Kεχριμπαροθεραπεία

Η κεχριμπαροθεραπεία (Ambertherapy) είναι η θεραπεία ασθενειών με κεχριμπάρι.

Eίναι η επίσημη μέθοδος ιατρικής στη Ρωσία. 

Πολλές κρατικές και ιδιωτικές κλινικές και σανατόρια της περιοχής Καλίνινγραντ χρησιμοποιούν την κεχριμπαροθεραπεία στην πράξη.

Το κρατικό ινστιτούτο «Φυσικών πόρων και κεχριμπαριού» έχει κάνει επιστημονικές μελέτες σχετικά με τις θεραπευτικές ιδιότητες του κεχριμπαριού και έχει θετικές ενδείξεις στην ιατρική του χρήση.

Τι είναι το κεχριμπάρι;

Η προέλευσή του κεχριμπαριού (ήλεκτρον) είναι η αρχαία ρητίνη, η οποία βρίσκεται στη γη ή στη θάλασσα, περίπου, 30 έως 55 εκατομμύρια χρόνια.

Το κεχριμπάρι έχει διαφορετικές χρήσεις, όπως: γνήσιο κεχριμπάρι για τα κοσμήματα, ορυκτό και πρεσαριστό θεραπευτικό κεχριμπάρι, ακατέργαστο κεχριμπάρι για τεχνική χρήση (για φίλτρα, βερνίκια, ηλεκτρικούς μονωτήρες).

Πώς μπορούμε να διακρίνουμε το αυθεντικό κεχριμπάρι;

-Το κεχριμπάρι επιπλέει στο αλμυρό νερό.

-Το Κεχριμπάρι είναι ελαφρύ και είναι θερμό στην αίσθηση.

-Το Κεχριμπάρι καίγεται και έχει την μυρωδιά της ρητίνης.

Στη φύση υπάρχουν περισσότερες από 250 αποχρώσεις κεχριμπαριού – από άσπρο χρώμα, το βασιλικό κεχριμπάρι, διάφανο κίτρινο έως και χρώμα κερασιού, ακόμα και μαύρο. Υπό την επίδραση του οξυγόνου και του φωτός και κατά τη διάρκεια των ετών το βασιλικό κεχριμπάρι αλλάζει το χρώμα του προς το κίτρινο ή το πορτοκαλί. Αυτό το «παλαιό» κεχριμπάρι ονομάζεται καχραμάν.

Πρωταρχική θέση κατέχει το κεχριμπάρι με έντομα. Το κεχριμπάρι με έντομα δεν συναντιέται  πολύ συχνά, αλλά δεν είναι και πολύ σπάνιο. Το κεχριμπάρι με κουνούπια βρίσκεται συχνότερα από το κεχριμπάρι που περιέχει αράχνες ή μυρμήγκια.

Το Αυθεντικό φυσικό κεχριμπάρι μπορεί να περιέχει αεροφυσαλίδες και «νερό» και δεν είναι ομοιόμορφο στην πυκνότητα. Το υλικό αυτό δεν είναι πολύ ανθεκτικό και απαιτείται προσεκτικός χειρισμός.

Πρεσαριστό κεχριμπάρι είναι το κεχριμπάρι που φτιάχνεται από την σκόνη κεχριμπαριού και από μικρές πέτρες κάτω από πίεση και υψηλή θερμοκρασία. Αυτή η τεχνολογία είναι γνωστή στην Ρωσία από τον 18ο αιώνα. Το μεγαλύτερο εργοστάσιο στον κόσμο βρίσκεται στη Ρωσία και παράγει θαυμάσιο πεπιεσμένο κεχριμπάρι – καθαρό σαν χημική ουσία και κατάλληλο για καλλιτεχνικές δημιουργίες. Το πεπιεσμένο κεχριμπάρι έχει όλες τις ιδιότητες του φυσικού κεχριμπαριού – επιπλέει στο αλμυρό νερό, ελαφρό και θερμό στην αίσθηση, και μυρίζει ρητίνη. Το πεπιεσμένο κεχριμπάρι είναι πιο ανθεκτικό υλικό από το ορυκτό κεχριμπάρι. 

Τα κομπολόγια από πρεσαριστό κεχριμπάρι φέρνουν την ηρεμία στον κάτοχο του. Υπάρχουν πίπες από την πεπιεσμένο κεχριμπάρι που φιλτράρουν τον καπνό του τσιγάρου, όπως και το φυσικό κεχριμπάρι.

Το θεραπευτικό κεχριμπάρι είναι το ακατέργαστο κεχριμπάρι.

Η θεραπευτική αξία του κεχριμπαριού είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Ο Ρώσος τσάρος Μέγας Πέτρος ήταν κάτοχος του πρώτου Κεχριμπαρένιου δωματίου. Το 1716 ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρίντριχ χάρισε το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο στον Πέτρο Πρώτο, για να επισφραγίσει την ειρήνη μεταξύ της Ρωσίας και της Πρωσίας. Το Δωμάτιο το τοποθέτησαν στα Χειμερινά Ανάκτορα του Μουσείου (Ερμιτάζ) στην Αγία Πετρούπολη. Ο Μέγας Πέτρος θαύμαζε την ιαματική δύναμη του κεχριμπαριού, θεωρούσε το κεχριμπάρι ως προϊόν της αγάπης και της ψυχικής αρμονίας. Το 1755 η κόρη του – τσαρίνα Ελισάβετ διέταξε να μεταφερθεί το αριστουργηματικό Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο στο Παλάτι της Αικατερίνης στο Τσάρσκοε Σελό. Το εμβαδόν του ήταν 180 τ.μ, ενώ οι τοίχοι του είχαν εγκόλληση με 6000 κιλά κεχριμπαριού και άλλους ημιπολύτιμους λίθους. Η Τσαρίνα Ελισάβετ χρησιμοποιούσε το δωμάτιο ως προσωπικό μέρος για την χαλάρωση και για το ανέβασμα της διάθεσης.

H τσαρίνα της Ρωσίας Αικατερίνη η Μεγάλη επισήμαινε την αυξημένη διανοητική ικανότητα που είχε εντός του Δωματίου.

Τον 20 αιώνα οι Ρώσοι επιστήμονες – ιατροί Ρ. Ραπίεφ και Ν. Μόσκοφ έδωσαν επιστημονική εξήγηση για την θεραπευτική δράση του κεχριμπαριού.

Το 2005 η γιατρός από την Ρωσία Αλεξάνδρα Νοβοτσίδου έφερε το Βαλτικό Κεχριμπάρι – τον εθνικό θησαυρό της Ρωσίας στην καρδιά της Ελληνικής πρωτεύουσας. Έχτισε ένα κεχριμπαρένιο δωμάτιο με γνήσιο ακατέργαστο κεχριμπάρι 30 εκατομμυρίων ετών.

Το Κεχριμπάρι (Ήλεκτρoν) ανάλογο με φυσικές και χημικές ιδιότητές του έχει αντιβακτηριακή δράση, προστατεύει από μαγνητικές ανωμαλίες, εκκρίνει ιόντα και φιτοντσίδες, ο αέρας του δωματίου είναι ιδιαίτερα υγιεινός και βελτιώνεται ο ύπνος, η διάθεση, η ανοσοποιητική άμυνα του οργανισμού, οι διαταραχές κυκλοφορικού συστήματος, η υπέρταση, η νευροφυτική δυστονία από υπόταση, οι κιρσοί κάτω άκρων, το άσθμα, η χρόνια βρογχίτιδα, η αμυγδαλίτιδα, οι αρθροπάθειες, η θυρεοειδίτιδα, η κατάθλιψη, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, τα νοσήματα του προστάτη, οι σεξουαλικές διαταραχές, οι γυναικολογικές ασθένειες και οι μαστοπάθειες, ο καρκίνος  και πολλά άλλα.

Σε μια συνεδρία 30 μόλις λεπτών θα γεμίσετε ενέργεια αντίστοιχη μιας 3ωρης βόλτας στο δάσος. 

Η ρεφλεξολογία και το μασάζ με κεχριμπάρι θα καλυτερεύσουν την υγεία σας και θα σας ανεβάσουν την διάθεση!

Η ιστορία της κεχριμπαροθεραπείας

To Κεχριμπάρι (ήλεκτρο) είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι το γνώριζαν και το χρησιμοποιούσαν.

Αρχικά, το Κεχριμπάρι ήταν αντικείμενο ανταλλαγής στο εμπόριο και την τέχνη. Το χρησιμοποιούσαν για την δημιουργία κοσμημάτων και φυλακτών. Οι άνθρωποι σωστά υπέθεταν ότι το κεχριμπάρι είναι ο χυμός των δέντρων. Αυτή η πέτρα έχει ισχυρή και ατελείωτη δύναμη.  Το κεχριμπάρι, που υπήρχε στη βαλτική περιοχή θεωρείται μαγικό, ικανό να χαρίζει υγεία και επιτυχία. Κατά τη διάρκεια πολλών χρόνων οι επιστήμονες παρουσίαζαν διαφορετικές απόψεις σχετικά με το κεχριμπάρι, όμως το ίδιο το κεχριμπάρι μαρτυρούσε την προέλευση του με τα απολιθώματα ζώων και φυτών τα οποία βρίσκονται στο εσωτερικό του και μαρτυρούν την ηλικία 20-55 εκατομμύρια ετών.

Οι επιστημονικές μελέτες κατά τον 19ον – 20ον αιώνων έδειξαν ότι το κεχριμπάρι διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια του απολίθωσης της ρητίνης με συνέπεια την πολυσυμπύκνωση των οργανικών οξέων και των τερπενίων. Ο όρος απολίθωση είναι η οξείδωση στο χώμα των «κεχριμπαρένιων δασών», στα οποία τα πεύκα συνθέτουν κατά 70%. Έτσι, επειδή το κεχριμπάρι είναι  προϊόν φυτικής προέλευσης, η κεχριμπαροθεραπεία, μπορεί να θεωρείται είδος φυτοθεραπείας.

Το κεχριμπάρι αποτελείται από 24 χημικά στοιχεία:

Περιέχει: succinic acid, άλας του καλίου, ασβέστιο, νάτριο, σίδηρο (1%), τερπένια, διαλυτά οργανικά οξέα, αδιάλυτους πολυεστέρες.

Η διαφάνεια του κεχριμπαριού εξαρτάται από την παρουσία των αεροφυσαλίδων. Στα ημιδιάφανα κομμάτια του κεχριμπαριού οι φυσαλίδες καταλαμβάνουν το 30% του όγκου του κομματιού, ενώ στις αδιάφανες πέτρες οι φυσαλίδες συνθέτουν το 50% του όγκου. Το ελεύθερο κεχριμπαρικό οξύ υπάρχει περισσότερο στο άσπρο κεχριμπάρι, είναι απολύτως κρίσιμο στοιχείο για την κατανόηση ενός από τους μηχανισμούς της θεραπευτικής δράσης κεχριμπαριού. Ένα άλλο χρήσιμο στοιχείο για την κατανόηση των μηχανισμών της θεραπευτικής δράσης κεχριμπαριού είναι η παρουσία στις κεχριμπαρένιες πέτρες των παραμαγνητικών κέντρων.

Από τον 6ο αιώνα ήταν γνωστή η δυνατότητα του ήλεκτρου να ηλεκτρίζεται με την τριβή και για να προσελκύει τα διαφορετικά μικρά και ελαφριά αντικείμενα. Αυτό είναι, επίσης, μια από τις σημαντικές ιδιότητες κεχριμπαριού, η οποία, έγινε η βάση της χρήσης του για θεραπευτικούς λόγους. Η καύση ήλεκτρου δημιουργεί  ατμούς με  ευωδιαστή μυρωδιά. Οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν αυτούς τους ευωδιαστούς ατμούς στους ναούς και τις εκκλησίες.

Το ενδιαφέρον για τον ήλεκτρο υπάρχει από τα παλιά χρόνια, όχι μόνο για την ομορφιά του, αλλά και για τις ιατρικές ιδιότητές του και καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν το ήλεκτρο για θεραπευτικούς σκοπούς. Χρησιμοποίησαν το κεχριμπάρι ως φυλαχτό, ως σκόνη για εσωτερική χρήση, ως αλοιφή.  Οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν το ήλεκτρο και για κεχριμπαρένια κλύσματα.

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούνται πρωτοπόροι της κεχριμπαροθεραπείας. Οι Έλληνες εκτίμησαν ιδιαίτερα το ήλεκτρο για τις δύο ιδιότητές του – προστασία από βασκανία και ιατρική δράση.

Είναι γνωστό ότι Έλληνες γιατροί συνιστούσαν το κεχριμπάρι για όλες τις ασθένειες: όπως ίκτερο, ελονοσία, δηλητηριάσεις, ασθένειες των ματιών, παθήσεις του θυρεοειδή αδένα, καταρροή, ακόμα και όγκους.

Οι γυναίκες θεώρησαν ότι το κεχριμπάρι προάγει την ομορφιά του δέρματος, και καθιστά το δέρμα υγιές. Το καπνό του καψίματος κεχριμπαριού τον χρησιμοποίησαν για την ευτυχία στο γάμο και για να αποκτήσουν μωρά. Σημειωτέον, ότι στις εκκλησίες, όπου χρησιμοποίησαν ως θυμίαμα τον καπνό του κεχριμπαριού, οι άνθρωποι δεν είχαν άσθμα, βήχα ή καταρροϊκές ασθένειες. Οι ενοχλητικές μύγες δεν πετούσαν μέσα στο ναό λόγω της απολυμαντικής δράσης του κεχριμπαρένιου καπνού.

Οι πρώτες πληροφορίες για τις θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού βρέθηκαν στο 37ο τόμο «φυσικής ιστορίας των πολύτιμων λίθων.

Για την θεραπευτική αξία του ήλεκτρου έγραψε ο Γαληνός, ο διάσημος ρωμαϊκός γιατρός και φυσιοδίφης, που έζησε στο 2 αιώνα μ.X.

Στη γνωστή πραγματεία Biruni (973-1048 έτη.) γράφτηκε ότι ο λόγος για την προτίμηση του ήλεκτρου είναι το γεγονός ότι το κεχριμπάρι προστατεύει από το κακό μάτι. Στην διάρκεια των αιώνων οι άνθρωποι πίστευαν ότι δεν υπάρχει γιατρειά για την βασκανία «εκτός από το κεχριμπάρι.

Σε έγγραφα του γνωστού δομινικανού Μονάχου Αλβέρτου (1193-1280 Μ.Χ.) περιγράφονται οι θεραπευτικές και μαγικές ιδιότητες κεχριμπαριού.

Οι πολλές γνώσεις για τις θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού υπήρξαν στις χώρες της αραβικής ανατολής και στην κεντρική Ασία. Στις εργασίες του Αλ-Ραζί (864-925 Υ.) και Ιβν-Σινά (980-1037 Υ.) περιγράφονται οι θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού. Ο Αβικκένας δίνει τις πολυάριθμες συνταγές της εφαρμογής κεχριμπαριού σε πολλές ασθένειες και θεώρησε ότι οι κεχριμπάρι θεραπεύει «καυτούς όγκους» (φλεγμονές, ακμή) και  σταματάει την αιμορραγία. Οι γιατροί εφαρμόζουν κεχριμπάρι σε διάφορα όργανα του σώματος (μύτη, μάτια, κοιλιά, μήτρα, πνεύμονες, αιμορροΐδες). Φτιάχνουν σταγόνες από κεχριμπάρι για θεραπεία σε ανακοπή της καρδιάς, για ίκτερο, πόνους στο συκώτι. Σαν μέρος των σύνθετων συνταγών, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ασθενειών των δοντιών, του τραχώματος των ματιών, σε αιμορραγίες, αρρώστιες του στομαχιού, σε τραυματισμούς, αιματηρή διάρροια, έλκη, ουραιμία, έλκη στα πόδια. Ο Αβικκένας  προτείνει συνταγές από κεχριμπάρι με διαφορετικές φυτικές ουσίες, όπως μέλι, άργιλος, χυμός, κρασί, γάλα, κ.λπ.

Από τον 16ο αιώνα στη λογοτεχνία υπάρχουν πολλές αναφορές για τις θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού. Οι γιατροί Aurifaber και Hebel ισχυριζόντουσαν ότι η σκόνη για εσωτερική χρήση ασκεί εξαιρετικά ευνοϊκή επιρροή στον οργανισμό. Ιδιαίτερα πρότειναν το λευκό κεχριμπάρι. Ο Aurifaber στην εργασία του περιγράφει 46 συνταγές της χρήσης του ήλεκτρου στην ιατρική.

Ο 17ος και 18ος αιώνας είναι μια περίοδος θριάμβου της κεχριμπαροθεραπείας. Σε αυτήν την εποχή άρχισαν να χρησιμοποιούν το κεχριμπάρι για την κατασκευή των ιατρικών αντικειμένων.

Μέθοδοι κεχριμπαροθεραπείας

Το «Εργοστάσιο του κεχριμπαριού» στην περιοχή Kaliningrad στη Ρωσία, όπου η παγκόσμια παραγωγή του κεχριμπαριού περιλαμβάνει το 80%, άρχισαν την παραγωγή καινούριων προϊόντων από κεχριμπάρι, όπως λάδι από κεχριμπάρι, βερνίκι, ηλεκτρονικό οξύ και τα άλατά του.

Οι Ρώσοι επιστήμονες μελέτησαν προσεκτικά το μηχανισμό της δράσης και τις θεραπευτικές ιδιότητες του κεχριμπαρικού οξέος (succinate, succinic acid).

Το succinate  αυξάνει τη διανοητική και σωματική δραστηριότητα, θεραπεύει τον πονοκέφαλο, αυξάνει την ενέργεια, μειώνει τις τοξικές επιδράσεις του αλκοολισμού, είναι θεραπεία ενάντια στην ισχαιμία, επιβραδύνει τη γήρανση του οργανισμού. Μειώνει την χοληστερίνη, τα λιπαρά οξέα, τα κετονικά σώματα στο αίμα στην περίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη, την ανάγκη του οργανισμού σε ινσουλίνη και αντιδιαβητικά φάρμακα. 

Το Succinic acid με τη γλυκόζη βοηθά τον αθλητή να ανταπεξέλθει στην πίεση και μειώνει τους πόνους στους μυς. 

Οι γιατροί χρησιμοποιούν succinate με  χολή για τη θεραπεία των όγκων.

Ο Ρώσος γιατρός, Π.Goncharov, ιδρυτής της κεχριμπαροθεραπείας, δημιούργησε τη μέθοδο θεραπείας με  δίσκους από κεχριμπάρι. 

Τα «κεχριμπαρένια δωμάτια» υπάρχουν στα ρωσικά σανατόρια. Τα πρόσθετα κεχριμπαρένια παπλώματα χρησιμοποιούνται για την κεχριμπαροθεραπεία.

Μια από γνωστές θεραπευτικές μεθόδους είναι «το λουτρό από κεχριμπάρι». Ο ασθενής μπαίνει στο «κεχριμπαρένιο λουτρό», που θερμαίνεται σε 37 βαθμούς, για 15-20 λεπτά. Το «κεχριμπαρένιο λουτρό» αποτελείται από ένα μαρμάρινο δοχείο, τοποθετημένο πάνω σε θερμάστρα, μέσα στο οποίο βρίσκονται κομμάτια κεχριμπαριού, το συνολικό βάρους των οποίων μπορεί να φτάνει έως και 40 κιλά.

Ο μηχανισμός της θεραπευτικής δράσης προέρχεται από τη δραστηριότητα των γρήγορων ηλεκτρονίων, τα οποία έρχονται από το ζεστό κεχριμπάρι στον ανθρώπινο οργανισμό.

Οι ειδικοί του βελονισμού αρχίζουν να χρησιμοποιούν κεχριμπαρένιες βελόνες για μασάζ βιολογικών σημείων του σώμα του ασθενή.

Το μασάζ με την σκόνη κεχριμπαριού βοηθάει  στις οξείες ασθένειες του δέρματος (ακμή, πληγές) και στη στηθάγχη, στην πνευμονία, κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα, σαλπιγγίτιδα και πολλές άλλες ασθένειες, όπως οι τραυματισμοί, ταεγκαύματα, κτλ.

Μεγάλο ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη μέθοδο θεραπείας παθολογικών καταστάσεων, εφαρμόζοντας την πέτρα κεχριμπαριού πάνω στη βλάβη (σημείο που πονά). Η μέθοδος αυτή εφευρέθηκε από τον Δρ. Κλιούγιεβ και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1996.

Εκ νέου αναβιώνουν ορισμένοι τρόποι θεραπείας από ήλεκτρο, βασισμένοι στις «μαγικές» του ιδιότητες.

Σύμφωνα με την άποψη των σύγχρονων βιοενεργο-θεραπευτών, οι κεχριμπαρένιες πίνακες και τα φυλαχτά από κεχριμπάρι εξουδετερώνουν την αρνητική ενέργεια κτηρίων και προστατεύουν από μαγνητικές ανωμαλίες.

Ο Ρώσος αστρολόγος Νικολάγιεβ ξεχώρισε το ήλεκτρο ως αποτελεσματικότερο θεραπευτικό υλικό ανάμεσα σε 60 διαφορετικούς πολύτιμους λίθους, μέταλλα και μεταλλεύματα.

Η θεραπευτική χρήση του ήλεκτρου είναι απεριόριστη κάτι το οποίο διαφαίνεται από ιστορικές και σύγχρονες σχετικές περιγραφές.

Η ουσία της θεραπευτικής δράσης του ήλεκτρου βρίσκεται στη δυνατότητά του να μεταδίδει την ενέργειά του στον άνθρωπο, ενέργεια εκατομμυρίων ετών.

Συνοπτικά η θεραπευτική του δράση βασίζεται σε:

- βελτίωση κυκλοφορίας του αίματος, ενδυνάμωση των τοιχωμάτων των αγγείων, αποβολή από τον οργανισμό ταξικών ουσιών.

- βελτίωση του μεταβολισμού των ιστών, όπως και η οξυγόνωση του οργανισμού.

- βελτίωση της λειτουργίας του ορμονικού και του νευρικού συστήματος.

- αύξηση λειτουργίας των ορμονικών αντιδράσεων του οργανισμού, τονωτική δράση, ενδυνάμωση του οργανισμού.

Μπορούμε να ταξινομήσουμε τις θεραπευτικές μεθόδους από ήλεκτρο στις εξής κατηγορίες:

-Λήψη δια στόματος σε μορφή:

•        σκόνης

•        διαλύματος

•        οξέος από ήλεκτρο και τα άλατά του

-Εισαγωγή στο έντερο (κλύσματα)

-Εισπνοή καπνού κατά τη καύση ήλεκτρου

-Εξωτερική χρήση σε μορφή:

•        αλοιφής

•        λαδιών

•        σκόνης

•        μασάζ με χρήση γυαλισμένου κομματιού κεχριμπαριού

•        βελονοθεραπεία με βελόνες με επικάλυψη κεχριμπαριού

•        εφαρμογή των κομματιών ήλεκτρου  θερμοκρασίας δωματίου ή ανεβάζοντας τη θερμοκρασία του έως 37-38 βαθμούς Κελσίου

•        περπάτημα πάνω σε χαλίκια ήλεκτρου

•        ορυκτές πέτρες, κοσμήματα, φυλαχτά από κεχριμπάρι

Πηγή

amberthrapy.gr