρουργικών επεμβάσεων του έσω ωτός, όπως η αποσυμπίεση του ενδολεμφικού σάκου, η αιθουσαία νευροτομή και η καταστροφή του λαβυρίνθου.

emedi.gr