Iberis odorota
- Ιπέρις η μυρωδάτη
Η ιπέρης η μυρωδάτη είναι χρήσιμη, αλλά πιο πολύ οι σπόροι
της.
Η ιπέρης η μυρωδάτη ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών.
Είναι μονοετές, μικρό φυτό με πυκνές διακλαδώσεις. Έχει
φύλλα πτερόλοβα με ρηχούς λοβούς. Τα άνθη του είναι μικρά, μυρωδάτα, άσπρα ή
ουρανιά και βρίσκονται σε ακραίες ομάδες. Ένα χαρακτηριστικό του φυτού είναι
ότι τα δύο εξωτερικά πέταλα των ανθών του είναι μεγαλύτερα από τα δύο
εσωτερικά. Ο καρπός του είναι κεράτιο. Ανθίζει το Μάρτη μέχρι το Μάη και
συναντάται σε πετρώδεις βουνοπλαγιές στον Πενταδάκτυλο Κύπρου.
Περιέχουν πικρές ουσίες, γλυκοσίδια, λιπαρό λάδι και
κουκουρβινίτη.
Οι σπόροι του στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιούνται με
έμπλαστρα σε ρευματισμούς και αρθριτικά. Για τις οξείες μορφές αρθρίτιδας
χρησιμοποιούνται σπόροι σιναπιού ή μείγμα σπόρων ιπέριδος και σιναπιού.
Επίσης, βοηθούν σε ανωμαλίες της λειτουργίας της χολής.
Χρησιμοποιείται και για την καταπολέμηση ταχυκαρδίας
Είναι ωφέλιμο σε άσθμα, βρογχικά και υδρωπικία.
Χρήσεις ιπέριδος
Σκόνη σπόρων: Κοπανίζουμε τους σπόρους και τους δουλεύουμε
με νερό να γίνει μία λεπτόρρευστη μάζα, την αλείφουμε σε ένα κομμάτι υφάσματος
και την εναποθέτουμε τοπικά και την αφήνουμε μέχρι να αισθανθούμε ότι θερμάνθηκε αρκετά. Δεν το
αφήνουμε το έμπλαστρο πολύ ώρα γιατί προκαλεί ερεθισμό.
Σκόνη φυτού: Λιώνουμε το ξηρό φυτό με τους σπόρους να γίνει σκόνη και πίνουμε 3 γραμ. την ημέρα διαλυμένη σε νερό. Μεγαλύτερες δόσεις προκαλούν ζάλη, ναυτία και διάρροια.
Σκόνη φυτού: Λιώνουμε το ξηρό φυτό με τους σπόρους να γίνει σκόνη και πίνουμε 3 γραμ. την ημέρα διαλυμένη σε νερό. Μεγαλύτερες δόσεις προκαλούν ζάλη, ναυτία και διάρροια.
emedi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου